قانون اساسی تاجیکستان
نشان رسمی تاجیکستان
قانون اساسی تاجیکستان عالیترین متن قانونی در کشور تاجیکستان است. این قانون در ۶ نوامبر ۱۹۹۴ (میلادی) به تصویب رسید.تاریخچهتاجیکستان تا سال ۱۹۲۹ (میلادی) بخشی از جمهوری شوروی سوسیالیستی ازبکستان بود. در این سال از ازبکستان جدا شد و به عنوان یک جمهوری مستقل به عضویت اتحاد جماهیر شوروی درآمد.استان خودمختار بدخشاناستان خودمختار کوهستانی بدخشان بخشی از جمهوری تاجیکستان است، نمایندگان این استان در مجلس کشور بدون در نظر گرفتن معیار جمعیت انتخاب میشوند و یکی از هفت عضو دادگاه قانون اساسی از این استان برگزیده میشود.اصول
مرکز جمهوری تاجیکستان شهر دوشنبه است.
این قانون زبان رسمی کشور را تاجیکی قرار داده و روسی را زبان ارتباط میان ملتها نامیده استاستفاده از زبانهای دیگر را به رسمیت شناخته و اجازه برگزاری جلسات دادرسی به زبان اکثریت مردم محل را داده است
غیر دینی بودن حکومت
منشاء مردمی قدرت حکومت
به رسمیت شناختن حق مالکیت خصوصی
نمایندگان مجلس و رئیس جمهور برای یک دوره پنج ساله انتخاب میشوند. داوطلب شدن برای شرکت در انتخابات مجلس به ۲۵ سال و ریاست جمهوری ۳۵ تا ۶۵ نیاز دارد.
داوطلب شدن برای ریاست جمهوری نیاز به ۳۵ تا ۶۵ سال سن، تسلط بر زبان تاجیکی و سکونت در ده سال پیش از انتخابات در خاک تاجیکستان دارد.
ساختاراین قانون در ده بخش و یکصد اصل تنظیم شده است.