صفحه 8 از 52: « پیشین 1 ... 7 8 9 ... 51 52 پسین »

سالم زندگی كنیم

Princess

ارسالها: 9925

#71 Posted: 14 Sep 2011 13:49

چگونه سیگار را در 31 روز ترک کنیم ؟

اگر منتظر هستید که یک روز بیدار شده و به خود بگویید "من ترک می کنم" و دیگر هرگز سیگاری را آتش نکنید، باید گفت که زهی خیال باطل ! این طور ترک کردن خیلی خیلی نادر است. موفق ترین ترک کنندگان سیگار کسانی هستند که پیش از کشیدن آخرین سیگار، به خوبی خود را آماده کرده اند. اما چگونه؟

در اینجا چیزهایی را که در برنامه مشهور ترک سیگار کلینیک کلیولند (Cleveland Clinic) به این افراد آموزش داده می شود را برای شما دوستان ارائه می کنیم. این ده گام را بردارید و به فاصله ی 30 روز از امروز، آماده ی پیوستن به جمع سیگاری های سابق بشوید.

1. امروز ترک نکنید.
به جای آن، روزی را در نظر بگیرید که دست کم 30 روز بعد باشد و آن روز را بر روی تقویم خود به عنوان "روز ترک" در نظر بگیرید. سپس، چند هفته ی بعد را صرف آمادگی برای ترک کنید. این گونه است که موفق خواهید شد (زیرا دست کم چند روز طول می کشد تا مغز شما یک عادت جدید را بیاموزد).

2. بنویسید.
بر روی یک کارت کوچک سه دلیل خود را برای ترک سیگار بنویسید. پول؟ رفع بوی بد دهان؟ انگیزه ها متفاوتند اما زندگی طولانی تر را بیشتر افراد به عنوان دلیل ترک سیگار در ذهن دارند. این کارت را همواره با خود داشته باشید و هر وقت که می خواهید سیگاری آتش بزنید، نگاهی به آن بیندازید.

3. پیاده روی کنید.
این یک عادت سالم است که می تواند جای آن عادت بد را بگیرد: هر روز، نیم ساعت پیاده روی کنید. نظمی که در این کار است باعث کمک به شما در برنامه تان و جلوگیری از افزایش وزن (که در برخی ترک کنندگان رخ می دهد و سبب بازگشت آنها به سیگار می شود) می شود.

4. در مورد پوشش بیمه سئوال کنید.
شاید در برنامه شما برای ترک سیگار هزینه هایی باشد، مثلا داروهای تجویز شده، درمان های جایگزینی نیکوتین و مشاوره. به هر حال این راهها ارزانتر از یکسال کشیدن سیگار هستند.

5. پزشک خود را ببینید.
یک چکاپ انجام بدهید و بخواهید که یکی از داروهایی که ترک سیگار را که ترک را برای شما آسان می سازد تجویز کند. یک داروی ضد تمایل مانند وارنیسلین (با نام تجاری چانتیکس) یا باپروپیون (با نام تجاری زیبان یا ولباترین) برای کار خوب است. اگر باپروپین را در نظر بگیرید، می توانید از جایگزین های نیکوتین، مانند آدامس یا چسب های مخصوص نیز استفده کنید(در صورتی که با مصرف چانتیکس، این کار مجاز نیست).

6. اطلاع از محدودیت ها
از محدودیت ها و اثرات جانبی محتمل برنامه خود، آگاهی پیدا کرده و برای آنها کسب آمادگی کنید.

7. سیگار کشیدن خود را تغییر داده و اصلاح کنید.
شروع به تغییر دادن الگوهای گیراندن سیگار خود کنید. مثلا اگر همیشه به محض نشستن پشت فرمان ماشین سیگاری روشن می کنید، سعی کنید در هنگام رانندگی سیگار نکشید. همچنین مارک سیگار را مرتبا تغییر بدهید. در هنگامی که دچار استرس هستید، به جای روشن کردن سیگار، از تکنیک های مخصوص آزادسازی استرس استفاده کنید.

8. شخص یا اشخاص دیگری را که در حال ترک هستند پیدا کنید.
می توانید از یک فرد حقیقی یا گروه آنلاین که مشغول ترک سیگار هستند کمک بگیرید و متقابلا به آنها کمک کنید.

9. با خود عهد ببندید. سوگند یاد کنید و به ترک سیگار متعهد شوید.
برنامه های خود را با دوستان نزدیک یا اعضای خانواده خود در میان بگذارید، آنها از شما حمایت خواهند نمود.

10. آنها را دور بیندازید.
در سی امین روز، هر دارو یا ماده جایگزینی را که مصرف می کنید قطع کنید. دو روز بعد، سیگار را نیز ترک کنید.

مبارک است که این اراده ی نهفته را بکار گرفتید !

عشق من عاشقتم!
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
پرنسس

Princess

ارسالها: 9925

#72 Posted: 15 Sep 2011 12:49

٦ دشمن ستون فقرات

١) شکم بزرگ:در اين حالت، چون تعادل انحناي کمري يا لوردوز به هم مي‌خورد ستون مهره‌ها ناچار است انحناي مهره‌هاي سينه‌اي يا کيفوز را بيشتر کند و همين امر به گودي زياد کمر، قوز پشتي و بر هم خوردن راستاي قرار گرفتن سر و انحناي گردني منجر مي‌شود و درد ايجاد مي‌شود.
٢) بد خوابيدن:وقتي اصول صحيح خواب را رعايت نمي‌کنيد مي‌بينيد که صبح روز بعد از شدت درد قادر به بلند شدن نيستيد. بهتر است به پهلو بخوابيد و بالش شما فاصله شانه تا سر را پر کند. اگر به پشت بخوابيد، قوس گردني شما در صورت مناسب نبودن بالش به جاي تمايل به عقب، به جلو مي‌آيد و آرتروز گردني و درد ايجاد مي‌شود. بدون بالش خوابيدن يا بالش کوتاه همان‌قدر بد هستند که انتخاب بالش بلند. دمر هم نخوابيد و اگر مجبوريد يک بالش زير شکم و لگن خود بگذاريد تا گودي کمرتان زياد نشود و محل اتصال مهره آخر کمر به باسن دردناک نشود. تشک شما نبايد زيادي نرم يا زيادي سفت باشد.
٣) بغل کردن بچه‌ها:بستن حامل‌هايي که بچه‌ها را در آن مي‌گذاريد به ستون مهره شما فشار مي‌آورد. اگر مي‌خواهيد فرزندتان را بغل کنيد او را به پهلو تکيه بدهيد، يعني يک پايش جلو و پاي ديگر بچه عقب باشد تا وزن او به پهلويتان وارد شود.
٤) نشستن چهار زانو يا دو زانو:وقتي چهار زانو يا دو زانو مي‌نشينيد باعث تخريب غضروف خود مي‌شويد. روي صندلي استاندارد بنشينيد و زاويه ١٢٠ درجه را رعايت کنيد. قوز به جلو (زاويه کمتر از ٩٠) و يا عمود نشستن راستاها را به هم مي‌زند و بدن ما سعي مي‌کند به عضلات منطقه فشار بياورد تا در حد ممکن راستاهاي طبيعي را حفظ کنند و همين عامل، درد را به وجود مي‌آورد. پا، باسن، پشت و کتف شما بايد نقاط تماس هنگام نشستن صحيح باشند.
٥) ايستادن طولاني:معمولا به دليل وجود شکم برآمده در چاق‌ها و يا عضلات ضعيف کمري در لاغرها و از همه بدتر عدم رعايت اصول صحيح ايستادن، به دنبال طولاني ايستادن دردها شروع مي‌شوند. وقتي مي‌ايستيد بايد يک پا جلوتر از ديگري باشد و پاي ديگر ١٥ سانتي‌متر بالاتر باشد تا فشار وزن‌تان عملا تقسيم شود. پاها را مرتب با حفظ همين ١٥ سانتي‌متر از زانو خم کنيد تا لوردوز کمري زياد نشود و درد و خستگي به وجود نيايد. در بعضي مشاغل، داشتن زيرپايي الزامي است.
٦) بلند کردن جسم سنگين:رعايت اصول بلند کردن اجسام مهم است. جسم را با دست بگيريد. يک پا اهرم و پاي ديگر جلو باشد. دست‌ها به بدن چسبيده باشد و از راستاي دست‌ها نيرو بگيريد نه از کمرتان.

عشق من عاشقتم!
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
پرنسس

Princess

ارسالها: 9925

#73 Posted: 15 Sep 2011 15:59

مصرف هم زمان بعضی از مواد غذایی با یکدیگر می تواند بسیار مضر باشد و حاصل آن تولید اخلاط زاید در بدن می باشد که گاهی تاثیرات این تداخلات در چندین سال بعد به صورت بیماری های مختلف و صعب العلاج بروز خواهد کرد.به عنوان مثال حکمای طب ایرانی معتقدند که مصرف هم زمان موارد ذیل باعث تولید اخلاط خام در بدن شده و تولید بیماری کرده، مثلاً مصرف ماست با هر نوع و هر مقدار گوشت باعث لکه های پوستی و مصرف سرکه یا انواع شور و ترشی که با سرکه ساخته می شود همراه با برنج باعث کولیت و درد شکم می شود که ممکن است این بیماری ها حاصل عدم رعایت این مطالب در طول چندین سال باشد. بنابراین از خوردن هم زمان ترکیبات مواد غذایی که در هر ردیف از جدول ذیل ذکر شده است، جداً خودداری نمایید.

ضمناً خوردن خربزه یا هندوانه به همراه وعده غذایی و همچنین خوردن گوشت خام نیز می تواند امراض جدی در پیش داشته باشد.

عشق من عاشقتم!
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
پرنسس

Princess

ارسالها: 9925

#74 Posted: 16 Sep 2011 13:39

تغذیه

توصیه‌هایی برای سالم زیستن داشتن تغذیه سالم مستلزم ایجاد تنوع غذایی است. در این صورت مواد غذایی متنوع و مختلفی میل می‌کنید و بدن همه‌ی موادی که نیاز دارد را دریافت می‌کند.
--------------------------------------------------------------------------------

بزرگ‌ترین و با ارزش‌ترین سرمایه‌ی هر انسان سلامتی او و داشتن یک زندگی سالم آرزوی همه است.

یکی از راه‌های سالم زیستن، داشتن تغذیه‌ی مناسب و سالم است.

