ارسالها: 6216
#521
  Posted: 26 Mar 2012 06:45
 
 
عنوان:  تاکسی 
من شوفر تاکسیاَم ! آی مسافرِ دَربَستی ! 
بگو تا آخرِ این ترانه با من هستی ! 
اگه باشی من تو رُ هَرجا دِلِت خواس میبَرَم ! 
آخه من از همه رانندهها دیوونهتَرَم ! 
خستهاَم از این همه علامتُ خطُ نشون ! 
از جریمه وُ صدای زشتِ سوتِ پاسبون ! 
جوونیم پُشتِ چراغِ قرمزا گُم شُد یه روزی ! 
تو جوونی نباید پُشتِ چراغا بسوزی ! 
آی ! راننده ! بیا وُ فکری به حالِ من کن ! 
اگه زحمتت نمیشه ضبطتُ روشن کن ! 
میدونم خسته شُدی از این همه حرفُ حدیث ! 
آخه هیشکی گوش به زنگِ حرفِ رانندهها نیس ! 
میدونم حرفای من حوصلهتُ سَر بُرده ! 
میگی تا فردا کی زنده مونده وُ کی مُرده ! 
اگه راننده بودی حرفامُ خوب میفهمیدی ! 
توی آینه جای من عکسِ خودت رُ میدیدی ! 
دنبالِ چاره میگشتی واسه این همه چراغ ! 
که جوونیتُ فروختن توی این حراجِ داغ ! 
آی ! راننده ! بیا وُ فکری به حالِ من کن ! 
اگه زحمتت نمیشه ضبطتُ روشن کن !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این 
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
 
 ارسالها: 6216
#522
  Posted: 26 Mar 2012 06:45
 
 
عنوان:  پیانو 
اگه یه پیانو داشتم،
یه ترانه برای دِلِ خودم میساختم ! 
دوباره مثلِ قدیما،
غیبتِ تو رُ به یادِ حنجرهم مینداختم ! 
آخ ! اگه پیانو داشتم،
تو خودم گُم میشُدم مثلِ زمونای قدیم ! 
مثِ اون شبا که با هم،
دوتایی تو کوچههای بیچراغ قدم زَدیم ! 
اگه قلبم از طلا بود ، اونُ آب میکردمُ
با پولش واسه خودم یه پیانو میخریدم ! 
امّا قلبم پیشِ من نیس ، تو اونُ دزدیدی ! 
منِ سادهی پیاده اینُ زود نفهمیدم ! 
اگه یه پیانو داشتم،
از شبای تلخِ دِلتنگی بَرات میگفتم ! 
تا بدونی که هنوزم،
وقتِ خوندنِ ترانه یادِ تو میاُفتم ! 
آخ ! اگه پیانو داشتم،
به تو میگُفتم که دلواپسِ حالِ خودمم ! 
هنوزم مثلِ گُذشته،
شبُ روز تو فکرِ آرزوهای محالِ خودمم ! 
اگه قلبم از طلا بود ، اونُ آب میکردمُ
با پولش واسه خودم یه پیانو میخریدم ! 
امّا قلبم پیشِ من نیس ، تو اونُ دزدیدی ! 
منِ سادهی پیاده اینُ زود نفهمیدم !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این 
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
 
 ارسالها: 6216
#523
  Posted: 26 Mar 2012 06:46
 
 
عنوان:  تطهیر 
بانو ! از این شبِ بَربَر مَرا بِبَر ! 
از وعدهگاهِ سینه وُ خنجر مَرا بِبَر ! 
یک کاسه از صداقتِ بغضت به من بده ! 
از این سکوتِ زهرِ مکرّر مَرا بِبَر ! 
وقتی وقوعِ حادثه اخطار شُد به من،
از باغِ بوسهات به کویرم پُلی بزن ! 
فانوسی از سپیده بیارُ به من ببخش ! 
اِی ترجمانِ خاطره وُ خانه وُ وطن ! 
اینجا حراجِ دَم به دَمِ دِل بُریدن است ! 
تنها پناهِ غربتِ ما خواب دیدن است ! 
تقدیرِ عشقهای پریشانِ بیمَدار،
در اوّلین سلام ، به پایان رسیدن است ! 
بانو ! مَرا بِبَر به شکوهِ نگاهِ خود ! 
من را بخوان به زمزمهی گاهگاهِ خود ! 
من حبسیِ کدام طلسمِ شکنجهاَم ؟ 
اینگونه چون پلنگ ، گرفتارِ ماهِ خود ! 
در گیجگاهِ کدام ستاره گُلی نشست ؟ 
پلکِ کدام پنجره را دستِ کینه بست ؟ 
من با کدام معجزه تطهیر میشَوَم ؟ 
از سایهی سترونِ اهریمنِ شکست ؟ 
اینجا حراجِ دَم به دَمِ دِل بُریدن است ! 
تنها پناهِ غربتِ ما خواب دیدن است ! 
تقدیرِ عشقهای پریشانِ بیمَدار،
در اوّلین سلام ، به پایان رسیدن است !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این 
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
 
