ارسالها: 9253
#21
Posted: 7 Dec 2013 19:40
ساحل عاج در جام جهانی؛ فیل‌ها
چگونگی راهیابی به مسابقات
تیم ملی ساحل عاج، ملقب به "فیل‌ها"، برای صعود به جام جهانی ۲۰۱۴ باید در میان پنج تیم برتر آفریقا قرار می‌گرفت. این تیم با توجه به نتایج درخشش فراوانش در سال‌های اخیر، به‌عنوان یکی از مدعیان اصلی راهیابی به برزیل از شرکت در دور اول مرحله مقدماتی معاف بود
در دور دوم این مرحله، ساحل عاج در گروه سوم از گروه‌های ده‌گانه آفریقا قرار گرفت. در این گروه، بغیر فیل‌های سرگروه، تیم‌های مراکش، تانزانیا و گامبیا هم حضور داشتند.
جدی‌ترین رقیب ساحل عاج در این گروه مراکش بود که سابقه حضور در ۴ جام جهانی را داشت.
ستاره‌های ساحل عاج در هر دو بازی رفت و برگشت در مقابل مراکش به تساوی رضایت دادند، اما در چهار بازی دیگر در مقابل تانزانیا و گامبیا به پیروزی رسیدند و با ۵ امتیاز اختلاف نسبت به مراکش در گروه اول شدند. دور آخر مرحله مقدماتی به صورت پلی‌آف برگزار می‌شد و ساحل عاج به قید قرعه مقابل سنگال قرار گرفت.
در بازی رفت این مرحله در ابیجان، ساحل عاج در یک بازی کاملا یک طرفه سه گل به حریف قدرتمندش زده بود، اما در آخرین ثانیه‌های وقت‌های تلف شده یک گل دریافت کرد.
سنگال که با توجه به گل زده در خانه حریف امیدوار شده بود، در بازی برگشت تلاش زیادی برای جبران اختلاف کرد و یک گل هم زد. اما این بار ساحل عاج بود که در لحظات پایانی با ضربه سالومون کالو به گل رسید و امیدهای سنگال را بر باد داد. به این ترتیب ساحل عاج با برتری ۲-۴ در مجموع دو بازی مسافر برزیل شد.
بهترین نتایج در جام‌های جهانی
ساحل عاج پیش از شروع جام جهانی ۲۰۱۰ قوی‌ترین تیم آفریقایی و یکی از مدعیان احتمالی مسابقات به‌حساب می‌آمد.
اما از بخت بد با برزیل و پرتغال همگروه شد و در پایان مرحله گروهی با وجود کسب ۴ امتیاز از ۳ بازی (پیروزی بر کره شمالی، تساوی با پرتغال و باخت به برزیل) از دور مسابقات کنار رفت، هرچند که در میان ۱۶ تیم حذف شده، بهترین نتایج را کسب کرده بود.
سرمربی
صبری لاموشی
این مربی ۴۲ ساله و تونسی‌تبار از ماه مه ۲۰۱۲ هدایت فیل‌ها را در اختیار گرفته است و این اولین تجربه مهم سرمربیگری اوست.
لاموشی که بین سال‌های ۱۹۹۶ و ۲۰۰۱ مجموعا ۱۲ بار پیراهن تیم ملی فرانسه را بر تن کرده، تا سال ۲۰۰۹ به‌عنوان بازیکن فعالیت داشت.
او که سه فصل آخر دوران بازیگری خود را در لیگ قطر سپری کرد، سابقه بازی در باشگاه‌های اینتر پارما، موناکو، اوسر و مارسی را دارد.
لاموشی در سال‌های ۱۹۹۶ و ۲۰۰۰ با اوسر و موناکو قهرمانی در لیگ فرانسه را تجربه کرده، و جام حذفی ایتالیا را هم با پارما فتح کرده است.
ساحل عاج با هدایت او توانست بدون شکست در بازی‌های مقدماتی به جام جهانی ۲۰۱۴ راه یابد.
ستاره افسانه‌ای
دیدیه دروگبا
بازیکنان تیم ملی فعلی درخشان‌ترین نسل تاریخ فوتبال ساحل را تشکیل می‌دهند. اما در میان آنها هیچکس به اندازه دیدیه دروگبا نامدار نیست.
این کاپیتان ۳۵ ساله که احتمالا تا پیش از آغاز جام جهانی ۲۰۱۴ وارد باشگاه صدتایی‌ها خواهد شد، با ۶۲ گل زده در ۹۸ مسابقه ملی، بهترین گلزن تاریخ فیل‌هاست.
دروگبا بازی در تیم ملی را نسبتا دیر و از ۲۴ سالگی شروع کرد و در همین تیم فعلی بازیکنانی هستند که از او سابقه بیشتری در بازی‌های ملی دارند (دیدیه زوکورا با ۱۱۸ و کولو توره با ۱۰۵ بازی ملی).
اما دروگبا که بیشتر شهرتش را مدیون ۸ سال درخشش در نوک حمله باشگاه چلسی است، برای تیم ملی و مردم کشورش چیزی فراتر از یک فوتبالیست است.
او در جریان جنگ داخلی خونین ساحل عاج در اواسط دهه ۲۰۰۰، در ویدئویی که به همراه هم‌تیمی‌هایش ضبط کرد، از طرفین خواست به درگیری‌ها پایان دهند.
دروگبا که در سال ۲۰۱۲ با چلسی قهرمان اروپا شد و دو بار هم به‌عنوان مرد سال آفریقا انتخاب شده، حالا سال‌های پایانی فوتبالش را در گالاتاسرای سپری می‌کند.
او یکی از سفیران حسن نیت برنامه توسعه سازمان ملل (UNDP) هم هست.
چهره شاخص این دوره
تیم ملی ساحل عاج علاوه بر دیدیه دروگبا، مهره‌های توانایی نظیر کولو توره، دیدیه زوکورا، ویلفرید بونی، ژروینیو و سالومون کالو در اختیار دارد.
اما ستاره‌ای که این روزها چشم طرفداران فیل‌ها، و البته نیمه ابی شهر منچستر، به ساق‌های او دوخته شده، یایا توره، هافبک بلند قامت و خوش‌استیل منچسترسیتی است.
این بازیکن ۳۰ ساله که سابقه سه فصل بازی در بارسلونا را هم دارد، این روزها در اوج پختگی قرار دارد، و نبض بازی تیم‌هایش را تنظیم می‌کند.
