انجمن لوتی: عکس سکسی جدید، فیلم سکسی جدید، داستان سکسی
شعر و ادبیات
  
صفحه  صفحه 183 از 267:  « پیشین  1  ...  182  183  184  ...  266  267  پسین »

اشعار شاعران معاصر (لیست شاعران در صفحه نخست)


زن

andishmand
 
آخر این قصه تاریک است

مثل گلدانی کـــه از پروانگـــی بویی ندارد
دم به دم می سوزم از شمعی که سوسویی ندارد

هر نفس می میرم و می کوچم از شهری که آنجا
زیر سقف ســادگی هایش پرســـتویی ندارد

پیش دردم می نشینی، قصه می گویی از آدم
قصــه اویی که در آیینه مهــرویی ندارد

قصه کوه و عمو زنجیر باف و غول دریا
کودکی هایی که طعم خواب لولویی ندارد

قصــه پوشـــالی نا پهــلوانی هـــای او که
شیر بازوش اشکم و دم، یال و پهلویی ندارد

قهـرمانِ کوچه یِ ما ... راستش از تو چه پنهان
روی بازویش همین هایی که می گویی ندارد

باز با این حال او چشم و چراغ کوچه ماست
گر چه از آن روزها جز چشم بی سویی ندارد

قهــــرمانِ سـاده یِ بی ادعایِ کوچه یِ ما
دست و بازو داده در خون، زور بازویی ندارد

گل به گل گردیده ام پروانگی های تنش را
جز صدای سرفه این ویرانه کوکویی ندارد

گردبـــادِ بی قرارِ روزهایِ خشم و آتش
مثـل آن دیروزهــــا دیگر هیاهویی ندارد

هر نفس می میرد و می کوچد از شهری که آنجا
زیر سقف سادگی هایش پرستویی ندارد

***

آخر این قصه تاریک است، حتی این غزل هم
مرگ ســـهراب دلم را نوشدارویی ندارد

من به آتش می کشم خود را ولی در سطر آخر
یک نفر می سوزد از شمعی که سوسویی ندارد
ناگهان رسیدی
و خوشبختی شیشه ی عطری بود
که از دستم افتاد
و در تمام زندگیم پخش شد!
     
  ویرایش شده توسط: andishmand   
زن

andishmand
 
عشق های جریمه

اشتباه اول من و تو یک نگاه بود
عشق ما از اولین نگاه اشتباه بود

گر چه باورت نمی شود ولی حقیقتی است
اینکه کلبه ی من از غم تو روبراه بود

می دویدم و میان کوچه جار می زدم
های های گریه بود و اشک و درد و آه بود

گاه گریه می شدیم و گاه خنده مثل شوق
این هم از تب همان نگاه گاه گاه بود

جنگ بر سر من و خدا و عشق بود سیب
سیب بی گمان در این میانه بی گناه بود

هر کجای شب که مثل سایه پرسه می زدیم
ردی از عبور سرد آفتاب و ماه بود

آفتاب من تویی و ماه من بگو چرا
با حضور آفتاب، روز من سیاه بود؟

اهل شکوه نیستم وگرنه آنهمه غروب
بر غریبی من و تو بهترین گواه بود

هرچه می دوم به انتهای خود نمی رسم
مانده ام کجا، کجای کار اشتباه بود
ناگهان رسیدی
و خوشبختی شیشه ی عطری بود
که از دستم افتاد
و در تمام زندگیم پخش شد!
     
