انجمن لوتی: عکس سکسی جدید، فیلم سکسی جدید، داستان سکسی
شعر و ادبیات
  
صفحه  صفحه 10 از 103:  « پیشین  1  ...  9  10  11  ...  102  103  پسین »

اشعار کردی و لکی


مرد

 
]شعر غمناک خلام(غلام)از لک امیر(لکی)


خولام ده رد توون خولام ده رد توون = غلام درد تو، غلام درد تو
ئه ل ئامان ووی ده ردی وویره م گه رد تون= امان از این درد بزرگی که تو داری

ئزیز بیراکه م ده ردیت چی ده رده ن = عزیز برادرم این درد تو چگونه دردی است
یه چی ده ردی که که له پات که رده ن = این چه دردی است که تو را کله پا کرده است

یه چی ئاگیریکه چیه سه ر گیان تو= این چه آتشی است بر جان تو شعله ور است
گیر گیر مه سوزو ئار دودمان مین= دم به دم شعله ور تر می گردد بر دودمان من

خولام ده رد تو ده رمانیش نیه = غلام این درد تو درمان ناپذیر است
سه خت بی ئه مانه و سامانیش نیه = بسیار خطرناک است و کاری اش نمی توان کرد

ئای ده رده چوی دیوو هار کول باوانمان
= این درد چون دیوی در کمین خانواده ی ما نشسته است
په ری کوشت و بیر پیر تا جوانمان = در پی نابودی همه ی ما از پیر تا جوان است

ئای پیر تا بورنا که س نیمه شتاسی = پیر و جوان برایش فرقی نمی کند
چینگ داسیه ر دیلمان ره گ ریشی داسی = بر درونمان چنگ انداخته و ریشه دوانده است

خولام بی بیرای ده رد گیرانی که = غلام نداشتن برادر درد بزرگی است
لافاو جامال که ن و بی سامانی که = سیل بنیان کن و خطرناکی است

میل سه ردی بیرا و خویه و که سانیت= میل سردی و بی تفاوتی برداران و خواهران و کسانت
ده رد بی دیل سوزی پیر کیردی گیانیت= فقدان کسان دلسوز و غمخوار درد بزرگ و مزمنی در وجود تو گشت

جه فای نادانی و بی مییری خویشان
= جفای نادانی و نامهربانی اقوام و آشناییان
ریشی داینوو دیل چوی ده رد سیره تان = چون بیماری سرطان آرام آرام در درونت ریشه دواند

چوی گول په ژمورده دایم خه مینین = مانند کل پژمرده مدام غمگین هستی
چوی تاریک دونیا گوشه نیشینین = مثل تارک دنیاها به گوشه نشینی خو کرده ای

بیراکه م مه زانیم ئاژ خه لک تورییاینه = برادرم می دانم از مردمان قهر کرده ای
چوی زاهید ئای داری دونیا بیریاینه = مانند زاهد از همه ی دنیا بریده ای

خولام و ئای جه نگه ل خه لک هیزار ره نگه
= غلام در این جنگل با مردمانی هزار چهره
ووی دونیای روشین چوی میدان جه نگه = توی این دنیا روشن که شبیه میدان نبرد است

تو ته نیا فه ردین بی یاوه ر و دوس
= تو تک و تنها هستی بدون هیچ یار و غمخواری
چوی نیهنگ ماوات ها ته ی ئوقیانوس = مانند نهنگ در ته آبهای سرد اقیانوسها مکان داری

چوی ئزیز میردی ئالودیه ده ردین
= چون عزیز مرده به درد غمگینی دچار شده ای
چوی ئاولاد ئاگیر بویل کولان سه ردین = مانند فرزند آتش خاکستر سرد شده ای

خولام مه زانیم دانا و دیل بوینین = غلام می دانم دانا و درون گرا هستی و(اهل دل هستی)
چوی میرتاز هندی چیله نیشینین = مانند مرتاضان هند چله نشین شده ای

مه زانم بیرا و ده رد ئاسیرین = میدانم برادرم اسیر درد هستی
ئاژ خوویه و بیرا بین کول دیلگیرین= از همه ی خواهر و برادرها دلخور هستی

چوی بیکه م حه کیمان وویلات کول جه م که م = چکار کنم که همه ی حکیمان دنیا را یکجا جمع کنم
ئای زام کاریته به له م مه رحه م که م = این درد کاری تو را شاید درمان کنم

خولام زینگانیم کول وه نه زریت بو = غلام همه ی زندگیم فدایت تو باد
مال و گیانیم گیشت وه سه رگه ردیت بو= مال و جانم همه فدای یک تار مویت

کول که سمه گیرو دیله ی ناشادیت = همه ی کسانم به فدای دل ناشاد تو
مه ر ئالیده ویژ بیرسیه دادیت= مگر (پیر و مرادمان) عالیده خودش به فریاد تو برسد

چه بیکه م بیراکه م و ئای تور ناکامین
= چه کاری از دستم ساخته است برادرم برای ناکامی تو
چوی سه ردار رومی ئاسیر وه دامین = چون سرداران روم باستان اسیر دام شده ای

تو ئاسیر دامین مین ئاسیر ده رد = تو اسیر دام شده ای و من اسیر درد
بار خه م ئار بان لیچ وه هناسیی سه رد= غبارغم بر روی لبهایم و آه سرد می کشم

شووه ل هامه خوف وینیه ی په له وه ر
= شبها همه اش در بیم و هراسم مانند پرندگان
توریسکه ل بیان دیلم ها خه وه ر= سپیده دمان بیدار و هوشیارم

سیفیده ل سه حر وه خت خاریمه
= سپیده دمان صبح زمان خواری و نزاری من است
هه ر شه فه خ بیان گیریه و زاری مه= همه ی سحرگاهان موقع گریه و زاری سر دادن من است

چوی سویل مه رشینیم ئاسر وه دامان= اشکها انگار ناودانی است که بر دامن می چکد
گیان ئالودیه ده رد زویخاو وه زامان= با جانی که دردمند است و خونابه ای که بر زخمهایم فرو می ریزد

ئاگیر وه ده روین بی راگیه نیجات
= آتشی گدازان در درونم، بدون هیچ راه نجاتی
گیر گیر مه سوزو چوی کویریه حه داد= دم به دم می سوزد مانند کوره ی آهنگران

مه ری خاقانی خه زه ب که ردیه شاه = انگاری خاقانی (شاعر) که مورد غضب شاه قرار گرفته ام
مه کوم وه حه بسیم بی جورم بی خه تا = بی هیچ جرم و خطایی محکوم به زندان شده ام

چوی مه ل مه نالیم ناله وه ده نگ نی = چون پرنده ناله می کنم همنوای نالی نی
هه رای گیری گاو وه ره نیسک ئار پی = با صدای بلند می گریم و در پی اش (ورنسک) می زنم

چوی روله میردی ناله و زاریمه
= چون فرزند مرده ناله و زاری سر می دهم
جور مه کوم پای دار بی قیراریمه = مانند محکومی در پای دار آرام و قرار ندارم

چوی روسه م سانی قاتیل رولیه ی وویش= مانند رستم ثانی قاتل فرزند خویش
شه رمه ندیه کولم بیگانه و خیش= شرمنده ی همه ی بیگانه و خویشان شده ام

ئاگیر چی ئه سه ر جامال باوانیم
= آتش بر خانمان دودمانم افتاده است
سویراو سا کوشته ی ده س خیشانیم = سهراب آسا به دست عزیزانم کشته شده ام

سه رام سوت و کور ماته م که دیه ده هر
= آشیانم سرد و خاموش است، گویی قرنهاست
شان ماس مال هه ری خاک و خول ئار سه ر= شانه هایم را گل گرفته ام و خاک و خس بر سر کرده ام

چوی بیمار ده م مه رگ گیان ئو روژ مه وه ر= مانند بیمار نزدیک به مرگ که جان به صبح نخواهد رساند
هامه نه زهی مه رگ وه ره نج بی وه ر= دم به مرگم با رنج های بیهوده

