ارسالها: 23330
#11
Posted: 3 Sep 2013 20:30
محمد بیاتی
محمد بیاتی بازیکن تیم ملی فوتبال در المپیک ۱۹۶۴ توکیو ژاپن بود که در یک مسابقه برای تیم ملی به میدان رفت.وی در رده باشگاهی برای نیروی هوایی و تاج تهران تهران بازی کرده است.
ایگور نتو
ایگور الکساندرویچ نتو (زاده ۹ ژانویهٔ ۱۹۳۰ درگذشته ۳۰ مارس ۱۹۹۹) از مربیان تیم ملی فوتبال ایران و بازیکن فوتبال باشگاه فوتبال اسپارتاک مسکو بود. وی اهل شوروی بود.
پرویز دهداری
پرویز دهداری (زاده ۱۲ فروردین ۱۳۱۲ - درگذشته ۳ آذر ۱۳۷۱) بازیکن و مربی سابق فوتبال اهل ایران است.
اوایل زندگی
پرویز دهداری در سال ۱۳۱۲ هجری از خانواده ای آبادانی در شهر شیراز متولد شد. خانواده او اصالتاً اهل روستای گلدشت واقع در 10 کیلومتری تخت جمشید و مقیم آبادان بوده‌اند. که اندکی پیش از تولد وی مادر ایشان برای دیدار پدر خود به روستای گلدشت عزیمت میکند و ایشان در همانجا متولد میشود که مدتی پس از تولد وی به آبادان باز میگردند..او در آبادان بزرگ شد و در همانجا به مدرسه رفت و فوتبال را آغاز نمود.او در اواخر دهه بیست بطور جدی به فوتبال پردخت و ابتدا وارد باشگاه جم آبادان شد.در پی درخشش در بازی به تیم منتخب آبادان دعوت شد و از همان جا در مسابقات کشوری به تیم ملی رسید.
فعالیت ورزشی
او در دوران بازیکنی ابتدا برای تیمهای جم آبادان و شاهین آبادان بازی می‌کردسپس به تیم شاهین تهران پیوست.در اولین دوره مسابقات جام باشگاه های فوتبال ایران در سال ۱۳۳۹ او با بازوبند کاپیتانی تیم شاهین آبادان موفق شد نخستین قهرمانی باشگاهی فوتبال در ایران را کسب نماید.پس از آن به تیم شاهین تهران پیوست.
دوره مربیگری
تا زمان انحلال باشگاه شاهین در سال ۱۳۴۶ او با تیم شاهین تهران بود.سپس به پرسپولیس پیوست و مربیگری آن تیم را بر عهده گرفت . دهداری اولین مربی باشگاه پرسپولیس تهران بود.چندی پس از آن او به تیم بی ستاره گارد تهران رفت و نتایج درخشانی را با این تیم در لیگ تخت جمشید کسب نمود. پرویز دهداری یک الگوی ورزشی و اخلاقی در ورزش ایران به حساب می‌آید. او در کسوت مربیگری بازیکنان زیادی از جمله احمد عابدزاده:جواد زرین چه:صمد مرفاوی و سیروس قایقرانرا در فوتبال ایران تربیت کرد.او در سال ۱۳۵۰ در سن ۳۸ سالگی سرمربی تیم ملی شد و در بازیهای مقدماتی المپیک مونیخ با موفقیت توانست تیم ملی را به رقابت های المپیک برساند.اما پیش از مسابقات از سمت خود کناره گیری کرد.علت این استعفا اختلاف وی با محمد رنجبر دستیارش بود.او پس از ۱۴ سال مجدداً در بازی های آسیایی ۱۹۸۶ سئول و نیز جام ملت های آسیا ۱۹۸۸ هدایت تیم ملی را بر عهده داشت.در رقابت های اخیر ایران در نهایت با پیروزی برابر چین به مقام سومی رسید اما شبهاتی در مورد تبانی جهت نرسیدن ایران به فینال آن بازیها وجود دارد. ولی پیش از رقابت های مقدماتی جام جهانی 1990 از سمت خود استعفا کرد.او همچنین مدتی سرپرست باشگاه فوتبال صنعت نفت آبادان بود.
اخلاق ورزشی
او از جمله کسانی بود که اخلاق را بر ورزش مقدم می‌دانست و همین خلق و خو بود که اهالی ورزش او را معلم اخلاق خطاب می‌کردند.او بارها هدایا و جوایز دولتی را رد کرد و پیشکش هایی نظیر خانه و اتومبیل را نمی پذیرفت. مربی اسبق تیم ملی در سال ۱۳۷۱ به دلیل عارضه کلیوی درگذشت. از وی دو فرزند به جای مانده‌است و همسر وی نیز در سال ۱۳۸۱ در پی سرطان در گذشت.همه ساله مراسم بزرگداشت پرویز دهداری در شهر آبادان برگزار می شود و یک خیابان در شهر آبادان که استادیوم ورزشی تختی آبادان در آن قرار دارد بنام او بلوار پرویز دهداری نامگذاری شده است.
سوابق
کره جنوبی - بازیهای آسیایی ۱۹۵۸، توکیو، ژاپن
پرچم اسرائیل اسرائیل - بازیهای آسیایی ۱۹۵۸، توکیو، ژاپن
اسرائیل - |مقدماتی جام ملتهای آسیا ۱۹۶۰
پاکستان - مقدماتی جام ملتهای آسیا ۱۹۶۰
هند - مقدماتی جام ملتهای آسیا ۱۹۶۰
اسرائیل - مقدماتی جام ملتهای آسیا ۱۹۶۰
پاکستان - مقدماتی جام ملتهای آسیا ۱۹۶۰
هند - مقدماتی جام ملتهای آسیا ۱۹۶۰
پاکستان
پاکستان
عراق
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#12
Posted: 3 Sep 2013 20:43
محمد رنجبر
محمد رنجبر (زاده ۱۳۱۳ - درگذشته ۸ تیر ۱۳۸۳) بازیکن و مربی سابق فوتبال ایران است. وی سابقه بازی در باشگاههای شاهین کرمانشاه، تاج تهران و پاس تهران را دارد. وی ۲۲ بازی ملی نیز در کارنامه دارد.
رنجبر در سال ۱۳۵۱ سرمربی تیم ملی فوتبال ایران بوده است.
دنی مک‌لنن
دنی مک‌لنن (زاده ۵ مه ۱۹۲۵ درگذشته ۱۱ مه ۲۰۰۴) فوتبالیست و مربی فوتبال اسکاتلندی بود. وی از سال ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۴ (۱۳۵۲ تا ۱۳۵۳) مربی تیم ملی فوتبال ایران بود.
فرانک اوفارل
فرانسیس اوفارل (زاده ۹ اکتبر ۱۹۲۷) بازیکن سابق فوتبال و مربی ایرلندی است.
حشمت مهاجرانی
حشمت مهاجرانی (زاده ۱۳۱۴ در شهر مشهد) از بازیکنان برجسته سالهای پیشین و یکی از مربیان حال حاضر فوتبال ایران است. او به گمان بسیاری بهترین مربی ایرانی تیم ملی فوتبال ایران بوده‌است. مهاجرانی به همراه برادرانش موسسین اولیه باشگاه فوتبال ابومسلم مشهد بودند. وی در حال حاضر رييس سازمان فوتبال باشگاه فوتبال ابومسلم خراسان است.
دوران بازی
از دوره جوانی به باشگاه فوتبال تاج (استقلال) پیوست و تا پایان دوران بازی اش در سن ۲۷ سالگی در این تیم باقی ماند.
دوران مربیگری
مهاجرانی اولین دوره مربیگری را در ژاپن و طی یک دوره سه ماهه در این کشور تحت نظر بزرگترین مربیان آن زمان فوتبال دنیا سپری کرد.
زمانی طول کشید تا وی اولین پست مربی گری اش را بدست آورد. وی خود خبر مربیگری اش را برای نخستین بار از طریق روزنامه‌ها خواند. وی در سال ۱۳۴۹ بعنوان مربی تیم زیر ۲۱ سال ایران انتخاب شد. دوران مربی گری حشمت مهاجرانی، دوران راه یابی بسیاری استعدادهای جوان فوتبال بود: نظری، برزگری، قاسم پور و پزشکار از بازیکنانی بودند که توسط مهاجرانی به فوتبال ایران معرفی شدند. همواره تلاش داشت تا به بازیکنان شهرستانهای ایران نیز توجه کافی داشته باشد.
