ارسالها: 14491
#81
Posted: 31 Oct 2013 21:23
چرا کودک دلبندمان گاز می گیرد؟
بعد از یک روزی کاری خسته کننده، پشت کانتر آشپزخانه، مشغول خرد کردن کاهو بودم که احساس کردم پشت پایم می سوزد. یک لحظه از فکر این که حشره ای چیزی نیشم زده، حسابی وحشت کردم، ولی وقتی سرم رو پایین گرفتم و پسر سه ساله ام را دیدم، بیش تر از دیدن هر حشره یا جانور دیگری، جاخوردم.
اولین بار بود که کسی را گاز می گرفت؛ البته آخرین بار هم نبود. از یک طرف خوشحال بودم که من قربانی این رفتار کم وبیش خصمانه بودم، نه خواهر کوچک تر یا یکی از دوستانش و از طرف دیگر، ذهنم پر از سوال شده بود و دوست داشتم بدانم بهترین برخورد با این اتفاق چیست.
● حتی گاز گرفتن هم دلیل دارد
بچه ها، همراه با ورودشان، زندگی ما را مملو از خاطرات و لحظات شیرین می کنند. همراه با این شیرینی، باید تن به لحظات سختی هم بدهیم که برایمان می آفرینند. یکی از آن ها، دیدن صحنه گاز گرفتن کودک است. تا به حال، به این نکته فکر کرده اید که چرا بچه ها، گاهی به گاز گرفتن متوسل می شوند؟
● کودک شما گاز می گیرد، چون:
دندان هایش درآمده یا در شرف درآمدن است. او به خاطر احساس درد و نارحتی، این کار را می کند و معمولا با شنیدن صدا یا دیدن واکنش فرد مضروب، دیگر کار خود را تکرار نمی کند.
به خاطر نشان دادن هیجان و احساس یا جلب توجه، این کار را می کند. در اغلب اوقات، او با شنیدن «نه! نه! نه!»، دست از کار خود می کشد.
گاهی گاز گرفتن، روشی برای بروز خشم و عصبانیت او است. بچه ها تا وقتی مهارت کلامی پیدا نکرده اند، نمی توانند در موقعیت های حساس، به سرعت، کلمات مورد نیاز خود را بیابند و بازگو کنند. بنابراین دنبال روش جایگزین هستند.
کودکان در سنین سه و بالای آن، قصد کنترل دیگران، به خصوص کودک دیگر را دارند. هم چنین خشم از بازنده شدن یا حس ضعف و ترس از آزار دیگران، از عوامل گاز گرفتن است.
گرسنگی، خستگی، بی حوصلگی و ترس هم می تواند باعث شود فرزندتان، دندان هایش را به کار بیندازد.
● روش های دفاعی در برابر دندان های کوچک!
به کودک یاد بدهیم که برای ابراز خشم و ناراحتی خود، راه های درستی وجود دارد. به او، مهارت گفتن «نه» یا استفاده از جمله «این مال منه» یا «بس کن» را یاد بدهید.
مراقب باشید که این موضوع را به عنوان یک اتفاق بامزه و جالب تلقی نکنید. او باید بداند که در محیط زندگی اش، این کار، عملی ناپسند و قبیح به حساب می آید.
● روش های دفاعی در برابر دندان های کوچک!
۱. ابتدا توجه خود را به فردی معطوف می کنیم که گاز گرفته شده است؛ به خصوص اگر کودک باشد و وی را آرام می کنیم.
۲. سریع، ولی با آرامش، مداخله کنید. کودک را از جمع دور کنید. هرگز برای تلافی، او را گاز نگیرید. قاطعانه، به وی بگویید «گاز نگیر. گاز گرفتن، آسیب می رساند و من به تو اجازه نمی دهم گاز بگیری و به کسی آسیب برسانی.»
۳. اثر گاز گرفتن وی را توضیح دهید؛ مثلا بگویید «علی گریه می کند؛ چون تو، او را گاز گرفته ای و به او آسیب رسانده ای.»
۴. برطرف کردن علل احتمالی گاز گرفتن. استرس هایی نظیر شلوغی، سروصدا، گرسنگی، خستگی، خواب آلودگی، نبودن اسباب بازی، بی توجهی یا توجه زیاد به کودک، می تواند او را در این حالت قرار دهد.
۵. بر حسب سن کودک، برای مدت زمانی، وی را از جمع دور کرده، در یک اتاق خلوت، دور از هرگونه عامل خطر یا محرک قرار می دهیم و به وی می گوییم که در صورت تکرار گاز گرفتن، این کار را برای وی تکرار می کنیم.