وینیه شازاده ئاسیر وه ته ی چاه = مانند شاهزاده ای که در ته چاه گرفتار آمده است
فه ریب هورده ی ده س نامه ردی بیرا= فریب خورده دست نامردی برادر خویش

چوی کوینه لیلاج کیش و مات بیمه= ماند کهنه لیلاجی که کیش و مات شده است، به آخر رسیده ام
ریسوای خاس و ئام کول ویلات بیمه = رسوای خاص و عام دنیا گشته ام

چوی بازی جه نگی شیکیایه بالیم= مانند شاهین جنگی بالهایم شکسته است
نیفرین کیرد خیشان باشی هامالیم= عزیزانم از من بیزارند و نفرینم می کنند، ولی دشمنانم برایم ارزش قایلند

چوی قییس پی لیلی سوگه واریمه = مانند قیس در پی لیلی عزاداری می کنم
هویچ پاسا نیماو ئای زام کاریمه = غیر ممکن است این زخم کاری من علاج شود

شه رت بو و داخیت وه میته ر مور بووم= عهد کرده ام از فراغ تو برای همیشه نوکر (مور) مرثیه خوانی گردم
ئاخنکه زاری که م چوی یه قوب کور بوم= به قدر گریه و زاری کنم که مانند یعقوب نابینا شوم

خولام مین و تو حه بسییم و یه ی به ن= غلام من و تو به یک زندان گرفتاریم
ده رد مان یه ی ده رده ن چوی لاله و لادن= دردمان مشترک است مانند دردی که لاله و لادن بدان گرفتار بودند

بو چوی ئاودالان چاره ماوای کییم
= بیا چون درویشان مکان دور افتاده ای را برای خود چاره کنیم
سه ر بیمینویه ک تا سوو هه ر دای کییم = سر به هم بزنیم و تا سحرگاه ناله کنیم

کیز کور بینیشیم وه بین مه خاری= پکر و غمگین در ته غاری سکونت کنیم
خاو و خوراکمان بیکیمنه زاری = به جای خواب و خوراک فقط گریه و زاری کنیم

چومی تیفلان یه تیم خه مین بینیشیم= مانند طفلان یتیم غمگین بنیشینیم
جه فای بی که سی وه کول بیکیشیم= جفای بی کسی مان را بر خود هموار کنیم

بیرا بو بینیش سه ر و یه ک بیدیم = برادرم بیا بنیشینیم و سر روی شانه های هم بگذاریم
له ش ویژمان وه به ش دال و غیلا کییم= لاشه های خودمان را نصیب لاشخور و کلاغها کنیم

تا ئاو روژه خه لکان یه ک خه وه ر دار که ن
= تا روزی که خلکها به یکدیگر خبر بدهند
خولام و له که میر وه بی ناز مه رده ن= غلام و لک امیر به خواری و در تنهایی مرده اند

ووحوش ماکیان وه یک خه وه ر ده ن= وحوش و ماکیان همدیگر را با خبر نمایند.
دو دووریش بی که س وه کویان مه رده ن= دو درویش بی کس در کوهها جان سپرده اند


لک امیر(کیومرث امیری)
]
     
  ویرایش شده توسط: nisha2552   
مرد

 
کوریش کلین=کوروش بزرگ (لکی)



ریه ل کول گول ریزان بیکه ن بوی خوش یاره مای
= راهها را همه گلریزان کنید بوی خوش یار می آید
ساز و ته میره بیژه نین کوریش خوش گوفتاره مای = ساز و تنبور بنوازید کورش خوش گفتار می آید.

خوشی وه هیزاره مای گه نیم و خه رواره مای = خوشی هزار هزار می آید، گندم خروار خروار
چوپی و چوگان بیکه ن باوه ی گیدا و ژاره مای= رقص و چوگان بازی کنید پدر فقیر و ندارها می آید.

ماشته و سیتره بیوشین یار نیک ره فتاره مای = (ماشته و ستره = لباسهای ایرانیان قدیم). بر تن کنید یار نیک رفتار می آید.
سه رد سولی زیمسان ته مام بو ئتر وواهاره مای = سوز و سرمای زمستان تمام شد بوی عطر بهاران می آید.

زمگه و کولا ئاراسته که ن ره فیق پار و پیرار مای = کپر و چرداخهایتان را بیاراید رفیق قدیمی می آید
یاری له قام ئاسب میرواری فیرشته ی بالداره مای = یار لگام اسب مروارید، فرشتهی بالار می آید

دنگ به زم سوار سواره مای ئه سوار کیلاو لاره مای = نوای بزم سوارکاری به گوش می رسد، آن سوار کج کلاه می آید.
ئای ئاوای ساز نوروز خان نه وای هی یار هی یاره مای = از آهنگ ساز نوروخان نوای ای یار ای یار به گوش می رسد

ته راره ل قور ویژ بیکه نین پادیشای ئیاره مای = طراران قبر خود را آماده کنند، پادشاه عیار می آید
زاهاک ماردوشه مه چو فیریدون گاو سواره مای = ضحاک ماردوش می رود، فریدون گاو سوار می آید

جار چی جاره مه کیشی ئای ئاسمان ده نگ جاره مای = جارچی جار می زند، از آسمان صدای جار به گوش می رسد.
خوین زالیم ریه مه گری چه که شمشیر مازیاره مای = خون ظالم جاری می شود، چکاک چک شمشیر مازیار به گوش می رسد.

په هلوانه ل ئیران جه مین ریمه گورز کویاره مای = پهلوانان ایران آماده اند آهنگ گرز کوهیار به گوش می رسد.
ئه را نیجات جووانه ل کاوه ئه لمداره مای = برای نجات جوانان کاوه ی بیرق به دست می آید.

و ئای سه ر زه مین نیفرین کیرده قیره قلا و ساره مای = دراین سرزمین نفرین شده قار قار کلاغ شوم و سار به گوش می رسد.
زوزه گورگ و شوغاله مای وه قه روا مه کاره مای = گرگها و شغالها زوزه می کشند، روباه وق می زند

خه وه ر ئاژ گول بلبل نیه کول جای هویژه ماره مای = خبری از گل و بلبل نیست همه جا مارها در جولانند.
وه هه ر ری کرا مه چین واق واق سه گه ل هاره مای = از هر راهی که می روی واق واق سگهای هار به گوش می رسد.

وه هه ر جای ریه مه کین بو چیرک و مورداره مای= از راهی که می روی بو چیرک و مردار به مشام می رسد
دیل په رنده ئاوه ماو ده نگ هوشه هوش ماره مای = دل پرنده می لرزد صدای وحشناک مار به گوش می رسد.

وه ئای ئیران ویران بیه زوزه گورگ و که فتاره مای = در این ایران ویران شده زوزه گرگ و کفتار به گوش می رسد.
ئای ته نگ دیل ئای سه رزه مینه ده نگ هاوار هاواره مای = از عمق درون این سرزمین ناله فغان و فریاد به گوش می رسد.

ته نگ تورشی زیمیسان چیه فه سل نو واهاره مای = سختی و مصیبت زمستان تمام می شود، فصل بهاران فرا م یرسد.
دور حوشکه سالیه ته مام باخ و بوسان پیر باره مای = سالهای خشک سالی به پایان رسیده، باغ و بوستانها پر بار می شوند.

ئومر ته ریکه شوول که مه خوره می وه روژگاره مای = عمر شبهای تاریک کوتاه است خرمی به روزگار باز می گردد.
مه ردوم شوکیر یه زدان بیکه ن زه رتشت راستگوفتاره مای = مردم شکر یزدانکنید زرتشت راست گفتار خواهد آمد.

ناکه س و نایانه مه چین ئه دانای هوشیاره مای = ناکس و نادان می رود و آن دانای هوشیار می آید.
خه م خوسه کول تمامه ماو خوشی وه بسیاره مای = غم و غصه ها تمام می شود خوشی و خرمی فراوان سر می رسد.

زالیم سه رنیگونه ماو ساحیب ئه دل پایداره مای
= ظالم سرنگون می شود و برپادارنده ی عدل حقیقی خواهد آمد.
ویژیم وه چه م ویژیم دیمه قه سه م و ئای حور نازاره مای = خودم با دیدگان خودم دیده ام سوگند به خورشید تابان که خواهد آمد.