 ارسالها: 6216
#524
  Posted: 26 Mar 2012 06:46
 
 
عنوان:  لُسآنجلس 
حبّهی قند ! تُنگِ بلور ! آی تو که اینا اِسمته ! 
بدون که قلبم هنوزم طلسمیه طلسمته ! 
غربت دیگه یه خاطرهس ، چون با تو همْسفره شُدم ! 
وقتی که تو کنارمی ، خنده زیاده ، گریه کم ! 
به عطرِ پیرهنت قسم ، که از تو دِل نمیکنم ! 
آوازهخونِ عاشقِ شهرِ ترانههات منم ! 
لُسآنجلس جهنّمه وقتی تو نیستی پیشِ من ! 
لُسآنجلس میشه بهشت ، تو لحظههای ما شُدن ! 
وطن عزیزِ چون تو هَم ، شبیهِ حِسِ وطنی ! 
دارُ ندارمی ! عزیز ! مرهمِ دردای مَنی ! 
با تو میشه تمومِ شب ، خاطره گفتُ تازه شُد ! 
میشه با اعجازِ چشات ، یه اسمِ پُرآوازه شُد ! 
به رنگِ گونههات قسم ، که از تو دِل نمیکنم ! 
آوازهخونِ عاشقِ شهرِ ترانههات منم ! 
لُسآنجلس جهنّمه وقتی تو نیستی پیشِ من ! 
لُسآنجلس میشه بهشت ، تو لحظههای ما شُدن !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این 
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
 
 ارسالها: 6216
#525
  Posted: 26 Mar 2012 06:47
 
 
عنوان:  مثلِ فانوس توی آفتاب 
از کدوم روز ، از کدوم شب ، از کدوم قلّه رسیدی ؟ 
که با اعجازِ حضورت ، منُ از نو آفریدی ! 
بیتو روشن بودم امّا ، مثلِ فانوس توی آفتاب ! 
سُستُ خالی مثلِ نقشِ سایهیی اُفتاده بَر آب ! 
تو شروعی تازه بودی ، روزَنی رو به ترانه ! 
فصلِ آغازِ ظهورِ واژههای عاشقانه ! 
من زمینْخوردهاَم ! اِی عشق ! وقتِ جنگِ تن به تَن نیست ! 
این شکستُ میپذیرم ، منِ من شبیهِ من نیست ! 
فصلِ معراجِ شکوفه ! فصلِ رستاخیزِ جنگل ! 
منُ از خزون رها کن ! منُ تازه کن از اوّل ! 
از کدوم باغ ، از کدوم شهر ، از کدوم جادّه رسیدی ؟ 
که با گوشهی نگاهت ، منُ از نو آفریدی ! 
برای کشفِ سکوتت ، تا کجا باید سفر کرد ؟ 
واسه خوندن از تو باید ، چنتا حنجره خبر کرد ؟ 
باید از کدوم پرستو ، راهِ چشمِ تو رُ پُرسید ؟ 
با کدوم معجزه میشه تو رُ از خودِ تو دُزدید ؟ 
من زمینْخوردهاَم ! اِی عشق ! وقتِ جنگِ تن به تَن نیست ! 
این شکستُ میپذیرم ، منِ من شبیهِ من نیست ! 
فصلِ معراجِ شکوفه ! فصلِ رستاخیزِ جنگل ! 
منُ از خزون رها کن ! منُ تازه کن از اوّل !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این 
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
 