در دوران مربیگری تیم فوتبال جوانان ایران وی موفق شد برای چهار دوره پیاپی تیم ایران را قهرمان آسیا کند. پیش از این تیم جوانان ایران هرگز قهرمانی آسیا را تجربه نکرده بود. این رکوردی بود که تا امروز هیچ مربی ایرانی به آن دست پیدا نکرده‌است.
درخشش مهاجرانی در مربیگری تیم جوانان منجر به انتخاب او برای دستیاری فرانک افارل ایرلندی که مربی آن زمان تیم ملی فوتبال ایران بود، شد. بعدها وی بعنوان مربی تیم ملی ایران منصوب شد و موفق شد تا در جام ملتهای آسیا، تیم ملی ایران را به مقام قهرمانی برساند و تیم ملی فوتبال کویت را در ورزشگاه آزادی و در فینال این رقابتها در سال ۱۳۵۴ شکست دهد. زمان موفقیت بعدی مهاجرانی خیلی زود فرا رسید. برای نخستین بار در تاریخ فوتبال و ورزش ایران, تیم فوتبال المپیک ایران با مربیگری وی به المپیک ۱۹۷۶ مونترال راه یافت.
دو سال بعد مهاجرانی بزرگترین افتخار خود و فوتبال ایران را رقم زد. تیم ملی فوتبال ایران برای نخستین بار به رقابتهای جام جهانی فوتبال راه پیدا کرد. جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین و همچنان درخشش تیم ملی فوتبال ایران و مهاجرانی که با تیم ملی فوتبال اسکاتلند به تساوی دست یافت و با وجود باخت در برابر تیم ملی فوتبال هلند، بازی بسیار دیدنی و شجاعانه‌ای را در تاریخ فوتبال ایران به ثبت رساند.
شخصیت برجستهٔ این مربی ایرانی و علاقهٔ او به میدان دادن به بازیکنان جوان و استعداد یابی آنها از ویژگیهای همیشگی این مربی موفق ایرانی بوده‌است.
پس از انقلاب اسلامی ایران مهاجرانی به امارات رفت و در آنجا مربی گری تیمهای الشباب و الشارجه امارات را بر عهده گرفت.
وی از سال ۱۳۹۰ تاکنون به عنوان رئیس سازمان فوتبال و مدیر آکادمی فوتبال باشگاه فرهنگی ورزشی ابومسلم خراسان فعالیت میکند.
بیوگرافی حشمت مهاجرانی به قلم خودش
از بچگی شروع کنم که چگونه به ورزش آمدم، طبیعتاً بنا بر وضعیت و زمان و مکان زندگی‌های آن موقع، نوع تفریح‌های ما بخصوص در شهرستان‌ها بسیار محدود و کم بود و امکاناتی که امروزه برای جوانان فراهم است، در زمان ما موجود نبود. زندگی‌ها حتی به گونه‌ای بود که فرض کنید آب لوله کشی هم نداشتیم و خیلی کمبودهای دیگر. خانواده ما هم یک خانواده تقریباً پر جمعیت بود، ما پنج برادر بودیم که همگی ناخودآگاه به ورزش پناه آورده بودیم و اوقات خود را با ورزش کردن می گذراندیم و همین مساله در زندگی ما نقش بزرگی را بازی کرد به صورتی که بعدها تشکیل تیم دادیم و همین تیم ابومسلم که در لیگ برتر کشور بازی میکند نتیجه بارز علاقه خانوادگی ما به ورزش بود.
ما هم مثل دیگر جوانان آن دوره به قول معروف پا برهنه بودیم و امکانات آنچنانی برای ورزش کردن نداشتیم اما بیشتر اوقات خود را در کوچه پس کوچه‌ها با فوتبال و والیبال و دیگر ورزش‌ها می گذراندیم. شاید اگر امکانات و مربی فراهم بود، جوانان بسیاری در همه شهرستانهای ایران بودند که استعدادهای خوبی داشتند و ممکن بود هرکدام در حد خودشان به نابغه‌ای تبدیل شوند. به هر حال به فوتبال بیشتر علاقه مند بودم و تیم محلی داشتیم که کم کم توسعه پیدا کرد و تیم فوتبال ابومسلم تشکیل شد. من در دوران دبستان در کنار فوتبال، ژیمناستیک هم کار می‌کردم و شاید ژیمناستیک به عنوان یک ورزش مادر، در شکل گرفتن فیزیک بدنی من تاثیر بسیاری داشت. اینکه در دیگر ورزش‌ها توانستم به موفقیت برسم به خاطر ژیمناستیک و دوومیدانی بود. حتی در ۱۷-۱۸ سالگی در رشته‌های پرش ارتفاع، پرش با نیزه و دو ۴۰۰ متر قهرمان کشور شدم. در همین سن هم بود که کاپیتان تیم فوتبال مشهد شدم و جالب اینکه در تیم فوتبال مشهد بازیکنانی بودند که شاید ۵-۶ سال از من بزرگ تر بودند اما من کاپیتان تیم بودم و همه از من حرف شنوی داشتند. آن زمان‌ها هیچگاه به ذهنم نمی‌رسید که فوتبالی را که برای تفریح و تفنن و گذران وقت بازی می‌کردم، روزی به عنوان یک شغل، نقش بسیار بزرگی را در زندگی آینده‌ام رقم بزند.
پس از گرفتن دیپلم به دانشگاه پلیس آمدم و همزمان در تیم تاج تهران بازی می‌کردم. در آن زمان تیم تاج بازیکنان بسیار بزرگی داشت که اکثرا ستاره‌های تیم ملی بودند. استخوان بندی تیم ملی آن دوره را، مانند دهه ۷۰ تیمهای تاج و پرسپولیس تشکیل می‌دادند. خدا بیامرز دهداری یا مهراب شاهرخی، خدابیامرز امیر جاسبیان، آقایان بهزادی، شیررزادگان و برومند ستاره‌هایی بودند که در تیم ملی و باشگاهی خود می‌درخشیدند. متقابلاً می توان از رنجبر، کوزه کنانی، جدی کار، برادران بیاتی و حسن حبیبی نام برد. به طور کلی فوتبال یک فوتبال دو قطبی بود و تیم ملی در دو تیم تاج و پرسپولیس خلاصه می‌شد و فرصت برای شهرستانی‌ها کمتر مهیا می‌شد. بعدها تیم پاس بوجود آمد و نیروی هوایی تیمی تشکیل داد به نام عقاب که بازیکنان بزرگی مانند فریبرز اسماعیلی، غلام وفاخواه، مصطفی عرب و پرویز قلیچ خانی را در اختیار داشت. در تیم پاس هم رنجبر، برادران حبیبی، شاهرخی و فرکی حضور داشتند که همراه با ناصر نوآموز بازیکنان اولیه‌ای بودیم که تیم پاس را تشکیل دادیم و هنوز هم پا بر جاست.
در سن ۲۶-۲۷ سالگی پس از بازیهای ارتش‌های جهان در در یونان، فوتبال را کنار گذاشتم. سپس به مدت ۳ ماه برای شرکت در یک دوره مربیگری به ژاپن رفتم. در این دوره که در زمان سر استانلی رز رئیس فدراسیون جهانی فوتبال و مدیریت داتمار کرامر مربی مشهور آلمانی تشکیل شده بود، رنجبر، ابوطالب و من سه نفری بودیم که از ایران شرکت داشتیم. پس از بازگشت به ایران، به علت اینکه باند بازی در فوتبال زیاد بود، یکی دو سالی تیمی به من داده نشد.
من خبر مربیگری خود را در روزنامه خواندم. طبق عادتی که داشتم، از طریق روزنامه رویدادهای اقتصادی و سیاسی کشور را دنبال می‌کردم که یک روز تیتری را در صفحه اول دیدم که نوشته بود "محمود بیاتی مربی تیم ملی و حشمت مهاجرانی مربی تیم ملی جوانان".
در سال ۱۹۷۱ بود که کار خود را با تیم ملی جوانان شروع کردم. در زمان مربیگری تیم ملی جوانان شانس زیادی به جوانان شهرستانی دادم و بسیاری از جوانانی را که از شهرستان آوردم، مانند نظری، برزگری، قاسمپور و پزشک‌کار بعدها به تیم ملی راه یافتند.