لک امیر(کیومرث امیری)
     
  
مرد

 
این شعر به مسئله جوانان ایران که گرفتار دام مواد مخدر شدن میپردازه و بسیار غم انگیز است

شووی وه شووان=شبی از شبها (لکی)


شووی وه شووان چوی ری گوم که رده= شبی از شبها مانند ره گم کرده ها
په شو مه گیردیایم هه رده و هه رده= پریشان پرسه می زدم از نقطه ای به نقطه ی دیگر

ده روین پر ئاشو په که ر په ریشان
= با درونی آشفته، پکر و پریشان
دیل ته نگ مه گیردیام خیاوان ئه ر خیاوان = دلتنگ خیابان به خیابان می گشتم

چوی زام حورده تیر ئاژ زویخ به د یاری= چون گلوله خورده از جفای بدبیاری
مه ق سه د نامه لوم هه ده ف نادیاری= مقصد نامعلوم هدف ناپیدا

مین هه ر به د یاری وه شانسیم هاتیه= من همیشه بدبیاری به اقبالم آمده است
دیم نوجووانی ئار گوشئی که تیه= دیدم نوجوانی در گوشه ای افتاده است

نوجووان نوره س سویل بورا کیردی= نوجوان نورسته که تازه پشت لبهایش مو درآورده بود
په ر و پو که نیا چوی واشه گیرتی= بال و پر کنده مانند پرنده ای که به چنگال شاهین گرفتارشده باشد.

زویخ ئار بان زویخ هه مم زویخاو هوردیم= خونابه روی خونابه ، بازهم خونابه خوردم
ووسام تاماشای سر تا پاش کیردم= ایستادم و سر تا پایش را خوب نگاه کردم

دیم چوی ئایانه ل کول چی هار باوی= دیدم مانند اعیانها لایق و برازنده ی هر شایستگی است
لاشه که تیه سی ئار لوی جو ئاوی= لاشه اش کنار جوی آبی افتاده است

جا کوینه داخی توبه ئار بان مچ= جای داغی کهنه از توبه روی مچ دستش
کیلیکی بار خه م روژگار ئار بان لیچ= به اندازه ی انگشتی غبار غم روی لبهایش

چوی دایی دیلسوز نیشتمیه بان سه ر= مانند مادری پیر و دلسوز بالای سرش نشستم
که س و ئای تور نیماو ره نج باوه ی بیوه ر= چه کسی اینگونه رنج پدرش بر باد فنا می رود

بیگیر ئاسب سه ر که ش وه قوشییر بیریا= گویی اسبی چالاک و سرکش که در حین مسابقه بریده باشد
چوی شیر نیمه گیان گوله ئه رن دیریا= مانند شیری که بر اثر گلوله نیمه جان شده باشد

شه ل و په ل که توی بی مال بی ماوا= خسته و کوفته و بی خانمان
گیژ و ویر وینیه ی سه مه پیتور دیریا= گیج و منگ چون کسی که سم مهلکی استشمام کرده باشد

سه ر نیاوی تیر خاک چوی میمان وه جایر= سر روی خاک نهاده بود گویی مهمانی عزیز در رختخواب
بیگیر ئایل کورپه ی وه وه ر سینه دایر= انگار طفلی شیر خواره که در آغوش مادرش خسبیده باشد

ده نگیم ئاوردور به له م بیشنه وی= صدایش زدم بلکه صدایم را بشنود
ویریزی ئاژ خاو جواووم بیده ری= از خواب برخیزد و جوابم را بدهد

نه ده نگ لیش خیزا نه جواووی هات= نه صدایی از او برخاست و نه جوابم را داد
چوی میردی مه زار بی ده نگ بی کیشمات= مانند مرده در گورستان خاموش و غرق سکوت بود

ده سیم نیار نه ز ده س جویا بووم حالی= نبض دستش را گرفتم تا جویای حالش گردم
دیم لیرپه که می ها وه نه ز بالی= نبضش بسیار به کندی می زد

هییامه روخساری وه دیله ی چوی گوریم= خیلی بی رحمی می خواست که بتوانم به چهره اش نگاه کنم
تیلای خاک که تی ئاتی نه زه ریم= به نظرم آمد طلایی است که در میان خاک افتاده است

روسه م سا که تووی وینیه ی کور تیه ل= رستم آسا از پای فتاده بود چون جوانی جسور و غیرتمند
قه د قامه ت ره نگین چوی قه د قامه ت یه ل= قد و بالای زیبایی داشت، به یل می مانست

په نجه دامه نام په نجه ی شیمشالیش= پنجه در پنجه ی شمشالینش دادم
چینگ دامه زیلفان زه رین چوی زالیش= چنگ در زلفان طلایی اش زدم زلفانی که شبیه زلفان زال (شاهنامه) بود

شیرینی بالای هوش ئاژ سه ر بیردمی= شیرینی و زیبایی قد و بالاش از خود بیخودم کرد
لاشه سه رد و سیر چوی لاشه میردی= بدنش سرد و یخ زده بود مانند جنازه ی میت

چوی زویخاو نه ریم ویژم نه کوشیم= چگونه خونابه نخورم و خودکشی ننمایم
به خه لیم دارین گیرتمی باویشم= آغوش گشودم و در آغوشش کشیدم

تو شیر خام هووارده ی کام گول جه مینین= تو شیر خام خورده کدام مادر زیبا روبوده ای؟
ئزیز کیردیه دیل کام نازه نینین= عزیز دل کدام نازنینی

قه د بالات ره نگین وه ته رزیت نیه= قد و بالایت زیباست و به زیبایی تو کم کسی پیدا می شود
خوزالی مه زانیست لیلای تو کیه= خوشا به حال کسی که می دانست لیلی و معشوقه ی تو چه کسی است

دیل دادیه دیلت کام ناز په روه ره= کدامین عزیز دردانه دلباخته ی توست؟
ئایمشوو ئای حال تو ئاو بی خه وه ره= که امشب از حال تو او بی خبر است

تو کورپه ی نازار کام دالکه بینه= تو طفلک عزیز و دوست داشتنی کدامین مادری؟
وه جای ئاو حه مام وه گولاو شوردینه= که تو را با گلاب حمام می داده است

ئزیز دوردانیه کام کاخ کیانین= عزیز نورچشم کدام کاخ کیانی بوده ای؟
نویر دیده و دیل کام نازارانین= زیبای دل و دیده ی کدام زیبارویان هستی

کام که سه ل دیلسوز هه مته زاریتین= چندین و چند شیفتگان تو در انتظارت هستند
چه ن په ری روخه ل گیرفتارتین= چندین و چند پری رویان گرفتارزیبایی و جوانی تو هستند

تو سه ر ویجاخ کام ئایل و ته بارین= تو امید دل کدامین ایل و طایفه بوده ای
قامه ت وه جووانی وه گیل مه سپارین= که قد و قامتت در نوجوانی زیر خاک می رود

کافیر که س نوینی حال دیل دات چوینه= کافر هم نبیند آتشی که اکنون درون مادر توست
نازار گیرامی کام باوان بینه= توعزیز دردانه ی کدامین دودمان بوده ای؟

په ریم بواچه پی چه دیل سه ردین= به من بگو دلخوریت از چه بوده
وی تور ویله که ت ئالوده ی ده ردین= این جور خسته و از پای فتاده مبتلای درد و رنج شده ای

ئه ل ئامان وو سوز کیزیه ده روینیت= امان از آن سوز سرد درون تو
کام دوشمه ن بیره م ها وه که مینیت= کدامین دشمن بی رحم در کمین تو بوده است

ژه ر کامین کاومار ئاژ هوش بیردینه= زهر کدامین ماز گزنده تو را از هوش برده است
کام خاتوین زیلفان شانه کیردینه= کدام بانوی نجیب زلفانت را شانه می زده است

گیرفتار وه دام کامین سه یادین= گرفتار در دام کدامین صیاد شده ای
چه ر دیلت گه ن هات تویشیار شه ر هاتین= دلت از چه چیزها گرفته بود که چنین دچار فلاکت شدی

