ارسالها: 14491
#131
Posted: 2 Nov 2013 15:34
ادامه
ارج نهادن به نظرات شخصي ( هرچند ساده باشد) و سهيم ساختن آنان در تصميم گيري ها، همچنين تقسيم وظايف براساس توانايي و علايق اعضاي خانواده، از جمله عوامل به وجود آورنده اين احساس مسئوليت برشمرده شده است. تشکيل جلسات خانوادگي و گفت و گوي صميمانه مي تواند با شرح وظايف مسئوليت ها، توانايي ها، علايق و تصميم گيري هاي اساسي و سودمند، کانون خانواده را ياري دهد. "همه مي دانيم که آنچه بشر را به سوي فردا هدايت مي کند، انگيزه است و به اين ترتيب انسان هايي که در فراز و نشيب زندگي ، انگيزه خود را از دست مي دهند، دچار نوميدي و افسردگي شده و از ادامه راه زندگي باز مي مانند." براي اين که نوجوانان گرفتار بي انگيزگي نشوند، بهتراست نکات ذيل را مورد توجه قرار دهند:
۱- همگي بايد بتوانيم زيبايي ها و پديده هاي مثبت جهان هستي را ببينيم چرا که با مثبت ديدن جهان و پديده هاي آن، شور و اشتياقي براي ما که جزيي از اين پرتوهاي مثبت هستيم، به وجود مي آيد.
۲- با خود فکر کنيم وقتي فيلم خوبي مي بينيم، وقتي يک تابلوي زيباي نقاشي ما را جذب مي کند، وقتي يک سخنراني خوب ما را شيفته سخنران مي سازد، وقتي کتابي مي خوانيم که به ما اميد مي دهد، چه حالي به ما دست مي دهد؟ به طور حتم حال خوشي است، چرا که ما توانسته ايم پرتوهاي مثبت پديده را جذب کنيم.
بنابراين، براي ايجاد انگيزه در خود بايد دست به عمل بزنيم. نبايد منفعل باشيم؛ اگر خوب برنامه ريزي کنيم، مي توانيم از امکانات موجود ( هر چند ناچيز) نهايت استفاده را ببريم. اگر مي خواهيم توجه به نکات مثبت و دريافت آنها در ما تقويت شود، مي توانيم يک دفترچه کوچک تهيه کنيم و نکات مثبت ديده ها و شنيده ها و اتفاقات روزمره را درآن يادداشت کنيم. افزون برآن، مي توانيم احساس خود را نيز شرح دهيم و نتايج حاصله را بنويسيم. براي مثال، هنگام ديدن يک فيلم در سينما يا تلويزيون فوراً نکته هاي مثبت آن را يادداشت کنيم؛ سپس بدون فکر کردن، احساسي را که در آن لحظه به ما دست داده است بنويسيم و بالاخره تصميمي که براساس پيام آن نکته مثبت گرفته ايم روي کاغذ بياوريم." با خود فکر کنيم که هميشه از کودکي در رؤياي خود دوست داشتيم چه کاره شويم؟ يک ورزشکارخوب؟ يک نويسنده خوب؟ يک نقاش خوب؟ و باز هم بنويسيم که در رؤياهاي خود چه ديده ايم و حالا براساس رؤياهايي که تاکنون به آنها وفادار مانده ايم و جزء آرزوهاي ما هستند ، هدف هايي کوتاه مدت و بلندمدت را در نظر بگيريم.
براي مثال اگر دوست داريم يک نقاش خوب باشيم و اکنون به علت مشغله تحصيلي يا کمبود امکانات مالي نمي توانيم در يک کلاس نقاشي ثبت نام کنيم، اين هدف را تعيين کنيم. در اولين فرصت، خريد يک کتاب خود آموز طراحي، يکي دو مداد و مقداري کاغذ و بدين ترتيب حداقل روزي يک يا دو طرح طراحي کنيم. هدف کوتاه مدت ما مي تواند انجام تمرينات کتاب خودآموز طراحي باشد و در اهداف بلندمدت مي توانيم آموزشگاه را در نظر بگيريم. مي توانيم بيشتر به پيامد کارهاي خود در جهت اهداف کوتاه مدت توجه کنيم؛ بدين ترتيب که نتايج مثبت اقدامات خود را در دفترچه اي شرح دهيم و نوشته هاي خود را هرچند روز يکبار، دوباره بخوانيم . نوشتن نتايج مثبت و دوباره خواندن آنها، اگر تداوم داشته باشد به ما کمک مي کند تا انگيزه هاي لازم را براي پيگيري اهداف خود تأمين کنيم. به خاطر داشته باشيم ما هر روز در حال تحول هستيم. توجه به نکات مثبت پديده ها، توجه به آرزوهاي جديد و ساختن هدف هاي جديد و توجه به پيامدهاي مثبت و اقداماتي که در جهت اهداف خود انجام مي دهيم، همگي موجب افزايش انگيزه هستند و از ما فردي پر شور و در حال صعود به قله هاي موفقيت مي سازند.
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#132
Posted: 2 Nov 2013 15:36
مشكل دير به خواب رفتن در كودكان
خواب براي كودك همانند تغذيه لازم و ضروري است، بسياري از كودكان براي به خواب رفتن مشكل دارند و به موقع نمي خوابند، در كودكان معمولا بي خوابي اوايل شب اتفاق مي افتد و به اصطلاح به آن بي خوابي شبانه گفته مي شود.
احتياج به خواب در انسانها در سنين مختلف متفاوت است، به عنوان مثال به طور متوسط يك كودك دوازده ساله به نه ساعت خواب و يك كودك چهار ساله به يازده و نيم ساعت خواب احتياج دارد، البته اين مسئله بين كودكان با هم در يك سن فرق مي كند.
كودكي كه شبها با آرامش و به حد كافي خوابيده ، روز بعد به موقع از خواب بيدار مي شود و ا گر به حد كافي نخوابد ، صبح روز بعد به علت كافي نبودن مقدار خواب بهانه گير و كج رفتار مي شود و كمتر شاد به نظر مي رسد و انرژي كمتري دارد در بچه هاي بزرگتر ، به اندازه نبودن خواب شب آنها را خسته ، كند و حساس مي كند و نمي توانند بر روي درس تمركز كنند .