۶. به کودک خود آموزش دهید که برای بیان احساسات، به جای کارهای این چنینی، از لغات استفاده کند؛ البته پس از فروکش کردن هیجانات منفی وی
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#82
Posted: 31 Oct 2013 21:30
عوامل روانشناسانه ی بلوغ زودرس کودکان
فکرش را هم نمیکنید که این 5 عامل باعث بلوغ زودرس فرزند شما باشند
5 عامل بلوغ زودرس
زیاد پول توجیبی بگیرد
اگر نمیخواهید فرزندتان زودتر از آنچه باید بالغ و در آینده به بیماریهای دیگری دچار شود، به او کمتر پول توجیبی بدهید. محققان میگویند اسکناس و فاکتورهای خرید فروشگاهها نوعی ماده شیمیایی به نام بیسفنول در خود دارند که میتواند سلامت کودکان را به خطر بیندازد. به گزارش دیلی میل، این ماده خطرناک با بروز سرطان و بلوغ زودرس ارتباط دارد؛ چراکه این ماده شیمیایی به هورمونهای استروژن زنان شباهت دارد و میتواند برای سلامت انسان و به ویژه کودکان خطرناک باشد. از آنجا که از این ماده برای ظاهر کردن نوشتههای جوهری روی فاکتورها استفاده میشود، محققان میگویند نگه داشتن فاکتور خرید تنها به مدت ۱۰ ثانیه باعث انتقال 5/2 میکروگرم از این ماده (bpa) به انگشتان فرد میشود. در حالی که به هم مالیدن فاکتور با دست میزان انتقال این ماده کشنده را تا ۱۵ برابر افزایش میدهد و میتواند موجب ابتلای فرد به سرطان سینه، چاقی مفرط و بلوغ زودرس شو
مادرش سیگار بکشد
مادران باردار، باید به هزار و یک دلیل سیگار را ترک کنند و یکی از این دلایل، ابتلای فرزندشان به بلوغ زودرس است. محققان میگویند دختران مادرانی که هر روز حداقل ۱۰ نخ سیگار طی دوره بارداری میکشند، ۳ تا ۴ ماه زودتر از مادران غیرسیگاری بلوغ را تجربه می کنند. از آنجا که بلوغ زودرس میتواند خطر ابتلا به بیماریهای قلبی، سرطان سینه و حتی مشکلات تنفسی مانند آسم را به دنبال داشته باشد، محققان توصیه میکنند زنان قبل از آنکه تصمیم به مادر شدن بگیرند، سیگارشان را ترک کنند، زیرا سیگار کشیدن می تواند تعادل هورمونی را در نوزادان دچار تغییر کند که این عامل در نهایت به پایین آمدن سن بلوغ دختران منجر میشود
زیاد سرش را شامپو کند
اگر کودکتان عاشق دوش گرفتن و استفاده از شامپوست مراقب باشید. محققان میگویند همین موضوع میتواند بلوغ زودرس را برای او به دنبال داشته باشد. به گزارش ایسنا، مواد شیمیایی موجود در قوطیهای کنسرو خوراکی، لاک ناخن و شامپوها میتوانند سبب بلوغ زودرس در دختران شود و خطر ابتلا به سرطان و دیابت را در آنها افزایش دهند. مواد شیمیایی موسوم به فنولها، پتالیتها و فیتواستروژنها که در بستهبندیها و همچنین عطرها، لوسیونها و شامپوها مورد استفاده قرار میگیرند، متهمان ردیف اول ابتلا به بلوغ زودرس هستند و میتوانند در آینده فرد را با سرطان و دیابت روبهرو کنند.
زیاد تلویزیون ببیند
نه به دلیل ضعیف شدن چشم و نه از دست دادن تمرکز، به دلیل مبتلا نشدن به بلوغ زودرس هم که شده، فرزندتان را از جلوی تلویزیون دور کنید، زیرا محققان میگویند تماشای بیش از اندازه تلویزیون میتواند باعث اختلال در تعادل هورمونی در نوجوانان و در نتیجه بلوغ زودرس شود. به نوشته بیبیسی، جلوگیری از دسترسی كودكان به تلویزیون تنها به مدت یك هفته باعث افزایش 30درصدی هورمون ملاتونین در آنها میشود. این هورمون که از بلوغ زودرس جلوگیری میكند با تماشای بیرویه تلویزیون در بدن آنها کاهش پیدا میکند. پس اگر نمیخواهید وضعیت هورمونی فرزندتان به هم بریزد و با مشکلات ناشی از بلوغ زودرس مواجه شود، تماشای تلویزیون را برایش جیرهبندی کنید.
هر روز گوشت بخورد
برای سلامت فرزندتان هم که شده، رژیم غذایی متنوعی را در خانه اجرا کنید و دست از مصرف پیدرپی گوشت بردارید، زیرا محققان میگویند مصرف زیاد گوشت میتواند موجب بروز بلوغ زودرس در دختران شود. به گزارش بیبیسی، دخترانی که در دوران کودکی زیاد گوشت میخورند، زودتر از دیگر دختران، بالغ میشوند. محققان میگویند اگر در 3 سالگی کودکی بیش از 8 نوبت در هفته و در 7 سالگی، ۱۲ نوبت در هفته گوشت مصرف کند، زودتر از همسالانش بالغ میشود. پژوهشگران میگویند رژیم غذایی حاوی گوشت زیاد، بدن را برای بارداری آماده میکند و سبب بلوغ زودرس هم میشود.
پدرش از خانه رفته باشد
شاید گمان کنید که نبودن یکی از والدین تنها به مشکلات عاطفی و روانی در دختر بچهها منجر میشود و فکرش را هم نکنید که مشکلی مثل نبودن پدر در خانه، میتواند چه مشکلات دیگری را برای دخترانشان به همراه بیاورد.
اما محققان میگویند این اتفاق علاوه بر تمام پیامدهایی که دارد، سیستم هورمونی دختران را به هم میریزد و آنها را با مشکل بلوغ زودرس دچار میکند. به گفته آنها، دخترانی که در خانههای بدون پدر زندگی میکنند، در سنین پایینتر بالغ میشوند. به نوشته یواسای تودی، چنین اتفاقی میتواند تاثیر بیشتری روی دختران خانوادههای مرفه بگذارد و باعث شود که دختران خانوادههای پردرآمد، به دلیل نبود پدرشان زودتر از دیگران بالغ شوند.
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#83
Posted: 31 Oct 2013 21:34
کار کودکان در منزل،درست یا غلط؟
کار کودک در خانه باید متناسب با سن، توانایی و وقت او باشد. مثلاً از کودک 5 ساله نباید انتظارداشت ظرف بشوید یا غذا گرم کند.
انجام کار توسط کودکان در خانه موضوع بحث و مجادلههای فراوانی است. برخی بر این باورند که کودکان نباید هیچ کاری در خانه انجام دهند.