چوی سویراو داو خواز کام میدان بینه= مانند سهراب مدعی کدام میدان نبرد بوده ای
وی تور وه ناکام شیکه ست هوواردینه= که ناگهان چنین شکست خورده ای

جوانیت پی چه وه هه ده ر چیه = جوانیت در پی کدام ایده و آرمان هدر رفت
ئایل تایفه و دودمان باوانیت کیه= تو از کدامین ایل و دودمان بوده ای

مه ری دایای پیر فیراد کوشیم دی= پیر زن افسانه قاتل فرهاد در ذهنم مجسم می شود
لاشه ی چوی سویراو وه باویشم بی= جنازه اش گویی جنازه سهراب را درآغوش کشیدم

مه گیم چوی بیژه ن بایژمیوو بان شان
= می خواهم او را چون بیژن (شاهنامه) روی شانه ام بیاندازم
تووانیم نیه پیریم ناتووان= پیر و ناتوان شده ام نمی توانم این کار را بکنم

تاقه تیم ناورد نیام ئار بان خاک= طاقت نیاوردم او را روی زمین رها کردم
خیزیام خورشیام سینیه وویم دام چاک= برخاستم و فریاد زدم و سینه ام را چاک زدم

سه رمه رن شوویا چوی ئاگیر گیرتی= سرگردان شدم چون کسی که آتش به خانه اش افتاده باشد
دامه ر بان سه ر چوی مال دوز بیردی= بر سر خود کوبیدم مانند کسی که خانه اش را دزد برده باشد

هه رچی هینام کیرد که س ناتی خه وه ر= هر چقدر فریاد کشیدم کسی بیدار نشد
نیشتمه روی زه مین دامه ر بان سر= به خاک افتادم و بر سر خود زدم

شووه و شه ر بی ده نگ چوی گوریسان= شب است و شهر در سکوت
مینیم و شاوار دورو ئای نوجوانه= من هستم شب دراز و این نوجوان


لک امیر(کیومرث امیری)
     
  
مرد

 
قصیده لکی بیستون با ترجمه ی فارسی



بی سیتیون مه نی نه ووین ئای داخیسان هاتیمه = بیستون مانده نباشی از داغستان آمده ام
له ک خوینیاواریکیم وه حاوال ییرسان هاتیمه = لک تهمت خورده ای هستم، آمده ام از شما سوالاتی بکنم.

بی سیتیون شیرن کوووی ئای ئارمه نی لامه سووه = بی ستیون شیرین کجاست آن ارمنی لامدهب؟
ئه نازار بی هوو که ره ئه پرچ پو بیریا بی سووه= آن عزیز رها شده، آن گیسو بریده ی آزاده.

بی سیتیون گیان فیردوسی ئه مه رد دانای با ئادووه= بیستیون تو را به جان فردوسی آن مرد خردمند ادیب سوگند می دهم.
یا گه پ شیرین مه رن بیی ئه قاتل گیان خوسروه= از شیرین برایم بگو، از او که باعث جان خسرو پرویز شد.

فه ره نگیس و سیاوه ش، راز ئیشقان کی ئایشتو ده شت= راز عشق فرنگیس و سیاووش را چه کسی برملا کرد؟
تون ئای حور نازاره خوین سیاوه ش کی کیردی ته شت= تو را به این نور خورشید گرامی سوگند می دهم خون سیاوش را چه کسی در تشت کرد؟

ئه کاو سوواره کی بی خوین بیژن ئای خدا سه نی= آن سوار بر اسب آبی کی بود که خون بیژن را ا زخدا گرفت؟
ئای گیوو ئه لف چه مه کیه ئاخینکه ته ریفه مه نی= این گیو الف چشم کیست که این همه از او تعریف می کنند؟

بی سیتیون سه رمه نه زریت سه رداره ل ئیران چوی کوشیان= بی ستون سرم فدایت سرداران ایران چگونه کشته شدند؟
ته خت و به خت هوز ساسانی چووی خاپیر بی کی چوی چان= تخت و بخت ساسانی ها چگونه نابود شد و چه کسی از میان برد؟

بی سیتون وه خیرت بام مه رز وویلات ئاگران ها کو= بیستون قربانت شوم مرز کشور آتش ها کجاست؟
جام جیهان بووین کووی باج و خیراج ئیران ها کو= جام جهان بین کو باج و خراج ایران کجاست؟

ئاوستای زه رتوشت ها کو گوفتار پیندار یاد بیگرمی= اوستای زرتشت کجاست کفتار و پندارش را یاد بگیرم
په ره په ره بیخونمی وه ده نگ هوره ووا بیچیرمی= برگ برگ آن را بخوانم و آن را با نوای (هوره) بخوانم.

ده س خه ت نه کیسا کامه تا وه دیده و دیل بیخونمی = دستخط نکیسا کدام است تا آن را با دل و دیده بخوانم
می سازه نیمامه مه ی تا وه ختی توینمه بیژه نمی= من ساز نیما را می خواهم تا وقتی که توان دارم آن را بنوازم

بی ستیوین شاوارا شویمه روژیم شووه و شووم شووه= بیستون شبهایم شوم است روزهایم شوم و شبهایم هم شوم است
مانی و مه زده ک کوون ئه دو ئاوسای مه رتووه= مانی و مزدک کجایند آن دو استاد مکتب.

بی سیتون ده رته کولیم نه نینی حیساو دورشتی= بی ستون دردت به جانم حمل بر گستاخیم نکنی
ئای گه پ شاهنامه چووینه روسه م ئارا سویراو کوشتی= حکایت این داستان شاهنامه چیست، رستم چرا سهراب را کشت؟

شیرویه باووی کوشتی و هه ژده بیرای ئارا ژه نی= شیرویه پدرش و هیجده برادرش را به خاطر یک زن کشت
گه نی ئه تیفه رویه ریشی ئیرانم ئاژ بیخ که نی= بی لیاقتی آن تفو بر روی شده ریشه ایران را از بیخ و بن درآورد

بی سیتون تو ئه خدای ئا زه ت ئای شان ئیران سه نی= بیستون تو را به آن خدایی که بزرگی را از دوش ایران برداشت
فراد چووی وه ئیشق شیرن که ش و که مه ر تو گیشت که نی= فرهاد چگونه برای عشق به شیرین کش و کمرهای تو را کند؟

بی سیتون قوباد کووی کوچین کویار و مازیار= بیستون قباد کجاست کوهیار و مازیار کجا رفتند؟
ئای هه مکه کوره ل خووه بی سیتون کی کیشان ئو دار= بیستون این همه پسران خوب را چه کسی بر دار کرد

ئه تاو ته وه ره کان کوریشه چوی ئاژ بین چی تو خودا= آن همه قدرت و والایی کورش چگونه از میان رفت؟
ئایوان که سرا کووی چوی هویچ نه مه نی سیر ئه ر جا= تاق کسرا کو چگونه چیزی از آن باقی نمانده است؟

بی سیتوین بابه ک کووی ئه خورم دین بیره ق سویره= بیستون بابک کجاست آن خرم دین با پرچم سرخ
خیره ت یه قوب لیس کوچی ئه ئیرانی فیره چوریه= غیرت یعقوب لیث کجا رفت آن ایرانی خیلی سخت جان؟

ئی نوی نه فه ر یاخیه چوی ماوا کردینه ئو لاین = این نه نفر یاقی چگونه نزد تو پناه گرفته اند؟
راسه مه ن ئای شان راسته ئایسکه نده ر مه قدونی شیکان= درست میگویند اینکه شانه راست تو را اسکندر مقدونی شکسته است؟

بی سیتوین ئیران کوچی ئه گول گولالاو چه مه نه = بیستون ایران کجا رفت آن گل و گلستان و چمن ؟
توه موشین چوی یه ک نه مه ن ئی کول دانا و دانشمه نه= تو میگویی چگونه از آن همه دانا و دانشمند کسی نمانده است؟

بی سیتون ئه را نه مه ن ئه چوپی چوگان بازیه = بیستون چرا نماند رسم رقص و و بازی چوگان؟
ئه پیاو و ژه نه ل خووه ئه ره سم په له وان بازیه= آن زنان و مردان خوب و آن رسوم پهلوان بازی ها