والدين در خواباندن كودك نقش مهمي را ايفا مي كنند، حتي عده اي از كودكان تا زماني كه يكي از والدين خصوصا مادر در كنارشان نباشد به خواب فرو نمي روند. عواملي كه سبب دير به خواب رفتن در كودكان مي شود ممكن است دلايل متعددي داشته باشد
وقتي مي بينيد كودك شما در به خواب رفتن مشكل دارد بهتر است به موارد زير توجه كنيد:
1ـ آيا ساعتي مشخص و منظمي براي رفتن كودك به تخت وجود دارد؟
2ـ آيا كودك در تخت خود احساس خوبي دارد (به عنوان مثال : محيط اتاق خواب برايش مطبوع است؟ خيلي روشن يا تاريك نيست؟ زياد گرم يا سرد نيست؟ آيا تخت مرتب شده و يا تشك خوبي دارد؟ )
3ـ آيا بچه هاي متعدد در يك اتاق مي خوابند و همديگر را بيدار نگه مي دارند؟
4ـ آيا كودك شما در طول روز مسائلي داشته كه فكرش را به طور مداوم مشغول مي دارد و وي را هيجان زده مي كند و باعث اخلال در خواب مي شود ؟ (مثال: هيجانات، دعوا و در گيري، فيلم هاي مهيج و يا تولد بچه ديگر )
5ـ آيا ممكن است سر و صدا زياد باشد و مانع خواب كودك شود؟
6ـ آيا مهمان آمده و كودك تمايل دارد ترجيحاً بيدار بماند؟
7ـ آيا كودك در اتاق وقتي تنها است احساس ترس مي كند؟
در كل دلايل متفاوتي مي تواند باعث نرفتن به موقع كودك به طرف تخت خود شود.
واقعيت اين است كه براي خوابي راحت داشتن در شب براي كودك تنها يك روش وجود ندارد، راه حل ها و توصيه هاي گوناگوني در اين زمينه وجود دارد كه چكيده اي از آنها به شرح زير است:
براي كودكتان زمان خواب با مشورت با خودش تعيين كنيد و وقتي به زمان خواب وي نزديك است به كودك بايد حتمافرا رسيدن زمان خواب را ياد آوري كنيد، آن ها به برخورد قاطع شما و يك قرار ثابت براي خواب نياز دارند.
سعي كنيد برو به اتاق خوابت مثل يك عمل تنبيهي به نظر نرسد و به جاي آن مي توانيد به كودك بگوييد كه لازم نيست بخوابي بلكه بايد در تخت خودت استراحت كني ، وقتي جنبه اجبار براي خواب از بين برود احساس آرامش و خواب خود به خود به وجود مي آيد.
تشويق كودك با صحبت و با عمل ، به اين صورت كه هر شب به وقت شناسي و در رختخواب رفتن وي جايزه بدهيد. جايزه مي تواند يك خوراكي ويژه قبل از خواب مثل يك ليوان شير يا خوراكي كه كودك دوست دارد باشد و يا به عنوان تشويق يك لباس خواب نو و قشنگ به او هديه بدهيد
مي توانيد قبل از خواب با يك عمل مطبوع مثل : قصه گفتن و يا گوش كردن به نوار قصه و يا لالايي روزش را به پايان برسانيدهمين طور حمام كردن و ماساژ قبل از خواب و يا تكان دادن كودكان كوچكتر به آرامي ، مفيد خواهد بود.
سعي كنيد هنگام خواب ، كودك لباس خواب راحتي بپوشد و اتاق خواب كودك تهويه خوبي داشته باشد و لحافهاي سنگين را براي او نگذاريد. توجه كنيد كودك شما يك محل خواب مطبوع داشته باشد كه خوب به نظر برسد مثل: يك اتاق شخصي و يا تخت شخصي.
فعاليتهاي بدني كودك مانند: بازي كردن در پارك، برنامه هاي ورزشي و ... را در طول روز افزايش دهيد. البته بايد اين بازيها تا غروب ادامه داشته باشد و بتدريج فعاليت كودك را از زمان غروب به بعد كاهش داده و به جاي بازيهاي پر تحرك ، فعاليتهايي مثل: مطالعه كردن و شنيدن قصه و يا تماشاي تلويزيون را جايگزين كرد، بايد سعي كرد قبل از خواب بازيهاي هيجان انگيز مثل: بازيهاي كامپيوتري انجام ندهند و يا فيلمهاي هيجان انگيز نبيند.
اگر كودك در شب سخت به خواب مي رود به او اجازه خوابيدن در طول روز را ندهيد.
به خاطر داشته باشيد مصرف شبانه برخي از مواد غذايي مانند: چاي و يا نوشابه، خواب كودك را كاهش مي دهد.
اگر كودك شما در اتاق خواب خودش مي ترسد خيلي مهم است كه شما ترس او را جدي بگيريد ، كودك را آرام كنيد و سعي كنيد با هم پي به علت ترس ببريد . به كودك اين فرصت را بدهيد كه در مورد مشكل احتمالي و هيجانات يا چيزهاي جالبي كه در روز برايش اتفاق افتاده با شما صحبت كند، حتي كودك مي تواند وقتي در تخت خود دراز كشيد از زبان خودش داستاني براي شما بگوييد و در مورد اين داستان با او صحبت كنيد و مطمئن شويد كه تخيلات در ذهن او نماند. اين مسئله كمك مي كند كه كودك با آرامش بيش تري به خواب فرو رود.
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#133
Posted: 2 Nov 2013 15:40
به هریك از فرزندان تان به زبان خودش عشق بورزید
هیچ می‌دانستید هریك از فرزندان شما به شیوه خاص خودش محبت و عشق شما را دریافت می‌كند؟ پس از خواندن این مطلب متوجه خواهید شد كه كودك شما با كدام زبان عشق صحبت می‌كند و شما چطور می‌توانید به بهترین نحو عشق خود را با زبان خاص او نثارش كنید.
مردی كه 25 سال است پدری می‌كند و شخصیت‌های منحصربهفرد هر كدام از پنج فرزندش را تجربه كرده عقیده دارد حداقل در خانواده تك‌تك فرزندانش تاكنون شخصیت منحصر به فرد و متمایز خودشان را داشته اند.
یكی از چیزهایی كه چند سال پیش توجه او را جلب كرد این بود كه به هر كدام از بچه‌هایش باید به شیوه‌ای كاملا فردی و متفاوت از دیگری عشق بورزد. مثلا یكی از دخترهایش وقتی از مامان یا بابا هدیه خیلی شخصی مثل یك یادداشت، یك بسته خودكاررنگی یا تی‌شرت می‌گرفت برایش به‌این معنا بود كه او را خیلی دوست دارند. او هدیه گرفتن را نشانه عشق و علاقه‌ای كه نثارش می‌شد، می‌دانست. فرزند چهارم، پسری است كه در سال دوم دبیرستان تحصیل می‌كند. او زمانی احساس می‌كند پدر و مادرش دوستش دارند كه با او باشند، با او به كوه بروند، برای خوردن بستنی بیرون بروند یا كنارش بنشینند و به حرف‌هایش گوش دهند. پس اگر بخواهیم از تكنیك محبت كردن به یكی از فرزندان‌مان برای دیگری استفاده كنیم قاعدتا جواب نمی‌گیریم.