او در حملات هم حضور موثری دارد و در مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴ چهار گل به ثمر رساند.
سابقه در جام‌های جهانی
راهیابی ساحل عاج به جام‌های جهانی اتفاقی نسبتا جدید است.
این کشور برای اولین بار در سال ۲۰۰۶ در بزرگترین تورنمنت فوتبال جهان حضور یافت، و همانطور که پیشتر ذکر شد، در جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی هم شرکت داشت.
برخی از بازیکنان تیم فعلی در دو جام قبلی هم حاضر بودند، اما این تیم در هر دو دوره قبلی در "گروه مرگ" مسابقات قرار گرفت و در همان دور اول حذف شد (ساحل عاج در سال ۲۰۰۶ هم با آرژانتین، هلند و صربستان همگروه بود).
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#22
Posted: 7 Dec 2013 20:02
روسیه در جام جهانی
چگونگی راهیابی به مسابقات
روسیه در مرحله مقدماتی در گروه ۶ قاره اروپا با پرتغال، جمهوری آذربایجان، ایرلند شمالی، لوگزامبورگ و اسرائیل همگروه بود.
روس‌ها در این گروه شروع خوبی داشتند و با پیروزی در ۴ بازی اول، از دیگر مدعیان، به‌خصوص، پرتغال جلو افتاند. در ادامه، نتایج خارج از خانه آنها قدری افت کرد، اما با پیروزی در همه بازی‌های خانگی توانستند برتری خود نسبت به پرتغال را حفظ کنند و در پایان دور برگشت با ۱ امتیاز بیشتر نسبت به یاران کریستیانو رونالدو، مستقیما راهی برزیل شوند.
روس‌ها پیش از سال ۱۹۹۱ در قالب تیم ملی اتحاد شوروی در مسابقات شرکت می‌کردند و در جام جهانی ۱۹۶۶ به مقام چهارم جهان دست یافتند.
از زمان استقلال از اتحاد شوروی، روسیه دو بار در جام‌های جهانی ۱۹۹۴ و ۲۰۰۲ حاضر بوده، و هر دو بار همان دور اول با کسب ۱ برد و تحمل ۲ شکست از دور مسابقات کنار رفته است.
جالب اینکه در سال ۱۹۹۴، با وجود خداحافظی زود هنگام روسیه با جام، اولگ سالنکو، مهاجم این تیم، با زدن ۶ گل در سه بازی به‌همراه هریستو استویچکوف بلغار آقای گل مسابقات شد.
سرمربی
فابیو کاپلو
این سرمربی نامدار ایتالیایی در سال ۲۰۱۲ بعد از خداحافظی با تیم ملی انگلستان، بجای دیک ادووکات هلندی هدایت تیم ملی روسیه را بدست گرفت.
سرمربیگری نه‌چندان موفق کاپلو در تیم ملی انگلستان اولین تجربه ملی او بود.او پیش از آن دوران فوق‌العاده موفقی را در رده باشگاهی پشت سر گذاشته بود و توانسته بود با تک‌تک تیم‌هایی که هدایت آنها را برعهده می‌گرفت در لیگ‌های داخلی قهرمان شود.
او در مجموع ۵ بار قهرمانی لیگ ایتالیا (۴ قهرمانی با آث میلان و ۱ قهرمانی با آ اس رم، بدون احتساب دو قهرمانی بازپس گرفته شده با یوونتوس)، ۲ بار قهرمانی در لیگ اسپانیا (با رئال مادرید) و یک قهرمانی اروپا (با آث میلان) را تجربه کرده است.
کاپلو به‌عنوان بازیکن هم افتخارات زیادی در کارنامه دارد و از جمله با یوونتوس و آث میلان مجموعا ۴ بار قهرمان ایتالیا شده است. او که در خط میانی بازی می‌کرد، در دهه ۱۹۷۰ عضو تیم ملی ایتالیا هم بود و در ۳۲ بازی ملی ۸ گل زد.
ستاره افسانه‌ای
لئو یاشین
پیش از فروپاشی شوروی، این کشور ستاره‌های مطرحی به فوتبال جهان معرفی کرد، که البته بسیاری از آنها نظیر اولگ بلوخین و ایگور بلانوف اوکراینی بودند.
در میان بازیکنان روس‌تبار فوتبال شوروی، نامدارترینشان لئو یاشین، دروازه‌بان افسانه‌ای اواخر دهه ۱۹۵۰ و دهه ۱۹۶۰ بود. یاشین که به "عنکبوت سیاه" و "پلنگ سیاه" ملقب بود، بین سال‌های ۱۹۵۸ و ۱۹۷۰ در ۴ جام جهانی شرکت کرد.
او در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن با تیم شوروی به مدال طلا رسید و در سال ۱۹۶۰ هم در جام ملتهای اروپا قهرمان شد. یاشین در طول دوران دروازه‌بانی‌اش در ۲۷۰ مسابقه تونست دروازه‌اش را بسته نگاه دارد، و حدود ۱۵۰ ضربه پنالتی را مهار کرد.
یاشین عموما به‌عنوان بهترین دروازه‌بان قرن بیستم شناخته می‌شود. او بعد از کنار گذاشتن فوتبال، در کادر مدیریتی باشگاه دینامو مسکو مشغول بکار شد. یاشین چند سال قبل از مرگش، در سال ۱۹۸۶ به‌خاطر خون‌مردگی شدید در یکی از پاها، مجبور شد به قطع پایش رضایت دهد.
چهره شاخص این دوره
الکساندر کرژاکوف
print screen windows xp
این مهاجم ۳۱ ساله بیشتر دوران حرفه‌ایش را در باشگاه زنیت سن‌پترزبورگ گذرانده، و هم‌اکنون هم عضو این تیم است. کرژاکوف با ۴ گل زده در مرحله مقدماتی بهترین گلزن روسیه بود.
او که سابقه بازی در باشگاه سویا را هم دارد، در ۷۷ بازی ملی ۲۴ گل برای روسیه زده است. از زمانی که کاپلو هدایت تیم ملی روسیه را بدست گرفته، کرژاکوف را به مهاجمان دیگری نظیر رومن پاولیوچنکو، آندری آرشاوین و پاول پوگربنیاک ترجیح داده، و کرژاکوف در اکثر بازی‌ها خط حمله روسیه را رهبری کرده است.