آنها در واقع این طور فکر میکنند که کودک به دنیا نیامده که کار کند، ظرف بشوید، خانه تمیز کند یا غذا آماده کند. انجام همه این کارها وظیفه پدر و مادر است.
از طرف دیگر برخی از والدین و به خصوص متخصصان تربیت کودک و روانشناسان، معتقدند که انجام کارهای روزمره در خانه برای کودک مفید است. آنها میگویند انجام چنین کارهایی به کودک حس مسئولیت میبخشد، اعتماد بهنفس او را افزایش میدهد و به او احساس «مهم بودن» میدهد ضمناً انجام این کارها او را برای انجام وظایف اجتنابناپذیر آینده در زندگی شخصی خود آماده میسازد.
کار کودک در خانه باید متناسب با سن، توانایی و وقت او باشد. مثلاً از کودک 5 ساله نباید انتظار داشت ظرف بشوید یا غذا گرم کند. اما در این سن میتواند اسباب بازیهای ریخته شده در اتاق را جمع کند، لباسهای کثیف را در سبد بریزد و در جمع و جور کردن خانه در حد توانش کمک کند. کودکان کوچکتر معمولا مایل به انجام کارهای داخل خانه هستند.
آنها از انجام اینگونه کارها لذت میبرند و احساس میکنند بزرگ شدهاند زیرا پدر و مادرشان آنها را انجام میدهند. به کودکان بزرگتر باید کارهایی با مسئولیت بیشتر داده شود مانند تمیز کردن یا خشک کردن ظروف، جاروکشی و گردگیری، آب دادن گلها یا رسیدگی به باغچه با نظارت پدر یا مادر. اما چنین کارهایی گاهی خواست کودکان بزرگتر یا نوجوان نیست و نمیخواهند آنها را انجام دهند. یکی از مهمترین دلایل آن این است که با بزرگ شدن کودکان مسئولیتهای آنها در رابطه با مدرسه بهطور فزاینده افزایش مییابد. انجام تکالیف مدرسه معمولا وقتگیر است و با بالا رفتن سن بیشتر هم میشود. یک دانشآموز دوره راهنمایی گاهی حداقل 2 ساعت باید بهطور روزانه به انجام تکالیف مدرسه بپردازد و حدود 6 ساعت هم در کلاس درس باشد.
اگر کودک به فعالیتهای دیگر خارج از مدرسه مانند کلاسهای خاص ورزشی، هنری یا علمی هم مشغول باشد زمان باقی مانده برای انجام کارهای خانه احتمالا بسیار کوتاه خواهد بود. در چنین شرایطی اضافه کردن کارهای دیگر بر دوش کودک او را یاغی یا حداقل مقاوم میسازد.
در اینجا مسئولیت والدین این است که کاری را که کودک در مدرسه یا پس از آن انجام میدهد، در نظر گرفته و برنامه انجام کارهای دیگر را بر اساس آن و بهطور مناسب تنظیم کنند. وقتی کارهای مدرسه زیاد است میتوان انجام کار خانه را به روزهای آخر هفته موکول کرد یا کار روزمره خیلی سبک طی ماههای مدرسه انجام داد و سپس در تابستان بهطور جدیتر در کارهای خانه مشارکت کرد.
برنامه مشترک شبانه «جمع و جور» برای همه اعضای خانواده
برخی خانوادهها هر شب یک برنامه « جمع و جور » 10 یا 15 دقیقهای برای همه اعضای خانواده ترتیب میدهند. که در این دقایق همه با هم به جمع و جورکردن خانه میپردازند، اسباب بازیها سر جایشان گذاشته میشود، کتابها یا مجلات در محل خود قرار میگیرند، ترتیب ظرفها داده میشود و آشپزخانه مرتب میشود و حتی گردگیری برخی اتاقها یا اتاقنشیمن صورت میگیرد.
این مدت زمان کار مشترک در خانه باعث میشود کودکان در مدت زمان کوتاهی کار سادهای انجام دهند و به مزایای انجام این کار دست یابند. ضمنا همه اعضای خانواده درگیر کار مشترک شدهاند که علاوه بر افزایش صمیمیت، روح همکاری را در آنان تقویت میکند. پیامد چنین کاری برای پدر و مادر نیز برجسته است چرا که به این ترتیب و با کمک همه اعضای خانواده برخی از کارهای روزمره در فضایی گرم و صمیمانه انجام شده است.
نکته مهم در انجام کار خانه این است که والدین باید طبیعت و ماهیت زندگی با یکدیگر به عنوان یک خانواده را مورد تأکید قرار دهند. مفهوم ماهیت زندگی خانوادگی این است که همه به هم کمک میکنند، برخی کارها توسط یک یا دو نفر انجام میشود و گاهی یکی بیش از دیگری کار میکند اما هر کس براساس توانایی و برنامه زمانبندی خود در این کار گروهی مشارکت دارد.
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#84
Posted: 31 Oct 2013 21:36
شناخت کودکان از خود
امکان دارد کودکان تصور کنند که از نقاط قوت و ضعف خود اطلاع دارند ولی این مسئله زمانی مفید خواهد بود که منطبق با واقعیت باشد و تنها در این صورت است که آنها می توانند مسیر مناسب را انتخاب کنند. دلایل مختلفی برای اشتباه کودکان در شناخت توانایی های شان وجود دارد. احتمال دارد آنها به علت بی تجربگی دچار اشتباه شوند و عقایدشان با توجه به اطلاعات محدود شکل بگیرد.
فرض کنید در سر کلاس، معلم یکی از دانش آموزان را تحسین می کند ولی او متوجه تمجیدهای معلم از سایر دانش آموزان نمی شود. در این شرایط دانش آموز به این نتیجه می رسد که از سایرین مستعدتر است.