چند سال پیش او كتابی خواند كه زندگی‌اش را تغییر داد. اسم این كتاب بود «پنج زبان عشق» نوشته‌گری چپمن. چپمن آنچه را من نسبت به بچه‌ها و همسرم طی سال‌ها احساس و تجربه كرده بودم بیان كرده بود. همچون آنچه من پنداشته بودم، چپمن توضیح داده بود كه هر فرد پیغام عشق را از طریق یكی از پنج زبان عشق دریافت می‌كند. راه‌حل این است كه به زبان عشق كسانی كه دوست‌شان دارید، پی ببرید و بعد عشق‌تان را به زبان خاص خودشان به آنها ابراز كنید.
پنج زبان عشق چپمن از این قرار است:
واژگان تاییدكننده: در این زبان، فرد نیاز دارد تصدیق شود و دیگران او را با حرف‌هایشان تایید كنند.
زمان كیفی: كسانی كه عشق را از طریق زمان كیفی دریافت می‌كنند، عشق را در زمانی كه دیگران با آنان می‌گذرانند می‌بینند. مثلا زمانی كه كسی به آنها گوش می‌دهد، با آنها راه می‌رود، حرف می‌زند، یا به مسافرت می‌رود.
تماس فیزیكی: افرادی كه عشق را از این طریق دریافت می‌كنند نیاز به تماس فیزیكی دارند مثل در آغوش گرفتن، نشستن در كنار یكدیگر، و از این قبیل.
هدیه گرفتن: چنین افرادی باید هدیه‌های شخصی و هدیه‌هایی كه با تامل تهیه شده‌اند، دریافت كنند و لازم نیست هدیه حتما چیز خاص یا گران‌قیمتی باشد.
خدمت كردن: این افراد ندای عشق را از طریق كار یا خدمتی كه دیگری برایشان انجام می‌دهد دریافت می‌كنند مثل مرتب كردن رختخواب‌شان، تمیز كردن دستشویی یا حمام و انجام كاری كه آنها دوست ندارند خودشان انجام دهند.
احتمالا شما و همسرتان پس از خواندن این جملات به راحتی پی خواهید برد كه جزو كدام دسته هستید اما ممكن است بچه‌ها قادر نباشند مشخص كنند كه زبان عشق‌شان چیست. با این حال زبان عشق مفهومی انتزاعی دارد.
حال شما چگونه پی به زبان عشق كودك خود می‌برید و چطور از آن برای ایجاد رابطه بهتر با فرزند خود استفاده می‌كنید؟ می‌توانید هر پنج راه را انتخاب كنید و ببینید كدام‌یك بیشتر از بقیه در مورد او صدق می‌كند. همین‌طور می‌توانید ببینید كودك شما چطور به دیگران ابراز علاقه می‌كند مثلا اگر دایما برای دیگران كارهای كوچك انجام می‌دهد، نشان‌دهنده این است كه زبان عشق او خدمت كردن است. اگر كودكتان دوست دارد خودش را روی زانو یا بغل شما رها كند به احتمال زیاد قاعده زبان عشق او تماس فیزیكی است. پس خوب به او دقت و سعی كنید در این رابطه زیر نظرش داشته باشید تا ببینید بهترین شیوه‌ای كه به آن واكنش مثبت نشان می‌دهد، كدام است.
با استناد بر این پنج زبان عشق، یك پدر چطور می‌تواند به زبان عشق فرزندش حرف بزند؟
اگر زبان اول كودك شما واژگان تاییدكننده است، از او انتقاد نكنید! اگر لازم شد رفتارش اصلاح شود دقیقا مشخص كنید كه چه چیزی باید در او عوض شود، آن وقت با كلام مثبت و محبت‌آمیز با او صحبت كنید. گاه و بی‌گاه از او تعریف كنید. از هر فرصتی استفاده كنید تا به او یا در مورد او به دیگران حرف‌های مثبت بزنید.
هیچ چیز بهتر از وقت گذراندن برای بچه‌هایی كه عشق را از طریق زمان كیفی دریافت می‌كنند نیست. با فرزند خود به پیاده‌روی بروید، رانندگی كنید. وقتی از شما می‌خواهد او را به جایی ببرید یا بیایید و كاری كه انجام داده را تماشا كنید، معطل نكنید.
بچه‌هایی كه عشق را تماس فیزیكی می‌دانند از ناز و نوازش لذت می‌برند. برایش قصه بگویید، با هم شعر بخوانید، همراهش به تماشای فیلمی بنشینید یا با او بازی كنید. پسرهایی كه علاقه‌شان را از طریق تماس فیزیكی ابراز می‌كنند از اینكه با شما كشتی بگیرند، لذت می‌برند. وقتی كمی بزرگتر شوند شاید با این نوع تماس‌های فیزیكی احساس راحتی نكنند اما یك آغوش گاه و بی‌گاه، نوازش شانه، بازو یا پشت می‌تواند جایگزین خوبی باشد.
اگر فرزند شما هدیه گرفتن را مساوی عشق و علاقه می‌داند، به مناسبت‌های مختلف به او كارت هدیه بدهید، یك دسته بادكنك بخرید یا در كیف مدرسه‌اش جایزه بگذارید. حتما علاقه‌تان به او را به زبان بیاورید یا روی هدیه‌ای كه به او می‌دهید یادداشتی بنویسید. می‌توانید بارها به فرزند خود هدیه دهید و مطمئن باشید كه این كار هیچ وقت بی‌معنا نیست بلكه به یاد آوردن زبان عشق او همراه با هدایای گاه و بی‌گاه تجربه‌هایی به یاد ماندنی و دوست‌داشتنی می‌سازد. انجام دادن كارهای كوچك برای بچه‌هایی كه زبان عشق‌شان خدمت كردن است بزرگ‌ترین قدرشناسی محسوب میشود. اگر دوست ندارد میز غذا را جمع كند، شما این كار را انجام دهید و به او یادآور شوید كه دوستش دارید. اگر علاقه خاصی به انجام كاری دارد در مورد آن اطلاعاتی كسب كنید تا بتوانید با او مشاركت كنید. تمام اوقاتی كه از سوی شما وقف گذراندن با فرزندتان و انجام كاری برای او بشود پیغام عشق است.