او ۲ قهرمانی لیگ روسیه، ۱ قهرمانی در جام حذفی و سوپرجام اسپانیا، و یک عنوان آقای گلی لیگ روسیه را در کارنامه دارد.
سابقه در جام‌های جهانی
روسیه تا زمان فروپاشی اتحاد شوروی در قالب تیمی مستقل در مسابقات جهانی شرکت نمی‌کرد. شوروی پیش از تجزیه در ۷ جام جهانی شرکت کرد و در سال ۱۹۶۶ تا نیمه نهایی پیش رفت و نهایتا چهارم شد.
این کشور در جام‌های ملتهای اروپا هم ۳ قهرمانی و ۱ نایب قهرمانی را در کارنامه داشت. اما بعد از استقلال روسیه از شوروی، تیم ملی روسیه نتوانسته آن افتخارات را تکرار کند.
روسیه تنها در ۲ جام جهانی ۱۹۹۴ و ۲۰۰۲ حاضر بوده، که هر دو بار با با کسب تنها یک برد و تحمل دو شکست در همان دور اول حذف شده است.
نقطه روشن حضور روسیه در جام جهانی ۱۹۹۴، پیروزی ۶-۱ مقابل کامرون بود؛ مسابقه‌ای که در آن اولگ سالنکو ۵ گل زد. اما باخت مقابل سوئد و برزیل باعث حذف روسیه از آن مسابقات شد.
در سال ۲۰۰۲ روسیه در گروهی نسبتا آسان کارش را با برد مقابل تونس شروع کرد، ولی دو شکست برابر ژاپن و بلژیک باعث شد روس‌ها در پایان دور اول به خانه بازگردند.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#23
Posted: 7 Dec 2013 20:08
ایتالیا؛ لاجوردی‌ها
photo storage
چگونه به بازی ها راه یافتند
با آنکه حریفان قدری در گروه B اما برای راهیابی به عنوان تیم اول به برزیل کار زیاد دشواری نداشتند. شش پیروزی و چهار تساوی و بدون باخت، نتیجه عملکرد لاجوردی پوشان در این گروه بود.
در خانه فقط در مقابل ارمنستان، آن هم در حالیکه صعودشان قطعی شده بود با نتیجه ۲ بر ۲ متوقف شدند و در باقی بازی ها میهمان‌شان را شکست دادند.
پس از برزیل پرافتخارترین تیم جهان هستند. فقط در در دوره (۱۹۳۰ و ۱۹۵۸) حضور نداشته‌اند. کارنامه پربارشان شامل ۴ قهرمانی، ۲ بار نایب قهرمانی و یک مقام سومی و یک مقام چهارمی است.
آخرین بار در سال ۲۰۰۶ در آلمان با شکست دادن فرانسه در ضربات پنالتی به قهرمانی رسیدند. اما بدترین نتیجه شان دوره پیش بود که به عنوان مدافع عنوان قهرمانی در مرحله گروهی حذف شدند.
برخلاف سابقه خیره کننده شان در جام جهانی، در جام ملتهای اروپا با توجه به اسم و رسم شان چندان درخشان نبوده اند و از نظر افتخار آفرینی پائین تر از کشورهایی چون آلمان، اسپانیا، فرانسه و شوروی سابق قرار دارند. فقط یک بار آن هم ۴۶ سال پیش قهرمان اروپا شدند و دو بار هم در سال های ۲۰۰۰ و ۲۰۰۶ به فینال رسیدند.
مربی
چزاره پراندلی
پس از پنج فصل نسبتا موفقیت با فیورنتینا، در پی نمایش فاجعه بار ایتالیا در جام جهانی ۲۰۱۰، جایگزین مارچلو لیپی شد.
این مربی ۵۷ ساله که پیش از این سابقه مربی گری در سطح ملی نداشت، بزرگترین افتخارش در سطح باشگاهی به قهرمانی رساندن تیم ورونا در سری ب ایتالیا بود.
اما رساندن ایتالیا به فینال جام ملت های اروپا در سال ۲۰۱۲ ان هم پس از نمایش فاجعه بار ایتالیا در جام جهانی دو سال پیش از آن، افتخاری بزرگی برای او محسوب می‌شود.
یک سال بعد او در جام کنفدراسیون ها ایتالیا را به مقام سومی رساند.
ستاره
ماریو بالوتلی
how to screen capture
مهاجم جنجالی ایتالیا که پس از جدایی از منچستر سیتی، روزهای خوبی را میلان می‌گذراند، با پنج بهترین گلزن گروه B بود.
اگر این بازیکنِ زاده سیسیل و بزرگ شده استان لمباردی بتواند خشم خود را کنترل کند و با حرکت های واکنشی خود و تیمش را به دردسر نیندازد، قطعا در برزیل برگ برنده ای برای ایتالیایی ها خواهد بود که بتوانند ناکامی دوره پیش را جبران کنند.
او در این فصل در آث میلان در ۲۰ بازی ۱۵ گل زده که در مقابل ۲۰ گلی که در ۵۴ بازی در منچستر سیتی زده، جهش شگفت انگیزی محسوب می شود که شاید این عطش گلزنی بتواند به راحتی ایتالیا به مرحله های بعدی در جام جهانی برساند.
بازیکن افسانه‌ای
دینو زوف
دروازه بانی که با تیم ایتالیا به همه افتخاراتی که یک بازیکن آرزو دارد رسیده است. او که از سال ۱۹۶۸ تا ۱۹۸۳ سنگربان تیم ملی ایتالیا بوده است. در سال ۱۹۶۸ همراه با ایتالیا قهرمان اروپا شد و در سال ۱۹۸۲ که بازوبند کاپیتانی را بر بازو داشت، با این تیم قهرمان جام جهانی شد.
زوف که به عنوان یکی از بهترین دروازه بانان تاریخ فوتبال جهان شناخته می‌شود، مسن‌ترین بازیکن تاریخ جام جهانی بوده که جام قهرمانی را بالای سر برده است.
او همچنین رکورد بیشترین زمان بسته نگه داشتن دروازه اش در بازی های ملی را داراست.
زوف برای تیم یوونتوس ۳۳۰ بار به میدان رفت و چندین بار با این تیم به قهرمانی سری آ رسید. او یک بار به عنوان بازیکن و یک بار به عنوان مربی با یوونتوس به قهرمانی جام یوفا دست یافته است.
