آتشنشانی هوایی 
یک فروند لاکهید پی-۲ نپتون متعلق به FEMA در حال عملیات در اکلاهاما - ژانویه ۲۰۰۶
آتشنشانی هوایی گونهای از عملیات مقابله با آتش است که در آن از مسیر هوا و هواگرد به منظور عملیات خاموش کردن آتش استفاده میشود. این گونه عملیات بیشتر در آتشسوزیهای جنگلها و مهار آتشسوزیهایی که در مناطقی که از راههای زمینی غیرقابل دسترسی هستند، انجام میشود. در این گونه عملیات از اقسام مختلف هواگرد که توانایی حمل مواد ضر آتش را دارند استفاده میشود ولی هواپیما و بالگرد دو گونه پر کاربرد در این گونه ماموریتها به حساب میآیند.
ایده هواپیماهای آتشنشان نیز به مانند ایده هواپیمای آبنشین به منظور کمک رسانی و آتش نشانی در مناطقی مطرح شد که به شکلهای گوناگون دسترسی به آنها مشکل است. ایالات متحده آمریکا نخستین پیشگام در این زمینه بود و با بهرهگیری از الگوی بمبهای ناپالم که برای اولین بار در جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفته بود، به طراحی و ساخت بمبهای آبی روی آوردند که بر روی محوطه دچار آتش سوزی شده پرتاب شود و باعث خاموش شدن آتش شود؛ ولی به دلیل عدم موفقیت این روش، گزینه دیگری مطرح شد که همانا استفاده از مخازن آب است که پس از پر شدن از آب و یا مایعات ضد آتش، با استفاده از هواگرد بر روی محل آتشسوزی پاشیده میشود؛ که این روش موفقیت آمیز بوده و تا به امروز به عنوان روشی استاندارد برای آتش نشانی هوایی به کار میرود.