كشف و آموختن زبان اصلی و منحصربهفرد عشق فرزندتان به او كمك می‌كند تا احساس كند پدرش دوستش دارد، به او اهمیت می‌دهد و او را به بقیه امور زندگی ترجیح می‌دهد. پس آن چه را كه به بچه شما عشق می‌دهد یاد بگیرید و بعد شاهد رشد رابطه‌تان باشید.
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#134
Posted: 2 Nov 2013 15:41
دخترها به مادرانشان می روند؟
مسلماً خیلی خوشحال می شوید اگرعقل و هوش مادرتان را به ارث ببرید اما مشکلات و مسائل مربوط به سلامت او را نداشته باشید.
استیسی کولینو
بیاموزید که با چه ریسکهای ژنتیکی مواجه هستید و چگونه می توانید از سلامت خود مراقبت کنید.
دخترها به مادرانشان می روند؟
عادات هوشمندانه( مانند رژیم غذایی، ورزش کردن مرتب، و غیره) می توانند ریسک بروز بسیاری از بیماری هایی را که در خانواده شما سابقه داشته اند ، کم کند یا حتی به صفر برساند. لارنس چسکین، یک متخصص بیماری های داخلی در مرکز مدیریت وزن جانز هاپکینز می گوید: صرف نظر از پس زمینه ژنتیک ، انتخاب سبک زندگی مناسب، می تواند بر عوامل وراثتی غلبه کند. در اینجا نظرات و گفته های متخصصان درباره ارتباط میان وضع سلامت مادر و فرزند از نظر ژنتیکی و تأثیر عوامل وراثتی در شرایط و تجربیات مشترک ، آورده شده است.
ورم مفاصل(آرتریت)
پاتینس وایت یک روماتولوژیست در واشینگتن می گوید: هم روماتیسم مفصلی (AR) و هم روماتیسم استخوانی ( OA بیماری التهابی ناشی از فرسودگی مفاصل) احتمال ارثی بودن دارند. اما ما نمی دانیم این احتمال تا چه حدی است. روماتیسم مفصلی به عنوان یک بیماری دارای مشخصه ژنتیکی قوی شناخته شده است و ثابت شده که سیگار کشیدن شانس ابتلا به این بیماری را بیشتر می کند. روماتیسم استخوانی در دستها هم در اغلب موارد ژنتیکی است، بنابراین اگر مادرتان دچار این بیماری است، ریسک ابتلای شما به این بیماری هم بالا است. اما روماتیسم استخوانی در زانوها بیشتر به وزن و میزان فعالیت شما ربط دارد( توجه شود که برخی ورزش ها می توانند روماتیسم استخوانی را بدتر کنند، بنابراین درباره آن با دکتر مشورت کنید.)
سرطان های سینه، تخمدان و روده بزرگ
با کمال شگفتی، ریسک ابتلای شما به بیماری های سرطان سینه، سرطان تخمدان و سرطان روده بزرگ ، اگر فقط مادرتان از یکی از این بیماری ها رنج ببرد ، الزاماً بیش تر نمی شود. دکتر کارولین رانوویسز یک متخصص بیماریهای غددی زنان در فارمینگتون کانکتیکت، می گوید که ارتباط فامیلی درجه اول با یک فرد مبتلای به این سرطان ها، ریسک ابتلای شما را در قیاس با میانگین ریسک برای زنان دیگر، بیش تر نمی کند. ریسک ابتلای شما در صورتی زیاد تر می شود که دو نفر یا تعداد بیش تری از فامیل نزدیکتان به این بیماری ها مبتلا شده باشند. همچنین اگر سرطان سینه مادر شما در سنین پیش از قاعدگی رخ داده باشد، شانس شما برای ابتلا به سرطانهای سینه و تخمدان بالاتر می رود، که این به خاطر یک جهش ژنی در ژنهای BRCA1 و BRCA2 است. این جهش ژنی با یک ریسک ۶۰ تا ۸۰ درصد ابتلا به سرطان سینه و ریسک ۴۰ تا ۶۰ درصدی ابتلا به سرطان تخمدان در دوران زندگی شخص، همراه است . در این شرایط، باید توصیه های مربوط به غربالگری سرطان سینه ( ماموگرافی سالانه بعد از چهل سالگی به بعد) و سرطان روده بزرگ ( کولونوسکوپی در سن ۵۰ سالگی و در هر دهسال یکبار پس از آن) را به کار ببندید. برای سرطان تخمدان غربالگری وجود ندارد، و انجام پاپ اسمیر(تست دهانه رحم) سالانه توصیه می شود.
حفره های دندانی و بیماری لثه
اگر دندان های مادر شما به حفره های دچار شده باشد، این وضع برای شما هم می تواند رخ بدهد. نقش عوامل ژنتیکی درخرابی دندان ها، بیش تر از ۴۵ درصد است. (در واقع، گونه های خاصی از باکتری های ایجاد کننده حفره های دندانی، بین افراد خانوده ها منتقل می شوند). برآورد می شود که ۳۹ درصد موارد بیماری های لثه ، ارثی است. باربارا استینبرگ، یک دندانپزشک در فیلادلفیا می گوید: وجود زمینه خانوادگی قوی در مورد این بیماری ها ، اهمیت مراقبت های سختگیرانه در خانه و و حداقل دوبار مراجعه به دندانپزشک درهر سال را بیشتر می سازد. صرف نظر از مراجعه به پزشک، حداقل دو بار در روز مسواک بزنید و دست کم یکبار در روز از نخ دندان استفاده کنید، همچنین استفاده از دهان شویه ضد میکروبی را در نظر داشته باشید.
افسردگی
بر طبق یافته های مطالعه ای که در آرشیوهای روانپزشکی عمومی انجام شده، اگر یکی از والدین شما دچار افسردگی باشد، شما هم ۴۰ درصد شانس دچار شدن به آن را دارید. اما در این حالت، شما می توانید سرنوشتی را که ژنتیک برایتان رقم زده، تغییر دهید. مایکل یوپکو، روانشناس در کالیفرنیا می گوید: بکارگیری استراتژی های شناختی و روانی مناسب، در سطوح سلولی و عصبی بر مغز انسان اثر می گذارد و می تواند از این بیماری پیشگیری کند. هنگامی که احساسات ناراحت کننده به شما روی می آورند، یا وقتی که با وضعیتی مانند مرگ عزیزان و یا از دست دادن شغل مواجه می شوید که می توانند سبب برانگیخته شدن احساس غم و اندوه در شما شوند، این استراتژی ها را به کار بگیرید: هر روز مدیتیشن – تمرکز و مراقبه- کنید، یا همه افکارتان را در یک دفتر به صورت روزانه بنویسید. ورزش ایروبیک و رژیم غذایی غنی از اسید های چرب حاوی اومگا ۳ هم می تواند به شما کمک کند.
