چرا آقایان متاهل به سمت سکس با زن های دیگر میروند؟

از نظر من دلیلش اینه که اول از رابطه با جنس مخالف از زمان بچگی از هر نوعش یه تابوئه و تعریف درستی ازش داده نمیشه....نحوه ارتباط گرفتن صحیح حتی با خانواده آموزش گرفته نشده و بیان احساسات و گفتگو تمرین نشده....آقایون اکثرا در خانواده نمیدونن که نقش صحیح یک همسر و یا یک پدر چیه و یا همسر و پدر غیر از رفع نیاز مالی نیاز جنسی نیاز احساسی اون هم به صورت ناقص و چیزی که دست و پا شکسته برداشت کرده و تربیت فرزندان از نظر صحیح خودش جنبه های دیگه ای هم هست که باید بهشون بپردازد....و در ارتباط گیری خارج از خانواده هم ضعیف عمل میکنند چون از اول نحوه صحیحش با جنس مخالف رو اموزش نگرفتند و تمرین نکردند و حتی نگاه هم به جنس مخالف خبلب وقتها نگاه اشتباهیه و تشخیص اینکه رابطه ای که درش هستند و چیزی که میخوان باشه براشون سخت میشه و دچار اشتباه میشن،و این هم جا افتاده که اگر با یک خانوم صمیمی رفتار بشه یا بی پرده و مثل زمانی که با یک همجنس معاشرت میکنی اگر توی چشمهاش نگاه کنی یا راحت حرفت رو بزنی یا برخورد دوستانه داشته باشی یا نیت بدی داری و یا نیت بدت فاش میشه و خیلی وقتها هم کسایی که با نیت دیگری وارد رابطه میشن خیلی خوب رابطه رو پیش میبرند تا زمانی گه طرف مقابل پی به نیتشون میبره و این افراد اگر بدون نیت با همون ادم در همون شرایط قرار بگیرند نمیتونن به خوبی معاشرت رو پیش ببرند....به نظر من ریشه به نوع جهان بینی و تفکر فرد و محارتش برمیگرده که کاملا اکتساببیه و باید اموزش گرفته بشه و تمرین بشه....