کودکان غالباً برای شناخت خود ابزار مقایسه با سایر همسالان را به کار می برند. آنها وقتی احساس می کنند که در حوزه ای از همسالان خود بهترند به این باور می رسند که از سایرین متمایز هستند در حالی که این موضوع را در نظر نمی گیرند که شاید سطح همسالان آنها کمتر از حد استاندارد باشد.
کودکان ممکن است دربرآورد میزان تلاش مورد نیاز نیز دچار اشتباه شوند زیرا تجربه چندانی ندارند.آنها در بیشترین موارد احساس می کنند که علی رغم تلاشی که می کنند کارها به خوبی پیش نمی رود و از این مسئله ناراحت می شوند در صورتی که در واقع به حد کافی تلاش نمی کنند!
کودکان، گاهی نیز برای دانستن اینکه باید تا چه حد تلاش کنند افراد بسیار موفق را الگو قرار می دهند.متأسفانه راهی برای تعیین میزان تلاش یک فرد وجود ندارد. به عنوان مثال همه مردم برای دانشمندانی مثل ابوعلی سینا احترام خاصی قائلند ولی نمی دانند که آنها برای رسیدن به موفقیت تا چه حد زحمت کشیده اند.
گاهی کودکان دچار اعتماد به نفس کاذب می شوند و توانایی های خود را بیشتر از آنچه در واقعیت است تصور می کنند. والدین نیز مخالفتی با این مسئله ندارند. در واقع بیشتر والدین فرزندان خود را متفاوت از سایر کودکان می دانند.
اعتماد به نفس کاذب می تواند مشکلاتی را به بار آورد و کودک را به این باور برساند که بدون تلاش می تواند به موفقیت دست یابد. این مسئله انگیزه و قدرت تمرکز را در کودکان از بین می برد.
قضاوت نادرست از توانایی های فرد در دو حالت خود را نشان می دهد:
۱ روند پیشرفت کودک کند می شود.
۲ کودک پس از رویارویی با واقعیت ها دچار سرخوردگی، خشم و اندوه می شود.
شناخت منطبق با واقعیت از توانایی ها به کودک اجازه می دهد برای آینده خود بهتر برنامه ریزی کند و تصمیمات درستی بگیرد.
اشتباه نکنید. منظور ما این نیست که کودکان عادی نباید برای رسیدن به موفقیت تلاش کنند.
درست است که همه کودکان نمی توانند در فعالیت های مختلف بدرخشند ولی شرکت در این فعالیت ها فواید زیادی به همراه دارد. در واقع کودکان با این کار احساس رضایت کرده و تجربیات گرانبهایی کسب می کنند.
کودکانی که درک درستی از توانایی های خود ندارند هنگام ناکامی از نظر روانی به شدت به هم می ریزند.
کودکان واقع بین در بیشتر موارد موفق هستند. آنها از موفقیت های خود شاد می شوند ولی از سوی دیگر ناکامی ها نیز انگیزه شان را نابود نمی کند.
چنین کودکانی از موفقیت ها و ناکامی ها درس های مفیدی می گیرند و از آنها در فعالیت های آینده سود می برند.
از آنجا که کودکان از تجربه کافی برخوردار نیستند والدین نقش مهمی در راهنمایی آنها دارند.
از فرزندتان بپرسید که درباره توانایی های خود چه عقیده ای دارد و اگر عقاید او با واقعیت منطبق نبود راهنمایی اش کنید. شما می توانید سؤالات زیر را از فرزندتان بپرسید:
۱ اکنون چه احساسی داری؟
۲ چه تصوری از توانایی های خود داری؟
۳ چقدر تلاش می کنی؟
۴ تا چه حد از فعالیت های خود لذت می بری؟
۵ چه اهدافی را در زندگی دنبال می کنی؟
اگر می خواهید فرزندتان شناخت درستی از توانایی های خود داشته باشد در ابتدا خودتان به این شناخت دست یابید، در غیر این صورت دچار مشکل می شوید.
بسیاری از والدین این مسئله را درک نمی کنند که فرزندشان از سایرین متمایز نیست.
برای شناخت بهتر توانایی های فرزند خود می توانید از مربیان و آموزگاران وی کمک بگیرید.
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#85
Posted: 31 Oct 2013 21:39
تصاویر برهنه و کودکان ما
همزمان با ورود کودکان به دنیای نوجوانی و جوانی و آشنایی اذهان کنجکاو آنان با مقوله رمز آلود " سکس " ، سهل الحصول ترین منبع اخذ اطلاعات جنسی کتب ، مجلات و فیلم به نظر میرسد . از آنجایی که بحث پیرامون زندگی جنسی در برنامه کاری خانواده ها جایی نداشته و معمولاً والدین از گفت و شنود های جنسی به نحوی شانه خالی میکنند لاجرم رسالت آموزش های جنسی بر دوش رسانه های گروهی منتقل میگردد.
در این راستا کتب ، مجلات و فیلم هایی که صرفاً نقش برانگیزانندگی جنسی داشته و با در معرض دید گذاشتن صحنه ها ی سکسی سعی در تهییج جنسی افراد داشته تصویر واقعی از رفتار جنسی و مخاطرات آنرا منعکس نمی نمایند لذا نقشی بس مخرب در انجام رفتار های جنسی ریسکی و مخاطره آمیز نوجوانان میتوانند داشته باشند.
تایید گر این مدعا مجموعه تحقیقاتی است که اخیراً از سوی سازمان " تحقیق و توسعه " منتشر گردیده است . بر اساس نتایج پژوهشهایی که طی چندین سال متمادی از گروه های سنی بین ۱۷- ۱۲ سال به عمل آمده است ، نوجوانانی که بیش از سایر گروه همسال خود در معرض صحنه های جنسی قرار میگیرند نرخ اشتغال پیش رس در انجام رفتار جنسی در آنها بالاتر بوده ، درصد حاملگی های ناخواسته در بین آنان فزونی داشته و آگاهی از مخاطرات انجام رفتار جنسی و بیماری های جنسی در آنها کمرنگ گزارش گردیده است.