بیماری قلبی
نیسا گولدبرگ، متخصص قلب در شهر نیویورک می گوید: اگر مادر شما در سنین زیر ۶۵ سالگی(یا پدرتان در سن کمتر از ۵۰ سالگی) دچار بیماری قلبی شده باشد، ریسک ابتلای شما به این بیماری هم بین ۲۵ تا ۳۰ درصد بالاتر است. او ادامه می دهد که فقط نیمی از عوامل وقوع بیماری های قلبی-عروقی به ژنتیک اشخاص مربوطند. ۵۰ درصد دیگر را عواملی مانند وزن، رژیم غذایی و ورزش تعیین می کند. این بدین معناست که شما کنترل زیادی روی شرایطی که ممکن است شما را هم مانند مادرتان به بیماری قلبی دچار کنند، دارید.
یائسگی
بررسی اطلاعات ۲۴۰۰ زن که از سال ۱۹۴۸ در یک مطالعه چند نسلی درباره بیماری های قلبی و عروقی شرکت داشته و اطلاعات آنان و فرزندانشان به دقت ثبت شده است، به محققین انستیتو ملی قلب ، ریه و خون آمریکا کمک کرده تا بفهمند تاثیر عوامل ژنتیکی بر سن یائسگی زنان دست کم ۵۰ درصد است. اوون مونتگومری یک متخصص زنان در فیلادلفیا می گوید بروز علائمی مانند گرگرفتگی و تعریق شبانه در مادر شما، می تواند برای شما هم هشدار دهنده باشد به خصوص اگر از نظر اندام، شبیه مادرتان هستید.
سردردهای میگرنی
الیزابت لودر ، متخصص سردرد در بوستون می گوید: اگر یکی از اقوام درجه اولتان مثل مادر یا برادر شما میگرن دارد، ریسک ابتلای شما به این بیماری دو تا سه برابر فردی است که این زمینه خانوادگی را ندارد و اگر سردرد های میگرنی در آن ها زودتر ازسن ۱۶ سالگی شروع شده باشد یا اینکه سردرد آن ها از نوع شدید (severe) باشد، ریسک ابتلای شما باز هم بالاتر می رود. اگر این سردردها در شما آغاز شده اند برای کمتر کردن آنها، به دقت عواملی را که باعث وقوع آن ها می شوند ردیابی کنید. این عوامل ممکن است مثل تغییرات هورمونی در طول یک ماه، تغییر آب و هوا ، کم خوابی و یا تغییرات رژیمی غذایی مثل استفاده از کافئین و الکل باشند. اگر دریافتید که یکی از این عوامل، سبب شروع سردرد میگرنی در شما می شود، می توانید با دستور و مشاوره پزشک، پیش از مواجهه با آن ها، دارویی مناسب استفاده کنید.
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#135
Posted: 2 Nov 2013 15:51
کودکانی که کم تر می‌خوابند چاق ترند
پزشكان نیوزلندی به این نتیجه دست یافتند كه كودكانی كه كم تر می خوابند دچار چاقی مزمن می شوند. پزشكان دانشگاه «اوتاگو» در نیوزلند طی بررسی های خود به این نتیجه دست یافتند كه كودكان با میانگین سنی سه تا پنج سال باید 11 ساعت در شب بخوابند.در غیر این صورت اگر خواب آنان كم تر از این میزان باشد حدود 7/ 0 كیلوگرم چاق می شوند.
براساس این پژوهش كه از 244 كودك بین سه تا پنج سال صورت گرفت، این موضوع مشخص شد كه كودكان به دلیل رشد بدنی در این سن، نیازمند خواب 11 ساعت در شب هستند.با این حال، میزان تحصیل مادر، درآمد و وضعیت روانی وی نیز در خواب كودك تأثیر دارد.
براساس این بررسی كه در مجله پزشكی انگلستان منتشر شده است، بررسی روی این موضوع نشان داد كه كودكان سه تا پنج سال كه خواب كافی در شب ندارند بیش از سایر هم سالان خود دچار چاقی شده و توده بدنی آنان در بزرگسالی بیش از حد خواهد بود.علاوه بر این، خواب كافی در شب باعث خوش اخلاقی كودك و افزایش سطح سلامتی وی می شود.
هم چنین مشخص شد كه كودكان پیش دبستانی باید بین 11 تا 13 ساعت و محصلان باید بین 10 تا 11 ساعت در شبانه روز بخوابند.
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#136
Posted: 2 Nov 2013 15:52
چگونه با کودکی که از حمام کردن می ترسد برخورد کنیم؟
بسیاری از كودكان از استحمام هراس دارند، زیرا مادران به آن ها یاد نداده اند كه چگونه از این كار لذت ببرند. هم چنین برخی از اوقات آن ها در این مورد دچار كابوس می شوند.
بهتر است والدین به فرزند خود بیاموزند كه حمام كردن می تواند یك بازی سرگرم كننده باشد، نه فقط راهی برای رعایت بهداشت (هرچند مهم ترین هدف این كار، همین است).
با استفاده از روش های زیر می توانید به كودك خود طریق حمام كردن و اصول بهداشت را بیاموزید.
تنظیم دمای آب
به جای این كه خودتان آب گرم را آماده كنید اجازه دهید فرزندتان این كار را انجام دهد. در ضمن بگذارید خود او در مورد اضافه كردن آب سرد و تهیه آب مناسب تصمیم گیری كند.
اگر كودكتان از دوش استفاده می كند به او شیوه تنظیم حرارت آب را بیاموزید.
شستن موها
شما باید به كودك خود بیاموزید كه خودش موهایش را بشوید.
او می تواند طوری دراز بكشد كه موهایش در آب قرار گیرد و یا این كه شما به آرامی بر روی موهای او آب بریزید.
كودكان دوست دارند از شامپوی زیادی استفاده كنند بنابراین وظیفه شماست در مورد میزان مناسب شامپو او را راهنمایی كنید.
یك راه این است كه از او بخواهید به شما نشان دهد یك گربه چگونه با پنجه های خود سرش را می خاراند! شما می توانید از این كار یك بازی سرگرم كننده بسازید و هربار نوع حیوان را تغییر دهید. سپس به او یاد دهید كه موهای خود را آب بكشد و از درست انجام شدن این كار مطمئن شوید.