در این مقاله توصیه‌هایی ارائه می‌شود که شما را به داشتن تغذیه‌ای سالم و در نهایت زندگی سالم‌تر راهنمایی می‌کند.

صبحانه‌ی مفصلی میل کنید
از صبحانه غافل نشوید. صبحانه اولین وعده‌ی غذایی بعد از یک شب طولانی است و بدن شما برای شروع روز جدید، نیاز به انرژی دارد. صبحانه به روده‌های شما اجازه می‌دهد که از خواب بیدار و کار گوارش آغاز شود.
اگر صبحانه‌ی کامل میل نکنید در طول روز تمایل بیشتری به خوردن پیدا می‌کنید که این امر به خودی خود باعث چاقی می‌شود.

آب بنوشید
نوشیدن یک لیوان آب قبل از غذا باعث تحریک دستگاه گوارش و هضم بهتر غذا می‌شود. علاوه بر این نوشیدن آب باعث دفع توکسین‌ها یا همان سموم بدن می‌شود.
اغلب متخصصان توصیه می‌کنند که روزانه حدود یک لیتر آب بنوشید. توصیه می‌کنیم صبح‌ها قبل از نوشیدن شیر، آب میوه یاچای اول یک لیوان آب بنوشید.

آرام و با آرامش غذا بخورید
موقع کشیدن غذا مراقب باشید. پُرخوری را کنار بگذارید. غذا کم بکشید و مهم‌تر از آن، تند تند غذا خوردن را کنار بگذارید. آرام غذا خوردن به حفظ وزن ایده آل نیز کمک می‌کند.
در بشقاب کوچک برای خود غذا بکشید باور کنید بدن شما کمتر از آن چه که تصور می‌کنید به غذا نیاز دارد. از این گذشته اگر دیدید که سیر نشدید می‌توانید دوباره غذا بکشید.
پس، از همان ابتدا بشقاب‌تان را به کوه غذا تبدیل نکنید و با آرامش لقمه‌های‌تان را چندین بار بجوید و از هر لقمه لذت ببرید.

در فواصل مشخصی غذا بخورید
برای داشتن گوارشی خوب، بهتر است در فاصله‌های مشخص و منظمی غذا میل کنید. این که در روز سه وعده‌ی غذایی داشته باشید خوب است اما بهتر و سالم‌تر است میزان غذای کمتر در وعده‌های بیشتری میل کنید. در این صورت احساس گرسنگی شدید نخواهید داشت و هوس خوردن یک بسته بیسکویت بزرگ هم به سرتان نمی‌زند.

تنوع غذایی را دست کم نگیرید
داشتن تغذیه سالم مستلزم ایجاد تنوع غذایی است. در این صورت مواد غذایی متنوع و مختلفی میل می‌کنید و بدن همه‌ی موادی که نیاز دارد را دریافت می‌کند. برای تغییر ذائقه‌ی غذایی گاهی سری به کتاب‌ها و برنامه‌های آشپزی بزنید و سعی کنید که هر روز غذای متفاوتی تهیه و میل کنید.

تغذیه‌ی متعادل را فراموش نکنید
حفظ تعادل در تغذیه بسیار مهم است. اگر جزو افرادی هستید که به تنوع غذایی اهمیت می‌دهید ایرادی ندارد که گاهی زنگ تفریح تغذیه‌ای داشته باشید. یعنی این که اگر هوس کردید برای ناهار سیب زمینی سرخ کرده با سس مایونز میل کنید مانعی ندارد اما حتماً یادتان باشد که شب غذایی سبک و کم چرب مصرف کنید. اگر تغذیه‌ی متعادلی داشته باشید دیگر نیازی نیست خود را از خوردن بعضی مواد غذایی محروم کنید.

تا می‌توانید میوه و سبزیجات میل کنید
میوه و سبزیجات، مواد غذایی سالم و سرشار از ویتامین‌ها و مواد معدنیمورد نیاز بدن هستند.علاوه بر این، این مواد غذایی مفید، کم کالری بوده و باعث ایجاد احساس سیری نیز می‌شوند.برای داشتن یک زندگی سالم باید به اندازه‌ی کافی میوه و سبزیجات میل کنید.

با آگاهی غذا بخورید
داشتن تغذیه‌ی سالم مستلزم آگاهی داشتن از خواص مواد غذایی مختلف است. بنابراین به غذایی که می‌خورید اهمیت بدهید و به خواص آن توجه داشته باشید. آیا منطقی است که تنقلات یا غذاهای آماده‌ی مختلف را مصرف کنید بدون این که بدانید این گونه مواد غذایی چگونه تهیه شده یا حاوی چه موادی هستند؟
توجه داشته باشید که کیفیت مواد غذایی بیشتر از کمیت آن، اهمیت دارد. اگر به آن چیزی که می‌خورید فکر کنید و اهمیت دهید تغذیه‌ی سالم‌تری خواهید داشت.

به بدن‌تان تکانی بدهید
به بدن‌تان فرصتی بدهید تا مواد غذایی دریافتی را جذب کند. ورزش نقش بسیار مهمی در این زمینه ایفا می‌کند. بعد از این که غذای اصلی را خوردید بلافاصله به سراغ دسر نروید. بلافاصله بعد از خوردن غذا به رختخواب نروید زیرا در این صورت، بدن، زمانی برای هضم غذایی که میل کرده‌اید، پیدا نمی‌کند.

عشق من عاشقتم!
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
پرنسس

Princess

ارسالها: 9925

#75 Posted: 16 Sep 2011 13:43

آرام غذا خوردن چه فوایدی دارد؟

آرام غذا خوردن باعث می‌شود هضم غذا از دهان بهتر آغاز شود. لذت بردن از غذا در محیطی که آرام است و فرد در کمال آرامش غذا می‌خورد، بهتر صورت می‌پذیرد.

یکی از مسائلی که همواره در علم تغذیه مورد توجه قرار می‌گیرد، آرامش هنگام غذا خوردن است. این موضوع همراه آرامش محیطی در هنگام تناول غذا، نداشتن استرس و عدم فعالیت به ویژه در کودکان و توجه کامل به غذا، به عملکرد هر چه بهتر دستگاه گوارش کمک می‌کند.
به طور کلی، آرام غذا خوردن باعث می‌شود هضم غذا از دهان بهتر آغاز شود.
از آن جایی که یک بخش هضم، بخش مکانیکی است بنابراین بهتر جویدن غذا موجب می‌شود که به قطعات کوچک‌تری خرد شده و هر چه غذا خردتر شود هضم آن در معده و روده بهتر به انجام برسد. در صورتی که با عجله خوردن غذا باعث خواهد شد تا غذا با قطعات درشت‌تری بلعیده شود و فشار بیشتری هنگام هضم به معده و روده وارد آید.
مرحله دوم هضم، بخش شیمیایی است به این ترتیب که آنزیم‌های بزاق می‌توانند در این امر تأثیرگذار باشند و بخشی از هضم را در دهان انجام دهند تا مراحل بعدی راحت‌تر انجام گیرد.
نکته دیگری که در این میان مهم است، فاز مغزی غذا است. لذت بردن از غذا در محیطی که آرام است و فرد در کمال آرامش غذا می‌خورد، بهتر صورت می‌پذیرد و پیام‌هایی از سوی مغز برای ترشح آنزیم‌های هضم‌کننده در سایر اندام‌های دستگاه گوارش ارسال می‌شود.
تحقیقات صورت‌ گرفته در رابطه با تند یا کند خوردن غذا نشان داده است، مدت زمان جویدن غذا با فاز مغزی ارتباط مستقیمی دارد و جویدن بیشتر باعث می‌شود طعم و بوی غذا بهتر احساس شود و این طعم و بو به دنبال جویدن سبب فعال‌تر شدن گیرنده‌های انتقال‌دهنده پیام شود. در ضمن، مطالعات نشان داده‌اند رها شدن و افزایش فعالیت مولکول‌های انتقال‌دهنده پیام برای هضم تا 50 درصد با فاز مغزی غذا مرتبط است.
لازم به یادآوری است که اگر غذا با تکه‌های خرد نشده وارد دستگاه گوارش شود، اولاً ورود غذا به مرحله بعدی سخت‌تر خواهد بود و غذایی که خوب هضم نشده به رشد بیشتر باکتری‌ها کمک می‌کند که این باکتری‌ها عاملی برای نفخ خواهند بود. بنابراین، جویدن باید به اندازه‌ای آرام صورت گیرد که فرد طعم و بوی غذا را در دهان حس کند.
البته غیر از آرام غذا خوردن و بودن در محیط آرام، با هم غذا خوردن به ویژه در کودکان به هضم و جذب بهتر غذای‌شان کمک می‌کند و از جمله عوامل لذت بردن از غذا به حساب می‌آید.
از این گذشته، برخی افراد عادت دارند مدام از سر میز غذا بلند شوند و دنبال کارهای‌شان بروند و بین غذاخوردن‌شان وقفه ایجاد کنند. در صورتی که فاصله ایجاد شده زیاد باشد به طوری که جویدن قطع شود، چون فرآیند هضم از جویدن شروع می‌شود ممکن است از آنجا گیرنده‌ها تحریک شده ولی غذا وارد مرحله بعدی نشده و هضم صورت نگیرد و دچار اختلال شود.

عشق من عاشقتم!
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
پرنسس

Princess

ارسالها: 9925

#76 Posted: 16 Sep 2011 13:45

مصرف روزانه‌ی یک عدد سیب باعث لاغری می‌شود

بر اساس نتایج پژوهشی که روی زنان 45 تا 67 سال انجام گرفت، مصرف روزانه یک عدد سیب به کاهش وزن کمک می‌کند و میزان کلسترول مضر را کاهش می‌دهد.