نظر به اینکه نوجوانان روزانه چیزی معادل ۳ ساعت از وقت خود را به تماشای تلویزیون و یا کامپیوتر صرف میکنند لذا بیشترین امکان رویارویی با صحنه های برهنه از این کانال برای آنان مهیا میگردد . حال آنکه آنچه در نمایش این صحنه ها از نظر دور مانده و سازندگان این دسته از فراورده ها الزامی در تاکید بر آن نمیبینند گوشزد کردن مخاطرات برقراری رابطه جنسی است . بر اساس تحقیقات موسسه " رند " دختران نوجوانی که زمان بیشتری را به تماشای برنامه های تلویزیونی با محتوای جنسی اختصاص میداده اند ۲ برابر بیش از گروه همسالی که نگاه نمیکردند دچار حاملگی های ناخواسته شده بودند.
در این تحقیق رفتارهای جنسی زود هنگام ، مبادرت به سکس بدون پروتکشن و همچنین ابتلا به بیمارهای مقاربتی در نوجوانانی که :
- فاقد دو والد میبودند و یا تنها با یک والد زندگی میکردند
- اصول انضباطی و تربیتی در خانواده آنها جدی گرفته نمیشده است
- زمان زیاد به تماشای تلویزیون اشتغال میداشتند
- از ضعف اعتماد به نفس در رنج میبوده اند
- نمرات درسی مناسب ویا موفقیت های ورزشی و هنری خاصی را در سابقه خود نمیداشتند
- از اختلال توجه در رنج میبوده اند
- و فاقد توانایی برقراری رابطه کلامی و عاطفی با والد یا والدین خود بودندبیشتر دیده شده است . نظر به اهمیت مراقب های روانی – جنسی نوجوانان از سوی خانواده ها ، ذکر نکات زیر ضروری به نظر میرسد:
تنظیم قوانین انظباطی در منزل ( شامل میزان مجاز استفاده از رسانه های گروهی )
تلاش در جهت به حد اقل رساندن تماشای تلویزیون یا کامپیوتر
نظارت دقیق بر محتوای کلامی ، تصویری یا عملی برنامه های در حال مشاهده
همراهی با نوجوان در تماشای برنامه های حساس ، به منظوربازگو کردن و راهنمایی نکات خاص تربیت جنسی
- تلاش در جهت ایجاد فضای امن و راحت مکالمات جنسی در کانون خانواده
- تحکیم روابط بین فردی و رشد روحیه اعتماد و صمییمت در باب مسائل جنسی
- بهره وری از جدید ترین یافته های علمی جنسی به منظور تعلیم و راهنمایی نوجوانان
- از سویی بر تمامی وسائل ارتباطات جمعی است که دست از صرفاً تهییج جنسی بینندگان برداشته تنها به ارائه صحنه ها و تصاویر جنسی اکتفا ننموده و در کنار تعریف به ظاهر ساده و لذت بخشی که از رابطه جنسی ارائه گر میباشند به خطرات و پیامدهای برقراری رابطه جنسی ریسکی نیز اشاراتی داشته باشند . سه نکته اساسی که رعایت آن سوی رسانه های گروهی به رشد فرهنگ جنسی نوجوانان کمک میکند عبارتند از: بیان هدف افراد از برقراری رابطه جنسی ، ارائه تعریف صحیح وواقعی از رابطه جنسی ، شروط لازم الاجراء در برقراری هر رابطه جنسی اعم از : شناخت شریک جنسی ، استفاده از وسایل پیشگیری ، شناخت بیماریهای مقاربتی و راههای مقابله با آنها .
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#86
Posted: 31 Oct 2013 21:41
اگر نمی خواهید بچه ها جیغتان را در بیاورند!
یکی از شایع ترین شکایات والدین به هنگام خرید با کودکان این است که کودکان اصرار و پافشاری زیادی برای خرید وسایل یا اسباب بازی یا پوشاک می کنند و آن ها را به دردسر می اندازند.
چهره گریان یک کودک در کوچه و بازار که برای خرید یک وسیله یا خوراکی جیغ و فریاد راه انداخته، برای همه ما آشناست؛ کودک ناامیدی که به دلیل برآورده نشدن خواسته اش اشک می ریزد و پدر یا مادری که با چهره ای در هم سعی می کند او را از محیط دور و آرام کند.
واقعیت این است که خرید کردن به همراه کودکان برای بسیاری از والدین کاری دشوار و طاقت فرساست و گاهی پس از خرید چنان خستگی و پریشانی گریبانگیر والدین می شود که از رفتن به بازار پشیمان می شوند.
اگر والدین بدانند که باید نیازهای کودک را تقسیم بندی کنند و متناسب با آن نسبت به درخواست کودک واکنش نشان دهند، کمتر دچار مشکل می شوند.
باید دانست که علت تمام رفتارهای کودک از خود والدین ناشی می شود. بچه ها آینه تمام نمای والدین هستند.
اگر به این موضوع علاقه مند شده اید حتما ادامه آن را بخوانید.
رشد شخصیت کودک
حامد سیامکی خبوشان کارشناس ارشد روان شناسی و عضو نظام مشاوره و سازمان روان شناسی کشور می گوید: خرید کردن چه به تنهایی و چه همراه والدین یکی از فرآیندهای اجتماعی شدن و رشد شخصیت کودک است.
مشاهده کنش والدین و نحوه تعاملات آن ها با فروشندگان و افراد غریبه در سازگاری اجتماعی کودک با دیگران بسیار موثر است.