شستن بدن
اكنون كه موهای كودك شما شسته شده نوبت بدن اوست.
یك لیف به كودك خود داده و به او نشان دهید مقداری صابون به آن بمالد. اكنون به او نشان دهید كه تمام بدن خود را بشوید، از صورت گرفته تا بازوها، دست ها، پاها و حتی شكاف میان انگشتان و پشت گوش ها كه معمولا به آنها توجهی نمی شود.
به او كمك كنید پشت یا گردن خود را تمیز كند و پس از پایان شست وشو اطمینان یابید كه بدن خود را به خوبی آب می كشد.
كودكان از آب تنی لذت زیادی می برند. كودك شما باید پس از استحمام كمی بازی كند و به خاطر اینكه رفتار خوبی داشته جایزه بگیرد!
پس از استحمام
از آن جا كه كودكتان دوست دارد در هنگام استحمام به بازی بپردازد شما باید به او یاد دهید پس از آن همه چیز را مرتب كند.
از او بخواهید اسباب بازی ها را جمع كرده و آن ها را سرجای خود بگذارد.
یك كیف برای اسباب بازی ها درنظر بگیرید و از كودكتان بخواهید آنها را درون «تخت خواب» - یا همان كیف- قرار دهد.
او در ضمن باید صابون را در جا صابونی بگذارد، حوله را سرجای خودش بیاویزد و وان را تمیز كند.
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#137
Posted: 2 Nov 2013 15:56
مغز بچه ها از دعواهای خانوادگی آسیب می بیند
بر اساس تحقیقات اخیر، خشونت و پرخاشگری های خانوادگی همان گونه كه جنگ روی سربازان اثرگذار است مغز فرزندان را تحت تاثیر قرار می دهد. محققان دریافتند استرس مداوم در زندگی بچه ها سیستم های پاسخ گر به استرس را مختل می كند بخصوص دو بخش حساس مغز یعنی آمیگدالا و اینسولا را تغییر می دهد.
بدن و مغز انسان به گونه ای عمل می كنند كه به خاطر سلامتی فرد همیشه برای شناسایی و واكنش به خطرات موجود آماده اند و این توانایی بسیار مهمی به شمار می رود زیرا ما را در شرایط سخت و نامطلوب حفظ می كند. با این حال در نتیجه استرس های مداوم و همیشگی تغییراتی در مغز رخ می دهد كه سیستم های پاسخ گر و هشدار دهنده بیش از حد حساس می شوند.
آمیگدالا در مغز انسان ها بخشی است كه وظیفه واكنش های احساسی و عاطفی، حافظه و نیز پیش بینی و آمادگی برای روبه رو شدن با استرس را بر عهده دارد. اینسولا قسمتی از شبكه عصبی است كه درد و ورودی های حسی و عاطفی را پیش بینی می كند و به بدن و مغز كمك می كند تا در مقابل آسیب های احتمالی و بالقوه از خود دفاع كنند.
مراقبت و دفاع از خود مهارت هایی هستند كه برای ادامه زندگی ضروری اند بنابراین استرس بیش از حد باعث می شود فرد بیشتر در معرض مشكلات روحی و رفتاری به ویژه نگرانی و دلواپسی قرار گیرد.
وقتی شخصی در موقعیت های استرس زا مانند خشونت ها و پرخاشگری های خانوادگی همیشگی قرار می گیرد، آمیگدالا بیش از حد توان واكنش نشان می دهد و با این اتفاق، واكنش سیستم های هشدار بدن به تهدیدها سریع تر و پر انرژی تر خواهد بود در نتیجه عكس العمل های مغز از حالت عادی خارج می شود.
این پدیده عصبی در نشانه های فشار روانی پس از آسیب (PTSD) در سربازان مشاهده شده است. آزمایش های عصبی نشان داد حتی آمیگدالای سربازانی كه از مناطق جنگی بر می گردند و عكس العمل های عاطفی عادی دارند به طور غیر عادی واكنش نشان می دهد و درنتیجه اینگونه افراد بیشتر مواقع آماده اند تا مشكل ساز شوند و از خود عكس العمل غیر معمول بروز دهند.
پژوهشگران می گویند بچه هایی كه مداوم در خانواده خشونت و پرخاشگری می بینند تغییرات در واكنش پذیری آمیگدالا و اینسولا ی آنها مشابه عكس العمل هایی است كه در مغز سربازان برگشته از جنگ به وجود می آید. حتی اگر این فرزندان نشانه های بیرونی مانند افسردگی یا نگرانی را نداشته باشند فعالیت مغزشان به گونه ای است كه هر لحظه امكان واكنش بیش از حد به خطرات احتمالی از سوی آنها وجود دارد.
در این تحقیقات وقتی بچه های خانواده های پرخاشگر تصاویر صورت های عصبانی را می دیدند فعالیت آمیگدالا و اینسولای مغزشان كاملا بیش از حد بود و هر چه بچه ها در زندگی شان خشونت بیشتری تجربه كرده بودند پاسخ های عصبی در قسمت های كنترل استرس مغز قوی تر بود.
نتایج این تحقیق نشان می دهد حتی اگر بچه های خانواده های خشن و پرخاشگر نشانه های آشكار و بیرونی بروز ندهند سیستم های عصبی پاسخ گر به استرس در مغزشان بیش از حد فعال است. شاید در كوتاه مدت این نكته مثبتی برای رو به رو شدن با تهدیدات قلمداد شود اما در بلند مدت مشكلات فراوانی به وجود خواهد آورد. محققان می گویند این واكنش پذیری بیش از حد به استرس رشد بچه ها را تحت تأثیر قرار می دهد.