به نظر من مسئله به خود تنهایی نمیتونه خیلی مرتبط باشه بلکه موضوع اینه که افراد چه نوع برداشتی نسبت به تنهایی دارن و با تنهایی خودشون چه می کنن و دست به چه واکنشی می زنند.
حتی در ایده آل ترین وخوشبخت ترین خانواده هم، زوجین هرگز تمام‌ وقتشونو با هم سپری نمی کنن چون این موضوع عملأ غیر ممکنه(به خاطر جنبه های دیگه زندگی) اما مسئله کیفیت وغنای اون رابطه است که می‌ تونه دلگرم‌کننده یا ویرانگر باشه.
تنهایی یک واقعیت مسلم زندگی بشر هست و به نظرم خیلی چیز بد ومنفی هم نیست وقرار هم نیست ما همیشه دورمون شلوغ باشه وتنها نباشیم خوبه که بتونیم اون رو به چشم یک فرصت ببینم.
البته من به جای تنهایی، مشکل رو در ناکامی در رسیدن به خواسته وانتظاراتمون در رابطه با فرد دلخواهمون می بینم و این یک شکاف هست که مدام فاصله بین جایی که هستیم وجایی که مورد انتظارمون هست و باید باشه رو یادآوری می‌کنه و چون ما به دلیل عادات نهادینه شده فرهنگی وخانوادگی که همیشه دیگران رو مسئول یامقصر مسائل ومشکلاتمون می دونیم ودرعین حال نقش ومسئولیت خودمون رو همیشه صفریا ناچیز درنظر می گیریم وبادرنظر گرفتن طرف مقابل به عنوان عامل رنج، احساسات قوی از عصبانیت وانزجارنسبت به اون فرد در مابوجودمیاد که به مرور هم عمیق تر وسنگین تر میشه تاجایی که دیگه ادامه شرایط برامون قابل تحمل نیست و حالا دنبال گزینه ای برای سرپوش گذاشتن روی اون خشم وتنفر می گردیم که معمولا هم با رابطه ای خارج از ازدواج التیام پیدا میکنه.غافل از اینکه این انتخاب به ‌نوعی شبیه انتخاب کسی می مونه که شدیداً تشنه آب هست اما شربت شیرینی می نوشه واون لحظه احساس تشنگی رو به لذتبخش ترین شکل ممکن برطرف می کنه اما ساعت های بعد بیش از پیش احساس تشنگی ونیاز به آب پیدامیکنه.
راه حل اینجا پررنگ کردن مسئولیت وجایگاه خود به عنوان کسی که نقش شماره یک ومستقیم رو یا در بوجود آمدن این شرایط داشته ویا اجازه داده این شرایط بوجودبیاد و تمرکز روی تغییر رفتارهای خودم به جای تغییر طرف مقابل هست.
کنارگذاشتن همیشگی رفتارهای ویران کننده رابطه مانند قهر، تنبیه، سرزنش، غرزدن وانتقاد ولجبازی وتهدید هست که تماما معطوف به تغییر طرف مقابل اون هم باتوسل به زور هست که منجر به واکنش مخرب ازجانب طرف مقابل میشه واین کلاف سردرگم رو پیچیده تر می‌کنه.
ما بایستی با پایین آوردن انتظارات از اون رابطه به سطحی واقع بینانه وقابل دستیابی و یا برنامه ریزی وتلاش بیشتر برای رسیدن به اون رابطه ی ایده آل و مطلوب وسطح بالا این شکاف رو پر کنیم.

Streetwalker: میسترس 2 نفر بودم.
خوشبحال اون دو نفر کاش این برای ما هم اتفاق میافتاد

اما اگه بخوام نظر شخصیمو بدم باید بگم که زمانی که زن ها به عنوان همسر و رفیق یک مرد انتخاب میشن یه چیزیو در نظر نمیگیرن و اونم اینه که نقش اون ها دقیقا چیه
به نظر من این ندونستن نقش از نوع رفتار مادر هاشون با اونها و اینکه در سطح جامعه زن رو صرفا برای ارضای جنسی میدونن منشا میشه و این هم در دید اقایون هست هم خانم ها
زن و مرد تو زندگی هیجگاه نقش رفیق بودن خودشونو ایفا نمیکنن
به قول یه روانشناس همه مشکلات در خانواده از صحبت نکردن با همدیگره و این صحبت کردن فقط 8 درصدش گفتنه و 92 درصدش درک عمیق فهمیدن صحبت های طرف مقابله که عملا در زندگی کمتر زن و شوهری در ایران هست این
نکته دیگه اینه که حانم ها بسیار به نچرال بودن بدن خودشون اصرار دارن و کمتر سعی در زیبا نشون دادن بدن خودشون میکنن، در حالی که همین خانم ها شاید دقیقه هاااا وقت بذارن برای ارایش صورتشون که دیگران میبیننشون، مسلما مردان هم به زیبایی صورت و اندام خانم ها توجه میکنند و وقتی حتی زن به از بین بردن مو ها زاید بدنش توجه نمیکنه خب مرد چیکار کنه.
خلاصه اینکه مرد ها اگه یک زن روح و جسمش رو بهش بده و رفیق رفیقش باشه و ترسی تو گفتن بعضی حرفا بهش نداشته باشه هیچگاه نمیره سمت زن دیگه ای.
چه تو تاپیک چرا زن ها و چه این تاپیک که میگه چرا اقایون میرن فلان باید گفت بخاطر توجه نکردن خانم ها و اقایون به خودشون و پارتنرشونه.