تیم من چهار سال به طور مداوم قهرمان آسیا شد، در صورتی که قبل از من تیم ایران نتوانسته بود قهرمان آسیا شود و این رکوردی است که بعد از من نیز تا به حال به دست نیامده‌است. سپس در تهران قهرمانی جام ملتهای آسیا را با تیم ملی کسب کردم و در المپیک ۱۹۷۶ کانادا -مونتریال-تیم ملی فوتبال ایران برای اولین بار به دور دوم راه پیدا کرد. آخرین کار من با تیم ملی راه پیدا کردن به جام جهانی فوتبال ۱۹۷۸ آرژانتین و شرکت در آن جام بود. به طور کلی از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۸ که مربی و مشاور تیم ملی بودم، تیم ما در رده‌های مختلف قهرمان بلا منازع آسیا بود و هر تیمی که می‌خواست در برابر فوتبال ایران بازی کند دچار دلهره و اضطراب می‌شد. حتی با تیم دوم و جوان ایران، تیم ملی فوتبال کویت را که یکی از قدرت‌های آسیا بود و توسط کارلوس آلبرتو و زاگالو اداره می‌شد، در خاک خودشان شکست دادیم که برای کویتی‌ها یک فاجعه حساب می‌شد.
بعد از انقلاب به امارات آمدم و کار خود را با باشگاهی در شارجه به نام الشعب آغاز کردم که این باشگاه حتی زمین تمرین هم نداشت و من تیم را در خیابان تمرین می‌دادم. با این حال تیم ما همراه با تیم الاهلی که حسن روشن و حسن نظری را با خود داشت به فینال مسابقات راه پیدا کرد. در همان زمان بود که پیشنهاد مربیگری تیم ملی امارات به من داده شد که پس از فسخ قرارداد دان ربی مربی سابق تیم ملی فوتبال انگلیس، من به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال امارات انتخاب شدم. کار خود را با جوانان ۱۶-۱۷ ساله آغاز کردم که بلافاصله در همان سال اول قهرمان جوانان غرب آسیا شدیم و بعدها همین تیم، شاید به اضافه یکی دو بازیکن دیگر به جام جهانی فوتبال ۱۹۹۰ ایتالیا راه پیدا کرد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#13
Posted: 3 Sep 2013 20:53
حسن حبیبی
حسن حبیبی در سال ۱۳۱۸ در کرمان به دنیا آمد. بعد از انتقال پدرش به تهران با خانواده اش ساکن محله چهارصد دستگاه در تهران شد.
زندگینامه
حسن حبیبی اولین سرمربی رسمی فوتبال ملی ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بود. او در تیر ماه سال ۱۳۵۸ تیم منتخب تهران را در مسافرت به شوروی سابق همراهی کرد و بلافاصله بعد از آن به دنبال حضور ناصر نوآموز در راس فدراسیون فوتبال ایران به سمت سرمربی رسمی تیم ملی فوتبال کشورمان منصوب شد. حبیبی بعد از مرحوم دهداری و مرحوم رنجبر، سومین مردی بود که بعد از تجربه کردن بازوبند کاپیتانی تیم ملی فوتبال سرمربیگری این تیم را هم تجربه کرده است . حبیبی در سال ۱۳۱۸ در کرمان به دنیا آمد. بعد از انتقال پدرش به تهران با خانواده اش ساکن محله چهارصد دستگاه درتهران شد. او در زمین‌های خاکی همان محله فوتبال را آغاز کرد و همانجا بود که مورد توجه دکتر عباس اکرامی پدر باشگاهداری نوین در ایران قرار گرفت و وارد باشگاه شاهین شد . بعد از مدتی کوتاه عضویت در باشگاه شاهین به تیم استقلال سابق رفت . او تا سال ۱۳۴۲ در خدمت باشگاه استقلال بود اما همچون نفراتی چون محمد رنجبر و حشمت مهاجرانی با تشکیل رسمی تیم پاس پیراهن این تیم را در سال ۱۳۴۲ به تن کرد. حسن حبیبی تا سال ۱۳۵۲ زمانی که ۳۴ ساله شده بود، در خدمت باشگاه پاس بود و سپس با پیراهن این تیم از فوتبال خداحافظی کرد. طی دوران بازیگری، حبیبی یکی از بهترین‌های تیم ملی بود. او در سال ۱۳۳۸ درمسابقات مقدماتی جام ملتهای آسیا در کرالای هندوستان وقتی تنها ۲۰ ساله بود یار تیم ملی شد و آخرین بار در سال ۱۳۴۹ وقتی ۳۱ ساله شده بود پیراهن تیم ملی را برتن کرد. در دوران حضور در تیم ملی فوتبال صاحب ۲ افتخار عمده شد . یکی صعود به مسابقات فوتبال المپیک ۱۹۶۴ توکیو و حضور در این رقابتها و سپس قهرمانی در مسابقات فوتبال جام ملتهای ۱۹۶۸ آسیا، اما او صاحب موفقیتهای دیگری در این عرصه شد، قهرمانی در مسابقات جام عمران منطقه‌ای در سال ۱۳۴۴ از این دست موفقیتها بوده است . به هر حال حسن حبیبی بعد از پایان دوران بازیگری مربیگری را آغاز کرد . او از سال ۱۳۵۲ تا سال ۱۳۵۶ سر مربی تیم پاس بود . پاس در این مدت موفق شد ۲ بار فاتح مسابقات لیگ تخت جمشید شود. به دنبال کسب این ۲ موفقیت، حبیبی در سال ۵۸ سرمربی تیم ملی بزرگسالان ایران شد. در بدو کارش بسیاری از یاران اصلی تیم ملی برای ادامه فوتبال به خارج از کشور رفته بودند و برخی از آنها هم دچار افت شده بودند. با این حال حسن حبیبی با اتکا به ستارگان روز فوتبال ایران در اسفند ماه سال ۱۳۵۸ عامل صعود ایران به مسابقات فوتبال المپیک ۱۹۸۰ مسکو شد اما این مسابقات توسط مسئولان درجه اول ایران تحریم شد، بنابراین فوتبال ایران حضور در یک میدان را به سادگی از دست داد. در سال ۱۳۵۹ فوتبال ایران خودش را برای مسابقات جام ملتهای ۱۹۸۰ آسیا و دفاع از عنوان قهرمانی خود آماده می کرد. این مسابقات در شهریور و مهر ماه سال ۱۳۵۹ در کویت برگزار شد. در اواسط دیدارها، جنگ عراق علیه ایران آغاز شد و ایران کم روحیه و نا امید مسابقات خود را ادامه داد . با این حال، آن چه در پایان کار ثبت شد کسب مقام سوم جام ملتهای ۱۹۸۰ آسیا بود. حبیبی بعد از کناره گیری نوآموز از ریاست فدراسیون از مسئولیت مربیگری در تیم ملی کنار رفت اما درست ۱۱ سال بعد این بار به عنوان مربیگری در تیم ملی زیر ۲۳ سال به سطح اول مربیگری در ایران برگشت . او ۲ بار در جریان ۲ صعود ناکام تیم ملی امید به المپیک‌های بارسلون ۱۹۹۲ و آتلانتا ۱۹۹۶ سرمربی تیم ملی بود اما علیرغم ناکامی، با معرفی مردانی چون خداداد عزیزی، رضا شاهرودی، یحیی گل محمدی، افشین پیروانی، جواد منافی، نیما نکیسا، کریم باقری، مهرداد میناوند، مهدی مهدوی کیا و... نشان داد که در کارش یک مربی موفق است .مربیگری در تیمهای آرارات ،برق شیراز،استقلال اهواز و..... درسابقه دارد
ناصر ابراهیمی
ناصر ابراهیمی (متولد ۳۰ مرداد ۱۳۱۹ در اصفهان) بازیکن سابق فوتبال و مربی کنونی فوتبال اهل ایران است که هم‌اکنون سرمربیگری تیم فوتبال ماشین سازی را برعهده دارد.
وی فوتبال را در سن ۲۲ سالگی از تیم شاهین شروع کرد. ابراهیمی در سال ۱۹۶۸ به تیم تاج پیوست.او همچنین در تیم برق نیز از سال ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۹ نیز حضور داشته است و در سال ۱۹۷۹ بازنشسته شد.
ابراهیمی در سه برههٔ زمانی دستیار تیم ملی فوتبال ایران بوده است. او همچنین از سال ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۵ سرمربی تیم ملی ایران نیز بوده است. وی همچنین در تیم پرسپولیس به عنوان دستیار حضور داشته است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#14
Posted: 3 Sep 2013 21:04
جلال چراغپور
جلال چراغپور از کارشناسان و مربیان فوتبال ایران است. وی از سال ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۲ به جای حسن حبیبی سرمربی تیم ملی فوتبال ایران شد که تیم ملی به بازیهای آسیایی دهلی (۱۹۸۲) اعزام شد و در یک چهارم نهایی در وقت اضافه یک به صفر مغلوب کویت گردید. (برخی بازیکنان تیم ملی مانند مایلی کهن و بهروز سلطانی پس از پایان بازی به داور حمله کردند). وی سرمربی تیم استقلال اهواز (سال ۱۳۸۱)، تیمهای پایه پرسپولیس، نیروی زمینی بوده‌است.