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#138
Posted: 2 Nov 2013 16:00
آیا محبت زیاد کودک را لوس می کند؟
تربیت فرزندان همواره یکی از اولویت های اصلی والدین است. کودک همانند یک نهال تازه شکفته در اختیار دو باغبانی است که به قدر همت و دانش خود قادر خواهند بود از ثمره پرورش این نهال طی سالیان متمادی لذت ببرند. واقعیت این است که امروز بیش از هر زمان دیگری نقش پدر و به ویژه مادر در شکل گیری شخصیت کودک آشکار شده است. بدیهی است که همه والدین می خواهند فرزندانی شاداب، سرزنده و دارای اعتماد به نفس تربیت کنند اما تمامی آن ها از یک روش پیروی نمی کنند و بر اساس میزان اطلاعاتی که از روش های تربیتی کودکان دارند، با آن ها برخورد می کنند. با اندکی تامل در خانواده هایی که اطراف ما هستند می توانیم این تفاوت ها را دریابیم. در بعضی از خانواده ها شیوه تربیتی مقتدرانه، در برخی شیوه آسان گیرانه، در برخی شیوه منطقی و در برخی شیوه مستبدانه رواج دارد و والدین بنا به شیوه تربیتی که از والدین خود دریافت کرده اند و بسته به اطلاعاتی که از سبک های فرزندپروری دارند، تلاش می کنند فرزندانی صالح و با اعتماد به نفس تربیت کنند. یکی از رایج ترین شیوه های تربیتی که امروز در بسیاری از خانواده های ایرانی رواج دارد، شیوه آسان گیر است که در آن والدین با دادن آزادی زیاد، پذیرش بی قید و شرط خواسته های فرزند، نداشتن حد و مرز و تعیین نکردن خطوط قرمز و جهت ندادن به رفتارهای کودک فرزندانی «لوس» تربیت می کنند. در این مطلب قصد داریم فقط به یکی از رفتارهایی که به «لوس شدن» بچه ها منجر می شود، اشاره کنیم.
روان شناسان کودک می گویند اگر والدین بیش از نگرانی بابت لوس شدن بچه ها، نگران کم توجهی به آن ها بودند، دنیا جای بهتری می شد. واقعیت این است که در بیشتر موارد والدین نمی دانند به هیچ وجه امکان ندارد که کودک از «محبت» آسیب ببیند. در واقع آن چه به عنوان لوس شدن کودک در ذهن والدین نقش بسته است نتیجه ابراز محبت زیاد به کودک نیست بلکه ناشی از دادن چیزهای دیگر به جای محبت به کودک است. «لارنس اشتاینبرگ» روان شناس کودک در این باره می گوید: وقتی والدین حد و مرزی برای کودک قرار نمی دهند، یا انتظاراتشان را از کودک کم می کنند تا مهربان جلوه کنند یا اسباب بازی را جایگزین محبت به کودک می کنند، در واقع به او آسیب می رسانند.دکترنسرین امیری، فوق تخصص روان پزشکی اطفال و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توان بخشی در گفت وگو با خراسان، با تایید این مطلب می گوید: اگر والدین هر روز هم به فرزندشان بگویند دوستش دارند، او آسیبی نمی بیند. کودک بر اثر محبت فیزیکی و کلامی، مراقبت و ستایش زیاد و صمیمانه والدین هرگز لوس نمی شود. با این تصور نادرست که کودک در اثر توجه و محبت زیاد لوس می شود، هرگز نباید او را از محبت و مهر محروم کرد. نکته این جاست که محبت باید واقعی و صادقانه باشد و این امری است که بیش تر والدین از آن غافل اند.
وی با بیان این که برخلاف تصور عموم مردم محبت در برابر کودکان حد و مرز ندارد، تصریح می کند: متأسفانه در فرهنگ ما محبت کردن بد معنا شده و جایگزین های محبت مثل توجهات نامناسب به کودک، قرار ندادن حد و مرز برای کودک، پذیرش بی قید و شرط خواسته های کودک، خریدهای افراطی و ... است که کودک را لوس بار می آورد. در واقع والدین با دادن پاسخ نامناسب به توجه طلبی کودک و نیاز او به دریافت محبت واقعی، تله «لوس شدن» را برای او باز می گذارند. چنین والدینی یاد نگرفته اند که محبت واقعی خود را نشان دهند و سعی می کنند از راه های دیگر آن را ابراز کنند غافل از این که هر کار دیگری غیر از ابراز محبت مستقیم به کودک، او را لوس می کند.
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#139
Posted: 2 Nov 2013 16:01
دکتر امیری با اشاره به این که محبت یک تعامل دوطرفه است که هم والد و هم کودک از آن لذت می برند، تصریح می کند: بعضی از والدین برداشت و تعریف نادرستی از محبت دارند و تصور می کنند هرقدر یک طرفه و به نفع کودک رفتار کنند، با محبت تر هستند، به عنوان مثال وقتی کودک اسباب بازی گران قیمتی می خواهد و والد با وجود نبود امکان مالی آن را فراهم می کند، در واقع محبت نکرده است زیرا با خرید آن وسیله به زحمت افتاده است.بسیاری از والدین به خود سختی های زیادی می دهند، چند شیفت کار می کنند تا امکانات کافی برای فرزندانشان فراهم کنند و اسم همه این کارها را محبت می گذارند. در صورتی که هیچ کدام از این کارها محبت نیست زیرا محبت یک تعامل دوطرفه است که والد و فرزند هر دو به یک اندازه از آن لذت می برند. بنابراین اگر کاری برای کودک خود می کنید که خودتان از آن لذت نمی برید بدانید که در تله افتاده اید و کودک در طول زمان به خوبی عمیق نبودن محبت یا نوعی «رشوه دهی» شما را می فهمد.
محبت واقعی فقط در یک رابطه متقابل به دست می آید و متأسفانه بیشتر والدین حتی در رابطه با همسر خود هم دچار سوء تفاهم می شوند و محبت به همسر را در سختی دادن به خود معنا می کنند. علت این امر از آن روست که محبت کردن در فرهنگ ما به درستی تعبیر نشده است و هر دلسوزی بی جا یا توجه نامناسب را به اشتباه محبت می نامیم. ساده ترین مثال آن زمانی است که یک کودک حرف می زند، حرف زدن کودک یک اتفاق خوشایند برای والدین است و والدین باید به هنگام حرف زدن کودک سراپا خشنود باشند که کودکشان حرف می زند، ابراز عقیده می کند اما بیشتر والدین در اغلب موارد توجهی به حرف های کودک نمی کنند و از حرف زدن وی لذت نمی برند. کودک که با بی اعتنایی روبه رو می شود پس از چند دقیقه خسته می شود و دست از حرف زدن برمی دارد. در صورتی که در همین رفتار کوچک می توان با نگاه، گوش دادن دقیق و تایید وی محبت واقعی را به وی نشان داد. در این رابطه هر دو طرف لذت می برند پس محبت واقعی و خالصانه بروز پیدا کرده است.دکتر امیری معتقد است: برخی والدین اعتماد به نفس کافی برای ابراز محبت به فرزند یا همسر خود ندارند بنابراین جایگزین هایی برای ابراز محبت مثل خرید هدیه، انجام کارهای کودک به جای وی یا دلسوزی های بی جا انجام می دهند.
