stefan
من مینویسمو شما دوستان بگید چی فهمیدم !!!!!!!!!!!!!!!!!!
7سله بودم انقلاب شد بابام خوشحال بود .
تا مدتها بعد همش خبر اعدام ترورو راهبیمایی و منافقین و ......
بعدش جنگ!!!!!!!! بابام دیگه مثل قدیم خوشحال نبود!!!!!
نمیدونم جنگ در حال تموم شدن بود > یا تموم شده بود که بابام یه شب مثل قدیم 1متری تلویزیون نشت و اخبار داشت میگفت :که میر حسین موسوی استعفا داد! و بالاخره خمینی قبول کرد . دیگه بزرگ شده بودم دقت کردم برای اولین بار متوجه شدم که بابام اروم داره گریه میکنه! گفتم چرا...... منظورم گریه اش بود که بدون اینکه مجال بده گفت: یه روزی هم ناصرالدین شاه و مست کردن و حکم مرگ امیر کبیر رو ازش گرفتن!!!!!!
1سال چند ماه دیگه رفتم سربازی اهواز" شلمچه" جاده عرب عباس" اونجا راه رفتن هم سخت بود" اگه سایه ای هم گیر میومد اونقدر مار "توش خوابیده بودن که جرات نداشتی سمت سایه یا سنگر های مونده از جنگ بری! حمام کردن ار ساعت 5.5 صبح وقتی هوا روشن میشد(روشنی برای اینک ماری اگه اون توبود ببینی) تا ساعت 7 صبح " اگه دیر میشد اب حموم به طرز وحشت ناکی جوش میشد.
توی بیمارستان های زیر خاک ریز که از جنگ هم که مونده بود با تخت های مخصوصی که خودمون میساختیم میخوابیدیم .دیواراش بر از خون بود خونی که جوونامون برای وطنشون نه برای .......ریخته بودن .
تموم شد سربازی ساعت 4صبح رسیدم خونه راحت واسوده!
ساعت 9 مادرم بیدارم کردو گفت داییته تلفن " گوشیرو برداشتم "سلام " سلام " تموم شد ببالاخره " اره " خوبه بلند شو صورتت رو بشور و بیا بازار که کار داریم!
رفتم 6سال کار "کارو کککککککککککار دیگه اوستا شده بودم
بعد منو مثل یه دستمال چرک بیرون کرد چون جای بچه اش رو تنگ کرده بودم!
خودم شروع کرد 2 3 ملیونی دراوردم سربایی کار میکردم تو همون راسته!
همون روزا با دختر یکی از همسایه هایی که اززمان سربازی عاشقش بودم ازدواج کردم که تنها اتفاق خیلی خوب زندگیم بود.
همه سرمایم خرج عروسیم شد . بابام که راننده تاکسی بودو به زور یه خونه داشت و یه تاکسی که اگه خراب میشد باید کاسه چه کنم دست میگرفت
خرج عروسی و بول رهن خونه اون موقع 4000000 ریال بود رو دادمو "صفر 0 دقیقا 0.
دوباره کار ! 2 سال اول سخت بود مستاجر باجناقم بودم !اونم هر به ماهی یه بار یه داستانی درست میکردو مثلا میگفت مالیاتی اومده و گفته ایتجا 30هزار تومان کرایشه من گفتم 12هزار تومان میگیرم اونم قبول نکرده
یواش یواش وضع خوب شد تا سال 84دیگه یه مغازه اجاره کرده بودم از خونه باجناقم هم رفته بودم و به فکر خرید خونه بودم که بابام مریض شد کما ی دیابتی" تو بیمارستان امام حسین بهم گفتن : ببرش یه بیمارستان اورجینال وگرنه میمیره
4 روز توی کما و"سی سی یو " 50 روز هم تو بخش بیمارستان مهر خیابون زرتشت
صورت حسابو که دیدم 317500000 ریال بود یعنی 95 درصد موجودیم
5درصد مونده هم که یه گوسفند و مقداری هم به مادرم دادم
دوباره 0 صفررررررررررررر
از اون موقع من بودم اجاره مغازه بازار برجی 5000000ریال اون موقع تا8000000 ریال الان من مونده بودم و
اجاره خونه از 3000000 ریال اون موقع تا7000000 ریال الان من بودم زنم ویه بچه کم حالا 8 سالشه
و خرج زندگی حالا من موندم خرج دارو و خرج خونه ی بابام!!!!!!!!
از همه اینا دردناک تر اینه که بابام غیر از من 2تادخترو 1بسر بزرگ تر از من داره که برای بابام وزندگیش نقش یه مهمون رو برای بعضی شبای جمعه بازی میکنن
سال 88 23 خرداد ساعت 8صبح تلویزیون رو روشن کردم و یه متریش نشستم کامران دانشجو (چقدر از او بدم میومد) با یه لبخند شیطانی! نتایج رای گیری رو اعلام کرد بی اختیار گریه کردم. که وقتی به کنارم نگاه کردم بسرم رو دیدم که ساکت وبا تعجب داره نگام میکنه چیزی نبرسید!!!!!!!!!!!!
حالا شما بگید من چی فهمیدم؟ ایا زندگی ام تکرار مکررات بوده؟
هیچو پوچ ما كه چیزی نفهمیدیم با اینكه سنم 28 ساله
صفحه 1 از 26