نه خشه ئای بازی شه تره نجه یی وه زیری هیندی کیشا= نقشه ی بازی شطرنج را یک وزیر هندی طراحی نمود
بوزورگ میر وه خیر بامی خو زانیستی و جوواو دا= بزرگمهر فدایش گردم خوب آن را فهمید و جواب او را داد

ئی زوهاک ماردوشه دودمان و باوان کی یه سی= ایل و طایفه ی این ضحاک ماردوش کی و کجاست؟
کاوه ئاهینگه ر کووی مه ری ویجاخ کوره سی= کاوه ی آهنگر کجاست، انگار فرزند خلفی جانشین او نیست

تورک و ئوسمانی کی هاتین تازی چوی ئیران گیرتی= ترک و عثمانی چه زمان آمدند تازی چگونه بر ایران غلبه یافت؟
ئی ناهات شه ره چوی هات قورب و ئه زه ت ئیران بیردی= این شوم بختی شر از کجا پیدا شد و سربلندی ایران را از میان برد؟

زه رتوشت و مه زده ک کوون ئه دو باوه ی گیدا و ژاره= زرتشت و مزدک کجایند آن ناجیان بدبخت و بیچاره ها؟
زور بازو ئارش کوچی ئه دیلاوه ر که مانداره= زور بازوی آرش کجا رفت آن دلاور کماندار؟

بی سیتویون مه نام نه که په راو کیزه نیمه م چایتی= بیستون سرزنشم مکن، کوه پراو غمگین است نمی دانم چرا؟
فراد ژاره که کووی ده نگ قاز و قولنگه نیماتی= فرهاد بیچاره کو که صدای تیشه اش به گوش نمی رسد

بی سیتوین دی چه ت دیه تو هه م دانا و هه م با هوشین= بیستوین دیگر چه چیزهایی را دیده ای، تو هم دانا و هم هوشیاری؟
تو خودا گه پ مه رن بیه ئارا کیزین هویچ نیموشین= تو را خدا برایم حرف بزن، چرا غمگینی و چیزی نمیگویی؟

بی سیتوین چه ت ها دیلیر ئه را کیزین هویچ نموشین= بیستون چه در دل داری، چرا غمگینی و حرفی نمی زنی
تو خودا راس مه رن بوش ئارا مه ردوم ئیران کیزین= تو را خدا راست بگو برای مردم ایران غمگین هستی؟

بی سیتون ده ردیت چیه تو یه زدان ئای چه دیلگیرین= بیستون چه دردی داری تو را یزدان سوگند از چه چیزی دلخور هستی؟
کیز ئای جووانه ل خاپیرینه یا په که ر ئیران زه مینین= غمگین بخاطر این جوانها هستی یا برای ایران زمین نگرانی

بی سیتوین خوه شیت کوچی ئه را په که ره مه نیشین= بیستون خوشیهایت کجا رفت چرا پکر نشسته ای؟
مینه موشیم ئه را ژاره ل ئاخنکه خار و خه مینین= به نظر من برای بیچارگان تا این اندازه نگران و اندوهگینی

بیستیون تو گیان کوروش تا خاری ئه ی ئاسیرانه = بیستون تو را به جان کوروش تو را به خواری آن اسیران
توه موشین چوی بیکیمین ئه رای خاری خه لک ئیرانه= به نظر تو برای خواری ایرانیان چه باید کرد


لک امیر(کیومرث امیری)
     
  
مرد

 
سی یمیره=سیمره

دیل ته نگ بیم ئای ده س دونیای بی حاسیل
= از این دنیای بی حاصل دلم گرفته بود
ئای مال دامو ده ر پی سه ودای دیل = به دنبال ندای درون از خانه بیرون زدم

وه بار کوله ی خه م روی ئار بیاوان = با بار کوله ای از غم رو سوی بیابان نهادم
گاز ئار له ندیور پیچ تاوو ئار فه رمان= پدال گاز لندرور را فشردم وفرمانش را پیچ وتاب دادم

رییم که ت ئار بان پیلی خیراوی = گذرم بر پل خرابه ای افتاد
حالیم به د حال بی ئاژ بو گه ناووی = حالم از بوی بد گندابی به هم خورد

بو گه زه نده و گه ن خه ر توپی بین چال = بوی بد و گزنده ای، گویی بوی مردار خر
تو بوش سه د ره مه ت و بو گه ن میردال= تو بگو صد رحمت بر بوی گند مردار

مین گاز ئار ماشین تیلاش ویرو دویر= بر سرعت اتومبیلم افزودم در تلاش برای فراراز آن بوی گند
بو گه ن وه شونمه چوی سه گ پاچه گیر = بوی گند چون سگ پاچه گیر بدنبالم دست بردار نبود

فیکریم ناراحه ت حایلم بد حال بی = افکارم آشفته و حالم بد شده بود
یه بو گه ن لاشه کامیین میردال بی = این بوی بد لاشه کدامین مردار بود

لاشه کام حییوان وییره مه نه بی = لاشه ی کدام حیوان در اینجا افتاده بود
بو گه ن میردالیش دونیا گیرته ووی = که بوی گند مردارش همه جا را گرفته بود

جاده و و جامیان کول ئاژ ویریم چی = جاده و جایگاه را همگی فراموش کردم
یه بو گه ن لاشه کام خه ر توپی بی = این بوی گند مردار لاشه ی کدام خر بود

وه دیله ی خه م بار سینه ی پیر ئاژ خه م= با دلی غمبار و سینه ای پر از غم
چیم سیریه ر سیراو سی یمیره بیکه م = رفته بودم از سراب سیمره دیدن کنم

مانگه شووی بی ته ک و ته نیا بیم = شب مهتابی و من تنهای تنها بودم
کافیر نه ووینی به دبه ختی مین دیم = کافر هم نبیند بدبختی که من مشاهده کردم

هه ر جای پام نییا هه ر وویرانی بی = هر کجا قدم نهادم ویرانه بود
نیشانی ئاژ سیراو سی یمیره نه ووی = نشانی از سراب سیمره دیده نمی شد

لاشه سی یمیره چوی میرده ماران = لاشه ی سیمره چون مار مرده ای
سه ر تیلیاویتی کیرمه ل داووی گیان = سرش له شده بود و کرمها به بدنش زده بودند

لاشه که تیوتی په خش بی و پیلاش = لاشه اش افتاده و تکه تکه شده بود
ژیووه ژیوو کیرم ئاژ سه ر تا وه پاش = در سراسر بدنش کرمها می لولیدند

ویتیم سی یمیره هه لورکی تاریخ = گفتم سیمره گهواره ی تمدن
ریشه ت چوی که ته ور ئاژ بینچینه وبیخ = چگونه شد که ریشه ات از بیخ و بن درآمد

یه لاشه تونه وئه یتور که تییه = این لاشه ی توست که چنان فتاده است
پیر گولاوانیت گه ن و گوتال بیه = گودالهای تو از آت و اشغال پر شده است

ده م حوشیک و پیلاس کو شوره ی ئاویت = دهانت خشک و پلاسیده است سر و صدای آبهایت کو
کی ئای ناهاته کیردیه وه باویت = چه کسی چنین مصیبتی را برای تو رقم زد

ئانی زه م زه مه ی تافی تیژئاویت= کجاست زمزمه ی آبهای تند و خروشانت
کوچی هاف و هوف گیژ و گیرداویت= سر و صدا و هیاهوی گردابهای تند و پرخروشت کو

هیله ی چوی ئاسبه ل واهارانیت کو = شهیه ی مانند اسبهایت در فصل بهاران کو
نیرک نارک نه ره ته ی زیمسانانیت کو = نعرته های فصل های زمستانهایت کجاست

هیله ی لافاووه ل به رز و بالات کو= شهیه ی سیلابهای بلند و سرکش تو کو
ماهی یه ل ره نگین قیزیل ئالات کو = ماهی های زیبای قزل آلای تو کجاست