پژوهشی که محققان دانشگاه فلوراید ایالات متحده‌ی آمریکا انجام داده و در کنگره‌ی Experimental Biology ارائه کردند نشان می‌دهد مصرف روزانه یک عدد سیب برای سلامت بدن و کاهش وزن مفید است.
مصرف روزانه‌ی این میوه باعث کاهش کلسترول مضر خون (LDL) می‌شود. در واقع این میوه‌ی خوشمزه باعث افزایش کلسترول مفید و کاهش وزن می‌شود.
محققان برای دست یافتن به این نتایج به مدت بیش از یک سال زنان بین 45 تا 65 سال را تحت مطالعه و بررسی قرار دادند.
این شرکت کننده‌ها علاوه بر داشتن یک تغذیه‌ی نرمال روزانه 75 گرم آلو خشک یا 75 گرم سیب خشک مصرف کردند و میزان کلسترول آن‌ها بعد از 3، 6 و 12 ماه اندازه گیری شد.
نتایج این بررسی‌ها نشان داد شش ماه بعد از شروع مطالعات، میزان کلسترول مضر زنانی که سیب مصرف کرده بودند به طور متوسط 23 درصد کاهش و میزان کلسترول مفید آن‌ها 4 درصد افزایش یافته است.
همچنین محققان متوجه شدند که تغییرات میزان کلسترول افراد همان‌طور که متخصصان و پزشکان انتظار داشتند برای سلامت قلب و عروق مفید است.
همچنین زنانی که روزانه سیب خشک مصرف می‌کردند به طور متوسط یک و نیم کیلو گرم لاغر شدند.

عشق من عاشقتم!
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
پرنسس

Princess

ارسالها: 9925

#77 Posted: 16 Sep 2011 13:53

گریپ‌فروت ؛ همیار سلامتی

گریپ‌فروت به مدد آنتی‌اکسیدان‌هایی که دارد، همانند میوه و سبزیجات دیگر، خاصیت ارتجاعی رگ‌ها را افزایش می‌دهد و برای همین تأثیر مثبتی روی گردش خون دارد.

گریپ‌فروت میوه‌ای از خانواده‌ی مرکبات است که پوست زردی دارد و مزه‌ی آن ترش است.گریپ‌فروت زیر آن پوست ضخیم خود، گنجینه‌ای از خواص مفید است که سلامتی را تضمین می‌کند. این میوه باعث کاهش وزن می‌شود، ضد دیابت است، با کلسترول بالا مقابله می‌کند، ضد عفونی کننده و حتی ضد سرطان است. علاوه بر این، گریپ‌فروت جریان خون را راحت‌تر کرده و برای قلب نیز مفید است.

گریپ‌فروت: لاغر کننده‌ی فوق‌العاده موثر
گریپ‌فروت حامی خوش اندامی شما خواهد بود. دکتر کریستین سی‌یور در این باره می‌گوید:« در هر 100 گرم گریپ‌فروت که برابر با حدود نصف آن است تنها 41 کالری وجود دارد». برای همین می‌توان با خیال راحت از آن برای تهیه غذاهای دلچسب استفاده کرد. به عنوان مثال می‌توانید از گریپ‌فروت در سالادتان یا به جای سرکه‌ی سس سرکه (نوعی سس سالاد که با سرکه و روغن زیتون تهیه می‌شود) استفاده کنید.
دکتر سی‌یور تاکید می‌کند که گریپ‌فروت حاوی فیبرهایی است که به عبور مواد غذایی از روده کمک و ترشحات گوارشی را تحریک می‌کند.

گریپ‌فروت: با کلسترول بالا مقابله می‌کند
دکتر کریستین سی‌یور می‌گوید: « اگر میزان کلسترول خون‌تان بالا است مطمئن باشید که گریپ‌فروت شایستگی قرار گرفتن بر سر میز غذای‌تان را دارد». بر اساس پژوهشی که در سال 2004 انجام گرفت؛ دو گروه از افرادی که از کلسترول بالارنج می‌بردند مورد آزمایش قرار گرفتند. گروه اول روزانه یک عدد و گروه دوم دو عدد گریپ‌فروت صورتی مصرف کردند.
پس از گذشت یک ماه از آغاز این رژیم، محققان متوجه کاهش میزان تری گلیسیرید و کلسترول خون گروه دوم شدند. آزمایشات دیگری که در آزمایشگاه و روی حیوانات مشابه انجام گرفت نیز از فواید گریپ‌فروت حکایت داشت. اما هنوز اطلاعات کافی در دسترس نیست که بتوان ثابت کرد گریپ‌فروت به تنهایی از عهده‌ی درمان کلسترول مُضر(LDL) بالا بر می‌آید.

گریپ‌فروت: ضد سرطان است؟
آب گریپ‌فروت به تنهایی از عهده‌ی درمان یا پیشگیری از سرطان بر نمی‌آید. اما به دلیل این که سرشار از آنتی اکسیدان‌هاست قدرت دفاعی بدن را در برابر برخی از فرایندهای سرطان زا افزایش می‌دهد.برخی از آزمایشات انجام گرفته نشان داده‌اند که ریزمغذی‌های گریپ‌فروت از جمله نارانژنین (naringenin) و لیمونین، سرعت تکثیر سلولی را در لوله‌های آزمایش کاهش می‌دهند.

گریپ‌فروت: کاهش احتمال ابتلا به دیابت
گریپ‌فروت تأثیری در درمان بیماری دیابت ندارد اما در کاهش پدیده‌هایی که به مقاومت انسولین دامن می‌زنند، موثر است. این مقاومت، سوخت و ساز چربی‌ها و قندهای خون را به هم زده و باعث خطر ابتلا به دیابت، چاقی مفرط و کلسترول خون بالا می‌شود.
البته توجه داشته باشید که محققان همچنان روی تأثیر گریپ‌فروت بر دیابت مطالعه می‌کنند. پژوهش‌های منتشر شده حاکی از تأثیر مثبت آن روی حیوانات دارد و باید منتظر نتایج جدیدی بود تا با قطعیت زیاد در این خصوص نظر داد.

گریپ‌فروت: دوستدار قلب و جریان خون
مسلماً اگر گریپ‌فروت تأثیر مثبتی بر کاهش کلسترول دارد، برای شریان‌ها نیز مفید است.البته انجام یک سری پژوهش‌های مختلف، خواص دیگری برای این میوه‌ی پرخاصیت قائل شده‌اند. در واقع گریپ‌فروت به مدد آنتی‌اکسیدان‌هایی که دارد، همانند میوه و سبزیجات دیگر، خاصیت ارتجاعی رگ‌ها را افزایش می‌دهد و برای همین تأثیر مثبتی روی گردش خون دارد.

عصاره‌ی دانه‌ی گریپ‌فروت: ضد عفونی کننده
عصاره‌ی دانه‌ی گریپ‌فروت یک ضدباکتری و ضدویروس قوی محسوب می‌شود. استفاده‌ی روزانه 3 مرتبه از چند قطره عصاره‌ی دانه‌ی گریپ‌فروت از ابتلا به بیماری‌های عفونی زمستان پیشگیری می‌کند. در واقع این عصاره مقاومت بدن را در برابر عفونت‌ها بالا می‌برد. جالب این است که بدانید عصاره‌ی دانه‌ی گریپ‌فروت در برابر باکتری‌های مضر وارد عمل می‌شود و در برابر باکتری‌های مفیدی که جداره‌ی مخاط و روده‌ها را می‌پوشاند عکس‌العملی نشان نمی‌دهد و به سیستم ایمنی بدن یاری می‌رساند.

گریپ‌فروت : دوستدار پوست
از عصاره‌ی دانه‌ی گریپ‌فروت برای درمان مشکلات پوستی نیز می‌توان استفاده کرد. به این ترتیب که 2 یا 3 قطره از این عصاره را در یک لیوان آب حل کرده و روی پوست بمالید. این محلول زخم‌های جزئی، قارچ‌ها و تب خال‌ها را رفع می‌کند. البته توجه داشته باشید که بعد از استفاده از این عصاره در معرض نور خورشید قرار نگیرید چون امکان دارد لک‌هایی روی قسمت‌هایی که از این محلول زده‌اید ظاهر شود.شاید برایتان جالب باشد بدانید که افزودن چند قطره از عصاره‌ی دانه‌ی گریپ‌فروت به آب آبیاری گیاهان خانگی آن‌ها را از آسیب قارچ‌ها، کپک‌زدگی و لکه‌های قارچی در امان داشته‌اید.

گریپ‌فروت: سرشار از ویتامین
نصف گریپ‌فروت، سه چهارم نیاز روزانه‌ی ویتامین C یک آدم بزرگ‌سال را تأمین می‌کند. از این گذشته این میوه‌ی پرخاصیت حاوی مقداری ویتامین B5 است که برای استحکام ناخن‌ها و تقویت سیستم ایمنی بدن مفید است. همچنین گریپ‌فروت سرشار از فلاوونوئیدها است که با پیری زودرس مقابله می‌کند. در نهایت باید بگوییم که گریپ‌فروت های قرمز یا صورتی حاوی بتاکاروتن و لیکوپن هستند که با سرطان و بیماری‌های قلبی مقابله می‌کنند.

یک تذکر ضروری
توجه داشته باشید که زمان مصرف دارو از گریپ‌فروت استفاده نکنید زیرا این میوه عملکرد دارو را بر هم زده و باعث کاهش یا در برخی موارد باعث افزایش تأثیر دارو شده است، بنابراین توجه داشته باشید روزهایی که باید دارو مصرف کنید از خوردن آب گریپ‌فروت خودداری کنید و در صورت تمایل به نوشیدن آن باید یک فاصله‌ی زمانی حداقل 4 ساعته ایجاد کنید.

عشق من عاشقتم!
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
پرنسس

Princess

ارسالها: 9925

#78 Posted: 24 Sep 2011 10:47

۱۱ دانستنی جالب درمورد محدودیت های بدن ما

هر چه از سطح زمین ارتفاع می گیریم، فشار هوا هم کمتر می شود و کار اکسیژن رسانی سیستم تنفس هم سختتر. نسبت به سطح مغز انسان اکسیژن درون بدن بسیار حساس است، بنابراین با کاهش فشار هوا، سردرد و سرگیجه هم شروع می شود. با حضور طولانی در ارتفاع بالای پنج هزار متر، بافت ماهیچه ای رو به زوال می رود و احتمال جمع شدن مایعات درون شش ها و مغزها افزایش می یابد که می تواند کشنده باشد. در ارتفاع بالاتر از ۷۵۰۰ متر، افت اکسیژن آن قدر شدید است که فرد هشیاری خود را از دست می دهد و حتی ممکن است منجر به مرگ شود.

انسان هم مانند دیگر موجودات زنده روی زمین، دارای محدودیت هایی برای زندگی کردن است. برخلاف بسیاری از موجودات، شرایط زندگی انسان بسیار محدود است و نمی توان در بسیاری از شرایط، جان سالم به دربرد. آنچه در ادامه می بینید، بخشی از محدودیت هایی است که بدن انسان را احاطه کرده است.