محمود یاوری
محمود یاوری (زادهٔ ۲ اردیبهشت ۱۳۱۸ در اصفهان) سرمربی فوتبال اهل ایران است. وی هم‌اکنون سرمربی باشگاه فوتبال مس کرمان نیز میباشد.
او فوتبال را از تیم شاهین اصفهان آغاز کرد و به دنبال تأسیس رسمی تیم پاس به مانند رنجبر، حبیبی٬ حشمت مهاجرانی و اصغر شرفی در پاس به پایان رساند.
وی در سال ۱۳۶۲ (۱۹۸۴ میلادی) به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران انتخاب شده است و در شش بازی که تیم ملی فوتبال ایران را هدایت کرد، در هر ۶ بازی پیروز شد.
محمود یاوری در سال ۱۳۵۶ سرمربی تیم ملی جوانان فوتبال کشور شد و در سال ۱۳۵۷ حضور در تیم ملی ب و تیم ملی امید را تجربه نمود.
طی سال های ۱۳۷۰ و ۱۳۷۱ به مربیگری مجدد در تیم ملی جوانان رسید و در سال ۱۳۸۴ هم مدیر تیم ملی فوتبال جوانان شد.
از تیمهای باشگاهی او که مربیگری کرده می‌توان به سپاهان، ذوب آهن، فجر سپاسی، برق شیراز، شاهین بوشهر، تراکتورسازی تبریز، ابومسلم مشهد، صبای قم، استقلال اهواز، پاس، استیل‌آذین، راه‌آهن و مس کرمان اشاره کرد.
سرمربیگری تیم ملی فوتبال
در سال ۱۳۶۲ بهروز صحابه محمود یاوری ۴۴ ساله را به عنوان سرمربی تیم ملی بزرگسالان انتخاب کرد.
در تابستان ۱۳۶۳ تیم ملی به رهبری محمود یاوری در مسابقات فوتبال مقدماتی جام ملتهای آسیا شرکت کرد اما وقتی نصرالله سجادی به جای بهروز صحابه رئیس فدراسیون فوتبال شد٬ یاوری از مسئولیت سرمربیگری خود در تیم ملی کنار رفت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#15
Posted: 3 Sep 2013 21:23
رضا وطنخواه
رضا وطنخواه متولد ۲۰ بهمن ۱۳۲۵ در تهران، مدافع سابق پرسپولیس و تیم ملی فوتبال ایران میباشد.
وطنخواه در ۱۲ سال حضور خود در پرسپولیس در ۱۴۸ بازی ، ۱۱ گل برای این تیم به ثمر رسانده است
بیوک وطنخواه برادر بزرگتر رضا وطنخواه سالها برای تیم پرسپولیس بازی کرده است.
وطنخواه در حال حاضر مربی پتروشیمی تبریز و مربی سابق تیم شاهین بوشهر در سال ۱۳۸۵ بوده است.
مهدی مناجاتی
مهدی مناجاتی (زاده ۸ تیر ۱۳۲۵ - تهران) بازیکن سابق فوتبال ایران است. وی سابقه بازی در باشگاه فوتبال پاس تهران را دارد.
وی سابقه ۱۲ بازی و یک گل ملی در کارنامه دارد.
مناجاتی در سال ۱۳۶۸ سرمربی تیم ملی فوتبال ایران بوده است.
استانکو پوکله‌پوویچ
استانکو پاکلپوویچ مربی فوتبال کروات است. او در فوتبال ایران مربیگری تیم ملی فوتبال ایران و دو باشگاه مطرح پرسپولیس و سپاهان را برعهده داشته‌است.
والدیر ویرا
والدیر ویرا (زاده ۱۱ جولای ۱۹۴۴ در ماریلیا، ایالت سائوپائولو، برزیل) مربی برزیلی فوتبال میباشد. وی اکنون در لیگ برتر فوتبال بحرین مربی باشگاه فوتبال بحرین است. معروفیت او در ایران به خاطر مربی گری تیم ملی فوتبال ایران در برابر تیم ملی فوتبال استرالیا بود که منجر به صعود تیم ایران به جام جهانی فرانسه در سال ۱۹۹۸ شد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#16
Posted: 3 Sep 2013 21:41
علی پروین
علی پروین (زادهٔ۳ مهر ۱۳۲۵، تهران) بازیکن، کاپیتان و مربی پیشین تیم ملی فوتبال ایران است.
زندگینامه و آغاز فوتبال
علی پروین در روز سوم مهر ۱۳۲۵ در تهران، محله بازار، کوچه غریبان به دنیا آمد.او پنجمین فرزند یک خانواده پرجمعیت ده نفره است .
علاقه پروین به فوتبال از همان سالهای کودکی شکل گرفت . در همان سالها خانواده‌اش به محله دولاب ( خیابان عارف) نقل مکان کردند. این جابجایی در افزایش علاقه او به فوتبال تاثیر بسزایی داشت زیرا محله دولاب به خاطر داشتن زمین‌های خاکی فراوان مثل زمین نادر، زمین منبع، زمین عارف و ... مورد توجه علاقه‌مندان به فوتبال بود . وی در مهرماه ۱۳۳۲ وارد دبستان شد و از مدرسه توحید، تحصیل را آغاز کرد ولی علاقه شدید او به فوتبال مانع پیشرفت او در زمینه درسی شد. پروین فوتبال را به طور جدی از دوازده سالگی و از زمین عارف واقع در خیابان ۱۷ شهریور و محلات شیوا و غیاثی آغاز کرد . اولین تیمی که او به عضویت آن درآمد تیم عارف بود که با همت و تلاش جعفر بیگی تاسیس شده بود.
باشگاه کیان
پروین در جوانی به تیم البرز که در واقع تیم دسته دوم باشگاه کیان بود پیوست – تیمی که توسط علی الهی و داود معروف اداره می شد . درخشش او و بازیهای قابل قبولش باعث شد تا در سال ۱۳۳۴ به تیم کیان – که آن زمان منصور امیرآصفی را به عنوان مربی و بازیکنانی نظیر پرویز قلیچ خانی، گودرز حبیبی و عزت جانملکی را در اختیار داشت- بپیوندد. وی دو سال در باشگاه کیان عضویت داشت.
حضور در تیم ملی جوانان
پروین در این زمان به تیم ملی فوتبال جوانان ایران دعوت شد و این تیم را در مسابقات ۱۹۶۶ فیلیپین همراهی کرد و تا مرحله نهایی صعود کردند ولی تیم به مقام قهرمانی دست نیافت. پروین در این دوره بازیها ۵ گل به تیمهای ژاپن و سریلانکا زد.
باشگاه پیکان
پس از تشکیل باشگاه پیکان در سال ۱۳۴۶ ، پروین به این تیم پیوست . وی در سال ۱۳۴۷ مرد شماره یک تیمش بود و در سال ۴۸ علیرغم پیوستن بازیکنان بزرگی مثل همایون بهزادی که از پرسپولیس به پیکان آمده بودند باز هم بهترین بازیکن تیم بود و موفق شد با پیراهن پیکان به مقام قهرمانی برسد.
بازی خوب پروین به همراه تیمش در برابر تیمهای یاد شده موجب شد تا پیکان آوازه ای داشته باشد. همچنین این تیم در یک دیدار تدارکاتی دو بر یک مغلوب تیم ملی امید استرالیا شد. گل پیکان توسط پروین به ثمر رسید.
سال ۱۳۴۹، حضور در پرسپولیس و تیم ملی
در بیست وچهار سالگی توسط محمد بیاتی (مربی وقت) به تیم ملی دعوت شد و در روز ۱۵ شهریور ۱۳۴۹ و در رقابتهای جام عمران منطقه ای در مقابل تیم ملی فوتبال پاکستان در نیمه دوم به جای علی جباری به میدان آمد و یکی از هفت گل ایران را نیز به ثمر رساند. وی دوازده روز بعد (۲۷ شهریور) برای اولین بار با پیراهن پرسپولیس به میدان آمد و این تیم را در مصاف با عقاب یاری داد. در روز سوم مهرماه در دیدار دوستانه با استقلال (۳-۲) یکی از دو گل تیمش را زد و به همراه تیم پرسپولیس قهرمان تهران شد و به مسابقات لیگ منطقه ای راه یافت که بازیهای خود را در کرمان پیگیری کرد. پرسپولیس پس از صعود از گروه اول (زیر گروه) در مرحله دوم با تیمهای پاس و برق تهران و استقلال شیراز همگروه شد و به عنوان تیم دوم گروه خود به مصاف تیم اول گروه دیگر استقلال رفت و در حالی که بازی تا دقیقه ۷۵ یک بر یک مساوی دنبال می شد، قرمزها در اعتراض به نحوه قضاوت، زمین بازی را ترک کردند! فدراسیون وقت نیز پرسپولیس را ۳ بر صفر بازنده اعلام کرد.