الگوی خرید به ۲ بخش قابل تفکیک است. یکی خرید با والدین و دیگری خریدی که به تنهایی انجام می شود.
باید دانست کودکان در زمینه های مختلف آینه تمام عیار والدین هستند و خرید به عنوان یکی از شاخص های تعاملات اجتماعی است که می تواند جرات مندی، تصمیم گیری، اراده و قانع بودن را در کودک شکل دهد.
کودکی که به همراه والدین به خرید می رود ضمن دریافت محرک های دیداری و شنیداری از محیط توجه همه جانبه به کالاها، نحوه درخواست از فروشنده، نحوه ارائه پول، نپذیرفتن کالاهای غیرضروری، چانه زدن ، دریافت مانده پول، ارزش گذاری کالا از نظر قیمتی و کیفیت، نگهداری از پول به هنگام خرید و نحوه مقایسه کالاهای شبیه به هم را یاد می گیرد.
ضمن این که داشتن مهارت خرید کردن توسط کودک در مراحل بعدی زندگی، رشد تکمیلی شخصیت وی محسوب می شود و پس از آن خرید با حضور مستقیم و یا غیرمستقیم والدین انجام می شود.
سرزنش نکردن کودک به هنگام خرید، احترام گذاشتن به انتخاب های کودک و نظرخواهی به هنگام خرید باعث افزایش اعتماد به نفس کودک می شود. استفاده از بازارهای متنوع خرید براساس نیازمندی ها، صحبت کردن درباره علل انتخاب در شکل گیری و رشد تفکر و عقلانیت کودک نقش بسیار موثری دارد و تمام این اتفاقات به طور ناخودآگاه در او رخ می دهد.
وی با بیان این که در هنگام خرید کردن بچه ها می توانند پنهان کاری، پرتوقع بودن، دروغ گویی و ... را بیاموزند، می گوید: کودکان در هنگام خرید از بزرگ ترها می توانند رفتار و گفتارمتناقض و نادرست بسیاری بیاموزند.
یکی از شایع ترین شکایات والدین به هنگام خرید با کودکان این است که کودکان اصرار و پافشاری زیادی برای خرید وسایل یا اسباب بازی یا پوشاک می کنند و آن ها را به دردسر می اندازند.
توجه نشان دادن به تقاضای کودک و اجابت سریع درخواست های او باعث تثبیت این رفتار در کودک می شود.از طرفی دادن وعده و وعید بسیار از سوی والدین، شرط گذاری نکردن و موکول نکردن تامین نیاز کودک به آینده از جمله عواملی است که باعث می شود این رفتار کودک ادامه پیدا کند.
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#87
Posted: 31 Oct 2013 21:42
کودکانی که تنها نمی خوابند
امروزه اغلب نوزادانی که متولد می شوند قبل از تولد و زمانی که در شکم مادرانشان هستند، صاحب اتاق های مستقل و زیبا می شوند اتاق هایی با رنگ های شاد و جذاب که چشم هر بیننده ای را به خود خیره می کنند. امروزه داشتن این اتاق ها و آماده سازی آن برای کودکان به یکی از نیازهای ضروری خانواده های جوان تبدیل شده است و دیگر کمتر کودکی است که به محض تولد برای خود اتاق اختصاصی نداشته باشد، تختخواب مستقل، کمد لباس مستقل و انواع اسباب بازی هایی که حتی برای سن نوزاد متولد شده مناسب نیست.
داشتن چنین اتاقی به یکی از مستلزمات زندگی امروزی تبدیل شده است. ضروریاتی که در گذشته میان همه خانواده ها به آن توجه نمی شد و اصلا جزو ضروریات به حساب نمی آ مد، اما چیزی که در حال حاضر با گذشته چندان تفاوتی ندارد خوابیدن کودک کنار پدر و مادر است. اگر در نسل گذشته به دلیل نبود امکانات مالی و تعدد فرزندان امکان فراهم آوردن اتاق خواب مستقل برای نوزاد وجود نداشت و نوزاد به همین خاطر کنار پدر و مادر می خوابید، ولی امروزه به دلیل وابستگی شدید نوزاد به پدر و مادر این اتفاق صورت می گیرد. اتفاقی که از نظر برخی روان شناسان تربیتی امری ضروری و از دیدگاه برخی دیگر از روان شناسان، روشی کاملا اشتباه است.
● مزایای کنار هم بودن
به اعتقاد روان شناسان کودک، خوابیدن کودکان کنار پدر و مادر از دو جنبه مثبت و منفی قابل ارزیابی است. براساس مطالعات روان شناسی نزدیک بودن والدین به فرزندان هنگام خواب، سبب تنظیم و تعدیل سیستم عصبی نوزاد می شود. از طرفی با پیشگیری از خواب بسیار عمیق نوزاد از مرگ ناگهانی آنها جلوگیری می شود.