  
زن

andishmand
 
گل داوودی

باید که کسی دشمن جانت شده باشد
تا حسرت او ورد زبانت شده باشد

می ترسم از آن روز که داوودی این باغ
قربان مزامیر دهانت شده باشد

کولی چه کنم آینه را روزی اگر دل
آواره ی ابروی کمانت شده باشد؟

دلتنگ کدامین شب شومند شهیدان؟
شاید به گل سرخ اهانت شده باشد

آن شب که تو پر می زنی و از تب پرواز
یک زخم همه نام و نشانت شده باشد

می فهمم از این هلهله ی دور که باید
در خانه کسی دل نگرانت شده باشد

حیرانم از آن ماهی سیراب که هر روز
لب تشنه یک لقمه نانت شده باشد

از سفره بی روزی ساحل نکشد پا
دریا که نمک گیر لبانت شده باشد
ناگهان رسیدی
و خوشبختی شیشه ی عطری بود
که از دستم افتاد
و در تمام زندگیم پخش شد!
     
  
زن

andishmand
 
همیشه تر از هر چه اتفاق

در کوچه های شهر شما پرسه می زنم
دیوانه وار سر به هوا پرسه می زنم

هر شب به شوق لی لی کفش کتانی اش
در کوچه های بی سر و پا پرسه می زنم

در پارک های باکره ، در خنده های خیس
در جاده های رو به خطا پرسه می زنم

چندان غریب نیست اگر نیمه های شب
در روزنامه های شما پرسه می زنم

دختر فراری ام ؟ نه! کجایم شبیه این...

امضام را بِ...ببین، ب....ب... با پرسه می زنم
شِ...شعر گفته ام مثلا ....نه که حافظم

حس می کنم توام ...تُ ...تُ... تا پرسه می زنم
من هم درست مثل تو وقتی که بی منم

زل می زنم به آینه یا پرسه می زنم
هر شب هزار و سیصد و هشتاد و چند بار

بغض غریب پنجره را پرسه می زنم
من شاعرم ! حقیقت تلخی است شاعری

من در حریق سرد صدا پرسه می زنم
هر شب چو یک ستاره آبی ، شبیه شوق

در خواب هرچه شاه و گدا پرسه می زنم
دنبال آن دقایق معصوم ساده ام

در تیک تاک ثانیه ها پرسه می زنم
در حال ، در محال ، در امروز ، در هنوز

در لحظه های در تو رها پرسه می زنم
دستان من دو شاخه ی خشکیده اند و من

در کوچه باغ سبز دعا پرسه می زنم
چندان غریب نیست اگر نیمه های شب

بر جانماز نافله ها پرسه می زنم
من کودکم به طعم دو گیلاس راضی ام

دنبال چشم تو همه جا پرسه می زنم
ای لحظه همیشه تر از هرچه اتفاق!

گم کرده ام تو را و تو را پرسه می زنم
ناگهان رسیدی
و خوشبختی شیشه ی عطری بود
که از دستم افتاد
و در تمام زندگیم پخش شد!
     
  ویرایش شده توسط: andishmand   
زن

andishmand
 
تو گناه من

سیب ها گناه آدمند ، تو گناه من
سرخ گونه های توست بهترین گواه من

گرچه باورت نمی شود ولی حقیقتی است :
مرگ اشتباه زندگی است، اشتباه من

من حساب سال و ماه را نه، گم نکرده ام
وعده ی من و تو روز مرگ بود ماه من!

من اسیر خویشم این گناه بودن من است
ور نه تو کجا و گریه های گاه گاه من

نیستی و بی تو تهمتی به نام عقل
چون گلوله ای نشسته بر شقیقه گاه من

من نگفته ام شبیه آخرین نگاه تو
تو نگفته ای شبیه اولین گناه من

پشت میله های حبس مانده ای و بر تنت
جامه ای است رنگ شعر های راه راه من

شمع نیستی ولی به شوق چشم های تو
می پرند بال های خسته گِرد آه من

کاشکی بیاید او که رنگ چشمهای توست
تا که وا شود سپیده در شب سیاه من

سیب ها شکوفه می دهند اگر چه دیر
سرخ گونه های توست نازنین، گواه من
ناگهان رسیدی
و خوشبختی شیشه ی عطری بود
که از دستم افتاد
و در تمام زندگیم پخش شد!
     