سال ۱۳۵۰، قهرمانی در لیگ
پروین در قالب تیم پرسپولیس، قهرمانی در لیگ را تجربه و در این بازی ها۶ بار گلزنی کرد . در این سالها پرسپولیس که از نظر مادی در وضع خوبی بسر می برد در برابر باشگاههای خارجی بسیاری حاضر شد.
پرسپولیس ۲- هامبورگ آلمان ۲
پرسپولیس ۱- گوارانی برزیل صفر
گل : علی پروین
پرسپولیس ۲- القادسیه کویت ۱
گلها : علی پروین
پرسپولیس ۲- کروزیرو برزیل ۴
پرسپولیس ۱-کریستال پالاس انگلستان ۵
پرسپولیس ۱- کلودبن دانمارک ۱
پرسپولیس ۱- ناسیونال اروگوئه صفر
پرسپولیس ۱- اسلوبو یوگسلاوی صفر
در این سال پروین در دو دیدار پرسپولیس برابر استقلال به میدان رفت که حاصل آن یک تساوی برای دو تیم و یک پیروزی ۴ بر ۱ برای پرسپولیس بود . در این سال رقابتهای جام بین‌المللی کورش نیز برگزار شد و یا قهرمانی تیم ملی فوتبال ایران خاتمه یافت .
سال ۱۳۵۱، صعود به المپیک
تیم ملی فوتبال ایران در این سال درگیر مسابقات مقدماتی المپیک ۱۹۷۲ مونیخ بود و در پایان موفق شد مجوز حضور در المپیک را بدست آورد . یک هفته بعد از صعود به المپیک، تیم ملی فوتبال ایران عازم بازیهای جام برزیل موسوم به جام جهانی کوچک شد و ۴ دیدار حساس رابرگزار کرد.
ایران ۱- ایرلند جنوبی ۲
ایران صفر – پرتغال ۳
ایران ۱- اکوادور ۱
ایران ۱- شیلی ۲
در شهریور ۱۳۵۱، بازیهای المپیک مونیخ برگزار شد و تیم ملی ایران با دو شکست سنگین در برابر مجارستان و دانمارک و یک پیروزی دلچسب در برابر برزیل در دور اول حذف شد . در بازیهای مقدماتی و نهایی المپیک و همچنین جام برزیل ، علی پروین یکی از بازیکنان ثابت تیم بود که در کنار پرویز قلیچ خانی، جواد قراب و محمد صادقی خط میانی تیم ملی را تشکیل می دادند و به تناوب بازیکنانی مثل مناجاتی، علی جباری و کارو حق‌وردیان در کنار آنها بازی می کردند .
ترکیب ثابت پرسپولیس در این سال (۱۳۵۱)عبارت بود از : طاووسی، کاشانی، وطنخواه، آشتیانی، شاهرخی، معینی ، علی پروین، ادیبی، بهزادی، کلانی، ایرانپاک و خوردبین
سال ۱۳۵۲، قهرمانی در اولین جام تخت جمشید
در این سال بازیهای مقدماتی جام جهانی فوتبال ۱۹۷۴ آلمان برگزار شد و تیم ملی فوتبال ایران که در دور اول درخشان ظاهر شده بود در مصاف با قهرمان قاره اقیانوسیه (استرالیا) با بدشانسی مواجه شد و با مصدومیتهای ناشی از برگزاری دیدار دوستانه با زلاندنو که چند روز قبل از دیدار با استرالیا انجام شده بود و اعمال نظرهای غیر مسئولانه، عدم تدارک کافی و سیستم دفاعی و محافظه کارانه در برابر استرالیا شکست سنگینی را متحمل شد . یک هفته بعد در تهران، ایران با دو گل استرالیا را مغلوب کرده ولی به خاطر گل زده کمتر، از جام جهانی خداحافظی کرد. در این رقابتها پروین یکی از اعضای ثابت و کلیدی ایران بود.
سال ۵۲ اولین دوره جام تخت جمشید برگزار شد و تیم پرسپولیس در اوج قدرت خود با کسب ۳۷ امتیاز و بدون باخت و با داشتن بهترین خطوط دفاع و حمله قهرمان شد. نتیجه حیرت انگیز ۶ بر صفر این تیم در مقابل تاج تهران نیز در همین سال به وقوع پیوست.
همچنین در این سال پرسپولیس در حالی که از بازیکنان بزرگی سود میبرد و علی پروین را در اوج می دید در چارچوب دیدارهای بی المللی و دوستانه به مصاف حریفان رفت .
پرسپولیس ۱- چلسی انگلستان صفر
پرسپولیس ۳- هندون انگلستان صفر
پرسپولیس ۱- جوانان سائوپائولو صفر
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#17
Posted: 3 Sep 2013 22:00
سال ۱۳۵۴، صعود به المپیک و قهرمانی در جام تخت جمشید
در این سال بازیهای مقدماتی المپیک ۱۹۷۶ مونترال برگزار شد و تیم ایران با گذشتن از سد تیمهای چون عربستان، عراق، بحرین و کویت مجوز حضور در المپیک را اخذ کرد. در این رقابتها علی پروین کاپیتان تیم ملی بود.
در این سال جام تخت جمشید نیز سومین دوره خود را انجام شده دید و تیم پرسپولیس با کسب ۴۲ امتیاز بالاتر از تیم هما قهرمان شد.
ترکیب اصلی پرسپولیس در سال ۵۴ : مودت – ذوالفقار نسب – آشتیانی – حاج رحیمی پور – علی پروین – دادکان – سلیمانی – ایرانپاک – فتاحی – ادیبی – دستجردی
پروین دروازه شیاطین سرخ را گشود
پرسپولیس در سال ۵۴ در یک دیدار دوستانه به مصاف تیم مشهور منچستر یونایتد انگلستان رفت و با این تیم ۱-۱ مساوی کرد . گل پرسپولیس توسط علی پروین به ثمر رسید
سال ۱۳۵۵، قهرمانی جام ملتها و حضور در المپیک
سال ۵۵، برای پروین، سالی توام با افتخار بود . وی در این سال پس از خداحافظی ابراهیم آشتیانی، رسماً کاپیتان پرسپولیس شد و به همراه این تیم عنوان نایب قهرمانی جام تخت جمشید را بدست آورد. ترکیب اصلی پرسپولیس در این سال : مودت – دادکان – ذوالفقار نسب – فاطمی مقدم – ادیبی – علی پروین – حاج رحیمی پور – عزیزی – ایرانپاک – الله وردی – دستجردی.
در خرداد همان سال جام ملتهای آسیا (۱۹۷۶) در تهران پیگیری شد و ایران با برتری مقابل تیمهای عراق، یمن و چین به فینال بازیها رسید که در بازی نهایی ایران با ضربه آزاد تماشایی پروین، سومین جام ملتهای آسیا را به طور متوالی از آن خود کرد.
یک ماه پس از قهرمانی آسیا ، پروین به همراه تیم ملی عازم کانادا شد. تیم ملی فوتبال ایران در المپیک ۱۹۷۶ کانادا نتایج نسبتاً خوبی گرفت .
ایران ۱- کوبا صفر
ایران ۲- لهستان ۳
ایران ۱- شوروی ۲
پروین در برابر تیم قدرتمند لهستان – که در آن دوره قهرمان بازیها شد – موفق شد گل اول ایران را به زیبایی هر چه تمامتر به ثمر برساند. در دیماه همان سال بازیهای مقدماتی جام جهانی آرژانتین شروع شد و تیم ایران در بازی اول به راحتی و با نتیجه ۳ بر صفر عربستان را مغلوب کرد. در بازی دوم (۱۸ بهمن۵۵) در حالی که بازی گره خورده بود و تابلوی ورزشگاه آزادی نتیجه را صفر – صفر نشان می داد باز هم یک ضربه تماشایی از سوی پروین فریادرس تیم ملی شد.