از نظر من دلیلش اینه که اول از رابطه با جنس مخالف از زمان بچگی از هر نوعش یه تابوئه و تعریف درستی ازش داده نمیشه....نحوه ارتباط گرفتن صحیح حتی با خانواده آموزش گرفته نشده و بیان احساسات و گفتگو تمرین نشده....آقایون اکثرا در خانواده نمیدونن که نقش صحیح یک همسر و یا یک پدر چیه و یا همسر و پدر غیر از رفع نیاز مالی نیاز جنسی نیاز احساسی اون هم به صورت ناقص و چیزی که دست و پا شکسته برداشت کرده و تربیت فرزندان از نظر صحیح خودش جنبه های دیگه ای هم هست که باید بهشون بپردازد....و در ارتباط گیری خارج از خانواده هم ضعیف عمل میکنند چون از اول نحوه صحیحش با جنس مخالف رو اموزش نگرفتند و تمرین نکردند و حتی نگاه هم به جنس مخالف خبلب وقتها نگاه اشتباهیه و تشخیص اینکه رابطه ای که درش هستند و چیزی که میخوان باشه براشون سخت میشه و دچار اشتباه میشن،و این هم جا افتاده که اگر با یک خانوم صمیمی رفتار بشه یا بی پرده و مثل زمانی که با یک همجنس معاشرت میکنی اگر توی چشمهاش نگاه کنی یا راحت حرفت رو بزنی یا برخورد دوستانه داشته باشی یا نیت بدی داری و یا نیت بدت فاش میشه و خیلی وقتها هم کسایی که با نیت دیگری وارد رابطه میشن خیلی خوب رابطه رو پیش میبرند تا زمانی گه طرف مقابل پی به نیتشون میبره و این افراد اگر بدون نیت با همون ادم در همون شرایط قرار بگیرند نمیتونن به خوبی معاشرت رو پیش ببرند....به نظر من ریشه به نوع جهان بینی و تفکر فرد و محارتش برمیگرده که کاملا اکتساببیه و باید اموزش گرفته بشه و تمرین بشه....

lovesex1985: در رابطه با هر چیزی توی زندگی زمانی یه نفر سراغ نوع دیگری از چیزی که داره میره که احساس میکنه لیاقتش بیشتر از اون چیزیه که داره، راضی نیست از چیزی که داره، در حالی که حداقل من به شخصه تمام مواردی که دیدم مردها سراغ زن دیگه ای میرن زن خودشون شرف داره به اونایی که مرد میره سراغشون، و از سر جد و ابادشم زیاده زن خودش... و در واقع لیاقت زن خودشو هیچوقت نداره...
این رو من هم دیدم.
عجیبه که مرد میره سراغ زنی که از زن خودش سطح پایینتری رو داره.
شاید این موضوع برگرده به عدم اعتماد به نفس. و تحقیر و توهین و سرکوفت دائم زن خانه به شوهر.
جالبتر اینکه برعکس زنها همیشه میرند سراغ مردی که سطح بالاتری از شوهرش داره.
شاید علتش این باشه که زن شوهرش رو در حد خودش نمیدونه.
اگر نظر من درست باشه این واقعیت که زن و مرد برای ازدواج در یک سطح باشند یا حداقل آقا کمی (نه خیلی) سطح بالاتری داشته باشه برای جلوگیری از این مشکل موثره.