  
زن

andishmand
 
رقص آتش

آتش ادای رقص مرا در می آورد
مي رقصد و دوباره ادا در می آورد

کبريت می زند شب پاييزی مرا
از خش خش نسيم صدا در می آورد

گاهی مرا به شوق، به شادی، به هر چه سيب
گاهی به ياد خنده ی مادر می آورد

اين تيک تاک پیر که آواز گام اوست
ما را ز بهت ثانيه ها در می آورد

فردا همين قبيله پُر های و هوی اشک
پيش تو چشمهای مرا در می آورد

هر شب کسی دو دست نه، دو خواهش عجيب
از آستين خيس دعا در می آورد

يک لحظه بعد باز همين اشتهای پير
سر از ميان شانه ی ما در می آورد

اين دوره گرد پير که مرگ است نام او
هرجا که شد دلی ز عزا در می آورد

يک لقمه نان سير گدا هر کجا که شد
از سفره های نان و نوا در می آورد

مثل سکانس آخر يک ماجرا شبی
سر از پلاک خانه ما در می آورد
ناگهان رسیدی
و خوشبختی شیشه ی عطری بود
که از دستم افتاد
و در تمام زندگیم پخش شد!
     
  
زن

andishmand
 
تمام زندگی پر

قناری، سار، بلبل پر؛ پرستو پر، کبوتر پر
خزانسوزست باغ دل هرآن گل نازنين تر پر

من وحسرت نشينی ها، من و اين سخت جانی ها
تو از دلبستگی ها پر، تو تا يک آسمان پر، پر

تمام زندگی تکرار يک کوچ است يک پرواز
تمام زندگی تکرار يک گل، يک گل پرپر

تو و چون گل شکفتن ها، تو و تا اوج رفتن ها
من و خار جنون در دل، من و تيرخطر در پر

تمام سينه سرخان روی بال خويش می بردند
و را ، وقتی که زخم يک کبوتر داشتی بر پر

چه می خواهی دگر از من؟ بگير و يک جنون بشکن
اگر آيينه آيينه، اگر دل دل، اگر پر پر

من از افسانه موهوم دل بايست می خواندم
که در اسطوره ی آتش سياوش پر، سمندر پر

هميشه قسمتم اين کنج محنت نيست می دانم
به سوی چشمهايت می گشايم روزی آخر پر
ناگهان رسیدی
و خوشبختی شیشه ی عطری بود
که از دستم افتاد
و در تمام زندگیم پخش شد!
     
  
زن

andishmand
 
سیب

يک غزل گفته ام مثل يک سیب ، با رديف بيفتد بیفتد
شايد اين شعر بی مايه باشد ، شايد اين قافيه بد بیفتد

من ولی امتحان کردم امشب ، آسمان ريسمان کردم امشب
شايد اين شعر بی مايه روزی ، دست يک روح مرتد بيفتد

من ولی در پی يک سوًالم : اين که پايان اين ماجرا چيست؟
اين که آخر چرا مرگ بايد روی يک خط ممتد بيفتد؟

شعله بايد بر انگيزم ازخويش ، دار بايد بياويزم از خويش
تا کی آخر در آيينه چشمم ، بر نگاهی مردد بيفتد

بر لب بام خورشيد بوديم ، بر لب بام خورشيدآری
بر لب بام خورشيد ناگاه ، ماه در پايت آمد بيفتد

اشک بر سطر لبخند افتاد ، خواندم از گونه های تو در باد
سيب يک لحظه، يک اتفاق است ،اتفاقی که بايد بيفتد

اتفاقی شبيه شکستن، خلسه ای مثل از خود گسستن
اتفاقی که امروز... فردا... يا نه ،هر لحظه شايد بيفتد

خيز ودر شهر غوغا کن آزر! آتشی تازه بر پا کن آزر
رفته است آن تبر دار ديروز، پای بت های معبد بيفتد

موج بايد برانگيزی از من ، ماه بايد بياويزی از من
موج يا ماه تا نبض دريا ، يک دم از جزر و از مد بيفتد

*****

مرگ طنزی فصيح است آری ، بايد از عمق جان خواند وخنديد
گرچه اين شعر بی مايه باشد ، گرچه اين قافيه بد بيفتد
ناگهان رسیدی
و خوشبختی شیشه ی عطری بود
که از دستم افتاد
و در تمام زندگیم پخش شد!
     