بیشترین سرعت دویدن یک انسان چقدر است؟
شاید تا چند سال دیگر، فدراسیون جهانی دو و میدانی مجبور شود مسابقات دوی سرعت را برای همیشه لغوکند؛ چرا؟ چون ورزشکاران تنها یک دهم ثانیه با حد نهایت سرعت انسان فاصله دارند.

یک انسان در سریع ترین حالت نمی تواند ۱۰۰ متر را در ۹ ثانیه طی کند. در حال حاضر، رکورد جهانی مسابقات دوی سرعت در اختیار اوساین بولت است که یکصد متر را در ۹٫۵۸ ثانیه طی کرده و کافی است کمی بیشتر تلاش کند تا سریع ترین مرد تمام تاریخ لقب بگیرد.

حالا این عدد ۹٫۵۸ ثانیه از کجا آمده؟ سرعت یک دونده به نسبت قدرت و وزن او بستگی دارد. اگر ورزشکار ریزنقش باشد، وزن کمتری دارد و سریعتر شتاب می گیرد؛ اما دست و پاهایش کوچکتر است و این به نفع سرعت نیست. اگر بدن حجیم تری داشته باشد، دست و پاهایش بلندتر است و سرعتش هم بالطبع بیشتر می شود؛ ا ما به انرژی و قدرت بیشتری نیاز خواهد داشت. در عین حال نقطه ای بینابین وجود دارد که همه این عوامل به بهترین یکنواختی با یکدیگر می رسند و در همین حالت است که حد نهایی سرعت به دست می آید.

چند ثانیه می توان در شرایط خلأ دوام آورد؟
متاسفانه پاسخ دقیقی برای این پرسش وجود ندارد. در سال ۱۹۷۱ سه کیهان نورد روسی فضاپیمای سایوز ۱۱ در حال بازگشت به زمین بودند که در ارتفاع ۱۶۸ کیلومتری از سطح زمین، دریچه کنترل فشار کابین دچار نقص فنی شد و برای ۱۱ دقیقه و ۴۰ ثانیه، فشار داخل کابین به صفر رسید. بررس مشخص کرد که فضانوردان طی ۳۰ تا ۴۰ ثانیه اول فشار، به دلیل افت شـدید اکسیژن در بافت های مغز، جان سپردند. دلیلش هم ساده است؛ برای انتقال اکسیژن به بافت های مغزی، هم باید اکسیژن وجود داشته باشد و هم فشار هوا!

البته اگر شرایط خلأ برای زمان محدودتری اتفاق بیفتد، می توان جان سالم به در برد. در سال ۱۹۶۶ یکی از مهندسان ناسا مشغول آزمایش یک لباس فضایی در اتاقک خلأ بود که ناگهان فشار اتاق به شرایط مشابه ارتفاع ۳۶٫۵ کیلومتری تغییر کرد و عملا به صفر رسید! هرچند دیگر افراد، خیلی زود عکس العمل نشان دادند و فشار را در کمتر از ۳۰ ثانیه به حالت عادی برگرداندند، اما این مهندس بعد از ۱۲ تا ۱۵ ثانیه از هوش رفت و ۲۷ ثانیه بعد به هوش آمد. فکر می کنید آخرین چیزی که یادش مانده بود، چه بود؟ اینکه بزاق دهانش به جوش آمده بود!

با کاهش فشار هوای خارجی، حباب های گاز در خون تشکیل می شوند و طی چند دقیقه به ریه ها آسیب می رسانند. بعد از آن خون درون رگ های بدن به جوش می آید، چراکه در نبود فشار هوا، مایعات به سرعت تبخیر می شوند. بعد از چند ساعت گاز نیتروژن محلول در خون آزاد می شود و به شبکه عصبی انسان آسیب می زند.

اگر فشار هوا ناگهان به صفر برسد، هوای محبوس در ریه آ نقدر سریع منبسط می شود که می تواند طی چند ثانیه، ریه را بترکاند. اما اگر تحت شرایط ویژه پزشکی و به آرامی در معرض شرایط نزدیک به خلأ قرار بگیرید، می توان تا یک دقیقه هم در معرض آن ماند و آسیب ندید.

گنجایش مغز انسان چقدر است؟
فکر می کنید مغز انسان چه حجمی از ا طلاعات را می تواند در خود جای دهد؟ رکورد حافظه در دست یک فرد چینی است که پنج سال پیش توانست ۶۷٫۸۹۰ رقم عدد پی رابه ترتیب و از حفظ بنویسد اما دانشمندان معتقدند ظرفیت مغز ما بی انتهاست. در دهه ۱۹۸ ، توماس لندور در تحقیقی به این نتیجه رسید که یک انسان بزرگسال در طول عمر خود ۱۲۵ مگابایت اطلاعات متنی و تصویری را در ذهنش ذخیره می کند که معادل ۱۰۰ جلد کتاب قطور است اما چطور می توان اطلاعاتی مثل چند هزار رقم عدد پی را به ذهن سپرد؟

روش استاندارد این کار، این است که به هر عدد چهار رقمی، از ۰۰۰۰ تا ۹۹۹۹ ، یک شیء یا فرد را نسبت بدهید. وقتی این کار را به دقت انجام دادید، یک رشته از ا عداد به مجموعه ای از ا فراد و اشیاء تبدیل می شود و می توانید با آن یک داستان بسازید. به خاطر سپردن دقیق یک داستان به مراتب ساده تر از حفظ کردن یک عالمه عدد و رقم است!

تا کجا می شود سرما را تحمل کرد؟
اگر خاستگاه انسا ن ها به جای آفریقا، قطب شمال بود؛ این موجود دوپا خیلی راحت می توانست دماهای پایین تر را هم تحمل کند؛ اما چه کنیم که بدن انسان بعد از گذشت این چندصدهزار سال، هنوز هم به گرمای آفریقا عادت دارد. انسان یک موجود خونگرم است، یعنی برای آنکه فعالیت های زیستی بدن بدون مشکل انجام شود، دمای بدن باید حدود ۳۷٫۵ درجه سانتی گراد باقی بماند. اما وقتی در محیط سردی قرار بگیریم، بدن شروع به لرزیدن می کند و جریان خون به نقاط انتهایی رگ ها قطع می شود.

اگر دمای درونی بدن دو درجه سانتیگراد پایین تر بیاید، سرمازدگی به سراغ آدم می آید؛ سطح هشیاری کاهش می یابد و ضربان قلب ضعیف می شود تا وقتی دمای درون بدن به ۲۴ درجه سانتیگراد برسد که قلب از کار می افتد و انسان می میرد. البته رکورد تحمل سرما مربوط به خانمی به نام آنا بگنهام است که ۸۰ دقیقه در مخلوطی از آب و یخ گیرکرده بود و دمای بدنش تا ۱۳٫۷ درجه سانتیگراد افت کرده بود. اما شانس با او همراه بود که به رغم آنکه تنفس و ضربان قلبش در این دمای بسیار پایین قطع شده بود، اما مغز او هم به حداقل فعالیت رسیده بود و از آنجا که به اکسیژن زیادی نیاز نداشت، توانست دوام بیاورد و زنده بماند.

بدون آب و غذا هم می شود زنده ماند؟
خیلی ها فکر می کنند اگر مصرف روزانه آب و غذا قطع شود، آدم تا جاییکه ذخیره چربی، کربوهیدرات و پروتئین داشته باشد، می تواند به زندگی ادامه دهد؛ اما این درست نیست! چون برای مصرف چربی نیاز به ویتامین هست و این ویتامین جز از راه غذا به بدن نمی رسد! بنابراین یک آدم چاق فقط برای یکی دو هفته می تواند زنده بماند و بعد در حالیکه هنوز چاق است، می میرد!

تنها چند روز آب نیاشامیدن هم کافی است تا فرد بمیرد! اما اگر فقط آب و ویتامین به بدن برسد و هیچ غذای دیگری خورده نشود، می توان تا یک سال هم زنده ماند. در روزگاران قدیم از همین روش برای رژیم غذایی استفاده می شد که البته به دلیل عوارض جانبی متعدد، این روش منسوخ شد.

تا چه مدت می شود نخوابید؟
بدن انسان نیازهای فراوانی دارد که عدم تامین آنها به مرگ منجر می‌شود. یکی از آنها خوابیدن است که برای زنده ماندن ضروری است، اما آیا می‌دانستید بی‌خوابی زودتر از بی‌غذایی باعث مرگ انسان می‌شود!؟ فکر می‌کنید رکورددار بیدار ماندن چه کسی است و برای چه مدت بیدار مانده است؟

چنان که نیوساینتیست منتشر کرده،‌ رندی گاردنر، پسر ۱۷ ساله اهل سن دیه‌گو، در روز ۲۸ دسامبر ۱۹۶۳ ساعت ۶ صبح از خواب بیدار شده و تا صبح روز ۸ ژانویه ۱۹۶۴ نخوابیده است، یعنی ۱۱ روز کامل بیداری!

۲۶۴ ساعت بیداری گاردنر هنوز هم رکورد علمی نخوابیدن حساب می‌شود که رکورد ۲۶۰ ساعتی قبل از خود را شکست. گزارش بیداری گاردنر را پژوهشگری به نام ویلیام دمنت از دانشگاه استنفورد نوشته است. جالب است بدانید که این پژوهشگر سه روز آخر را پا به پای گاردنر بیدار ماند.

اما در این مدت برای گاردنر چه اتفاقی افتاد؟ او نوسانات خلقی را تجربه می‌کرد، در حافظه و توجه مشکل داشت،‌ هماهنگی عملکردی نداشت، گفتارش با خطا همراه بود و حتی دچار توهم شده بود. او بعد از ۱۱ روز بیداری، ‌۱۴ ساعت خوابید.

بر اساس گزارش دمنت، گاردنر هیچ دارویی مصرف نکرده بوده است، اما افرادی اطرافش بوده‌اند که او را بیدار نگه می‌داشتند.در غیر این صورت، بعد از ۳۶ ساعت نخوابیدن، ‌بیداری سخت می‌شود و بعد از ۴۸ ساعت تقریبا دیگر نمی‌توانید بیدار ماند.