mardmanteqi: اما نظر شخصی خودم؛ در مورد مردان باشخصیتی که سکس را تمام همّ و غم خود نمی دانند:
رابطه جنسی یک کالا نیست که زن برای عرضه بیاورد؛ رابطه جنسی نشانه منتها درجه علاقه زوجین به هم است که در نهایت به سکس منجر می شود.
حالا یک خانم وقتی درخواست سکس همسرش را با بی میلی جواب می دهد؛ قاعدتا خودش دارد اثبات می کند که عشق تو در نهایت علاقه نیست.
از طرفی در جامعه زنهای مطلقه یا بیوه( به هیچ وجه دختر و زن متاهل منظورم نیست) دیده می شوند که نیاز به این رابطه دارند.
لذا مرد وقتی سردی همسرش را دید؛ قاعدتا به زنانی تمایل پیدا می کند که خواهان این رابطه هستند و نیاز عاطفی به مسئله سکس دارند؛ نه نیاز جنسی
فراموش نکنید ارضاء نیاز جنسی؛ به تنهایی و از طریق استمناء هم برای زن امکان پذیر است و هم مرد.
پس رابطه جنسی در ذات خود نشان دهنده یک نیاز عاطفی است.
این نیاز عاطفی وقتی از طریق همسر برآورده نشود؛ قاعدتا مرد بسوی جنس مخالفی خواهد رفت که این نیاز را در وجود خود دارد و واقعا به نیاز عاطفی این مرد؛ پاسخ می دهد. مشکل اصلی ما این است که نیازهای خود را با یکدیگر در میان نمی گذاریم و حتی حرف زدن از سکس را شاید قبیح بدانیم.
سکس را برای یک وقت خاص مثلا شب جمعه می خواهم که فردا تعطیل است و می توانیم بعدش استراحت هم بکنیم و......
آسیب شناسی راوبط زن و مرد در این مجال کوتاه نمی گنجد؛ اما این را مطمئنم اگر زن که سرشار از عاطفه است به همسرش عاطفه ابراز کند؛ مرد او به زنی دیگر تمایل پیدا نخواهد کرد؛ الا مردان هرزه
من صحبت شما رو خیلی میپسندم.منم فکر میکنم یک سکس خوب و لذتبخش در پس یک رابطه عاطفی خوب شکل میگیره.
پس آقایی که سکس خوبی نداره(همینطور خانم) رابطه عاطفی خوبی نداشته چون بیس سکس رو رابطه عاطفی دونستیم.
خیلی خوبه که دو طرف نیازها و خواسته ها و فانتزی های هم رو بدونند و تا حد امکان عملی کنند.
یک زمان با آقایی بودم که تمام لذت رابطه رو تو بوسیدن میبرد.این آدم تمام اعصاب بدنش تو لبهاش بود.تمام وقت لب و دهن و زبون من تو دهنش بود و میخورد جوری که لبهام ترک خورده بود و کج و ماوج شده بود.حتی سکسش هم بیشتر اوقات خوردن اندامم بود و تو یه رابطه طولانی دو سه بار سکس واقعی داشتیم.
حالا خانمش وقتی این آقا میرفت سراغش دستش رو جلو صورتش میگرفته! یا روش رو اونور میکرده! آقای بیچاره اگر به نحوی میتونست ببوستش کلی اه و اخ و چقدر تف کردی! تفی شدم! وتو تفی هستی که دست و پا در آورده و صد تا ادا و اصول و دستمال کاغذی بیار و بره دهن و صورتش رو بشوره و....
این مرد بیچاره ازسگ پشیمون تر میشده و میل جنسی که سهله،میل به زندگیش رو هم از دست میداد در حالی که از هر لحاظ مرد فوق العاده ای هم بود...
من خودم رو با خواسته ها و فانتزیاش هماهنگ کردم.لذت و آرامش و حسی که به من داشت چند هزار برابر آنچه بود که با همسرش داشت.