  
زن

andishmand
 
گل پری ۱

ماه اگـر در شبکلاه زر زری زیبـاتر است
مـاه عالمتاب من در روسری زیبـاتر است

گـر چه زیبا می زند پیدا شدن بر مـوی او
گـم شدن در آن شب نیلوفری زیبـا تر است

عـشــق را در گـنـــجه ً سبز قـدیـمی دیده ام
چشـمش از نار و ترنج کودری زیباتر است

"همـدلــی از همـزبانی خوشتر...." اما اینکه تو
با زبـان از همدلان دل می بری زیباتر است

مــادرم می گفت دختـــر هـای باغ لشــکری
مثل حوری هر یک از آن دیگری زیباتر است

سینـه ریز ســکه کوب دختــرانش در غروب
از قِران آفتــاب و مـشـــتری زیبــاتر اسـت

من به او می گفتم اما - خوب یا بد- گـل پری
گل پری از هر چـه حوری و پری زیباتر است

ولولای دخــتران مثل گــل بــــر روســریش
از سـکوت این شب کــاکـل زری زیباتر است

او که من می خواهمش گلخنده های شرقی اش
توی بــاغ رنگ رنگ روســری زیبــاتر است
ناگهان رسیدی
و خوشبختی شیشه ی عطری بود
که از دستم افتاد
و در تمام زندگیم پخش شد!
     
  
زن

andishmand
 
گل پری ۲

روی تخـت سـبـز مخمـل می نشـیـنـد گـل پری
عاشـق است از بوسه گل می آفریـند گـل پـری

گـاه گـاهی مثـل یک مــاهی کـه می افتد به دام
توی تــور سـبـز پو لک می نشـیـنـد گـل پـری

عــود و اسـپـنـد و حـنا و لاله و قـرآن و شــمع
لالــه را از آن میــان بر می گـزیـنـد گـل پـری :

...لاله ســـرخه ، لالـه زرده ، لاله اومد خونمون
تو لباس سرخ مخمـل گـل به ســر زد خونــمون

تـو لبــاس ســرخ مخـمـل لالـه روشـن می کــنه
ســینه ریـز سـکه کـوب نـقــره گـردن مـی کــنه

فـیـتـیـله ش ابریشــمی و روغـنش اشـک چیشه
لالـه ی رودم نـمـی ســـوزه نـمـی دونـم چــشـه

یار مبارک... نه؛ همین جا یکدم از خود می رود
مــی رود در آیـنــه خـــود را بـبـیـنـد گـل پــری

"مـــن وکـیــلم ؟" بــار سـوم نیـز می پرسند از او
رفتـه است از باغ روًیــا گـل بچـیـنـد گــل پـری

سـفره اش یک مــاه کـم دارد که آنـهم مــادرست
کــاش می شـد خنـچه را از نـو بچـیـنـد گل پری
ناگهان رسیدی
و خوشبختی شیشه ی عطری بود
که از دستم افتاد
و در تمام زندگیم پخش شد!
     
  
صفحه  صفحه 183 از 267:  « پیشین  1  ...  182  183  184  ...  266  267  پسین » 
شعر و ادبیات

اشعار شاعران معاصر (لیست شاعران در صفحه نخست)

رنگ ها List Insert YouTube video   

 ?

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

 

 
DMCA/Report Abuse (گزارش)  |  News  |  Rules  |  How To  |  FAQ  |  Moderator List  |  Sexy Pictures Archive  |  Adult Forums  |  Advertise on Looti
↑ بالا
Copyright © 2009-2024 Looti.net. Looti.net Forum is not responsible for the content of external sites

RTA