ارسالها: 556
#11
Posted: 1 May 2012 05:31
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۳۱ »
غریبی بس مرا دلگیر دارد
فلک بر گردنم زنجیر دارد
فلک از گردنم زنجیر بردار
که غربت خاک دامنگیر دارد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۳۲ »
خور از خورشید رویت شرم دارد
مه نو زابرویت آزرم دارد
بشهر و کوه و صحرا هر که بینی
زبان دل بذکرت گرم دارد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۳۳ »
غم عشقت بیابان پرورم کرد
فراقت مرغ بی‌بال و پرم کرد
بمو واجی صبوری کن صبوری
صبوری طرفه خاکی بر سرم کرد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۳۴ »
شوانم خواب در مرز گلان کرد
گلم واچید و خوابم را زیان کرد
باغبان دید که مو گل دوست دیرم
هزاران خار بر گل پاسبان کرد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۳۵ »
دل عاشق به پیغامی بسازد
خمار آلوده با جامی بسازد
مرا کیفیت چشم تو کافیست
ریاضت کش ببادامی بسازد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
زندگیبه من آموخت هر چیز قیمتی دارد...پنیر مجانی فقط در تله ی موش یافت می شود
ارسالها: 556
#12
Posted: 1 May 2012 06:13
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۳۶ »
دگر شو شد که مو جانم بسوزد
گریبان تا بدامانم بسوزد
برای کفر زلفت ای پریرخ
همی ترسم که ایمانم بسوزد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۳۷ »
هر آنکس عاشق است از جان نترسد
یقین از بند و از زندان نترسد
دل عاشق بود گرگ گرسنه
که گرگ از هی هی چوپان نترسد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۳۸ »
بلا رمزی ز بالای ته باشد
جنون سری ز سودای ته باشد
بصورت آفرینم این گمان بی
که پنهان در تماشای ته باشد
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۳۹ »
پسندی خوار و زارم تا کی و چند
پریشان روزگارم تا کی و چند
ته که باری ز دوشم برنگیری
گری سربار بارم تا کی و چند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۴۰ »
دلا خوبان دل خونین پسندند
دلا خون شو که خوبان این پسندند
متاع کفر و دین بی‌مشتری نیست
گروهی آن گروهی این پسندند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
زندگیبه من آموخت هر چیز قیمتی دارد...پنیر مجانی فقط در تله ی موش یافت می شود
ارسالها: 556
#13
Posted: 1 May 2012 06:24
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۴۱ »
مرا نه سر نه سامان آفریدند
پریشانم پریشان آفریدند
پریشان خاطران رفتند در خاک
مرا از خاک ایشان آفریدند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۴۲ »
خوشا آنانکه سودای ته دیرند
که سر پیوسته در پای ته دیرند
بدل دیرم تمنای کسانی
که اندر دل تمنای ته دیرند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۴۳ »
چو آن نخلم که بارش خورده باشند
چو آن ویران که گنجش برده باشند
چو آن پیری همی نالم درین دشت
که رودان عزیزش مرده باشند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۴۴ »
خوشا آنانکه هر از بر ندانند
نه حرفی وانویسند و نه خوانند
چو مجنون سر نهند اندر بیابان
ازین گو گل روند آهو چرانند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۴۵ »
خوشا آنانکه تن از جان ندانند
تن و جانی بجز جانان ندانند
بدردش خو گرند سالان و ماهان
بدرد خویشتن درمان ندانند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
زندگیبه من آموخت هر چیز قیمتی دارد...پنیر مجانی فقط در تله ی موش یافت می شود
ارسالها: 556
#14
Posted: 1 May 2012 11:45
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۴۶ »
خوشا آنانکه پا از سر ندونند
مثال شعله خشک وتر ندونند
کنشت و کعبه و بتخانه و دیر
سرائی خالی از دلبر ندونند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۴۷ »
خوشا آنانکه هر شامان ته وینند
سخن با ته گرند با ته نشینند
مو که پایم نبی کایم ته وینم
بشم آنان بوینم که ته وینند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۴۸ »
خوشا آنان که با ته همنشینند
همیشه با دل خرم نشینند
همین بی رسم عشق و عشقبازی