باید بدانید حتی در این شرایط هم، احتمال زیادی دارد که برای چند ثانیه،‌ بدون این که متوجه شده باشید یا حتی چشم‌هایتان را بسته باشید، خوابیده باشید. به این پدیده میکروخواب می‌گویند.
کسی نمی‌داند که گاردنر چه قدر میکروخواب داشته است. اما مشخص است که بی‌خوابی می‌تواند منجر به مرگ شود. موش‌هایی که بیدار نگه داشته شدند،‌ بعد از ۲ هفته مردند، در حالی که موش‌هایی که گرسنه نگه داشته شدند، بیشتر از این زنده ماندند!

هیچ سندی مبنی بر بیدار نگه داشتن انسان تا مرگ وجود ندارد. اما نوعی اختلال بی‌خوابی به نام بی‌خوابی خانوادگی مرگ‌آور وجود دارد که در آن بیماران توانایی خود برای خوابیدن را از دست می‌دهند. این بیماران تا ۳ ماه بیشتر زنده نمی‌مانند.

بدن انسان تا چه شتابی را تحمل می کند؟
تجربه سواری روی ترن هوایی تجربه عجیبی است، دلیلش هم این است که شتاب حرکت در آنجا زیاد است. حداکثر شتابی که مسافران ترن هوایی تجربه می کنند، پنج برابر شتاب گرانش در سطح زمین است. بیشتر از این مقدار خطرناک است، زیرا می تواند به بیهوشی مسافران منجر شود. اما نه تنها مقدار شتاب که جهت قرارگرفتن بدن هم تاثیرگذار است. اگر به حالت ایستاده باشید، این شتاب موجب می شود خون به سوی پا رانده شود و با کاهش مقدار خون در مغز، خطر بیهوشی افزایش پیدا کند. پنج تا ۱۰ ثانیه تجربه شتاب چهار تا پنج برابر شتاب جاذبه کافی است تا تجربیات نزدیک مرگ به سراغتان بیاید: تونلی از نور و به دنبالش، بیهوشی.

خلبانان با استفاده از لباس ضدشتاب می توانند تا نه برابرشتاب جاذبه را تحمل کنند اما رکورد جهانی در این زمینه به دو فرد اختصاص دارد؛ دکتر فلاناگان گری که با تدابیر ویژه و استفاده از مخزن پرفشار آب برای تحمل فشار، توانست شتاب عمودی ۳۱٫۲۵ برابر شتاب جاذبه را تحمل کند. اما درباره فشار افقی، رکورد جهانی متعلق به جان استپ از پیشکسوتان نیروی هوایی ایالات متحده است که در سال ۱۹۵۴ در مجموعه ای از آزمایش های موشکی شرکت کرد و توانست تا شتاب ۴۶٫۲ برابر شتاب گرانش را تحمل کند.

تا چه ارتفاعی می توان نفس کشید؟
هر چه از سطح زمین ارتفاع می گیریم، فشار هوا هم کمتر می شود و کار اکسیژن رسانی سیستم تنفس هم سختتر. نسبت به سطح مغز انسان اکسیژن درون بدن بسیار حساس است، بنابراین با کاهش فشار هوا، سردرد و سرگیجه هم شروع می شود. با حضور طولانی در ارتفاع بالای پنج هزار متر، بافت ماهیچه ای رو به زوال می رود و احتمال جمع شدن مایعات درون شش ها و مغزها افزایش می یابد که می تواند کشنده باشد. در ارتفاع بالاتر از ۷۵۰۰ متر، افت اکسیژن آن قدر شدید است که فرد هشیاری خود را از دست می دهد و حتی ممکن است منجر به مرگ شود.

به همین دلیل است که کوهنوردان برای صعود به ارتفاع های بالاتر، خود را برای مقابله با فشار پایین آماده می کنند و بیشتر از کپسول اکسیژن استفاده می کنند. اما افراد بسیار کمی هستند که توانسته اند بدون استفاده از کپسول اکسیژن به قله اورست صعود کنند. ارتفاع اورست ۸۸۴۸ متر است و بابو چیری، با ۲۱ ساعت ماندن در قلها ورست، آ ن هم بدون کپسول اکسیژن در این مورد رکورددار است. به نظر می رسد حد نهایی صعود بدون کپسول اکسیژن ارتفاع ۹هزار متری بالای سطح دریا باشد.

بیشترین وزنه ای که می توان بلند کرد چند کیلوگرم است؟
رکورد جهانی بلند کردن وزنه متعلق به وزنه بردار انگلیسی اندی بولتون است که توانست وزنه ۴۵۷٫۵ کیلوگرمی را از زمین بلند کند و تا ران خود بالا بیاورد. رکورد جهانی بالا بردن وزنه تا بالای سر هم متعلق به حسین رضازاده است که در حرکت دوضرب، وزنه ۲۶۳٫۵ کیلوگرم را به بالای سر برده است. البته این وزنه برداران سنگین وزن، پنج تا شش بار قوی تر از یک آدم معمولی هستند. یک انسان معمولی به زحمت می تواند وزنه ۴۵ کیلوگرمی را به بالای سر ببرد اما یک انسان قوی حداکثر چه وزنه ای را می تواند بلند کند؟ بررسی روند رکوردزنی مسابقات وزنه برداری نشان می دهد به حد نهایی نزدیک شده ایم و بعید است کسی بتواند وزنه ۵۰۰ کیلوگرمی را از زمین بلند کند، حتی اگر از داروهای نیروزا استفاده کند.

اما این محدودیت از کجا ناشی می شود؟ برخلاف باور عموم که اسکلت بندی بدن را عامل این موضوع می دانند، این محدودیت به ماهیچه های بدن ما بر می گردد. بیشترین آسیب دیدگی وزنه برداران هم مربوط به پارگی عضله است که بیشتر در نزدیکی تاندون روی می دهد. جالب اینجاست که برتری وزنه برداران هم در نحوه کنترل ماهیچه هایشان است. بدن ما مکانیسمی بازدارنده دارد که با کنترل تعداد بافت های ماهیچه ای فعال در هر لحظه، بدن را از آسیب دیدن به هنگام بلند کردن وزنه های سنگین حفاظت می کند. اما وزنه برداران با تمرین می آموزند که چطور بر این سیستم خودایمنی پیروز شوند و از بیشترین توان ماهیچه ای برای بلندکردن وزنه استفاده کنند. البته توانایی های ژنتیکی را هم نباید از یاد برد.

چقدر تشعشع، انسان را می کشد؟
یک رویداد واقعی می تواند پاسخ این سؤال را بدهد. در سپتامبر ، دو نفر به یک مرکز پزشکی متروک در گویان برزیل دستبرد زدند و بعضی از تجهیزات ارزشمند آنجا را به سرقت بردند. طی یک روز آنها به استفراغ، اسهال و سرگیجه شدید دچار شدند. دلیل این مشکلات هم این بود که یکی از ابزارهایی که به سرقت برده بودند، حاوی یک منبع قوی رادیواکتیو به نام نمک کلرید سزیوم بود که برای درمان بیماران سرطانی به کار می رفت. یک سمسار محلی به نام دوایر فری هرا این ابزار را خرید و آ ن را به خانه آورد. او مجذوب نور آبی ای شده بود که شب هنگام از پودر درون این جسم تابیده می شد. او ابزار را در اتاق نشیمن خانه گذاشت و خانواده و فامیل را به تماشای این گوهر زیبا دعوت کرد!

مهمانان هم این ماده را لمس کردند و آن را مثل کرم ضدآفتاب به پوست خود مالیدند، حتی بخشی از این کلرید سزیوم را با خود به خانه هایشان بردند، اما طی یک ماه، همسر فری هرا، برادرزاده شش ساله اش و دو نفر از کارمندانش از سندرم حاد تشعشعی مردند و سرجمع ۴۹ نفربه تشعشعات رادیواکتیو آلوده شدند. دوز تشعشعی که این افراد طی چند روز دریافت کرده بودند، بین ۴٫۵ تا ۶ سیور بود. هر سیور معادل مقدار تشعشعی است که به هر کیلوگرم از جرم فرد دریافت کننده، می تواند یک ژول انرژی منتقل کند. این درحالی است که در حالت طبیعی، ما سالانه ۲٫۴ هزارم سیور تشعشع طبیعی را از موادی مانند رادون دریافت می کنیم که البته آسیب رسان نیست؛ حال حساب کنید شدت تشعشعی که این افراد بخت برگشته طی چند روز دریافت کرده اند، به چه اندازه خطرناک است.

محاسبات دانشمندان نشان می دهد آستانه مرگ با تشعشع حدود ۲ سیور است و در تشعشع ۶ سیوری، مرگ حتمی خواهد بود! ا ما خود فری هرا که تحت تشعشع ۷سیوری قرار گرفته بود، زنده ماند و بعدها، در سال ۱۹۷۴ درا ثر مصرف مشروبات ا لکلی جان سپرد شاید دلیل جان به در بردن فری هرا ا ز تشعشع، این بود که او بیشتر ا ز همسرش در خارج از خانه حضور داشت و این، به سلو ل های بدنش فرصت می داد تا بخشی از صدمات ناشی از تشعشع را بهبود بخشند.

چند دقیقه می توان نفس را در سینه حبس کرد؟
خیلی ها نمی توانند بیشتر از یک دقیقه نفس نکشند، اما استفان میفسود در خرداد سال گذشته توانست ۱۱ دقیقه و ۳۵ ثانیه نفسش را در سینه حبس کند و رکورد جهانی نفس در سینه حبس کردن را به دست آورد. البته او این کار را در زیر سطح آب انجام داد.

وقتی نفس نکشیم، واکنش هایی غیر ارادی در بدن آغاز می شود که تنفس دوباره آغاز شود و اکسیژن به بدن برسد. اما وقتی سر را به زیر آب می بریم، مثل دیگر پستانداران واکنش هایی طبیعی در بدن آغاز می شود؛ رگ های سطحی خون منقبض می شوند و جریان خون در نقاط انتهایی بدن، کاهش می یابد و در مقابل، خون بیشتری به قلب و مغز می رسد. ضربان قلب ضعیف تر می شود و با کندتر شدن گردش خون، اکسیژن کمتری هم در دیگر اندام های بدن مصرف می شود.