روان شناسان معتقدند در این شرایط والدین و نوزادان هر دو بهتر می خوابند و به خاطر نزدیک بودن والدین به نوزاد، دیگر نیاز نیست نوزادان کاملا بیدار شوند و گریه کنند تا پاسخی دریافت کنند. در مقابل مادران هم خواب بهتری دارند. تحقیقات همچنین نشان می دهد مادرانی که شب ها کنار فرزندانشان می خوابند ۲ برابر مادرانی که جدا از نوزادان شان می خوابند به فرزندانشان شیر می دهند. در مقابل نوزادانی که شب ها کنار مادرانشان می خوابند، مراقبت و توجه بیشتری دریافت می کنند. گفته می شود این توجه ۵ برابر بیشتر از زمانی است که نوزاد کنار والدین خود نمی خوابد. روان شناسان همچنین، معتقدند خواباندن بچه ها پیش والدین در درازمدت آثار مثبتی به دنبال دارد که ازجمله آنها بالا بردن اعتماد به نفس است. تحقیقات نشان می دهد کودکانی که از زمان تولد تا ۵ سالگی پیش پدر و مادرهای شان خوابیده اند، اعتماد به نفس بالاتری داشته و احساس گناه و اضطراب کمتری را تجربه می کنند. همچنین تحقیقات نشان داده دختربچه هایی که در زمان کودکی نزد والدین شان خوابیده اند، در بزرگسالی کمتر در مورد ارتباطات فیزیکی خود احساس ناراحتی می کنند. این روان شناسان معتقدند خوابیدن به همراه والدین، اعتماد، عزت نفس و همچنین صمیمیت را ارتقا می دهد و همچنین مهارت های اجتماعی آنها در محیط های زندگی آینده را بالا می برد. همچنین این کودکان نسبت به کودکانی که تنها می خوابند، بیشتر مورد تحسین معلمان خود قرار می گیرند. در تحقیقی که اخیرا در انگلستان انجام گرفته، مشخص شد بچه هایی که هیچ وقت در تختخواب پدر و مادرشان نخوابیده اند، کنترل ناپذیرتر، ناراحت تر و کج خلق تر هستند. حتی این بچه ها نسبت به بچه هایی که پیش پدر و مادرشان می خوابند، ترسوتر هستند. در تحقیق بسیار گسترده دیگری که روی ۵ نژاد مختلف در ایالات متحده آمریکا انجام گرفت، مشخص شد در میان همه این گروه های قومی، افرادی که شب ها پیش هم می خوابند احساس رضایت بیشتری از زندگی دارند. دیگر جنبه های مثبت این موضوع به احساس و تصور والدین برمی گردد. خیلی از پدر و مادرهایی که شب ها پیش فرزندان خود می خوابند، احساس می کنند هماهنگی بیشتری با فرزندان خود دارند و حساسیت آنها به نیازهای فرزندان شان هنگام شب، میل به پاسخگویی آنان به نیازهای بچه هایشان، در طول روز را افزایش می دهد و رابطه آنها را با فرزندشان قوی تر می کند.
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#88
Posted: 31 Oct 2013 21:44
بازی های رایانه ای كودك را درون گرا می كند
کودكانی كه به طور مداوم بازی های رایانه ای انجام می دهند، درونگرا شده، در جامعه منزوی و در برقراری ارتباط اجتماعی با دیگران ناتوان می شوند.
كارشناس اداره روان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی در گفت گو با وب دا، ضمن بیان این مطلب اظهار داشت: روحیه انزواطلبی باعث می شود كه كودك از گروه همسالان جدا شود كه این خود سرآغازی برای بروز ناهنجاری های دیگر است همچنین دراین بازی ها به دلیل این كه كودك و نوجوان با ساختنی ها و برنامه های دیگران به بازی می پردازد، كمتر قدرت دخل و تصرف در آنها پیدا می كند و اعتماد به نفس او در برابر ساختنی ها و پیشرفت دیگران متزلزل می شود.
معصومه افسری افزود: تصور بیشتر خانواده ها این است كه در بازی های رایانه ای فرد در بازی مداخله فكری مداوم دارد. اما این مداخله، فكری نیست بلكه این بازی ها سلولهای مغزی را گول می زنند و از نظر حركتی نیز فقط چند انگشت كودك را حركت می دهند.
وی گفت: به دلیل جاذبه مسحور كننده ای كه این بازی ها دارد، بچه ها وقت و انرژی زیادی را صرف بازی با آن می كنند، حتی بعضی از كودكان صبح، زودتر از وقت معمول بیدار می شوند تا قبل از مدرسه كمی بازی كنند و وقتهای تلف شده را هم بدین صورت جبران می كنند كه این امر خود منجر به افت تحصیلی در آنها می شود.
كارشناس اداره روان به والدین توصیه كرد: اگر قرار است از بازی های كامپیوتری استفاده كنند، بهتراست بازی های تصویری خلاق كه كودكان باید به وسیله آنها، معما هایی را حل كنند، بیش از بازی های دیگر مورد توجه قراردهند.
افسری تصریح كرد: والدین وقت بیشتری را به كودك و نوجوان خویش اختصاص بدهند چراكه هر قدر وقت گذاری و ارتباط صحیح بین والدین و فرزندان بیشتر باشد زمینه چنین بازی هایی كمتر فراهم می شود و بهتر است با كودكان صحبت كنند كه فقط روزهای تعطیل مجاز به استفاده ازاین بازی ها هستند.
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#89
Posted: 31 Oct 2013 21:49
تأثیر خشونت های تلویزیونی در کودکان
تلویزیون، آموزگار قدرتمندی است و اگر کودکان همیشه شخصیتهای مورد علاقه خود را ببینند که اعمال خشن و پرخاشگرانه انجام میدهند تا به خواست خود برسند، آنها نیز همان کار را انجام خواهند داد.
روانشناسان معتقدند ديدن صحنههايي از خشونت در تلويزيون و يا سايتهاي اينترنتي، روي رفتار كودكان اثرات مخرب مشخصي را بر جاي ميگذارد.
به گزارش هرانا به نقل از جهان نیوز ، به گفته این دسته از روان شناسان؛ هنگامي كه كودكان تصاوير ترسناك و يا صحنه هايي از تيراندازي را در فيلمها مشاهده ميكنند، برخي از آنها در پي انجام موارد مشابه آنها در بازيهاي كودكانه خود برميآيند، در حالي كه گروهي ديگر از ديدن چنين صحنههايي نگران، ناراحت و وحشتزده ميشوند.