که گستاخانه آیند و ته بینند
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۴۹ »
لاله کاران دگر لاله مکارید
باغبانان دو دست از گل بدارید
اگر عهد گلان این بو که دیدم
بیخ گل بر کنید و خار بکارید
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۵۰ »
مو آن رندم که نامم بی‌قلندر
نه خان دیرم نه مان دیرم نه لنگر
چو روج آیو بگردم گرد گیتی
چو شو آیو به خشتی وانهم سر
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
زندگیبه من آموخت هر چیز قیمتی دارد...پنیر مجانی فقط در تله ی موش یافت می شود
ارسالها: 556
#15
Posted: 1 May 2012 11:49
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۵۱ »
تویی آن شکرین لب یاسمین بر
منم آن آتشین دل دیدگان تر
از آن ترسم که در آغوشم آیی
گدازد آتشت بر آب شکر
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۵۲ »
گلش در زیر سنبل سایه پرور
نهال قامتش نخلی است نوبر
زعشق آن گل رعنا همه شب
چو بلبل ناله و افغان برآور
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۵۳ »
بروی ماهت ای ماه ده و چار
به سرو قدت ای زیبنده رخسار
که جز عشقت خیالی در دلم نی
بدیاری ندارم مو سر و کار
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۵۴ »
دمی بوره بوین حالم ته دلبر
دلم تنگه شبی با مو بسر بر
ته گل بر سر زنی ای نو گل مو
به جای گل زنم مو دست بر سر
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۵۵ »
دیم آلاله‌ای در دامن خار
واتم آلالیا کی چینمت بار
بگفتا باغبان معذور میدار
درخت دوستی دیر آورد بار
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
زندگیبه من آموخت هر چیز قیمتی دارد...پنیر مجانی فقط در تله ی موش یافت می شود
ارسالها: 556
#16
Posted: 1 May 2012 12:41
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۵۶ »
دلم زار و دلم زار و دلم زار
طبیبم آورید دردم کرید چار
طبیبم چون بوینه بر موی زار
کره در مون دردم را بناچار
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۵۷ »
سه درد آمو بجانم هر سه یکبار
غریبی و اسیری و غم یار
غریبی و اسیری چاره دیره
غم یار و غم یار و غم یار
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۵۸ »
زدل نقش جمالت در نشی یار
خیال خط و خالت در نشی یار
مژه سازم بدور دیده پرچین
که تا وینم خیالت در نشی یار
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۵۹ »
الاله کوهسارانم تویی یار
بنوشه جو کنارانم تویی یار
الاله کوهساران هفته‌ای بی
امید روزگارانم تویی یار
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۶۰ »
بی تو تلواسه دیرم ای نکویار
زهر در کاسه دیرم ای نکویار
میم خون گریه ساقی ناله مطرب
مصاحب این سه دیرم ای نکویار
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
زندگیبه من آموخت هر چیز قیمتی دارد...پنیر مجانی فقط در تله ی موش یافت می شود
ارسالها: 556
#17
Posted: 1 May 2012 12:42
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۶۱ »
فلک زار و نزارم کردی آخر
جدا از گلعذارم کردی آخر
میان تختهٔ نرد محبت
شش و پنجی بکارم کردی آخر
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۶۲ »
اگر شیری اگر میری اگر مور
گذر باید کنی آخر لب گور
دلا رحمی بجان خویشتن کن
که مورانت نهند خوان و کنند سور
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۶۳ »
اگر شیری اگر ببری اگر کور
سرانجامت بود جا در ته گور
تنت در خاک باشد سفره گستر
بگردش موش و مار و عقرب و مور
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۶۴ »
دلا اصلا نترسی از ره دور
دلا اصلا نترسی از ته گور
دلا اصلا نمیترسی که روزی
شوی بنگاه مار و لانهٔ مور
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« دوبیتی شماره ی ۶۵ »
جره بازی بدم رفتم به نخجیر
سبک دستی بزد بر بال من تیر
برو غافل مچر در کوهساران
هران غافل چرد غافل خورد تیر
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
زندگیبه من آموخت هر چیز قیمتی دارد...پنیر مجانی فقط در تله ی موش یافت می شود
صفحه 2 از 9