سال ۱۳۶۸ مربیگری در تیم ملی
در این سال پیروزی با مربیگری پروین ضمن کسب عنوان قهرمانی جام باشگاههای تهران، در مسابقات لیگ قدس که در دوگروه برگزار می‌شد، در گروه اول صدرنشین و به مرحله نیمه نهایی صعود کرد. در این سال و پس از ناکامی تیم ملی ایران در صعود به جام جهانی ایتالیا، فدراسیون فوتبال ایران علی پروین را به عنوان سر مربی تیم ملی منصوب کرد.
وی اولین بار در تاریخ ۱۰ آذر ۶۸ در دیدار مقابل یمن جنوبی روی نیمکت نشست . پروین در اولین حضور به عنوان مربی، تیم ایران را در جام صلح و دوستی کویت همراهی کرد. در اواخر این سال از سوی پروین ۱۰۰ بازیکن تهرانی و شهرستانی به اردوهای مقطعی تیم ملی دعوت شدند و چند بازی تدارکاتی از جمله دیدار مقابل تیمهای لهستان و شوروی برگزار شد.
سال ۱۳۶۹، قهرمانی در بازیهای آسیایی پکن
در آغاز این سال پیروزی در مرحله نیمه نهایی لیگ (۶۸) با شکست دارایی به فینال رسید و در بازی نهایی ۲ بر۱ مغلوب استقلال شد. این اولین بار بود که پیروزی با مربیگری پروین به استقلال می باخت . درجام باشگاههای تهران نیز پیروزی با گل شماری نسبت به استقلال و برای پنجمین سال متوالی قهرمان شد.
در مهر ماه ۶۹ بازیهای آسیایی ۱۹۹۰ در شهر پکن بر گزارشد و تیم ملی ایران بامربیگری علی پروین پس از سالها اولین قهرمانی خود در آسیا را جشن گرفت.
سال ۱۳۷۰، قهرمانی در جام در جام آسیا
پرسپولیس در سال ۷۰ عنوان نایب قهرمانی تهران و سومی لیگ را کسب کرد. در جام حذفی تهران نیز در دور اول حذف شد و در جام حذفی آسیا که از سال قبل باقی‌مانده بود پس از کناره گیری دائو ریال کره جنوبی با غلبه بر تیمهای الهلال عربستان و المحرق بحرین اولین جام حذفی آسیا (جام در جام آسیا) را فتح کرد . این اولین عنوان بین‌المللی پرسپولیس بود.
همچنین در مهر ماه همان سال تیم ملی فوتبال ایران در جام بین قاره ای آسیا و آفریقا به مصاف الجزایر قهرمان جام ملتهای آفریقا رفت . دیدار رفت در تهران برگزار شد و تیم ملی فوتبال ایران در یکی از بهترین بازیهای تاریخ خود با حساب ۲ بر ۱ الجزایر را شکست داد. قبل از بازی برگشت پروین در مصاحبه با جراید گفت:در الجزیره با سیستم ((علی اصغری)) حریف را متوقف میکنیم . تیم ایران در این بازی با ارائه یک بازی بسته تا دقایق پایانی درحفظ نتیجه موفق بود ولی در یک لحظه غفلت، بین حلیمه مدافع الجزایر در بین مدافعان پرشمار ما توپ را درون دروازه عابدزاده جای داد تا عنوان قهرمانی دو قاره به الجزایری‌ها برسد.
سال ۱۳۷۱، ناکامی در جام ملتهای آسیا
ادامه بازیهای حذفی سال قبل برگزار شد و پرسپولیس، با نتیجه ۲ بر ۱ ملوان انزلی را مغلوب کرد. در جام در جام آسیا نیز تیم پرسپولیس پس از انصراف نماینده لبنان دربرابر تیمهای فانجا امان، بنی یاس امارات و الاتحاد عربستان در مجموع به برتری دست یافت و به فینال بازیها رسید.
در این زمان علی پروین به علت مشغله زیاد و به خاطر حضور و تمرکز بیشتر بر روی تیم ملی که عازم جام ملتهای آسیا (۱۹۹۲) بود، در بیشتر بازیها محمد مایلی کهن را به جای خود قرار میداد. در جام ملتهای آسیا ایران در دور اول حذف شد .
در دیدار رفت نهایی جام در جام آسیا تیم پرسپولیس در حالی که چند یار اصلی خود را به همراه نداشت در ورزشگاه ملیتوکیو در برابر نیستان ژاپن به تساوی یک بر یک رسید و قرار شد بازی برگشت در فروردین ماه سال بعد برگزا ر شود.
در فینال جام آزادگان نیز دیدار فینال بین دو تیم پرسپولیس و پاس برگزار شد که این دیدار پس از ۱۲۰ دقیقه یک بر یک مساوی خاتمه یافت و در ضربات پنالتی این پاسی‌ها بودند که برای دومین بار پیاپی جام را مال خود کردند . همچنین در دی و بهمن ماه این سال بازیهای سوپر لیگ باشگاههای تهران برگزار شد و تیم پرسپولیس به علت انتخاب قبلی به عنوان میهمان در این بازی شرکت کرد. که در این بازیها با مربیگری محمد مایلی کهن و بازیکنان جوانتر به میدان رفت.
سال ۱۳۷۲، برکناری پروین از تیم ملی
در شروع این سال پرسپولیس بازی برگشت خود در جام در جام آسیا را در ورزشگاه آزادی در برابرنیسان ژاپن برگزار کرد و در حالی که دربازی رفت نیمی از راه قهرمانی را طی کرده بود، در تهران و در کمال ناباوری یک بر صفر مغلوب حریف ژاپنی شد . و جام را از کف داد. در خرداد و تیر ماه سال ۱۳۷۲، تیم ملی فوتبال ایران در جام اکو قهرمان شد و سپس در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴ موفق عمل کرد و به دور دوم صعود نمود. در جام حذفی آسیا (۱۹۹۳) پیروزی پس از غلبه بر السالمیه کویت در برابر العربی قطر باخت و حذف شد.
در جام آزادگان نیز پس از سایپا به مقام دومی رسید.
در مهر ماه ۷۲ بازیهای مقدماتی جام جهانی آمریکا در دوحه قطر برگزار شد و ایران در حالی که چند بازیکن نام آشنای خود از جمله کرمانی مقدم، پیوس و محرمی را به علت محرومیت و عابدزاده را به علت مصدومیت در اختیار نداشت و بدون بازی تدارکاتی جدی راهی این رقابتها شد و در روز اول با ۳ گل به کره جنوبی باخت . این باخت تبعات بسیار بدی برای فوتبال ما در پی داشت، زیرا بر اساس گفته‌های بازیکنان آن دوره، پس از این بازی در رختکن و هتل محل اقامت اختلاف و کشمکش بین بازیکنان و مربیان بالا گرفت تا جایی که بعضی از بازیکنان قصد ترک اردو را داشتند که با پا در میانی مسئولان، ظاهراً غائله خاتمه یافت . ایران در بازی دوم ژاپن را مغلوب کرد و در بازی سوم که از حساسیت بالایی بر خوردار بود به مصاف عراق رفت و مغلوب این تیم شد. کره شمالی را دو بر یک برد و در بازی آخر در برابر عربستان در یک بازی پر گل و بدون تاکتیک که فقط هدفمان گلزنی بود مغلوب عربستان شدیم تا این تیم به همراه کره جنوبی مسافر آمریکا شود. ایران در بین ۶ کشور پنجم شد.
پس از بازگشت تیم ملی، نامهربانی با پروین از فرودگاه آغاز شد و تا منزل و محل کار او ادامه یافت حرمت او را شکستند، در حالی که یک عمر بازی، مربیگری و افتخاراتی را که برای پرسپولیس و ایران بدست آورده بودند، ندیدند! پروین از ماهها قبل از بازیهای قطر بارها گفته بود که تیم ملی مشکل دارد (مشکل بازی تدارکاتی، بازیکن، مالی و....) پس از چند روز کادر مربیان تیم ملی شامل پروین، ابراهیمی، کماسی و مایلی کهن از کار برکنار شدند. البته تبعات شکست در قطر ادامه یافت تا آنجا که صفی زاده رئیس فدراسیون فوتبال و حسن غفوری فرد رئیس سازمان تربیت بدنی نیز کنار گذاشته شدند.