رکوردداران حرفه ای قبل از حبس کردن نفس، تنفس های عمیق و سریعی را ا نجام می دهند تا سطح اکسیژن خون را افزایش و سطح دی اکسیدکربن را کاهش دهند. مغز ما، زمان واکنش نفس نفس زدن را با سطح دی اکسیدکربن موجود در خون تنظیم می کند؛ بنابراین با تنفس عمیق و سریع، سطح دی اکسیدکربن خون آ نقدر پایین می آید که زمان قابل توجهی را در اختیار افراد قرار دهد. با تمرین های فراوان، شش های فرد هم بزرگتر می شود و دانشمندان معتقدند می توان به زمان نفس نکشیدن ۱۵ دقیقه نیز دست پیدا کرد.

عشق من عاشقتم!
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
پرنسس

marmolakman

کاربر

ارسالها: 1748

#79 Posted: 1 Oct 2011 19:17

چگونه دارو را درست مصرف کنیم ؟

ذکر این نکته بسیار مهم است که کودک بیمار بزرگسال کوچک شده نیست به عبارت دیگر هر داروی مربوط به بزرگسال را نمی توان حتماً با کم کردن میزان مصرف ( دوز ) آن به کودکان بخورانید . کودکان معمولاً نسبت به مصرف دارو مقاومت نشان می دهند . برای راحت تر شدن کار ، بعضی داروها را می توانید با آب یا شیر رقیق کنید و به کودک بخورانید که البته در این مورد حتماً با دکتر داروساز داروخانه مشورت کنید .
چه مقدار از دارو را باید مصرف کرد ؟

مقدار دارویی که بیمار باید مصرف کند توسط پزشک محاسبه و در نسخه قید می شود . تنها کاری که بیمار باید انجام دهد این است که دقیقاً مطابق توصیه پزشک و داروساز ، دارو را مصرف کند ، یعنی اولاً در هر بار مصرف ،‌مقدار داروی تجویز شده را بطور کامل مصرف نماید و ثانیاً طول درمان توصیه شده را به پایان برساند .
مصرف داروی تجویز شده :

بیمار باید مطابق دستور پزشک داروی خود را به مقدار تجویز شده مصرف نماید . زیرا مصرف کم یا زیاد داروها به نفع بیمار نیست . در صورتیکه دارو کمتر از مقدار تجویز شده مصرف شود ممکن است نتواند عوارض بیماری را علاج کند و در نتیجه زمان بیماری طول بکشد و یا حتی بدتر شود .
همچنین بیمار نباید تصور نماید که اگر بیش از مقدار توصیه شده دارو مصرف کند زودتر سلامتی خود را به دست خواهد آورد . زیرا مقدار تجویز شده به میزان کافی است و اگر بیش از اندازه مصرف شود موجب تشدید عوراض جانبی ناخواسته و مسومیت می شود .

رعایت میزان مصرف دارو در مورد قرصها و کپسولها مشکل زیادی بدلیل ثابت بودن میزان دارو در آن ندارد ولی در هنگام مصرف مایعات دارویی ، بیمار باید دقت داشته باشد که به اندازه تجویز شده مصرف کند . برای این کار باید توجه داشته باشد پیمانه را کاملاً پر از دارو بکند . در مواردی که از قاشق به عنوان پیمانه استفاده شود باید نوع قاشق را در نظر داشته باشد ، چون قاشقهای مختلف از نظر حجم با هم متفاوت هستند .
چه موقع باید دارو مصرف کرد ؟

زمان مصرف دارو و فاصله زمانی هر بار مصرف بطور کامل توسط پزشک مشخص می شود که بیمار باید آن را رعایت کند . زیرا با مصرف یک وعده دارو ، مقداری دارو وارد بدن می شود و به مقابله با عامل بیماری می پردازد . بعد از چند ساعت مقداری از آن توسط بدن مصرف و یا دفع می گردد . در نتیجه مقدار داروی مفید و موجود در بدن کاهش می یابد که با مصرف وعده بعدی دارو ، مقدار آن دوباره در بدن افزایش یافته و به مقدار مفیدش می رسد . بنابراین مصرف نکردن دارو در وعده های توصیه شده ( عمدی یا غیرعمدی ) ممکن است دارودرمانی را با شکست مواجه سازد . بنابراین باید در رعایت فواصل و وعده های مصرف دارو نهایت تلاش بکار گرفته شود و در صورت فراموشی یکی از وعده ها ، با داروساز و یا پزشک در مورد نحوه ادامه مصرف دارو مشورت شود تا مشکلی پیش نیاید .
به پایان رساندن طول مدت درمان

بعضی افراد هستند که با مشاهده اولین علائم بهبودی ، داروی خود را خودسرانه قطع می کنند . بعضی دیگر هم با مشاهده اولین عوارض جانبی داروی خود را قطع می نمایند هر دو گروه کار نادرستی را انجام میدهند زیرا تنها پزشک است که می تواند تشخیص دهد آیا درمان کافی بوده یا نه . افرادی که با اولین علامت بهبودی داروی خود را قطع می کنند در معرض خطرات زیادی مثل بازگشت مجدد ( عود ) بیماری و یا حتی خطرناک تر شدن آن هستند مثال بارز در مورد آنتی بیوتیکها است . در صورتیکه طول درمان توصیه شده رعایت نشود بیماری ممکن است با شدت بیشتری عود کند و بدتر از ان اینکه ممکن است حتی بیماری نسبت به آنتی بیوتیکها مقاوم شود که در اینصورت نیاز به مصرف داروهای قویتر هزینه درمان بیشتر و تحمل عوارض بیشتر را در پی خواهد داشت . بنابراین اگر دارویی به مدت مثلاً ده روز برای شما تجویزشده این مدت را رعایت کنید حتی اگر از روز دوم احساس می کنید که بهتر شده اید . اگر در این باره اصرار دارید حتماً قبل از قطع دارو با پزشک خود مشورت کنید .

داروها معمولاً دارای عوارض جانبی ناخواسته ای هستند که مشاهده این عوارض دلیل نامناسب بودن دارو نیست . تنها کاری که بیمار باید با مشاهده عوارض جانبی انجام دهد این است که موضوع را با پزشک در میان گذارد . در بعضی موارد ممکن است نیاز به قطع دارو و یا عوض کردن دارو باشد ولی اغلب موارد نیاز به این کار نیست . تنها موضوع این است که بیمار نباید داروی خود را خودسرانه قطع کند .
قطع مصرف دارو

قطع مصرف برخی ازداروها نیاز به تمهیداتی دارد . این گونه داروها در صورتیکه بلافاصله و بطور ناگهانی قطع شوند ، باعث بروز عوارض ناخوشایند در بیمار می شوند ، حتی گاهی ترک خودسرانه دارو چند سال درمان را بی اثر می کند و نتیجه زحمات پزشک و بیمار از بین می رود . مثلاً قطع ناگهانی داروی صرع ( تشنج ) می تواند موجب گردد که چندین سال دارودرمانی بی نتیجه شود . این مسئله در مورد داروهای کورتیکو استروئید ( کورتون ) هم وجود دارد . حتی گاهی در مورد پمادهای جلدی نیز رعایت آن لازم است . بنابراین قطع دارو باید مطابق دستور پزشک و با دستوی وی باشد .
نگهداری دارو

نگهداری داروها نیز جزو مسائل با اهمیت است زیرا در صورتیکه داروها در محل مناسبی نگهداری نشوند زودتر از موعد خراب می گردند . بنابراین دارو درمانی شکست می خورد . شرایط نگهداری بسیاری از داروها بر روی بسته بندی دارو و یا برگه راهنمای آنها نوشته شده است . داروهای یخچالی باید حتماً در یخچال نگهداری شوند اما باید از یخ زدن آن جلوگیری کرد . بهترین محل برای نگهداری دارو دور از یخگیر است . در این موارد باید به این مسئله دقت کنید که داروها را در محلی از یخچال که توجه بچه ها جلب کند قرار ندهید . داروهای غیریخچالی باید دور از نور ، آفتاب و حرارت نگهداری شوند . محل هایی مثل کابینت هود آشپزخانه محل مناسبی برای دارو نیست . بیشتر داروها به نور و حرارت حساسند و ممکن است زودتر از موعد خراب شوند و یا حتی به مواد سمی تبدیل شوند .

marmolakman

کاربر

ارسالها: 1748

#80 Posted: 1 Oct 2011 19:18

چگونه آکنه را درمان کنیم ؟

آکنه اغلب به صورت نقاط سرسیاه، نقاط سرسفید و جوش‌های چرکی بروز می‌کند. جوش صورت یا آکنه یکی از بزرگترین مشکلاتی است که نوجوانان را گرفتار می‌کند و متاسفانه درست زمانی به سراغ آنها می‌آید که بیش از هر وقت دیگر نگران زیبایی وضع ظاهر خود هستند. آکنه یک بیماری التهابی مزمن پوست است که اکثرا در دوران نوجوانی مزاحمت ایجاد می‌کند اما گاهی به طور متناوب در سراسر زندگی بارها و بارها فرد را گرفتار می‌کند.

آکنه در دختران در سنین پایین‌تری نسبت به پسران بروز می‌کند ولی در پسران معمولا تظاهرات بسیار شدیدتری دارد. به‌طور کلی علائم و نشانه‌های آکنه در افراد مختلف متفاوت است و می‌تواند از خفیف تا بسیار شدید متغیر باشد. اگر والدین یا اقوام نزدیک شما در دوره‌ای از زندگی خود دچار نوع شدید آکنه شده باشند به شما توصیه می‌کنیم که بیشتر مراقب پوست خود باشید چون در آن صورت احتمال درگیری شدید پوستی در شما از بقیه بیشتر خواهد بود.