 ارسالها: 6216
#526
  Posted: 26 Mar 2012 06:48
 
 
عنوان:  مسافرکوچولو 
ساکنِ یه ستارهاَم ، مثلِ مسافرکوچولو ! 
خَرابِ عطرِ گُلِ سُرخ ، منتظرِ یه گفتُگو ! 
هِی از تو چاه آب میکشم ، تا گُلِ سُرخ تشنه نَشه ! 
اون میدونه که دِلِ من ، یه عمره کشته مُردهشه ! 
هَمَش باهاش حرف میزَنَم ، امّا جوابم نمیده ! 
هیشکی نمیدونه که اون چه جوری اینجا رسیده ! 
برای بُردنِ دِلم ، یه روز دراومد از تو خاک ! 
قشنگُ نازُ خواستنی ، معصومُ بیگناهُ پاک ! 
آی ! گُلِ سُرخ ! آی ! گُلِ سُرخ ! دخترکِ غنچهنشین ! 
چشماتُ که وا میکنی ، این منِ عاشقُ ببین ! 
من مثِ تو یه عمره که ، ساکنِ این ستارهاَم ! 
اسیرِ تنهایی شُدم ، دنبالِ راهِ چارهاَم ! 
سکوتِ سَردِ گُلِ سُرخ ، با گریههام نمیشکنه ! 
چشماشُ بسته ! میدونم ، اونم دُرُست مثلِ منه ! 
با نازُ عشوهش دلمُ تا اوجِ اَبرا میبَره ! 
اونم یه عمرِ مثِ من تو آسمون دربهدره ! 
خوب میدونم یه روز میاد ، که اون چشاشُ وا کنه ! 
با دو چشمِ خواستنیش ، تو چشمِ من نگا کنه ! 
با این خیالِ قیمتی ، زندهگیمُ میگذرونم ! 
اون منُ باور میکنه ! خوب میدونم ! خوب میدونم ! 
آی ! گُلِ سُرخ ! آی ! گُلِ سُرخ ! دخترکِ غنچهنشین ! 
چشماتُ که وا میکنی ، این منِ عاشقُ ببین ! 
من مثِ تو یه عمره که ، ساکنِ این ستارهاَم ! 
اسیرِ تنهایی شُدم ، دنبالِ راهِ چارهاَم !
 
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این 
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
 
 ارسالها: 6216
#527
  Posted: 26 Mar 2012 06:49
 
 
عنوان:  یه کم آزادی 
شعرای پاستوریزه وُ ترانههای بَد صدا ! 
تنها همین از منِ من ، برای من مونده به جا ! 
شب اینجوری دوسم داره: گلو بُرید ، بینفس ! 
میگه قناری خوشْصداتَر میخونه توی قفس ! 
امّا از این به بعد دیگه ، من یه کم آزادی میخوام ! 
یه قطره از دریایی که ، تو قولشُ دادی میخوام ! 
گلّه رُ میبَری کجا ؟ آهای چوپون ! آهای چوپون ! 
بَسّه دیگه جماعتُ پِیِ دروغات نکشون ! 
دروغای مصلحتیت ، ما رُ به هیچجا نرسوند ! 
پای ترانه مثلِ خَر ، تو گِلِ بیصدایی موند ! 
ترانههای اَلکنُ صداهای صدتایهغاز ! 
هَر کی دِلِش میخواد بیاد ، راه بازِ وُ جادّه دراز ! 
هَر میخواد بیاد تا باز رو رؤیاهاش خط بکشن ! 
هَر میخواد بیاد تا باز براش بدوزن یه کفَن ! 
حِیفِ همین دقیقهها ، که بیترانه میگذرن ! 
یکی باید کاری کنه ، برای تو ، برای من ! 
گلّه رُ میبَری کجا ؟ آهای چوپون ! آهای چوپون ! 
بَسّه دیگه جماعتُ پِیِ دروغات نکشون ! 
دروغای مصلحتیت ، ما رُ به هیچجا نرسوند ! 
پای ترانه مثلِ خَر ، تو گِلِ بیصدایی موند !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این 
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
 
 ارسالها: 6216
#528
  Posted: 26 Mar 2012 06:50
 
 
عنوان:  مانکن 
توی ویترینِ یه بوتیک ، مانکنِ پلاستیکی ، 
نگاشُ به عابرا دوخته وُ پِلک نمیزنه ! 
چشماشُ نقّاشی کردن روی صورتش ، ولی ، 
انگاری تو اون چشا صدتا ستاره روشنه ! 
خستهس از تکون نخوردن ! خستهس از خسته شُدن ! 
ویترینِ شیشه بَراش مثلِ یهجور قفس شُده ! 
بینِ این مغازههای سوتُ کورِ لعنتی،
مثِ یه بَردهی پیر ، عُمریه دَس به دَس شُده ! 
هَر دقیقه یه لباسی به تنش میکننُ
خودِ اون خیلی از این لباسا رُ دوس نداره ! 
مانکن از نگاهِ این عابرا ذلّهس ولی حیف،
نمیتونه پاشُ از شیشهها بیرون بذاره ! 
من یه مانکن ! تو یه مانکن ! دنیا ویترینِ تماشاس ! 
همه محکومِ سکوتیم ! آخرِ قصّه همینجاس ! 
مانکنِ چشماشُ دوخته به خیابون ، آخه اون،
عاشقِ مانکنِ تو ویترینِ روبهروییه ! 
عابرا رُ نمیبینه ! خیلی وقته که دِلِش،
بیقرارِ دخترِ غمگینِ روبهروییه ! 
از بوتیکِ روبهرویی یه دونه مانکنِ ناز،
چشمای آهوییشُ سپُرده به چشمای اون ! 
با لَبای بسته از اونورِ شیشهها میگه:
«ـ مَردِ من ! مانکنِ عاشق ! همیشه باهام بمون ! »
هفتهها میگذرنُ اون دو تا مانکن هنوزم،
از نگاه کردنِ هَم یه لحظه غافل نمیشن ! 
دورَن از هَم ولی بینِ دلاشون فاصله نیست،
شیشهها حریفِ عشقِ این دوتا دِل نمیشن ! 
من یه مانکن ! تو یه مانکن ! دنیا ویترینِ تماشاس ! 
همه محکومِ سکوتیم ! آخرِ قصّه همینجاس !
 