لاشه ت چوی ووی تور بی ناز مه نییه= لاشه ات چرا اینگونه بی احترام افتاده است
چووی سه ردار مه قلوب خیجیل که تیه = چون سرداری شکست خورده، بی قرب افتاده است

یه چوی ئاگیر چی ئار زه ل کووانیت = چرا و چگونه در نی زارهایت آتش افتاد
گه ناو کو بیه ئار گولاوانیت = آشغال جمع شده است د رگودالهایت

کو چین گولاوه ل قوویل بین ئار بینیت = کجا رفت گودالهای ژرف و پیچ در پیچ تو
که نییه ل زولال چوی چه م قیرژینگت = چشمه های زلالت که آبشان به زلالی چشم قرچنگ بود

چووی نیمای بو خوش داره ل سیرنجیک = چگونه بوی خوش درختان سنجدت به مشام نمی رسد
سه ر ئاو یه ک دیریا چووی باخ ی تویریک = باغهای گلی که سر در هم کرده بودند

داره ل گولاوی سیف و ئه ناریت کو= درختان گلابی و سیب و انارت کجاست
خاک پوزی ژیره ژه ل هوسه زاریت کو = بازی کبکهای در ساحل هایت کو

کو سوزی واهار چوی باخ به هه شتیت = کجاست سبزه زارهای چون بهشتت در بهاران
خه مزه ی نازاران سیر گیلگه شتت = به ناز و غمزه خرامیدن عزیزانی که به تماشای تو می آمدند

ئه تیر گولباخی گول زارانیت کو = عطر گلهای باغهایت کجاست
بو شویت و شوده ر کینارانیت کو = بوی خوش شوویت و شبدر ساحلهایت کجاست

یه چوی لاشه تو وه کویان مه نه = چگونه است که جنازه ات در کوهها مانده است
چوی باز شه ش دانگ په ر و پوت که نه = مانند شاهین ششدانگ پرهایت ریخته است

یه چوی ده رمه نه و خیجیل مه نینه = چرا اینگونه درمانده و خجلت زده شده ای
قاتیلیت کی بی کی قور که نینه = قاتل تو کیست، چه کسی مرگت را باعث شده است

ئیی جور میردینی که ی وه تو باوه = این جور مرگی کی در شان توست
ئازیه تی مه رگیت کویه ل په راوه = کوههای پراوعزادار مرگت هستند

په راو بی سیتیون ئه دشان که رده ن = پراو و بیستون عهد بسته اند
ره خت سی بیپوشین داوار وه گه رده ن = رخت سیاه بر تن کنند و ( داوار) سیاه به گردن آویزند

شرط بو دوما تو هه ر ئازیه تی بوون= عهد باشد که بعد از تو برای همیشه عزادار بمانند
سینه بیده ن چاک سوره ت وه ناخون = سینه چاک زنند و با ناخن صورتهایشان را بخراشند

تیرسیم دوما تو هوش بیکه ن مه دهوش= ترسم بعد از تو هوشیاری از دست بدهند
ئاگیره ل کور بون ئاتیشگال خاموش= آتشها و آتشگاهها همه خاموش شوند

تیرسیم دوما تو قالی به ر پا بو= می ترسم بعد از تو غوغایی بر پا شود
له شان بیکه ووی کو ئار بان کو= جنازه ی بسیاری روی هم تلنبار شود

تیرسیم سازینه ل دی ساز نه ژه نین = می ترسم سرناچی ها دیگر سرنا ننوازند
ژینه ل ره خت شادی ئاژ ووه ر بیکه نین = زنها رختهای شاد و زیبایشان را از تن برون کنند

که دخودال جامیان دیاری نه که ن= کدخداها محل جدید ایل را تعیین نکنند
کیلاوچه رمییه ل ئایلجاری نه که ن = کلاه نمدی ها ایل کشی و شورش نکنند

تیرسیم دیته ل دی قاوه ل شور نه که ن= می ترسم دخترها هم دیگر گیسوان بلندشان را تاب ندهند
هه راتی لار و نازی و تور نه که ن = سربندهای سر را کج نگذارند، دیگر قهر و ناز از یاد ببرند

که ش و کوی حالی و خه لوه ت بیکه وین = کش و کمرها همه خالی و خلوت گردند
میره کیره و کور کور دان ئور نه چینین= بلدرچین و مرغ وحشی دانه برنچینند

تیریسم دوما تو ناوواریشتی بو= می ترسم بعد از کم بارانی باشد
دور خوه شی بیچو دوران زیشتی بو= دوران خرمی برود و دوران زشتی از راه برسد

زه مین شه ق بیری ئاژ ناوارانی= زمین ترک بردار از نبود باران
بوسان چی بینی ده س ئار زیرانی= جالیزکار زانوی غم بغل کند

باخ بوسان حوشک بو و ناکامه وه
= باغ و بوستانها ناگهان بخشکند
شه مامه بیچولیسی وه یارامه وه = دست انبوه ها بخشکند با درختانشان

گیلم حور ئاسمان ئاژ نساران نای= رعد و برق آسمان از کوهستانهای درسایه به گوش نرسد
ئاسمان قییز بیکی نیم ناز وواران نای = آسمان قهر کند و باران به نم نم نبارد

کیشتزاره ل تینی و خه ریک بیمینین = کشتزار ها تشنه و خجلت زده بمانند
کیشت کاره ل ره نج بی به ر بیکیشین = کشاورزان رنج بی حاصل نصیبشان شود

تیرسیم دوما تو بووه به د یاری = می ترسم بعد از تو بد بیاری روی بنماید
ئاوور هه ر بایو سه ر وواران ناواری = ابرها در آسمان پیدا شوند ولی بارانی نبارد

تیرسیم هولیران گیا سوز نه کی= می ترسم در هلیلان گیاهی نروید
به رق چوی ئاگیر ئار ده ره شه ر دی = برق آتش وار دره شهر را نابود کند

چوی حورده جاره ل ئاگر ئه رین چی = مانند جای مزارع درو شده ی آتش گرفته
مایه شت حوار تا بان ره خت سی بیپوشی = دشت ماهی دشت سراسر رخت سیاه بر تن کند. (سوخته)

تیرسیم مه خمه ل کوی مه خمه ل بیکه نی
= می ترسم کوه مخمل کوه رخت مخملین از تن بیرون کند
ته ریان چه مه ری کوی یه شت بیژه نی= ترهان ساز عزای کوهدشت را بنوازد

ته م ته م وواران ئار کووی گه روین نه ی = باران به نوبت بر کوه (گرین) نبارد
سینه کووی چه رمی دی تویل زه رین نه ی = سینه کوه سفید دیگر رنگین کمان به خود نبیند

تیرسیم ئاوور واهار میل ئو تیله نه ی = می ترسم ابرهای بهاری توقف نکنند
پیله پاییزی ئه ر سی پیله نه ی = نخستین بارش بزرگ پاییزان بر (سی پله) نبارد

ناووارانی بو توفه وواران نای= بارندگی نباشد، آوای خوش بارش باران ها اتفاق نیافتد
گاره گار ژیره ژ وه میرخزاران نای = آوای کبکها از مرغزاران به گوش نرسد

زیمسان بای بیچو ووه ره لیولان ناو = زمستان بگذرد و برف و کولاکی اتفاق اتفاق نیافتد
حوشه وه ر ئاوه ل وه سه ر سیلان ناو= صدای برف آبها کنار سدها به گوش نرسد

تیرسیم که له باد وه خاکه لوی لان بو
= می ترسم (کله باد) تبدیل به گرد و خاکی ناچیز شود
هه ر چه ی ووا پاییزه وه سویر شییتان بو= همه ی بادهای پاییزی به گردباد تبدیل گردند

داره ل خاپیر بون هه رکام وه فیرمی= درختان نابود شوند هر کدام به شکلی
کانوو کوس جووه ل ئاژ ریشی بیرمی= کوتاه و بلندی نهرها از بیخ و بن برکنده شوند

تیرسیم دوما تو قه ت سالی بو = می ترسم بعد از تو فحط سالی ببار آید
ناز و نیعمه ت ناو گیداو و ژاری بو = ناز و نعمتها از میان برود و فقر و فلاکت ها روی بنمایند