نقطه‌های سرسفید، نقطه‌های سرسیاه آکنه اغلب به صورت نقاط سرسیاه، نقاط سرسفید و جوش‌های چرکی بروز می‌کند. غدد چربی در تمام سطوح پوست شما به غیر از کف‌پا و دست وجود دارد. اما بیشترین تراکم آنها در صورت، سینه، پشت و شانه‌ها است. کار این غدد،‌‌ترشح چربی است. چربی تولید شده توسط مجاری چربی به سطح پوست راه یافته و به طور طبیعی روی پوست را می‌پوشاند. در دوران نوجوانی به علت تغییرات ناگهانی که در سطح هورمو‌ن‌های جنسی رخ می‌دهد، غدد سباسه، تحریک می‌شوند و چربی بیش از حد تولید می‌کنند. این چربی زیادی مجاری انتقال چربی را مسدود می‌کند و به این ترتیب جوش‌های سرسیاه تولید می‌شوند. وقتی که چربی باقیمانده و لایه‌های مرده پوست نتوانند به بیرون پوست راه یابند، توسط باکتری‌هایش که به طور طبیعی در غده وجود دارند، عفونی می‌شوند و جوش‌های سرسفید را ایجاد می‌کنند. گاهی نیز چربی ترشح شده فضای اطراف فولیکول مو را اشغال می‌کند در نتیجه مو نمی‌تواند از پوست خارج شود و باکتری‌های موجود در پوست داخل منافذ مسدود شده و آنجا ایجاد عفونت و التهاب و جوش‌های چرکی می‌کند.

در آکنه شدید ممکن است کیست و آبسه هم دیده شود. کیست توری بزرگ‌تر، سفت‌تر و عمیق‌تر از جوش‌ معمولی است و در اغلب موارد خطرناک است. بعضی از کیست‌ها تا زیر سطح پوست انتشار می‌یابند و پاره می‌شوند و به این طریق عفونت را در زیر پوست منتشر می‌کنند. جای این جوش‌ها معمولا روی پوست باقی می‌ماند. آبسه یک ناحیه عفونی متورم و ملتهب وبسیار دردناک است که حاوی چرک فراوان است.

آکنه منافذ بسته شده غدد چربی (دانه های سرسیاه و سرسفید)، جوش ها و ضایعات عمیق تر (کیست ها یا ندول ها) است که در صورت، گردن، سینه، پشت، شانه ها و حتی بازوها بروز می کنند. کم و بیش اکثر نوجوانان به آکنه مبتلا می شوند.

با این حال این بیماری به گروه سنی خاصی محدود نمی شود و بزرگسالان حتی تا ۴۰ سالگی نیز می توانند به آن مبتلا شوند.

اگر چه آکنه معمولاً بعد از چند سال خود به خود خوب می شود ولی نمی توان آن را به حال خود رها کرد.

زیرا از آکنه ای که درمان نشود، ممکن است تا پایان عمر جوشگاه هایی بدشکل بر روی پوست بماند.

البته این جوشگاه ها نیز قابل ترمیم می باشند. اگرچه آکنه بیماری وخیمی نیست، اما می تواند باعث بدشکل شدن صورت و در نتیجه ناراحتی روحی بیمار گردد.

همچنین در موارد حاد و شدید، موجب پیدایش جوشگاه های بسیار بدشکل و دایمی می شود. باید در نظر داشت که حتی موارد ملایم آکنه نیز می توانند موجب پیدایش جوشگاه ها شوند.
● چه عواملی در ایجاد یا تشدید آکنه موثرند؟
▪ بهداشت پوست:

آکنه بخاطر آلودگی و کثیفی پوست بوجود نمی آید. ماده موجود در نوک جوش های سرسیاه را چربی خشک شده و سلول های مرده تشکیل می دهند که منفذ خروجی فولیکول مو را مسدود کرده اند. برای مراقبت طبیعی از پوست، روزی دو بار صورت خود را با صابون ملایم و آب ولرم بشویید.

شستشوی زیاد ممکن است سبب بدتر شدن آکنه شود. شستشوی مرتب سر با شامپو نیز توصیه می شود.

اگر موهای شما چرب هستند، شاید لازم باشد که دفعات شستشو را افزایش دهید. متخصص پوست می تواند در انتخاب شامپو و صابون مناسب به شما کمک کند.

مردانی که مبتلا به آکنه هستند، باید هم ریش تراش برقی و هم تیغ را امتحان کنند و هر کدام را که راحت تر است و جوش کمتری ایجاد می کند، انتخاب نمایند.

اگر شما از تیغ استفاده می کنید، قبل از اصلاح، موی صورتتان را کاملاً با آب گرم و صابون شسته و نرم کنید و سپس از خمیر ریش برای اصلاح استفاده کنید.

برای جلوگیری از زخمی شدن جوش ها، ریشتان را خیلی از ته نتراشید. صورتتان را فقط وقتی که واقعاً لازم است اصلاح کنید. همیشه تیغ نو و تیز بکار ببرید.
▪ رژیم غذایی

غذاهایی که می خورید نقشی در ایجاد آکنه ندارند. متخصصین پوست در مورد اهمیت رژیم غذایی در درمان آکنه عقاید متفاوتی دارند اما مسلم و قطعی است که رعایت یک رژیم غذایی شدید و سخت هیچ تأثیری در بهبود آکنه شما نخواهد داشت.

از سوی دیگر، بعضی از مردم دریافته اند که بعضی از غذاها باعث بدتر شدن آکنه در آن ها می شوند. در این صورت، از خوردن این گونه غذاها باید اجتناب کرد.

بخاطر داشته باشید که در قضاوت عجله نکنید. آکنه به خودی خود فراز و نشیب های زیادی دارد و گاهی بدتر و گاه بهتر می شود.

داشتن یک رژیم غذایی متعادل حاوی کلیه مواد غذایی لازم برای رشد، بخصوص در سنین نوجوانی و جوانی از اهمیت زیادی برخوردار است.
▪ نور خوشید

برنزه شدن پوست می تواند آکنه را مخفی کند ولی فواید آن زودگذر است. از سوی دیگر نور خورشید موجب پیری زودرس پوست شده و می تواند به پیدایش سرطان در پوست منتهی شود، لذا باید از تماس زیاد با نور خورشید، استفاده از چراغ های خورشیدی، آفتاب سوختگی و برنزه شدن زیاد برحذر باشید. بهتر است از یک ضدآفتاب مناسب برای پوست های آکنه ای استفاده کنید.
▪ فرآورده های آرایشی

اگر از کرم پودر یا کرم مرطوب کننده استفاده می کنید به دنبال آنهایی باشید که فاقد چربی (Oil- Free) هستند و تنها به اینکه پایه آبی (Water- Based) داشته باشند، اکتفا نکنید.

فرآورده هایی را انتخاب کنید که غیرآکنه زا (Non- Acnegenic) و غیر کومدون زا (Non-Comedogenic) باشند.

هر شب مواد آرایشی را با آب و صابون (و اگر صابون ها پوستتان را خشک می کنند، با شیر و لوسیون مناسب پوست های آکنه ای) از روی پوستتان پاک کنید.

یک لوسیون پوشاننده با رنگ ملایم (فرآورده هایی که قرمزی، التهاب و جای آکنه را می پوشانند)، می تواند به خوبی و در نهایت سلامت ضایعات پوستتان را از نظرها مخفی نگه دارد. برای این منظور پوردهای مایع با پایه بدون روغن (Oil- Free) مناسب هستند.

در موقع استفاده از فیکساتورها، اسپری های و ژل های مو، صورتتان را بپوشانید. در صورت پاشیده شدن اسپری یا ژل مو بر روی پوست صورت، ممکن است بدلیل حساسیت به مواد آرایشی آکنه بوجود آید.

● علایم‌ شایع‌

•نقاط‌ سر سیاه‌ به‌ اندازه‌ سر سوزن‌

•نقاط‌ سر سفید شبیه‌ نقاط‌ سر سیاه‌

•جوش‌های‌ کوچک‌ چرکی‌

•قرمزی‌ و التهاب‌ در اطراف‌ جوشها

•در آکنه شدید ممکن‌ است‌ کیست‌ و آبسه‌ دیده‌ شود. کیست به‌ صورت‌ تورمی‌ بزرگتر و سفت‌تر از جوشهای‌ معمولی‌ در پوست پدیدار می‌شود.

•آبسه‌ نیز به‌ صورت‌ یک‌ ناحیه عفونی‌ متورم‌ ،ملتهب‌ و دردناک‌ به‌ هنگام‌ لمس‌ و حاوی‌ چرک‌ است‌.

● عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر

•مواجهه‌ با هوای‌ بسیار گرم‌ یا سرد

•استرس

•پوست‌ چرب‌

•اختلالات‌ غدد درون‌ ریز

•استفاده‌ از بعضی‌ داروها مثل‌ کورتیزول، هورمونهای‌ مردانه‌، یا قرص‌های‌ ضد بارداری‌

•سابقه خانوادگی‌ آکنه‌

•بعضی‌ مواد آرایشی‌

● درمان
درمان آکنه یک فرآیند مداوم و طولانی است. تمام درمان های آکنه برپیشگیری از بروز ضایعات جدید متکی هستند.

ضایعات موجود باید خودشان بهبود یابند و این بهبودی، زمان می طلبد. تا یک ماه پس از شروع درمان مناسب و موثر، بیشتر از ۱۰ درصد بهبودی در ضایعات، مورد انتظار نمی باشد و کنترل کامل ضایعات تا شش ماه می تواند طول بکشد. اگر جوش ها پس از ۶ تا ۸ هفته بهتر نشدند، شاید لازم باشد روش درمان شماتغییر کند.

روش درمانی که توسط متخصص پوست و مو پیشنهاد می شود، بسته به نوع آکنه تفاوت خواهد داشت. بندرت، مصرف محصولات آرایشی و بهداشتی پوست و یا داروهای خوراکی، ضایعات شبیه آکنه ایجاد می کنند.

همچنین آکنه می تواند بدلیل اختلالات هورمونی در بدن نیز بوجود آید. آگاه کردن پزشک از نوع موادی که به پوستتان می مالید و یا نوع داروهایی که مصرف می کنید می تواند در انتخاب روش صحیح درمان آکنه بسیار حائز اهمیت باشد. تغییرات عادت ماهیانه در زنان نیز در آکنه موثرند و باید پزشک را از آنها آگاه کرد.

بسیاری از کرم ها و لوسیون های ضدآکنه غیرنسخه ای موجود در بازار به درمان موارد خفیف آکنه کمک می کنند.

با این وجود بعضی از این فرآورده ها در صورت مصرف مداوم موجب خشکی پوست می شوند. اگر از این گونه محصولات استفاده می کنید، به دقت دستورالعمل آن را مطالعه و براساس آن عمل کنید.

ممکن است متخصص پوست برایتان کرم های موضعی و لوسیون هایی از قبیل ”اسید ویتامین آ“ و ”بنزوئیل پراکسید“ را تجویز کند تا منافذ بسته شده را باز کنند و تعداد باکتری های روی پوست را کاهش دهند.