تحقیقات زیادی توسط دانشمندان، پزشکان و متخصصان اطفال و محققان کودک در کشورهای مختلف انجام شده است تا علت تأثیرگذاری خشونت تلویزیونی بر رفتار کودکان کشف شود. که به نظر می رسد علت این تاثیرگذاری باورپذیری بالا و همچنین الگوپذیری کودکان از برنامه های تلویزیون است به طوری که کودکان فکر می کنند اگر آنها نیز مانند شخصیت های جنایتکار تلویزیون رفتار کنند آنها هم قهرمان می شوند.
در همین زمینه تحقیقی انجام شد که در آن کودکان را به دو گروه A و B تقسیم کردند و به گروه A فیلمی را نشان دادند که در آن یک کودک عروسکش را به شدت کتک می زد و به کودکان گروه B فیلمی نشان داده شد که در آن همان کودک با عروسکش مهمانی چای برگزار کرده است؛ کودکان گروه A با رفتاری مشابه به همان شیوه فیلمی که دیده بودند عروسکشان ر کتک زدند و در مقابل کودکان گروه B با مهربانی با عروسک بازی کردند.
طبق تحقیقات انجام شده، کودکان قادر به درک این موضوع نیستند که در برنامه های تلویزیونی وقتی شخصی به شخص دیگر حمله می کند حمله او واقعی نیست و نباید این رفتارها را تقلید کنند.
کارشناسان و محققان امور کودک بر این باورند که برنامه های تلویزیون بویژه در بخش کودکان نباید خشن باشد. زیرا کودکان براحتی از برنامه های تلویزیونی الگوبرداری می کنند.
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#90
Posted: 31 Oct 2013 21:50
اهمیت نقاشی در سلامت روان کودکان
یا می دانید طرح ها و عکس های متفاوتی که کودکتان می کشد ، نشانه چیست و چه اهمیتی دارد؟
تمرین نقاشی کودکان برای تقویت قوه تخیل
بسیار مفید خواهد بود که کودک شما بتواند الگوهایی از وقایع زندگی، اعم از الگوهای برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری و نیز الگوهای طراحی و راهبردی، استنتاج و ترسیم کند.
شما می‌توانید با استفاده از پازل‌های ساده، از سن پایین این عادت فکر کردن را در کودک تقویت کنید. از کودک خود بخواهید روی یک تکه کاغذ نقاشی بکشد و سپس از او بخواهید آن را به کمترین تعداد، یعنی دو قسمت ببرد و مجددا با استفاده از آن دو قسمت تصویر اصلی را بسازد، و بعد آن را به بیشترین تعداد ببرد و همین کار را انجام دهد.
به تدریج که کودکتان بزرگتر میشود می‌توانید نقاشی‌های مفصل‌تری بکشید و مانند یک پازل پیچیده آن را به قطعات بیشتری تقسیم کنید.
شما می‌توانید با خواستن از کودکتان که صورت‌های شاد و صورت‌های غمگین بکشد به او کمک کنید تا با احساس‌های خود ارتباط برقرار کند و احساس‌های دیگران را بشناسد. عکس‌های افراد مختلفی را که می‌شناسد به او نشان دهید و از او بخواهید احساس افراد داخل عکس را بیان کند. این کار به کودک شما کمک میکند تا نه تنها احساس‌های مختلف را بشناسد، بلکه با دیگران همدلی کند و ارتباط نزدیک‌تری با آنها برقرار سازد.
بعدا می‌توانید او را با روزنامه‌ها مختلف آشنا کنید. بعضی از بچهها حتی در بین هجده ماهگی به تماشای مجله‌های رنگی علاقه دارند و نام اشیایی را در آنها میگویند و به چیزهایی که نام آنها گفته میشود اشاره میکنند.
در سنین بالاتر میتوان چهره‌ها را به آنها نشان داد و سوال‌هایی مانند فکر می‌کنی آن شخص چه احساسی دارد؟ یا چهره او چه احساسی را نشان میدهد؟ از آنها پرسید.
آنگاه میتوان درباره اینکه چطور میتوان با آنها همدردی کرد و یا آنها را آرام کرد، صحبت کرد. وقتی کودکتان کمی بزرگتر شد می‌توانید آدمک‌هایی بکشید و از او بپرسید وضعیت‌های مختلف آنها از نظر احساسی چه مفهومی دارد.
بعدا از کودک خود بخواهید آدمک‌هایی بکشد و احساس‌های مختلف آنها را نشان دهد. از نقاشی برای گسترش دید کودک خود از جهان نیز می‌توانید استفاده کنید. یک فکر خیلی ساده این است که وقتی آب از دست‌تان میریزد چه اتفاقی می‌افتد شما و کودکتان می‌توانید یک نقاشی بکشید که در آن یک ظرف آب واژگون شده و آب آن روی کف اتاق ریخته و یک حوضچه کوچک ساخته است. یا از لبه میز به صورت قطره‌ها و ترشح‌های درشت روی کف اتاق میریزد.
این نوع تمرین‌ها حافظه کودک شما را تقویت میکند و ادراک‌های او را از دنیای اطراف عمق میبخشد. هر وقت که مشغول گفتن یا نوشتن داستان هستید یا زمانی که کودکتان آنقدر بزرگ شده است که این کارها را خودش انجام دهد، همیشه از او بپرسید که آیا میتوان قسمتی از داستان را به تصویر کشید. ابتدا به او کمک کنید و بعدا از او بخواهید تصویری بکشد تا آنچه را در مخیله خود دارد تجسم کند و آن را با تصاویر نشان دهد، نه فقط با کلمات، حتی در حین گفتگو می‌توانید موضوع تصاویر ذهنی را مطرح کنید و او را وادار کنید تصویر ذهنی خود را با کلام و نه فقط با نقاشی بیان کند.
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
صفحه 9 از 23