حضور در جام جهانی
۱۹۳۴ (برنده) ، ۱۹۳۸ (برنده) ، ۱۹۵۰ (دور اول) ، ۱۹۵۴ (دور اول) ، ۱۹۶۲ (دور اول) ، ۱۹۶۶ (دور اول) ، ۱۹۷۰ (مقام دوم) ، ۱۹۷۴ (دور اول) ، ۱۹۷۸ (دور اول) ، ۱۹۸۲ (برنده ) ، ۱۹۸۶ (دور دوم) ، ۱۹۹۰ (مقام سوم) ، ۱۹۹۴ (مقام دوم) ، ۱۹۹۸ (یک چهارم پایانی) ، ۲۰۰۲ (دور دوم) ، ۲۰۰۶ (برنده) و ۲۰۱۰ (دور اول)
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#24
Posted: 7 Dec 2013 20:17
آرژانتین؛ سفید و آبی آسمانی
آرژانتین که یکی از پرافتخارترین تیم‌های ملی جهان است، در مرحله مقدماتی در آمریکای جنوبی یک بار دیگر یکی از مدعیان اصلی صعود به جام جهانی بود.
آلبی‌سلسته‌ها (سفید و آبی آسمانی‌ها) در بازی‌های خانگی با ۶ پیروزی و ۲ مساوی بهترین عملکرد را داشتند و نهایتا با ۳۲ امتیاز از ۱۶ بازی و کسب مقام اول گروه، مستقیما به جام جهانی ۲۰۱۴ راه یافتند.
آرژانتین با تکیه بر مهاجمان فوق‌العاده‌ای نظیر لیونل مسی، گونزالو هیگواین و سرجیو آگوئرو با زدن ۳۵ بهترین خط حمله مرحله مقدماتی را در گروهش داشت.
این تیم با توجه به نتایج خوبش در سال‌های اخیر، در رده‌بندی فیفا هم به رده سوم صعود کرده، در قرعه‌کشی جام جهانی ۲۰۱۴ نامش یک بار دیگر در گلدان سرگروه‌ها قرار خواهد داشت.
بهترین نتایج در جام‌های جهانی
آرژانتین در سال‌های ۱۹۷۸ و ۱۹۸۶ قهرمان جهان شده است. از این دو عنوان قهرمانی، از دید برخی از کارشناسان فوتبال، این تیم در جام جهانی ۷۸ در مقایسه با دیگر تیم‌های حاضر
قهرمانی آلبی‌سلسته‌ها در سال ۱۹۷۸ در خانه بدست آمد و به اعتقاد بسیاری، تیم‌هایی نظیر برزیل و هلند شایستگی بیشتری برای فتح آن جام داشتند.
اما در جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک، بازیکنان کارلوس بیلاردو، و در رأس آنها دیگو آرماندو مارادونا، جذاب‌ترین تیم جام بودند و با نمایش‌هایی دیدنی جام را فتح کردند.
سرمربی
آلخاندرو سابیا
این مربی ۵۹ ساله از سال ۲۰۱۱ هدایت تیم ملی کشورش را بدست گرفته است. او که سابقه ۸ بازی برای تیم ملی آرژانتین را دارد، در سال ۱۹۸۹ کفش‌هایش را آویخت و وارد عرصه مربیگری شد.
البته او در بیشتر دوران مربیگری‌اش به‌عنوان دستیار دانیل پاسارلا، کاپیتان و سرمربی سابق آرژانتین، فعالیت کرده است.
آقای سابیا در سال ۲۰۰۹ سرمربی باشگاه استودیانتس آرژانتین شد و این تیم را به قهرمانی جام لیبرتادورس آمریکای جنوبی رساند.
استودیانتس سال بعد در آپرتورا (نیم فصل اول لیگ آرژانتین) هم قهرمان شد. سابیا بعد از نتایج ضعیف آرژانتین در کوپا آمریکای ۲۰۱۱، جانشین سرجیو باتیستا شد.
ستاره افسانه‌ای
دیگو آرماندو مارادونا
image hosting
آرژانتین همیشه جمعی از بهترین ستاره‌های فوتبال جهان را در اختیار داشته است؛ از گی‌یرمو استابیله، آقای گل اولین دوره جام جهانی گرفته، تا لیونل مسی، پرافتخارترین بازیکن حال حاضر فوتبال جهان و برنده جایزه بهترین بازیکن جهان در ۴ سال اخیر.
اما اسطوره‌ای که فوتبال ملی آرژانتین بیش از هر کسی با آن شناخته می‌شود، دیگو مارادونا است. "ال دیگو" که به اعتقاد بسیاری بهترین بازیکن تاریخ فوتبال جهان است، بیشترین نقش را در قهرمانی آرژانتین در جام جهانی ۱۹۸۶ داشت.
او در این مسابقات ۵ گل زد، که در میان آنها دو گلی که، یکی با دست، و دیگری با عبور از ۷ بازیکن حریف، به انگلستان زد، از بقیه به‌یاد ماندنی‌تر بودند.
مارادونا در جام جهانی ۱۹۹۰ هم تا به مدال نقره دست یافت. او همانقدر که به‌خاطر مهارت‌های فنی‌اش مشهور بود، خارج از زمین فوتبال هم پرحاشیه بود و در سال‌های آخر دوران بازی‌اش گرفتار مصدومیت و محرومیت ناشی از دوپینگ شد.
مارادونا در باشگاه‌های مختلفی از جمله بوکا جونیورز آرژانتین و بارسلونا و سویای اسپانیا بازی کرده، اما بیشتر شهرتش را مدیون ۷ سالیست که در باشگاه ناپولی ایتالیا بازی می‌کرد.
او ناپل را به تنها دو قهرمانی‌اش در لیگ ایتالیا رساند و با این تیم جام یوفا را هم فتح کرد. پیراهن شماره ۱۰ ناپل در سال ۲۰۰۰ به افتخار او بازنشسته شد.
او بعد از آویختن کفش‌هایش مدتی گرفتار عوارض ناشی از مصرف کوکائین بود، اما در سال ۲۰۰۸ هدایت تیم ملی آرژانتین را برعهده گرفت و با این تیم در جام جهانی ۲۰۱۰ تا مرحله یک‌چهارم نهایی پیش رفت.