این داروها ممکن است موجب خشکی و پوسته پوسته شدن پوستتان شوند. متخصص پوست روش صحیح کاربردی این فرآورده ها و نیز چگونگی مقابله با عوارض جانبی آنها را به شما توضیح خواهد داد.

همچنین آنتی بیوتیک هایی هم موجود هستند که به صورت موضعی بر روی پوست بکار برده می شوند. از این داروها برای درمان مواردی از آکنه که چندان حاد نیستند استفاده می شود. زمانی که آکنه که چندان حاد نیستند استفاده می شود.

زمانی که آکنه به صورت توده های قرمز و ملتهب خود را نشان می دهد، ممکن است متخصصین پوست با تزریق مستقیم بعضی داروها در داخل ضایعه، به بهبود آن کمک کنند.

پزشک شما ممکن است تصمیم به تخلیه جوش ها و یا دانه های سرسیاه و سرسفید بگیرد، ولی هیچوقت خودتان اقدام به فشردن کندن یا تخلیه محتویان جوش نکنید. زیرا ممکن است به تشدید تورم و التهاب و به جای گذاشتن جوشگاه منجر شود.

آنتی بیوتیک های خوراکی از قبیل داکسی سیکلین، تتراسیکلین یا اریترومایسین اغلب در موارد متوسط یا شدید آکنه و به خصوص وقتی تعداد زیادی جوش بر روی پشت و قفسه سینه وجود دارد، تجویز می شوند.

این آنتی بیوتیک ها تعداد باکتری های موجود در فولیکول را کاهش داده و ممکن است مستقیماً موجب کاهش قرمزی جوش نیز بشوند. بر اساس گزارش مرکز آموزش و پژوهش بیماریهای پوست و جذامدر زمان مصرف آنتی بیوتیک های خوراکی، بعضی زنان ممکن است دچار عفونت های قارچی دستگاه تناسلی شوند.

در این صورت ضمن قطع مصرف آنتی بیوتیک، باید به پزشک خود مراجعه کنند تا عفونت قارچی را درمان کند.

توجه داشته باشید که آنتی بیوتیک های خوراکی برای درمان آکنه باید مدت طولانی مصرف شوند.

مصرف طولانی این داروها اگر با تجویز و تحت نظر متخصص پوست باشد، عوارض جانبی مهمی نخواهد داشت و ترس بیجا از عوارض این داروها باعث اختلال در روند درمان خواهد شد.

زنانی که قرص ضدبارداری خوراکی مصرف می کنند ممکن است متوجه بهبودی چشمگیر در آکنه خود بشوند. حتی گاهی قرص های ضدبارداری خوراکی به طور اختصاصی برای درمان آکنه بکار برده می شوند.

یک نکته مهم که باید در نظر گرفته شود این است که آنتی بیوتیک های خوراکی ممکن است موجب کاهش تأثیر و کارآیی قرص های جلوگیری از بارداری بشوند.

این عارضه اگرچه شایع نیست ولی احتمال آن وجود دارد و به خصوص اگر تغییر در عادت ماهیانه ایجاد شود، حتماً باید به پزشک مراجعه کرد.

مانند سایر داروها، در صورت حاملگی یا شیردهی حتماً در مورد مصرف و عدم مصرف آنتی بیوتیک ها با پزشک خود مشورت کنید.

در موارد آکنه شدید ممکن است داروهای دیگری هم به صورت خوراکی تجویز شوند. یکی از آنها هورمون های جنس مونث و یا داروهایی هستند که سبب کاهش اثرات هورمون های مردانه می شوند.

یک داروی خوراکی دیگر که برای آکنه بسیار مقاوم تجویز می شود، ایزوترتینوئین (با نام تجاری آکوتان) است.

بیمارانی که این دارو را مصرف می کنند باید کاملاً به عوارض جانبی آن آگاه باشند. معاینات پزشکی و بررسی های آزمایشگاهی مکرر برای پیگیری سیر درمان و جلوگیری از عوارض ناخواسته در حین مصرف این دارو ضروری است.

جلوگیری از حاملگی الزامی است، زیرا مصرف این دارو در زمان بارداری آثار غیرقابل جبرانی بر روی جنین خواهد داشت.

نکته مهم در مورد این دارو، کامل کردن دوره درمان است زیرا در غیر این صورت احتمال عود آکنه به دنبال قطع دارو زیاد می باشد.
● درمان جوشگاه های آکنه

متخصصین پوست برای درمان جوشگاه های آکنه از روش های مختلفی استفاده می نمایند. به عنوان نمونه می توان از لیزر، تراشیدن پوست و لایه برداری (پیلینگ شیمیایی) برای صاف کردن جوشگاه های فرورفته نام برد.

با تزریق کلاژن یا چربی نیز می توان جوشگاه را صاف نمود. با استفاده مناسب از مجموعه این روش ها می توان به طور قابل ملاحظه ای جوشگاه ها را ترمیم نمود.
● لزوم مراقبت دقیق و مرتب از پوست

صرفنظر از درمان اختصاصی که پزشکتان برای شما تجویز می کند، به خاطر داشته باشید که شما بایستی مراقبت از پوستتان را مادامی که دوره آکنه خاتمه نیافته، ادامه دهید.

هیچ درمان سریع یا دایمی برای آکنه وجود ندارد ولی این بیماری قابل کنترل است و درمان مناسب مانع از برجای ماندن جوشگاه های بدشکل بر روی پوست می شود.

● آیا تغذیه در ایجاد آکنه تاثیری دارد؟

شاید این شایع‌ترین سوِالی باشد که یک متخصص پوست از بیمار خود می‌شنود. « با این همه جوش چرا شکلات می‌خوری؟» و شاید این شایع‌ترین گوشزدی باشد که افراد مبتلا به آکنه از دیگران می‌‌شنوند. واقعیت این است که نقش رژیم غذایی در ایجاد یا تشدید آکنه هنوز به اثبات نرسیده است‌.

گرچه گزارشاتی نیز موجود است که خوردن مداوم غذاهای خیلی چرب، شیرینی زیاد، سس مایونز، خامه، شکلات، گردو، بادام، فندق، خرمالو، موز، پسته، تخمه، چیپس، پفک، نوشابه، نارگیل، تخم‌مرغ و به تعبیری، همه آنچه که در قنادی و بقالی یافت می‌شود، را در بروز و تشدید آکنه موِثر دانسته است. اگر از دست این جوش‌های لعنتی به ستوه آمده‌اید،برای احتیاط به‌جای خوردن اینها از‌ سبزیجات و میوه‌های تازه استفاده کنید.

استفاده از اسفناج، هویج، شاهی و گوجه‌فرنگی را به شما توصیه می‌کنیم. سعی کنید خوردن چای و ادویه‌جات را بسیار محدود کنید. عامل مهم دیگری که اثر آن در تشدید آکنه به اثبات رسیده، تماس‌های شغلی است. آکنه در کسانی که به علت شغلشان با روغن‌های حیوانی و یا معدنی تماس دارند و یا در معرض هوای بسیار گرم و یا بسیار سرد هستند با شدت بیشتری بروز می‌کند.افرادی که شغل‌های پر استرس دارند یا اینکه اصولا از نظر تیپ شخصیتی مضطرب محسوب می‌شوند معمولا دچار آکنه‌های شدید می‌شوند.

اگر خود استرس عامل این تشدید نباشد، حداقل این است که افراد مضطرب معمولا بیش از حد صورت خود را دستکاری می‌کنند و این امر خود باعث تشدید بیماری می‌شود. از دیگر عوامل موثر، لوازم آرایشی، اختلال غدد درون ریز، تعریق زیاد، برخی داروها مانند کورتیزول، هورمون‌های مردانه، قرص‌های ضدبارداری، لیتیوم و باربیتورات‌ها را می‌توان نام برد.
● نحوه صحیح استفاده ازداروهای موضعی ضدجوش یا اکنه

۱-درشروع مصرف داروهای موضعی باید ازمقدارکم ومدت مواجهه(مدت زمانی که دارو روی پوست میماند)کوتاه داروهها استفاده شود.تاپوست به تدریج به داروها عادت کند.

۲-بایدمیزان مصرف داروها(چه ازلحاظ مقداروچه ازلحاظ مدت مواجهه)براساس تحمل پوست تنظیم شود.یعنی اگربدنبال مصرف داروهای موضعی پوست خشک یا قرمز شد،نوبت بعدی مقدارکمتردارواستفاده شود.وهمچنین مدت مواجهه دارو با پوست کاهش یابد.دارو پس از مثلاً پنج دقیقه یک ربع یا یک ساعت شسته شوند.

۳-هرگز نباید روی پوست قرمز و ملتهب داروی مالیدنی محرک استفاده شود.اگربدنبال مصرف داروهای مالیدنی پوست شما قرمز وملتهب شده صبرکنید تا قرمزی والتهاب بخوابد وسپس داروها راادامه دهید.

۴-داروهای مالیدنی را فقط در نواحی ایجاد جوش استفاده کنید.مثلاًاگرجوشها فقط درناحیه پیشانی ایجاد میشوند داروها فقط به ناحیه پیشانی بمالید.اگر جوش درهمه صورت پراکنده است داروها را به همه صورت بمالید.

۵-بیادداشته باشید نواحی تحتانی صورت مثل چانه و اطراف دهان به داروها حساسترند وبیشتر درمعرض خشکی و قرمزی هستند.داروهارا دراین ناحیه با احتیاط مصرف کنید.

۶-همیشه از یک شوینده ملایم برای شستشوی صورت استفاده کنید.صابونهایی که پوست راخشک میکنند،برای افرادیکه درحال مصرف داروهای موضعی هستند مناسب نیستند.شوینده ایی برای پوست ایده ال است که بدنبال شستشو پوست راخشک نکند.اگر پوست با آب خالی تمیز میشود نیازی به استفاده ازشوینده نیست.

۷- همیشه ازیک مرطوب کننده مناسب وفاقدچربی استفاده کنید.استفاده ازیک مرطوب کننده بدنبال هربار شستشوی صورت پوست را نرم کرده و تحمل پوست را به داروهای موضعی افزایش میدهد.

صفحه 8 از 52: « پیشین 1 ... 7 8 9 ... 51 52 پسین »

خانه و خانواده /

سالم زندگی كنیم

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا