«رشد گروه های نازیست و فاشیست در اسکاندیناوی و اروپا»
مقدمه
دوران هایی که سیستم سرمایه داری با بحران های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی روبرو می گردد گرایشات عقب مانده این سیستم مانند فاشیستی، نازیستی، نظامی گری، نژادپرستی، ناسیونالیستی و مذهبی نیز به تحرک برمی خیزند تا نظم موجود را نگه دارند و اجازه ندهند این سیستم ستم گر و استثمارگر توسط مردم آزاده، به خصوص جنبش کارگری کمونیستی سرنگون گردد. بنابراین، نقش تاریخی این گرایشات، حفظ ستم و استثمار و دیکتاتور سرمایه و سرکوب جنبش های حق طلب و آزادی خواه و عدالت جو است.
در جهان امروز، نازیسم از یک طرف و مذهب از طرف دیگر، بیش از همه زندگی بشر را به خطر انداخته اند. به خصوص آن ها، دست به ترورهای کور می زنند و بسیاری از انسان های بی گناه و بی دفاع به دیار نیستی می فرستند. از ویژه گی مهم و مشترک آن ها، خصومت و دشمنی شان با جنبش های حق طلبی و برابری طلبی چون جنبش کارگری، جنبش زنان، جنبش دانش جویی، روشنفکران و هنرمندان سکولار و خداناباوران و کمونیست است.
دهه هاست که این دو گرایش به غایت عقب مانده و ارتجاعی بورژوازی، در دو عرصه متفاوت سیاست های سازماندهی شده خود را پیش می برند: فاشیست ها و مذهبیون در یک عرصه تاکتیک ظاهری عوض کرده، کت و شلوار می پوشند و کراوات می زنند تا از طریق انتخابات وارد پارلمان ها شوند؛ یعنی همان مسیری دنبال می کنند که فاشیست های آلمانی به رهبری هیتلر برای گرفتن قدرت طی کردند. یا مذهبیون در ترکیه و مصر و یا از طریق لشکرکشی و اشغال نظامی آمریکا و متحدان منطقه ای و غربی اش در افغانستان و عراق و لیبی به قدرت رسیدند. عرصه دوم، کله تراشیده های نژاد پرست در خیابان ها با چکمه و صلیب شکسته و پرچم های خود رژه می روند و به خارجیان و فعالین کارگری و چپ حمله می کنند، یا در تحولات اوکراین و یونان شرکت می کنند تا هم فکران خود را تقویت کنند. مذهبیون نیز از آسیا تا آفریقا و اروپا و آمریکا، به ترور و بمب گذاری و خشونت های هولناک دست می زنند. حکومت های اسلامی در کشورهایی چون عربستان سعودی و حکومت اسلامی ایران، با اتکا به قوانین ارتجاعی اسلامی، دست و پا می برند و چشم درمی آورند و گردن می زنند و انسان ها را به دار می آویزند و به طور سیستماتیک زنان را سرکوب می کنند. این حکومت ها نیز همانند المان هیتلری، دشمن درجه یک آزادی بیان و قلم و اندیشه هستند و اقلیت ها را مورد آزار و اذیت قرار می دهند و سرکوب می کنند. از سوی دیگر، این حکومت، تروریست ها را آموزش می دهند و با امکانات مالی کلان و سلاح های مخرب به جان بشریت می اندازند.
در دو چشم تو نشستم
به تماشای خودم
که مگر حال مرا
چشم تو تصویر کند
صفحه 228 از 229