مارادونا بعد از آن مدتی هم سرمربی باشگاه الوصل امارات بوده است.
چهره شاخص این دوره
لیونل مسی
imgurl
ستاره ۲۶ ساله بارسلونا در ۴ سال اخیر همه جوایز فردی و باشگاهی ممکن را به خود اختصاص داده و رکوردهای زیادی را شکسته است.
این ستاره ۱۶۹ سانتی‌متری که از ۱۳ سالگی به بارسلونا پیوسته، قاعدتا تازه در نیمه راه دوران فوتبالش است، و در ۸ سالی که برای تیم بزرگسالان باشگاه بازی کرده، ۶ قهرمانی در لیگ اسپانیا، ۲ قهرمانی در جام حذفی، ۳ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، ۲ سوپر جام اروپا و ۲ جام باشگاه‌های جهان را بدست آورده، و ۴ فصل پیاپی آقای گل لیگ قهرمان شده است.
مسی در فصل ۱۲-۲۰۱۱ مجموعا ۷۳ گل زد و از نظر بیشترین گل زده در طول یک فصل هم در اروپا رکورد دار شد.
او که در ۴ سال اخیر به‌عنوان مرد سال فوتبال جهان انتخاب شده ولی در بازی‌های ملی به اندازه بازی‌هایش با پیراهن بارسلونا درخشش نداشته است.
با این وجود، در سال ۲۰۰۵ با تیم جوانان آرژانتین قهرمان و آقای گل جام جهانی زیر ۲۰ سال شده، و در سال ۲۰۰۸ هم در پکن مدال طلای المپیک را بر گردن آویخته است.
او در ۸۳ بازی ملی ۳۷ گل زده، و در مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ با ۱۰ گل بهترین گلزن آرژانتین بود. مسی از دو سال پیش بازوبند کاپیتانی تیم ملی را هم بر بازو می‌بندد.
سابقه در جام‌های جهانی
آرژانتین بعد از برزیل، آلمان و ایتالیا پرافتخارترین کشور در تاریخ جام‌های جهانی است. این کشور که سال آینده برای شانزدهمین بار در این مسابقات حاضر می‌شود، در سال‌های ۱۹۷۸ و ۱۹۸۶ جام قهرمانی را فتح کرده، و در سال‌های ۱۹۳۰ (اولین دوره) و ۱۹۹۰ هم نایب قهرمان شده است.
همچنین در سال‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۷۸ هم آقای گل مسابقات از تیم ملی آرژانتین بوده است (گی‌یرمو استابیله و ماریو کمپس).
آرژانتین همچنین با ۱۴ قهرمانی در مسابقات جام ملتهای آمریکا (کوپا آمریکا) پرافتخارترین تیم این مسابقات است. این کشور در حال حاضر در رده سوم رده‌بندی فیفاست و در جام جهانی برزیل یکی از سرگروه‌ها خواهد بود.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#25
Posted: 7 Dec 2013 20:27
پرتغال در جام جهانی؛
چگونه به برزیل رسیدند
در گروه رقابت تنگاتنگی با روسیه داشتند. فقط یک بار به روسیه باختند. اما امتیازهای حساسی که در تساوی در دو بازی با اسرائیل از دست دادند٬ آنها را پائینتر از روسیه، در رده دوم قرار داد و با یک امتیاز کمتر از صعود مستقیم باز ماندند.
در مرحله پلی آف حریف سوئد شدند. بازی اول را با تک گل رونالدو بردند. در بازی دوم میهان سوئدی‌ها بودند و در یک بازی حساس با هت تریک رونالدو مقابل دو گل زلاتان ابراهیموویچ٬ جای خود را در میان ۳۲ تیم مرحله نهایی به دست آوردند.
بهترین نمایش جهانی
در مجموع پنج بار در مرحله نهایی جام جهانی حضور داشته‌اند. در دو دوره به نیمه نهایی رسیدند. در سال ۱۹۶۶ با شکست دادن شوروی به مقام سومی دست یافتند.
سالی که پرتغال در یک چهارم نهایی مقابل کره شمالی که با شگفتی سازی خود به توفان زرد معروف شد٬ قرار گرفت و در ۲۵ دقیقه سه گل خورد. اما وقتی موتور اوزه بیو روشن شد و چهار گل از پنج گل پرتغال را زد٬ شیرین ترین خاطره پرتغالی ها در تاریخ جام جهانی رقم خورد.
پرتغال در سال ۲۰۰۶ هم به نیمه نهایی رسید که پس از شکست مقابل فرانسه از راهیابی به فینال باز ماند و در رده بندی مغلوب آلمان٬ میزبان بازی ها شد. در آن سال پرتغال هم گروه ایران بود که این تیم را دو بر صفر شکست داد.
مربی
پائولو بنتو
مربی جوانی که فقط هشت سال بعد از خداحافظی از تیم ملی به عنوان بازیکن، هدایت تیم کشورش را عهده دار شد. بازیکن سابق اسپورتینگ لیسبون، بلافاصله پس از بازنشستگی مربیگری را آغاز کرد.
از تیم جوانان اسپورتینگ آغاز کرد و یک سال بعد مربی بزرگسالان شد و این تیم را در چندین تورنمنت مختلف در پرتغال به قهرمانی رساند.
در سال ۲۰۱۰ در چهل سالگی جایگزین کارلوس کی‌روش، مربی فعلی تیم ملی ایران شد.
دستاورد چشمگیری در جام ملت های اروپا ۲۰۱۲ نداشت و راهیابی پرتغال در آخرین فرصت به برزیل بزرگترین افتخارش به عنوان سرمربی تیم ملی پرتغال بوده است.
او امید دارد تا با بهره گیری از ستارگانی چون رونالدو و پوشتیگا (بهترین گلزن پرتغال در مرحله انتخابی) بتواند ناکامی اش را در جام ملتهای ارووا جبران کند.
ستاره
کریستیانو رونالدو
image hosting
به راحتی می توان گفت که حالا نام رونالدو به تنهایی بزرگتر از تیم ملی پرتغال باشد. این روزها که مسی در مصدومیت به سر می برد٬ سخت نیست که عنوان بهترین بازیکن جهان را به او داد.