پس از برکناری پروین وی در تیم پرسپولیس هم مربیگری نکرد و محمد پنجعلی به همراه ناصر محمدخانی هدایت تیم را بر عهده گرفتند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#18
Posted: 3 Sep 2013 22:15
سال ۱۳۷۷، بازگشت مجدد پروین
پس از کسب نتایج ضعیف از سوی تیم پرسپولیس، هواداران این تیم مدام خواهان بازگشت پروین شدند . امیر عابدینی مدیرعامل باشگاه، ابتدا زیر بار نمی‌رفت ولی پس از بازیها و نتایج روزهای اول لیگ ۷۷ وی عقب نشینی کرد و زمینه حضور مجدد پروین را فراهم نمود. پس از ۵ سال، در مهر ماه سال۷۷ (بازی با فجر سپاسی) پروین بار دیگر به صحنه فوتبال باز گشت و به عنوان سرمربی پرسپولیس بر روی نیمکت این باشگاه پر طرفدار نشست . روز بازگشت مجدد او به فوتبال یکی از روزهای بسیار ماندنی درنزد وی و هواداران بود. یک ماه بعد، شادی هواداران تکمیل شد و در روز ۲۲ آبان پیروزی، رقیب سنتی خود (استقلال) را با یک گل مغلوب کرد، این برد در حالی به دست آمد که خوشبین‌ترین افراد هم آنرا پیش بینی نمی‌کردند اما پرسپولیس با ترفندهای مخصوص پروین استقلال را مغلوب کرد و در پایان سال نیز قهرمان شد .
سال ۱۳۷۸، تکرار قهرمانی
در این سال پرسپولیس در رقابتهای جام حذفی (باقی‌مانده از سال قبل) به مقام قهرمانی رسید و در فینال استقلال را ۲ بر ۱ شکست داد.
در لیگ آزادگان نیز این تیم طی دو دیدار رفت و برگشت موفق عمل کرد. در بازی رفت (۲ مهر) در حالی که داور عربستانی دو یار پرسپولیس را در همان نیمه اول از بازی اخراج کرد برد استقلالی‌ها مسجل می نمود ولیکن تیم پرسپولیس با ارائه یک بازی غیرتمند و هماهنگ نتیجه مساوی را رقم زد، نتیجه ای که برای قرمزها کمتر از برد نبود. در بازی برگشت (۸ اسفند) پرسپولیس با دو گل، استقلال را مغلوب کرد و در پایان بازیها با هفت امتیاز اختلاف نسبت به استقلال قهرمان شد.
سال ۱۳۷۹، اختلافات مدیریتی باشگاه پرسپولیس
در آغاز این سال پرسپولیس در جام باشگاههای آسیا، سوم شد . در این سال و طی چند مرحله اختلافات مدیریتی در باشگاه پرسپولیس بالا گرفت و در حالی که بازیکنان و مربیان این تیم از این همه سر درگمی و همچنین مشکلات مالی کلافه شده بودند ، پروین با سیاست خاص خود بازیکنان را جمع آوری کرد و ضمن روحیه دادن، آنها را روانه بازیها کرد که عنوان نایب قهرمانی در آخرین لیگ آماتوری ایران و مقام سوم آسیا دستاورد آن بود.
سال ۱۳۸۱، قهرمانی معجزه آسا
در اوایل سال اکبر غمخوار از سوی هیئت مدیره باشگاه به عنوان مدیر عامل برگزیده شد و در خرداد ماه در حالی که قهرمانی استقلالی‌ها در لیگ حتمی به نظر می رسید، پرسپولیس در حالتی معجزه آسا قهرمانی را از چنگ آبی‌ها در آورد.
در این سال مشکلات مالی در باشگاه بیداد می کرد.
سال ۱۳۸۲، برکناری مجدد پروین و تولد آذربایجان
در این سال و پس از پایان دومیـن لیگ حـرفه ای، سران پرسپولیس یک مربی کروات (وینگوبگوویچ) را جایگزین پروین کردند. پروین به عشق مردم و دوستانش به یاد روزهای جوانی در باشگاههای البرز و کیان امتیاز باشگاه آذربایجان را خریداری کرد تا این تیم پایگاه هوادارانش باشد . پس از خرید باشگاه با چند بازیکن مطرح سالهای قبل مثل رضا شاهرودی، بهزاد داداش‌زاده، علی باغمیشه و صالح پور توافق کرد. تیم آذربایجان بازیهای خود را زیر گروه لیگ دسته دوم ایران پیگیری کرد و در پایان بازیهای مقدماتی از گروه اول و در حضور تیمهای شهرداری لنگرود، آذر آب اردبیل، سپید رود رشت، فرمانداری مریوان، استقلال انزلی و پرسپولیس زنجان به عنوان تیم دوم گروه راهی مرحله بعدی بازیها شد.
پروین در سال ۸۳ مجدداً به پرسپولیس بازگشت و به عنوان مدیرفنی پرسپولیس مشغول به کار شد.
استیل آذین
او در اردیبهشت ۱۳۸۶ با خرید امتیاز تیم اکباتان تهران به مبلغ ۸۰۰ میلیون تومان، رسماً مدیریت و اداره این تیم را برعهده گرفت. که نام آن را به استیل آذین تغییر داد و بازیکنان صاحب نامی همچون : ابراهیم میرزاپور، فرزاد مجیدی، بهروز رهبری‌فر، حامد کاویانپور، علی انصاریان، ابراهیم اسدی، محمد محمدی، داوود فنایی، پژمان جمشیدی، محمد پروین، نیما نکیسا، ایمان رزاقی‌راد و ... به مربیگری تئودی یونگ سپس بهروز رهبری‌فر و فرهاد کاظمی در آن فعالیت می‌کردند. استیل آذین در فصل ۱۳۸۷-۱۳۸۸ به لیگ برتر فوتبال ایران راه یافت.
حمایت از احمدی نژاد!
او از حامیان اصلی محمود احمدی نژاد در انتخاب ۱۳۸۸ می باشد. پروین به سایت برنانیوز گفت: "من به آقای رئیس‌جمهور هم گفتم مصاحبه‌های قبلی از من، فضایی بوده‌اند و من فقط کنار آقای رئیس‌جمهور هستم"
راهیابی به هیئت مدیره پرسپولیس
دراواخر شهریور ماه سال ۹۰ با حکمی از سوی محمد عباسی وزیر ورزش علی پروین به عنوان یکی از اعضای هیئت مدیره پرسپولیس انتصاب کرد وی همچنین محمد حسین نژاد فلاح(معاون سابق احمدی نژادورییس سابق سازمان بنیاد شهید )ولطف الله فروزنده دهکردی (معاون برنامه ریزی ومنابع احمدی نژاد)وسردار رویانیان ومحمد پنجعلی رابه عنوان دیگر اعضای هیئت مدیره انتخاب کرد که هیئت مدیره هم در اقداماتی سردار رویانیان را به عنوان مدیر عامل وفروزنده (معاون احمدی نژاد)را به عنوان رییس هیئت مدیره انتخاب کردند
افتخارات
پیکان
قهرمانی در جام باشگاههای تهران با پیکان(۱۹۶۹)
قهرمانی در جام دوستی با تیم پیکان (۱۹۶۹)
پرسپولیس
قهرمانی در جام تخت جمشید با تیم پرسپولیس (۱۹۷۳)
قهرمانی در جام تخت جمشید با تیم پرسپولیس (۱۹۷۵)
قهرمانی در جام وحدت با تیم پرسپولیس (۱۹۸۱)
قهرمانی در جام باشگاههای تهران با تیم پرسپولیس (۱۹۸۲)
قهرمانی در جام حدفی تهران با تیم پرسپولیس (۱۹۸۲)
قهرمانی در جام باشگاههای تهران با تیم پرسپولیس (۱۹۸۶)
قهرمانی در جام باشگاههای تهران با تیم پرسپولیس (۱۹۸۷)
قهرمانی در جام حدفی تهران با تیم پرسپولیس (۱۹۸۷)
قهرمانی در جام حذفی ایران با تیم پرسپولیس (۱۹۸۷)
قهرمانی در جام باشگاههای تهران با تیم پرسپولیس (۱۹۸۸)
قهرمانی در جام ۱۷ شهریور با تیم پرسپولیس (۱۹۸۹)
جام برندگان جام آسیا با تیم پرسپولیس (۱۹۹۱)
قهرمانی در جام حذفی ایران با تیم پرسپولیس (۱۹۹۲)
قهرمانی در لیگ آزادگان با تیم پرسپولیس (۱۹۹۸-۱۹۹۹)
قهرمانی در اولین دوره لیگ برتر فوتبال ایران با تیم پرسپولیس (۲۰۰۱)
ملی
قهرمانی در جام منطقه‌ای با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۰)
قهرمانی در جام کوروش با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۱)
شرکت در بازیهای المپیک ۱۹۷۲ با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۲)
قهرمانی در جام ملتهای آسیا با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۲)
قهرمانی در بازیهای آسیایی با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۴)
شرکت در بازیهای المپیک ۱۹۷۶ با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۶)
گلزنی برای تیم ملی فوتبال ایران در بازیهای المپیک ۱۹۷۶ برابر تیم لهستان (۱۹۷۶)
قهرمانی در جام ملتهای آسیا ۱۹۷۶ با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۶)
بازی در جام جهانی فوتبال ۱۹۷۸ آرژانتین با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۷۸)
قهرمانی در بازیهای آسیایی با تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۹۰)
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#20
Posted: 3 Sep 2013 23:07
محمد مایلی‌کهن
محمد مایلی‌کهن (زادهٔ ۱۵ خرداد ۱۳۳۲ - بندر انزلی) بازیکن پیشین و مربی فوتبال اهل ایران است.