چند توصیه کلیدی درباره ابراز محبت به کودک می توان مطرح کرد. دکتر امیری توصیه می کند: والدین در ابتدا رابطه دوسویه خود با کودک را مورد بررسی قرار دهند و ببینند آیا هر دو از این رابطه لذت می برند یا خیر. اگر به هنگام انجام کاری برای کودک احساس لذت نمی کنید ریشه آن را پیدا کنید و بدانید که محبت واقعی و خالصانه به کودک در این شرایط امکان پذیر نیست. فقط وقتی محبت شما به کودک خالصانه است که عملی که انجام می دهید برای شما هم لذت بخش باشد، نکته دیگر این که والدین باید نسبت به خود مهربان باشند و بتوانند به هم محبت کنند تا قادر باشند به کودک خود هم محبت کنند. مادری که نمی تواند خودش را دوست داشته باشد، چگونه ممکن است فرزندش را دوست داشته باشد و به او محبت واقعی و خالصانه کند.هم چنین دادن پاسخ منفی به خواسته های کودک که بسیاری از والدین از آن پرهیز می کنند تا محبت خود را نشان دهند، اشتباه دیگری است که کودک را از دریافت محبت خالصانه و واقعی محروم می کند. کودکی که با گریه و دعوا یک وسیله اسباب بازی می خواهد و والدین در برابر خواسته کودک و خرید آن مقاومت می کنند می توانند محبت واقعی خود را پس از نخریدن وسیله به وی نشان دهند. کودک درمی یابد که والدین حتی با نخریدن اسباب بازی او را همچنان دوست دارند و او مثل گذشته می تواند بازی کند و از زندگی اش لذت ببرد. اما وقتی والدین تسلیم خواسته کودک می شوند، محبت واقعی خود را دریغ و آن وسیله را جایگزین آن می کنند.
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#140
Posted: 2 Nov 2013 16:05
خـوب و بـد تلفـن همـراه برای کـودکان
دوران کودکی معصومانه ترین اما وابسته ترین دوره در زندگی هر فرد است و والدین کودک مسئولیت برداشتن اولین گام ها را در شکل گیری شخصیت کودک عهده دار هستند. حتی انتخاب برخی وسایل آنها از جمله تلفن همراه که می تواند علاوه بر محاسنی که دارد معایبی نیز داشته باشد چراکه تلفن های همراه امروزه به بخش جدایی ناپذیری از زندگی نه تنها افراد بالغ، بلکه کودکان نیز تبدیل شده است.
بر اساس آمار موجود چیزی نزدیک به 22 درصد کودکان 6 تا 9 سال ، 60 درصد کودکان 10 تا 14 ساله و 84 درصد کودکان 15 تا 18 ساله در آمریکا دارای تلفن همراه هستند. بر همین اساس آمار کودکان 8 تا 12 ساله که از تلفن همراه استفاده می کنند نیز افزایش پیدا خواهد کرد. لذا با توجه به استفاده روز افزون از تلفن های همراه در بین کودکان و نوجوانان، بر آن شدیم تا شما دوستان در گروه پرشین استار را با یک سری از مسائل در مورد این وسیله ارتباطی آشنا کنیم.
استفاده از تلفن همراه در شرایط اضطراری
بدون شک یکی از بهترین فواید تلفن همراه برای کودکان و نوجوان قابلیت استفاده از تلفن همراه در شرایط اضطراری است. در شرایطی مثل دور بودن از خانه برای مدتی طولانی، بیرون رفتن به همراه دوستان و یا سایر شرایط که می توان از تلفن همراه استفاده کرد.
مشکلات حاصل از استفاده تلفن همراه
مشکلات روحی: بر اساس مطالعات جدید انجام شده استفاده از تلفن همراه می تواند اعتیاد آور باشد. همچین ارتباطی مستقیم بین میزان استفاده از تلفن همراه و احساس افسردگی وجود دارد. بیشتر کودکان و نوجوانانی که در زمان حال دچار افسردگی هستند از تلفن همراه به مقدار زیادی استفاده می کنند.
ضعف بینایی: همانند کاربران کامپیوتر، کاربران تلفن همراه که زمان زیادی را صرف فرستادن پیامک کرده و مجبورند برای دیدن عبارت بر روی صفحه و یا صفحه کلید به چشم خود فشار بیاورند و این امر به ضعیف شدن چشم ها منجر میشود.
پخش باکتری ها:با توجه به اینکه ما برای صحبت با تلفن همراه آن را به دهان خود نزدیک می کنیم و بسیاری از اوقات در زمانی که تلفن همراه در نزدیکی ماست عطسه یا سرفه می کنیم. این مسئله موجب می شود تا تلفن همراه به نوعی به یک وسیله آلوده تبدیل شود که به راحتی می تواند آلودگی را انتقال بدهد.
کم خوابی: بسیاری از کاربران نوجوان تلفن های همراه در میانه شب به خاطر دریافت کردن یک پیامک یا پاسخ به تماس از خواب بر می خیزند و اغلب دچار کم خوابی شده و در روز بعد خسته هستند.
وابستگی به تلفن همراه: در یک تحقیق انجام شده در آمریکا ، 37 درصد نوجوان کاربر تلفن همراه گفته اند که بدون تلفن همراه قادر به ادامه زندگی نیستند. همچنین مشخص شده است که بسیاری از نوجوانان ترجیح می دهند با دوستان خود از طریق تلفن رابطه داشته و کمتر همدیگر را ملاقات کنند.
دروغگویی:همچنین مشخص شده است که چیزی نزدیک به 39 درصد از کاربران بین 18 تا 29 ساله در زمانی که از تلفن همراه استفاده می کنند در مورد مکان حضور خود دروغ می گویند.
هزینه ها: بسیاری والدین در زمانی که صورت حساب تلفن همراه فرزندان خود را می بینند شوکه می شوند. استفاده از سرویس های مختلف، مثل پیامهای صوتی و تصویری و همچنین اینترنت می تواند هزینه سنگینی را بر خانواده تحمیل کند.
توصیه هایی به والدین:
با فرزند خود در مورد استفاده صحیح از تلفن همراه و اینکه چگونه و کجا باید از آن استفاده کند صحبت کنید. به او آموزش دهید که کی، کجا و چطور از تلفن همراه خود استفاده کند. در مورد استفاده از تلفن همراه هشدار و تاثیرات بد آن را به کودک خود هشدار دهید. سعی کنید به او توضیح دهید که در صورتی که بیش از حد از تلفن همراه استفاده کند بایستی هزینه های آن را از پول توجیبی خود بپردازد.
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
صفحه 14 از 23