قطعا رسیدن پرتغال به برزیل مدیون هنرنمایی رونالدو به خصوص در دو بازی آخر مقابل سوئد بود که هر چهار گل پرتغال را در مرحله پلی آف به ثمر رساند و پرتغال را برای ششمین بار راهی جام جهانی کرد.
او در مجموع ۸ گل در مرحله انتخابی برای پرتغال زد٬ گل هایی که او را با ۴۷ گل به صدر جدول بهترین گلزن ملی تاریخ فوتبال پرتغال (مشترک با پائولتا) فرستاد.
بازیکن افسانه ای
اوزه بیو
پرتغالی ها با آنکه بازیکنانی مثل فیگو و رونالدو داشته اند، اما هنوز اوزه بیو را از یاد نبرده‌اند.
در جام ۱۹۶۶ اگر امتیاز میزبانی انگلستان نبود، شاید اکنون آنها به لطف جادوی این بازیکن یک جام قهرمانی در کارنامه خود داشتند. ۹ گلی که اوزه بیو در جام جهانی ۱۹۶۶ زد، پرتغال را به مقام سومی رساند.
بسیاری از نسل های قدیمی پرتغالی ها هنوز شیرینی برد پرگل کشورشان مقابل برزیل، مدافع قهرمانی که در آن اوزه بیو دو گل زد را زیر زبان شان حس می‌کنند. بردی منجر به حذف قهرمان جهان در مرحله مقدماتی شد.
حضور در جام جهانی
۱۹۶۶ (سوم) ، ۱۹۸۶ (دور اول) ، ۲۰۰۲ (دور اول) ، ۲۰۰۶ (چهارم) و ۲۰۱۰ (یک هشتم پایانی)
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#26
Posted: 7 Dec 2013 20:42
کامرون در جام جهانی؛ شیرهای رام ناشدنی
چگونگی راهیابی به مسابقات
تیم ملی کامرون، ملقب به "شیرهای رام ناشدنی"، برای صعود به جام جهانی ۲۰۱۴ باید در میان پنج تیم برتر آفریقا قرار می‌گرفت. این تیم با توجه به نتایج سوابق درخشانش، و به‌عنوان یکی از مدعیان اصلی راهیابی به برزیل از شرکت در دور اول مرحله مقدماتی معاف بود.
در دور دوم این مرحله، کامرون در گروه نهم از گروه‌های ده‌گانه آفریقا قرار گرفت. در این گروه، بغیر کامرون، تیم‌های لیبی، جمهوری دموکراتیک کنگو و توگو هم حضور داشتند. کامرون برای صعود از این گروه کار چندان دشواری نداشت، و با وجود شکست در زمین نزدیک‌ترین رقیبش، یعنی لیبی، با پیروزی در هر سه بازی خانگی و کسب چهار امتیاز خارج از خانه در دو بازی مقابل توگو و کنگو، راهی دور سوم شد.
ر بازی رفت و برگشت پلی‌آف، شیرهای رام ناشدنی باید مقابل تونس قرار می‌گرفتند. تونسی‌ها که در رده‌بندی فیفا ۱۵ پله بالاتر از کامرون قرار داشتند، حریفی به‌مراتب سخت‌تر از حریفان قبلی به‌حساب می‌آمدند. اما کامرونی‌ها بعد از گرفتن یک تساوی بدون گل در زمین حریف، در بازی برگشت با پیروزی ۴-۱ عقاب‌های کارتاژ را به‌زیر کشیدند و خود مسافر برزیل شدند.
بهترین نتایج در جام‌های جهانی
کامرون از حیث حضور در جام‌های جهانی باسابقه‌ترین کشور آفریقاست. شیرهای رام ناشدنی از ۸ جام جهانی قبلی در ۶ جام حاضر بوده اند. بهترین نتایج کامرون در جام‌های جهانی به سال ۱۹۹۰ برمی‌گردد.
در آن جام که در ایتالیا برگزار می‌شد، کامرون در بازی افتتاحیه با تک‌گل فرانسوا اومام بیئیک، دیگو مارادونا و یارانش را، که مدافع عنوان قهرمانی بودند، شکست داد. کامرون در آن سال تا یک‌چهارم نهایی جام پیش رفت، ولی در این مرحله با ضربه پنالتی گری لینکر در وقت اضافی ۲-۳ به انگلستان باخت و حذف شد.
سرمربی
فولکر فینکه
این مربی ۶۵ ساله آلمانی از ماه مه ۲۰۱۳ هدایت تیم ملی کامرون را بدست گرفته است. او دهمین کسی است که در هشت سال اخیر سکان هدایت این تیم را در اختیار می‌گیرد. آقای فینکه شهرت در عالم مربیگری را بیش از همه مدیون باشگاه فرایبورگ است.
او بین سال‌های ۱۹۹۱ و ۲۰۰۷ به‌مدت ۱۶ سال سرمربی این باشگاه آلمانی بود که از این نظر در باشگاه فرایبورگ و بوندس‌لیگای آلمان رکورد دار است. بزرگترین افتخار تاریخ باشگاه فرایبورگ، یعنی رسیدن به مقام سوم بوندسلیگا در فصل ۹۵-۱۹۹۴ و راهیابی به جام یوفا، در این دوران بدست آمد. آقای فینگه سابقه سرمربیگری باشگاه اوراوا رد دایموندز ژاپن را هم دارد.
ستاره افسانه‌ای
روژه میلا
در دو دهه اخیر کامرون بازیکنان برجسته زیادی را به فوتبال جهان معرفی کرده، اما اولین فوتبالیستی که فوتبال کامرون، و شاید آفریقا را در سطح جهان مطرح کرد، روژه میلر، معروف به آلبرت روژه میلر (روژه میلا) بود.
میلا که در جام جهانی ۱۹۸۲ عضو تیم ملی کامرون بود، بعد از سال‌ها بازی در باشگاه‌های فرانسه، در اواخر دهه ۱۹۸۰، بعد از خداحافظی از تیم ملی، به جزیره رئونیون (تحت حاکمیت فرانسه) در اقیانوس هند کوچ کرده، و در یک تیم محلی بازی می‌کرد.
اما در آستانه جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا، پل بیا، رئیس جمهوری وقت کامرون، از او خواست که به تیم ملی بازگردد.