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این 
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
 
 ارسالها: 6216
#529
  Posted: 26 Mar 2012 06:51
 
 
عنوان:  مَرگِ مادرزاد 
شبِ پروازِ نامُمکن ! شبِ در پیله جانْدادن ! 
شبِ در خود فرو مُردن ! شبِ از اوج اُفتادن ! 
منُ تدفینِ پِی در پِی ، منُ این مَرگِ مادرزاد ! 
در این بُنبستِ آدمْکش ، ترانه از نفس اُفتاد ! 
صدای نابِ ممنوعه ! صدای شیرِ در زنجیر ! 
تو وُ این خوابِ بیبختک ، منُ کابوسِ دامنگیر ! 
تو از خورشید میخواندی ، ولی شب در کمینت بود ! 
سکوتِ پُر طنینِ تو ، غریوِ آخرینت بود ! 
دریغا ! سنگسارت را ، سکوتِ ما تماشا کرد ! 
فقط لَب میگزیدیمُ تو بودیُ شبِ وِلْگَرد ! 
غرورِ عشق ویران شُد ! شکوهِ واژهها پَژمُرد ! 
سکوتِ آخرین عاشق ، مَرا تا بیصدایی بُرد ! 
صدای نابِ ممنوعه ! صدای شیرِ در زنجیر ! 
تو وُ این خوابِ بیبختک ، منُ کابوسِ دامنگیر ! 
تو از خورشید میخواندی ، ولی شب در کمینت بود ! 
سکوتِ پُر طنینِ تو ، غریوِ آخرینت بود !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این 
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....
 
 ارسالها: 6216
#530
  Posted: 26 Mar 2012 06:52
 
 
عنوان:  گُزارش 
رو شناسنامهی جنگل ، مُهرِ باطلِ تگرگه ! 
این ترانه خوندنی نیست ، این گزارشِ یه مَرگه ! 
اون صدای بیصدا رُ از ترانهها گرفتن ! 
چشمِ آدمای لالِ کورِ گوشْبُریده روشن ! 
گرمیِ بازارِ بِشکن ، اسمشُ از یادمون بُرد ! 
تیترِ روزنامه همین بود: آخرین آوازهخون مُرد ! 
دلش از تاریکی خسته ، سقفش اَبرِ آسمون بود ! 
خیلیا میخوندن امّا ، تنها اون آوازهخون بود ! 
گُنجشگکِ اَشیمشی ، رو بومِ شب نِشسته ! 
آوازهخون پنجرهی ترانههاشُ بَسته ! 
دوباره نوبتِ ما شُد ، نوبتِ مرثیهسازی ! 
فصلِ پیرهنای مِشکی ، فُرصتِ رودهدرازی ! 
مَردِ تنها رفته امّا ، میشه تا جمعه سَفَر کرد ! 
میشه با یه شبِ مهتاب ، سایهها رُ دَر به دَر کرد ! 
میشه فریادشُ فهمید ، سَرِ پیچِ هَر ترانه ! 
میشه تا همیشه دِل داد ، به صفای کودکانه ! 
هَر ترانهش یه فرارِ از حصارِ بستهی دام ! 
آخرین پُکِ به سیگار ، واسه محکومِ به اعدام ! 
گُنجشگکِ اَشیمشی ، رو بومِ شب نِشسته ! 
آوازهخون پنجرهی ترانههاشُ بَسته !
" تـــو " تکـرار نـمی شوی این 
مــــنمـ ....
که وابســـته تر مـی شــوم....