ئیران بیکه وی بی قورب بی هامال = سرزمین ایران بی احترام و تحقیر گردد
گیرفتار شه ر بون ئاولادیه زال = فرزندان زال به فلاکت دچار شوند

تیرسیم دوما تو دونیا وه تووین بو= می ترسم بعد از تو دنیا ویران شود
بی باوه میل حوور کور خو زه ووین بو= بی اصالتها زورگو و مردان خوب زبون شوند

تیرسیم دوما تو شه ره ل وویران بو = می ترسم بعد از تو شهرها ویران گردند
که ی خودا شه ره ل بی مایه گان بو= افراد بی مایه بزرگان شهرها شوند

تیرسیم دوما تو سه ر که ن بی باوه ل = می ترسم بعد از تو بی اصالتها پیشرفت کنند
مه ردم ئای ووسینه ی ووه رده بیگرنو ووه ر= مردم از گرسنگی آواره ی شهر و بیابانها شوند

بی باوه ل بی شوو دارای بیکه ن کو= بی ریشه ها بی اندازه ثروت جمع آوری کنند
که لین گوجه ری کول ئاژ ویر بیچو= بزرگی و کوچکی ها همه فراموش شود

تیرسیم بی باوه وه ل له مان سیر بیکه ن = می ترسم بی ریشه ها شکم خود را سیر ببینند
داناو و دانیشمه ن کول دیلگیر بیکه ن= دانایان و دانشمندان را همه دلخور کنند

تیرسیم بی باوه ل حوکمرانی که ن= می ترسم بی پدر و مادرها حاکم شوند و حکمرانی کنند
ووه باوه خاسه ل شایه کومانی که ن= به خانواده های اصیل و مردمی طعنه بزنند

تیرسیم بی باوه ل ویژ ئه سیر بوینین= می ترسم بی ریشگان شکم خود را سیر ببینند
ناز ئاژ نازاره ل نازار نه کیشین= ناز عزیزان را خریدار نباشند

تیرسیم پیرت پیسه ل وه خاص بینیشین= می ترسم بی ارزشها به خرمی زندگی کنند
جاداره ل خه ریک حه سره ت بیکیشین= لایقان در عزلت حسرتمند بمانند

تیرسیم ناحه ق بو حاوال په رسی ناو= می ترسم ناحق حاکم شود و فریاد رسی نباشد
خاره ت بیرو بو وه دای ره سی ناو= غارت و چپاول ها باشد و دادرسی نباشد

تیرسیم دوما تو جیهان ویران بو= می ترسم بعد از تو جهان نابود شود
ئاژ تیره ف خودا ناهات ئیران بو= از جانب پروردگار نیآمد سرزمین ایران باشد



لک امیر(کیومرث امیری)
     
  
مرد

 
روسم=رستم(کردی)


وَ یاد ا و روﮊَه تا ج وَ زال سَنیْ
گِلیمْ پوشْ کِردی، پوسِ بورْ کَنی

فِدایْ ناوِدْ بامْ صاحِبْ زورُ و رَخْشْ، بورِ بیَنْدیش شیرِ دِلْ نَلَخْشْ روسَم
فِدایْ ناوِدْ بامْ صاحِبْ زورُ و رَخْشْ، بورِ بیَنْدیش شیرِ دِلْ نَلَخْشْ

پوسِ بورِ رَزْمْ بپوشَ نَوَرْ
ران بِنْیَهْ رِکاوْ رَخْشِ تَکاوَر

اَشْکَبوسْ راگِیْ مِیدانْ کَرْدَنْ بَر
وَسوزْ مَپِرْ سُ هَوایْ پیلَهْ تَنْ

وِه رِزِهْ نَخاوْ کِیْ وَخْتِ خاوَهْ
وِه رِزِهْ نَخاوْ کِیْ وَخْتِ خاوَهْ

وَخْتِ دارُ وداینْ اَفراسیاوَه ن
وَخْتِ دارُ وداینْ اَفراسیاوَه ن

سِپاهیْ بورِزجانْ کَردی سَرْ نگونْ
زنون جادو قَلْتانی وَ خون

سیه خورشه زَنگی شای تَرْزین سُوار وِه شُو وسپاسانش کَردی تارُ ومار
سیه خورشه زَنگی شای تَرْزین سُوار وِه شُو وسپاسانش کَردی تارُ ومار

لَسَرْ تا وَه پا سیا بَرْگِمِهْ
لَسَرْ تا وَه پا سیا بَرْگِمِهْ

بی دوس قِرْچَهْ قِرْچْ ریشِیْ جَرْگُمِهْ
لَهْ تاوِ دوریتْ دِل بی قَرا ره ن

بینایی دیدِ م جَهْ خَفَهْ تْ تارِه ن
بینایی دیدِ م جَهْ خَفَهْ تْ تارِه ن

روسَم وَه فدای رَخْشِ گُلْگونِتْ
ایرانی تَه نیا وه توش هَن اومید

جای ئومیدشان مه که نا ئومید
جای ئومیدشان مه که نا ئومید


ترجمه:

به یاد آن روزی که تاج را ازدست زال گرفتی
لباسی مانند گلیم پوشیدی و پوست ببر را دراوردی

ای صاحب زور و رخش شیر شجاع و ببر نترس فدایاسمت شود
ای صاحب زور و رخش شیر شجاع و ببر نترس فدایاسمت شود

لباس رزمی را که از جنس پوست ببر است بپوش
پایت را در رکاب رخش تکاور بگذار

اشکبوس راه میدان را در پیش گرفت
با تمام وجود همرزم خود را جستجو می کند

اشکبوس راه میدان را در پیش گرفت
با تمام وجود همرزم خود را جستجو می کند

رستم بلند شو نخواب الان کی وقت خوابیدن است
رستم بلند شو نخواب الان کی وقت خوابیدن است

وقت به دار کشیدن افراسیاب است
وقت به دار کشیدن افراسیاب است

سپاه برازجان را سرنگون کردی
زنون جادوگر را در خون غلتاندی

شبانه سپاه خورشه زنگی که سوار کار خوبی بود را تارومار کردی
شبانه سپاه خورشه زنگی که سوار کار خوبی بود را تارومار کردی

سر تا پا سیاه پوشیدم
سر تا پا سیاه پوشیدم

در فراق دوست ریشه دلم در حال سوختن است
دلم به خاطر دوریت بیقراره

از غم دوریت چشمانم تار شده
از غم دوریت چشمانم تار شده

رستم فدای رخش گلگونت شوم
ایرانی فقط به تو امید داره

امیدشان را نا امید نکن
امیدشان را نا امید نکن
     
  
مرد

 
لِیْلِی مِن تونی تا وِ رویِ مَردَنْ=لیلی من تویی تا مردن(کردی)



ده رمانِ زامان، دَرده گه یْ کاریم
هامْ رازِ نالَه یْ ، شُوان بی داریم

راحَتی جَستی مِیْنَتْ بارَگَم
مَرحمِ سینه یْ پِر ژِه خارَگم

آیْ را حَتی جَستی مِیْنَتْ بارَگَم
مَرحمِ سینه یْ پِر ژِه خارَگم


خیال دُ وِیْ تُاو نیشْتَنِ وَ جَرْگَم
وَه دوریتْ قَسَمْ ، رازیمُ وَ مَرْگَم

هی چه مانمَ رﻳﮊاوْ، روخسارَم زرْدَه ن له داخِ یارانْ پیرانِمُ کَردَنْ
آیْ شَرطِِمْ شَرطیوَنْ، مَجْنونْ شَرط کَردَن

لِیْلِی مِن تونی تا وِ رویِ مَردَنْ
کُوا لِیْلی، نیا لِیْلی، چیا لِیْلی



ترجمه:

درمان دردهای زخم کاریم
همراز ناله شبهای بیداریم

آرامش جان محنت بار من
تسکین دل پر ز خار من

آرامش جان محنت بار من
تسکین دل پر ز خار من


فکر وخیال تو ناگهانی بر دل من نشست
به دوریت قسم به مرد نم راضیم

چشمانم مانند ریجاب است"نام رودی در یکی از مناطق کرمانشاه" رخسارم زرد است غم یاران پیرم کرده است
عهد من همان عهدیست که مجنون بسته