پس از پیروزی کامرون بر آرژانتین، میلای ۳۸ ساله با دو گلی که به رومانی زد، تیمش را به پیروزی و سرگروهی رساند. او در یک‌هشتم نهایی هم در وقت اضافه دو گل به کلمبیا و رنه هیگوئیتا، دروازه‌بان معروفش زد تا قاره آفریقا برای اولین بار نماینده‌ای در جمه هشت تیم برتر جهان داشته باشد.
میلا در جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا هم یک گل به روسیه زد (هرچند که کامرون آن بازی را ۱-۶ باخت) تا با ۴۲ سال سن، مسن‌ترین گلزن در تاریخ جام‌های جهانی باشد.
چیزی که شاید بیش از همه در ذهن طرفدارانش مانده باشد، رقص معروفش در کنار پرچم کرنر بعد از گلزنی بود.
چهره شاخص این دوره
ساموئل اتوئو
how to screen capture
این مهاجم ۳۲ ساله بدون شک پرافتخارترین فوتبالیست کامرونی و شاخص‌ترین مهره تیم ملی کامرون در یک دهه اخیر بوده است.
اتوئو که با ۵۵ گل در ۱۱۲ بازی ملی، بهترین گلزن تاریخ شیرهای رام ناشدنی است، در حال حاضر کاپیتان تیم ملی هم هست.
او که تابحال ۴ بار مرد سال آفریقا شده، و بهترین گلزن تاریخ جام ملتهای آفریقا هم هست، در بارسلونا و اینتر به شهرت رسید و با این دو تیم لیگ قهرمانان اروپا را فتح کرد.
او پس از همه این افتخارات، دو فصل پیش با قراردادی که او را به پردرآمدترین فوتبالیست جهان تبدیل می‌کرد به باشگاه ثروتمند، ولی نه‌چندان مطرح آنژی ماخاچ‌کالا (ماخاچ قلعه) پیوست، و از سطح اول فوتبال اروپا فاصله گرفت.
اتوئو که امسال با پیراهن چلسی به میدان می‌رود، درخشش و بخصوص سرعت و چالاکی سابقش را ندارد، و در تیم ملی هم با برخی هم‌تیمی‌هایش اختلاف دارد و اخیرا آنها را متهم کرده که عمدا به او پاس نمی‌دهند.
اما این شیر پیر هنوز هم شامه تیزی دارد و در محوطه جریمه خطرناک‌ترین بازیکن کشورش به‌حساب می‌آید.
سابقه در جام‌های جهانی
کامرونی‌ها پیش از ۶ بار در جام‌های جهانی شرکت کرده اند. آنها که حضور در صحنه جهانی را از سال ۱۹۸۲ و جام جهانی اسپانیا شروع کردند، در آن تورنمنت با ایتالیا (قهرمان جام)، لهستان (تیم سوم جام) و پرو همگروه بودند، و با وجود کسب سه تساوی، به‌خاطر گل زده کمتر نسبت به لهستان به خانه برگشتند.
آنها بعد از یک وقفه در سال ۱۹۸۶، در سال ۱۹۹۰ دوباره به جام جهانی راه پیدا کردند و با صعود به جمع هشت تیم پایانی، بهترین نتیجه تاریخشان را ثبت کردند. کامرون پس از آن بجز سال ۲۰۰۶، در همه جام‌های جهانی حضور داشته، ولی هنوز نتوانسته نتایج سال ۱۹۹۰ را تکرار کند.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#27
Posted: 7 Dec 2013 20:58
کلمبیا در جام جهانی؛
با توجه به میزبانی و صعود مستقیم برزیل به جام جهانی ۲۰۱۴، در این دوره ۹ تیم در گروه مقدماتی آمریکای جنوبی حضور داشتند، که کلمبیا بعد از ۱۶ بازی با ۳۰ امتیاز بعد از آرژانتین در جای دوم قرار گرفت و به جام جهانی بیستم صعود کرد.
رادامل فالکائو با ۹ گل زده بهترین گلزن کلمبیا در دور مقدماتی بود. کلمبیا با دریافت تنها ۱۳ گل، در میان تیم‌های گروه بهترین عملکرد دفاعی را داشت. این تیم در حال حاضر در رده‌بندی فیفا در جای چهارم است، و در قرعه‌کشی جام جهانی برزیل نامش در گلدان سرگروه‌ها قرار خواهد داشت.
بهترین نتایج در جام‌های جهانی
کلمبیا در جام‌های جهانی گذشته عملکرد چندان درخشانی نداشته، و بهترین نتیجه آن به سال ۱۹۹۰ برمی‌گردد که با هدایت فرانسیسکو ماتورانا توانست با وجود شکست مقابل یوگسلاوی، با پیروزی بر امارات متحده عربی و تساوی با آلمان به‌عنوان تیم سوم از گروهش صعود کند.
کلمبیا در یک‌هشتم نهایی آن مسابقات در وقت اضافه مقابل کامرون ۲-۱ شکست خورد و حذف شد. گل دوم کامرون روی اشتباه رنه هیگوئیتا، دروازه‌بان ماجراجوی کلمبیا، زده شد که توپ را در میانه زمین به روژه میلا، مهاجم کامرونی، تقدیم کرد. حضور در جمع ۱۶ تیم پایانی ایتالیای ۹۰ بهترین نتیجه کلمبیا در جام‌های جهانی بوده است.
سرمربی
خوزه نستور پکرمن
این مربی ۶۴ ساله آرژانتینی که با کلمبیا دومین جام جهانی‌اش را تجربه خواهد کرد، در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان سرمربی تیم ملی کشورش بود و با این تیم تا مرحله یک‌چهارم نهایی پیش رفت.
پکرمن که بعد از چند سال بازی در باشگاه‌های آرژانتینیوس جونیورز و ایندیپندینته مدلین (کلمبیا) بازنشسته شد، کار مربیگری را با رده جوانان آغاز کرد و در سال ۱۹۹۴ سرمربی تیم ملی جوانان آرژانتین شد. او با این تیم در سال‌های ۱۹۹۵، ۱۹۹۷ و ۲۰۰۱ قهرمان جهان شد.
پکرمن پس از جام جهانی ۲۰۰۶ به مکزیک رفت و چند سال در فوتبال باشگاهی این کشور مربیگری کرد. او که از ابتدای سال ۲۰۱۲ هدایت کلمبیا را بدست گرفته، بعد از رساندن این تیم به جام جهانی ۲۰۱۴ خواهان دریافت تابعیت کلمبیایی شد و رئیس جمهوری کلمبیا یک روز بعد با این درخواست موافقت کرد.
