هشتم مهرماه روز بزرگداشت مولوی گرامی باد

یاد و نام این شاعر پر آوازه ایرانی گرامی باد..

ای قوم به حج رفته کجایید کجایید

معشوق همین جاست بیایید بیایید

معشوق تو همسایه و دیوار به دیوار

در بادیه سرگشته شما در چه هوایید

گر صورت بی‌صورت معشوق ببینید

هم خواجه و هم خانه و هم کعبه شمایید

ده بار از آن راه بدان خانه برفتید

یک بار از این خانه بر این بام برآیید

....................

زادروز شاعر و عارف بزرگ ایرانی مولوی بزرگ را به همه دوستداران فرهنگ و ادب و هنر ایزانی و ایرانیان نازنین در سر اسر این کره خاکی تبریک و تهنیت عرض .. نموده باشد که از اندیشه ها و باز مانده های این بزرگ مرد ..بیشتر و بهتر از اینها استفاده نماییم که به راستی مولوی یک معجزه کم نظیر بوده است ..فوق العاده این شعر بالا را دوست داشته هر چند نمی توان گفت کدامین شعرش زیبا تر و دلنشین تر است اما جا دارد که به این ساخته او توجه بیشتری شده در زندگی عملی به کار گرفته شود .... ایرانی

هشتم مهرماه روز بزرگداشت مولوی گرامی باد

حیلت رها کن عاشقا دیوانه شو دیوانه شو

و اندر دل آتش درآ پروانه شو پروانه شو

هم خویش را بیگانه کن هم خانه را ویرانه کن

وآنگه بیا با عاشقان هم خانه شو هم خانه شو

رو سینه را چون سینه‌ها هفت آب شو از کینه‌ها

وآنگه شراب عشق را پیمانه شو پیمانه شو

باید که جمله جان شوی تا لایق جانان شوی

گر سوی مستان می‌روی مستانه شو مستانه شو


زادروز شاعر و عارف نامی ایرانی مولوی بزرگ بر دوستداران هنر و اخلاق و عرفان مبارک باد .... ایرانی

هشتم مهرماه روز بزرگداشت مولوی گرامی باد

مولانا و سعدی

«مولانا و سعدی (۶۰۰-۶۹۱) هم روزگارند و سعدی به دلیل عمر طولانی‌تری که یافته است دو دهه بیشتر از مولانا زیسته، اما سال تولد ایشان چندان دور نیست.سعدی در حدود ۶۰۰ متولد شده و مولانا ۶۰۴.
یکی از مسائلی که حل آن دشوار می‌نماید مسئله ی دیدار این دو بزرگ است. افلاکی حکایتی آورده است که بر طبق آن یکی از حکّام فارس از سعدی غزلی ممتاز درخواست و سعدی هم غزلِ مولانا را به مطلعِ:
«هر نفَس آوازِ عشق می‌رسد از چپّ و راست» برای او فرستاد و در پایان نامه ی خویش یادآور شد که آرزوی زیارت این بزرگوار را دارم... و سرانجام به قونیه رفت و دیدار مولانا را دریافت.
حکایت دیگری هم در همین حدود و حوالی، از آشنایی و دیدار ایشان نقل کرده‌اند.
با این همه پذیرفتن این گونه حکایات- که حاصل آن شیفتگی سعدی نسبت به مولانا است- قدری دشوار می‌نماید زیرا نوع سلیقه ی شعری سعدی به گونه‌ای است که نه از مولانا می‌توانسته به درستی لذت ببرد و نه از اسلوب او در مثنوی معنوی؛ زیرا هر کدام بوطیقا[فن شعر]ی ویژه خویش را دارند که معیارهای جمال‌شناسی‌اش بسیار دور از هم است.حتی بعضی کوشیده‌اند که سعدی منکرِ مولانا معرفی کنند و غزلی را که در بعضی از نسخه‌های دیوان او آمده است به مطلعِ:
«از جان برون نیامده جانانت آرزوست
زنّار نابریده و ایمانت آرزوست»
در پاسخ و استهزاء نسبت به مولانا دانسته‌اند، اما حق این است که این غزل در اکثر نسخه‌های قدیمی و معتبر سعدی نیامده است و به احتمال قوی سروده سعدی نیست.
واقعیت این است که شیفتگان شعر مولانا در آن روزگار، بیشتر اصحاب خانقاه بوده‌اند و انبوهِ عاشقانِ شعر هوادارِ بوطیقای سعدیه بوده‌اند.
در عصر جدید، آشناییِ فارسی زبانان با نظریه‌های مدرن نقد و بوطیقای نو، سبب روی آوردن به غزل‌های مولانا شده است.»

. مقدمه«غزلیات شمس تبریزی»-دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی

یکی از سختترین کارهای دنیا انتخاب یک بیت شعر از مولانا است!!
.
.
افتخار ایران زمین و زبان پارسی و معنویت و عرفان است او