او ۱۳ سال عضو تیم پرسپولیس تهران و بازیکن تیم ملی فوتبال ایران در بازیهای آسیایی ۱۹۸۲ بود.
کسب مقام چهارم جام جهانی فوتسال ۱۹۹۲ و مقام سوم جام ملتهای آسیا ۱۹۹۶ مهمترین موفقیتهای مایلی کهن در عرصه مربیگری هستند.
تیم ملی فوتبال داخل سالن
در دومین دوره جام جهانی فوتبال داخل سالن (فوتسال) در سال ۱۹۹۲ در هنگ کنگ سرمربی تیم ملی ایران بود که با این تیم به مقام چهارم مسابقات دست یافت.
دستیاری در تیمهای ملی بزرگسالان و جوانان
پس از آن برای مدتی به عنوان کمک مربی دوم تیم ملی فوتبال ایران در مسابقات انتخابی جام جهانی ۱۹۹۴ فعالیت کرد. در این دوره علی پروین سرمربی تیم ملی و ناصر ابراهیمی کمک مربی اول تیم بود. پس از عملکرد ناموفق تیم ایران در مرحله نهایی آن مسابقات، در کنفرانس خبری ای که پس از آخرین مسابقه ایران در قطر برگزار شد، مایلی کهن یک خبرنگار ایرانی را مضروب کرد و به همین خاطر به طور مادام العمر از مربیگری محروم شد. اما یک سال بعد بخشیده شد و به عنوان دستیار بهمن صالح نیا در تیم ملی جوانان منصوب گردید.
سرمربی گری تیم ملی بزرگسالان
مایلی کهن دو مرتبه به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران انتخاب شد؛ بار اول در سال ۱۳۷۴ و بار دوم در سال ۱۳۸۸.
در پایان لیگ آزادگان در زمستان سال ۱۳۷۴ و در حالی که گمانه زنی‌ها در مورد انتخاب سرمربی تیم ملی حول اسامی ناصر حجازی، فیروز کریمی، محمود یاوری، و چند مربی سرشناس خارجی می‌گشت، مایلی کهن و دیگر دستیار تیم ملی جوانان، مجید جهانپور، به عنوان مربیان تیم ملی بزرگسالان اعلام شدند. برای مدتی مشخص نبود که آیا قرار است فرد دیگری به سرمربی به این جمع اضافه شود یا خیر. اما سرانجام مشخص شد مایلی کهن سرمربی تیم ملی و جهانپور و فریادشیران دستیاران وی خواهند بود و تیم را در مسابقات انتخابی جام ملتهای آسیای ۱۹۹۶ هدایت خواهند کرد. این مسأله به ویژه از این جهت مورد انتقاد مطبوعات واقع شد که مایلی کهن پیش از آن سابقه سرمربی گری در هیچ تیم باشگاهی یا ملی را نداشت.
تیم ایران با ۶ برد در مقابل تیمهای عمان، سریلانکا، و نپال به مرحله نهایی مسابقات در امارات صعود کرد. در مرحله نهایی تیم ایران پس از شکست در مقابل عراق در بازی اول، در سایر مسابقات بازیهای خوب و هجومی ای از خود به نمایش گذاشت و توانست با دو پیروزی به یادماندنی در مقابل عربستان و کره جنوبی، شکست در مقابل عربستان در ضربات پنالتی، و پیروزی در مقابل کویت در ضربات پنالتی نهایتاً به مقام سوم مسابقات برسد.
پس از آن کارش در تیم ملی را با هدایت تیم در مسابقات انتخابی جام جهانی ۱۹۹۸ ادامه داد. علیرغم نتایج خوب اولیه، تیم ایران در اواخر رقابتهای گروهی دچار افت شدیدی شد و با شکست در مقابل عربستان و قطر رتبه اول گروه را از دست داد و راهی پلی آف شد. در پی شکست ۲ـ۰ از قطر در پایان مرحله گروهی، مایلی کهن از سرمربی گری تیم ملی برکنار شد تا والدیر ویرا سرمربی تیم ملی امید هدایت تیم بزرگسالان را در مسابقه پلی آف در مقابل ژاپن به عهده بگیرد. در طی سالهای ۱۹۹۵-۱۹۹۷، او هدایت تیم ملی را در ۴۰ بازی به عهده داشت که حاصل کار او ۲۵ برد، ۸ مساوی، ۷ باخت بود.
او در ۱۷ فرودین ماه سال ۱۳۸۸ در پی برکناری علی دایی از سرمربیگری تیم ملی ایران برای دومین بار به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب گردید.، اما در پی اتفاقاتی که بعد از بازی استقلال - سایپا روی داد و بیانیهٔ توهین آمیزش وی در تاریخ ۱ اردیبهشت ۱۳۸۸ با صدور بیانیه‌ای دیگر از ادامه مربیگری تیم ملی فوتبال ایران استعفا کرد. او در این بیانیه با سخره گرفتن انتقاداتی که از وی شده وضعیت فوتبال ایران را با زبان کنایه زیر سوال برد.فدراسیون فوتبال نیز بلافاصله با این استعفا موافقت نمود.
سرمربی گری تیم ملی امید
در فصل ۸۲-۸۳ لیگ برتر و زمانی که سرمربی تیم سایپا بود، به عنوان سرمربی تیم امید ایران منصوب شد تا تیم ایران را آماده حضور در مسابقات انتخابی المپیک ۲۰۰۴ کند. او در این دوره برای مدتی به طور همزمان هدایت هر دو تیم سایپا و تیم ملی امید را برعهده داشت. پس از پیروزی در مقابل مالزی، تیم ایران در تهران در مقابل کره جنوبی و در چین مقابل تیم امید چین شکست خورد تا مایلی کهن از کار برکنار شود. تیم سایپا در این فصل در بین ۱۴ تیم لیگ برتر در رتبه سیزدهم قرار گرفت، اما از آنجا که قرار بود برای فصل بعد تعداد تیم‌ها به ۱۶ تیم افزایش پیدا کند سایپا در فصل بعد لیگ برتر هم شرکت کرد.
فولاد خوزستان
در فصل ۸۶-۱۳۸۵ به عنوان سرمربی فولاد خوزستان منصوب شد. فولاد که فصل ۸۴-۱۳۸۳ را با قهرمانی لیگ برتر به پایان برده بود، در این فصل نتایج ضعیفی گرفت تا مایلی کهن در اواسط فصل از کار برکنار شود و نهایتاً فولاد به دسته یک سقوط کند.
گهر درود
محمد مایلی کهن در نیم فصل دوم فصل ۹۲ـ۱۳۹۱، به تیم گهر درود پیوست. تیم گهر در نیم فصل اول به دلیل استاندارد نبودن استادیومش از بازی در ورزشگاه خانگی محروم بود و قبل پیوستن مایلی کهن تنها ٨ امتیاز از ١٢ بازی به دست آورده بود. در نیم فصل دوم به تیم گهر اجازه بازی در خانه داده شد، اما این تیم بازهم نتوانست نتایج مناسبی کسب کند. تیم مایلی کهن طی ٢٢ بازی تنها ١١ امتیاز کسب کرد و هر ٧ بازی پایانی خود را به حریفان واگذار نمود. در این فصل در فاصله چهار هفته به پایان فصل سقوط گهر به لیگ یک مسجل شد.
کارشناسی در شبکه من و تو
در حالی که استفاده از ماهواره در ایران ممنوع میباشد، مایلی کهن در برنامه‌ای تحت عنوان "آفساید" در شبکه ماهواره‌ای من و تو، به صورت تلفنی با این شبکه گفتگو کرده و به تحلیل مسائل روز فوتبال می‌پردازد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
صفحه 2 از 13