Streetwalker: عدم اعتماد به نفس--->عدم توانایی برقراری رابطه با خانواده--->تنهایی--->جستجو برای جایگزین و پر کردن تنهایی
این درست ترین حرفی بود که در این سایت دیدم تا حالا

Streetwalker: آقایون در برقراری رابطه خیلی ضعیفند.
آقایون نمیتونند با خانم و حتی بچه هاشون رابطه برقرار کنند.چرا؟
من به واسطه کارم یا تو جامعه روزی با صد تا مرد حرف میزنم.
99 تاشون نمیتونند تو چشمام نگاه کنند.
99 تاشون موقع حرف زدن زمین رو نگاه میکنند.
99 تاشون موقع حرف زدن دستاشون رو به هم میمالند یا با چیزی بازی میکنند.
99 تاشون تپق میزنند.
حتی وقتی با یک آقا چت میکنی دایره کلامشون این چند کلمست:
چطوری؟
خوبی؟
چکار میکنی؟
دیگه جه خبر؟
اینکه شما می فرماید؛ درست نیست. حال چرا؟
چون ذات زن طوری است که اگر بخواهد وارد رابطه شود؛ اختیار دست خودش است و اگر نخواهد؛ بازهم کسی نمی تواند اونو مجبور کنه.
اما یک مرد، نمی دانسد سطح ارتباطی که این خانم می خواد با او داشته باشد؛ چقدر است؟
یک رابطه کاری است؟ سرش رو می اندازه پایین. چرا باید به زنی که مال او نیست و امکان داره نگاه اونو حمل بر پر رویی و سوءنظر کنه؛ نگاه خیره خیره بکنه؟
البته من موافقم که در تربیت خانوادگی و اجتماعی ما؛ آموزش ارتباط صحیح و منطقی با جنس مخالف وجود نداره.
این مسئله هم ربطی به جنس افراد نداره.
اما خانمها در این عدم تربیت صحیح خیلی بیشتر مقصر هستند.
مثلا خانمه طوری آرایش می کنه و لباس می پوشه که اگر در اروپا یا آمریکا بود؛حتما اونو یک زن خیابونی می دونستند؛ اما جرات داری یک کلمه بهش بگو. آبروت رو می بره.
مثل اینه که یکنفر یک سینی پر از غذا و شربت بیاورد وسط خیابان(مثل مراسم نذری)، بعد اگر کسی دست به غذا زد؛ آبروش رو ببره.
به همین دلیل است که مردها تا مطمئن نشوند یک خانم منظورش از صحبت کردن چیه؛ بهتره سرش رو بندازه پایین؛ نه اینکه آبرویش رو لگدمال شده ببینه

فراموش نکنید 90% زنهای جامعه ما وقتی با یک مرد حرف می زنند؛ منظورشان این نیست که بدون بیا رابطه داشته باشیم!! یعنی اونها هم همین حجب و حیا رو می خوان و که ر برابر مرد؛ امنیت داشته باشند.
البته وقتی مرد ببینه که زن منظورش ایجاد رابطه است؛ قاعدتا از همان اول، میره سراغ نقطه آخر!!
من قصد ندارم مردها رو خوب جلوه بدهم؛ اما دارم واقعیت بخش غالب جامعه ایران رو میگم. والا در جامعه ما هستند مردانی که خیلی هم پر رو هستند؛ اما بقول شما اونها10% جامعه ما هستند.
خود بنده اگر نفهمم این خانم که با من صحبت میکنه؛ منظورش ایجاد رابطه است؛ مطمئنا احتیاط رو شرط عقل می دونم و سرم رو می اندازم پایین.

سلام بانو تایپیک جدید به مبارکی و سلامتی
عارضم خدمتتون که خیلی از موارد دخیله. مثلا یکی از مواردی که شاید خیلی کم مورد توجه و کنکاش قرار بگیره و به عبارتی مغفول واقع شده اینکه گاهی اوقات زن یا مرد به دید جدیدی میرسند که حین ازدواج اصلا در باورشون نمیگنجید. این در مورد علی الخصوص اون زوج هایی که از مناطق دور افتاده میان به شهرهای بزرگ بیشتر نمود داره. مثلا چند وقت پیش یک فیلم مستند ایرانی دیدم خانمه از شوهرش طلاق گرفته بود با یک مرد دیگه صیغه ای زندگی میک رد بعد دلیلش میگفت که (از وقتی اومدم تهران تازه فهمیدم زندگی چیه)