لیلی من تو هستی تا زمان مردن
کجاست لیلی، لیلی نیست، لیلی رفته
     
  
مرد

 

خوشه­ ویستی دلمو و هه­ مو ژینم
بیری منی به خوی گرتو و دلمی شکاندو برینداری کرد

زولمی لیم کردو ره­ نجاندمی
ئازارم ده ­دا، دلم بریندارو ره ­نجاوم ده­ کا

ئه­ گه ­ر شه ­وانه سه ­باره ­ت به ئه ­و خه ­وم لی
نه­ که ­وی و بیری لی بکه ­مه­ وه

له بیرم ده­ کا و ته ­واوی دلته ­نگیکانی من وه­ به ­ر چاو ناهینی و جیم دیلی
به ­لام ئه­ گه من ئه ­وی له بیر که ­م ده­ گه ­ریته ­وه لام و گو به قسه ­کانم ده­ دا

به­ لام دیسان ئازاره­ کانی ده­ ست پی ده­ کا
خوشه ­ویستیک که عیشق و له لا بون و دوری ئه ­و هه­م و وه­ ک ئاگره

و شه ­و و روژ بیری لی ئه­ که­ مه ­وه
چه ­ند دلم ده ئاوری عیشقی ئه ­و دا سوتاو و چه ­ندی ئازار دام

به ­لام هیستاش دلم له لای ئه­ وه
منیک که ته ­واوی ژیانم ئی ئه ­وه و له عیشقی ئه ­و دا ده ­سوتیم

لیم پرسی که بوچی من جی دیلی
هه­ ی داد که من به ­ته ­واوی له عیشقی ئه ­و دا توا مه ­وه و چون ده­ توانم ده­ ست له ­و عیشقه هه­ ل گرم

من ته ­نیا به نیگاهیکی وی ده­ تویمه ­وه
چونکه خوشم ده ­ویت و له عیشقی وی دا ده­ سوتیم

ئه ­وا بو وی بی­ ئه ­رزیش بومه ، چون دلی دیت ئه ­وا جیم بیلیت
ئه ­و فکر ده­ کات من گالته ­ی ده­ ستی ویمه
به ­لام سویند به چاوانم پیی ده­ ناسینم که من وا نیمه..!



عزيز دلم و تمام وجودم
فکرم را مشغول کرد و دلم را شکست و زخمیش کرد

به من ظلم کرد و ناراحت و غمگينم ساخت
آزارم ميده ، دلم را ریش، و روحم را خسته مي کنه

اگر شب ها به خاطرش بيدار بمانم و به او فکر کنم
منو فراموش و رها مي کنه و تمام دلتنگي هامو ناديده مي گيره و ترکم میکنه

واگه اونو فراموشش کنم پیشم بر مي گرده و به حرفهام گوش ميده
ولي دوباره آزارهاشو شروع مي کنه

عزيزی که عشقش، درکنارش بودن و دوريش همه مثل آتش است
و شب و روز بهش فکر مي کنم


چه قدر قلبم در آتش عشقش سوخت و چه آزارها که ازاو نديدم
اما هنوزم هستی ­ام متعلق به اوست

مني که تمام وجودم مال ا ونه و در عشقش مي سوزم
از او پرسيدم که چرا من را ترک مي کني


اي واي من به يکباره در عشق او ذوب شدم و چگونه مي توانم دست از اين عشق بکشم
من فقط با يک نگاه او آب مي شوم

به خاطر اينکه دوستش دارم و در عشقش سوختم
اینقد براش بی­ارزش شدم، چگونه دلش راضي ميشه اينگونه منو ترک کنه


او فکر ميکنه من بازيچه اي در دستان او هستم
وليکن به چشمانش قسم به او نشان خواهم داد که من اينچنين نيستم
     
  
مرد

 
تو كيي؟
عه شقت دلمي تواندوته وه

تو كيي؟
ده ميك ناتوانم له بيرت كه م

تو كيي؟
ئه گه ر روژيك ليم دور بي

خوشه ويستيت,ئه ويني توم بو زيندو ده كاته وه
ئه گه ر بو هه ميشه له لام بي

بروانه كاته كانم چه ند شيرين ئه بن
ئه گه ر بو هه ميشه له لام بي

ژيانم له بير ئه به يه وه
توژياني

بي تو زيندو نامينم
پيم خوش نييه بوكاتيك ليم دوور بيت

ئه گه رليم دووربيت به دووريت شيتم ئه كه ي
تا ئه وكاته ي كه تو ژياني

بي توناژيم
له ميژه بيرم مني به تووه گرفتار كردوه

له ميژه چاوم خه وي پي دا نه هاتووه
ئه گه ر بو هه ميشه له لام بي

بروانه كاته كانم چه ند شيرين ئه بن
ئه گه ر بو هه ميشه له لام بي

ژيانم له بير ئه به يه وه
توژياني




ترجمه:

تو چه كسي هستي؟
عشقت قلبم را درخودش ذوب كرده

تو چه كسي هستي؟
يك لحظه نمي توانم فراموشت كنم

تو چه كسي هستي؟
اگريك روزازمن دور بشوي

دوست داشتنت عشق تورادرمن زنده مي گرداند
اگر براي هميشه پيشم باشي

ببين لحظه هايم چقدر شيرين مي شوند
اگر براي هميشه پيشم باشي

باعث مي شوي زندگي را فراموش كنم
توزندگي هستي

بي توزنده نمي مانم
دوست ندارم حتي يك لحظه ازمن دور بشوي

اگرازمن دور بشوي بادوريت ديوانه ام مي كني
تا زماني كه تو زندگي هستي

من بي توزنده نمي مانم
مدتهاست فكرم به تومشغول شده است

مدتهاست چشمهايم ازدوريت به خواب نرفته اند
اگر براي هميشه پيشم باشي

ببين لحظه هايم چقدر شيرين مي شوند
اگر براي هميشه پيشم باشي

باعث مي شوي زندگي را فراموش كنم
توزندگي هستي
     
  
مرد

 

لیم ده پرسی جیگای له کودایه،جيي دل وچاوه
خوشه ويستي دل نازاني جيگاي له هه ردويانه

لیم ده پرسی جیگای له کودایه
خوشم ده وي عيشقي مني كوشتووه وله ناخي دلم دا جيي گرتووبوته ئي من

ئه گه ربوكاتيك ليي دووربم هه ست ده كه م كه روحم ده ر ده چي
لیم ده پرسی جیگای له کودایه


ده ي هه وي بزاني جيگاي له ژيني من دا كويه؟
من له ناخي دله وه هه ست ئه كه م زور له ميژه عيشقي ئه و ده ي هه وي من بكوژي


لیم ده پرسی جیگای له کو دایه؟
لیم ده پرسی جیگای له کو دایه؟



ترجمه:

میپرسه از من جاش کجاست ، جاش تو قلب منه یا چشمم
نمیدونه عزیزم که جاش هر دوتا است

میپرسه از من جاش کجاست
دوستش دارم عشقش من رو کشته و در من ساکن شده و مال من شده

من اگه چند لحظه ازش دور بشم حس میکنم که روحم جدا میشه
میپرسه از من جاش کجاست


میخواد که بدونه و بفهمه که جاش در زندگی من کجا است؟
من از عمق وجود احساس میکنم که عشقش من رو داره میکشه از خیلی وقتپیش

میپرسه از من جاش کجاست؟
میپرسه از من جاش کجاست؟
     
  
صفحه  صفحه 10 از 103:  « پیشین  1  ...  9  10  11  ...  102  103  پسین » 
شعر و ادبیات

اشعار کردی و لکی

رنگ ها List Insert YouTube video   

 ?

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

 

 
DMCA/Report Abuse (گزارش)  |  News  |  Rules  |  How To  |  FAQ  |  Moderator List  |  Sexy Pictures Archive  |  Adult Forums  |  Advertise on Looti
↑ بالا
Copyright © 2009-2024 Looti.net. Looti.net Forum is not responsible for the content of external sites

RTA