ستاره افسانه‌ای
کارلوس والدراما
print screen
شماره ۱۰ ابدی تیم ملی کلمبیا در اواخر دهه ۱۹۸۰ و کل دهه ۱۹۹۰، علاوه بر تکنیک و قابلیت بازیسازی فوق‌العاده‌اش، شخصیت و ظاهری منحص بفرد داشت که او را از هم‌تیمی‌های نامداری نظیر فردی رینکون متمایز می‌کرد.
والدراما تأثیر چندان پررنگی بر فوتبال باشگاهی اروپا نداشت، و حضورش در اروپا به سه فصل بازی در مون‌پلیه فرانسه و یک فصل بازی در رئال وایادولید خلاصه شد. اما او در کشورش و همچنین آمریکای لاتین یک قهرمان بود. والدراما با ۱۱۱ بازی ملی (و ۱۱ گل ملی) باسابقه‌ترین بازیکن تاریخ تیم ملی کلمبیاست.
او در جام‌های جهانی ۱۹۹۰، ۱۹۹۴ و ۱۹۹۸ کاپیتان تیم ملی کشورش بود. والدراما در سال‌های ۱۹۸۷ و ۱۹۹۳ به‌عنوان بهترین بازیکن سال آمریکای جنوبی انتخاب شد و تا پس از ۴۰ سالگی در لیگ حرفه‌ای آمریکا (MLS) بازی می‌کرد.
چهره شاخص این دوره
رادامل فالکائو
image hosting
ستاره بلامنازع فوتبال کلمبیا در سال‌های اخیر رادامل فالکائو است. این مهاجم ۲۷ ساله که از سوی طرفدارانس "ببر" لقب گرفته، در فوتبال باشگاهی اروپا با اف ث پورتو به شهرت رسید و سپس به اتلتیکو مادرید ملحق شد.
او تابستان امسال در یکی از گران‌ترین نقل و انتقالات فوتبال جهان از اتلتیکو مادرید جدا شد و به موناکو پیوست. فالکائو در مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴ با ۹ گل بهترین گلزن کشورش بود.
حضور او و جکسون مارتینز (مهاجم اف ث پورتو) خط حمله کلمبیا را به یکی از خطرناک‌ترین زوج‌های تهاجمی فوتبال جهان تبدیل کرده است. ویژگی اصلی فالکائو سرعت و شم گلزنی اوست. او در ۴ فصل اخیر در حدود ۱۳۰ بازی باشگاهی بیش از ۱۰۰ گل به ثمر رسانده است.
سابقه در جام‌های جهانی
کلمبیا تابحال تنها در چهار جام جهانی شرکت داشته است. پیش از سال ۱۹۹۰، تنها حضور کلمبیا در عرصه جهانی به جام جهانی ۱۹۶۲ شیلی بازمی‌گردد. از اواخر دهه ۱۹۸۰، با ظهور نسلی که کارلوس والدراما نماد آن بود، کلمبیا در فوتبال آمریکای لاتین جایی برای خود دست و پا کرد و در جام جهانی ۱۹۹۰ به یک‌هشتم نهایی رسید.
کلمبیا با داشتن بازیکنانی نظیر فاستینو آسپریا، آدولفو والنسیا، فردی رینکون، و البته والدراما با امیدهای فراوانی پا به جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا گذاشت، اما دو باخت پیاپی مقابل رومانی و آمریکا آرزوهای این تیم را در همان دور اول بر باد داد.
آخرین حضور کلمبیایی‌ها در جام‌های جهانی در جام ۱۹۹۸ فرانسه بود که آنجا هم در همان دور مقدماتی به انگلستان و رومانی باختند و حذف شدند.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#28
Posted: 7 Dec 2013 22:39
اوروگوئه در جام جهانی؛ آبی آسمانی‌ها
greenshot
چگونگی راهیابی به مسابقات
اوروگوئه در مرحله مقدماتی در کنار هشت تیم دیگر آمریکای جنوبی در یک گروه واحد رقابت می‌کرد. آبی آسمانی‌های اوروگوئه بازی‌های این مرحله را با دو برد ۴ گله مقابل بولیوی و شیلی، و یک تساوی خارج از خانه مقابل پاراگوئه شروع کردند. اما در ادامه، باخت‌های پیاپی در بازی‌های خارج از خانه باعث سقوط اوروگوئه در جدول مسابقات شد.
اوروگوئه در ۸ بازی خارج از خانه ۵ بار شکست خورد. این شکست‌های اغلب سنگین باعث شد اوروگوئه با وجود نتایج نسبتا خوب در بازی‌های خانگی، نهایتا پایین‌تر از آرژانتین، کلمبیا، شیلی و اکوادور در جای پنجم قرار بگیرد.
به این ترتیب این تیم نتوانست یکی از سهمیه‌های مستقیم آمریکای جنوبی را کسب کند و راهی بازی پلی‌آف با تیم پنجم آسیا، یعنی اردن، شد. البته اوروگوئه در همان بازی رفت پلی‌آف، با پیروزی ۵-هیچ در زمین اردن کار را یکسره کرد.
بازی برگشت در مونته ویدئو که حالتی تشریفاتی پیدا کرده بود، بدون گل مساوی شد و تیم پرستاره اوروگوئه مسافر جام جهانی بیستم شد در کشور همسایه شد.
بهترین نتایج در جام‌های جهانی
اوروگوئه در نیمه اول قرن بیستم یکی از قدرت‌های برتر فوتبال جهان بود.
این کشور بعد از قهرمانی در رشته فوتبال در دو المپیک ۱۹۲۴ و ۱۹۲۸، در سال ۱۹۳۰ میزبان اولین دوره جام جهانی بود و با پیروزی بر آرژانتین در بازی فینال، قهرمان آن دوره شد.
بعد از وقفه‌ای که به‌خاطر وقوع جنگ جهانی دوم در برگزاری جام‌های جهانی افتاد، چهارمین دوره این مسابقات در سال ۱۹۵۰ در برزیل برگزار شد، و اوروگوئه توانست با پیروزی ۲-۱ بر برزیل میزبان برای دومین بار قهرمان جهان شود.
البته بازیکنان این تیم بعد از پیروزی چندان فرصت شادی کردن پیدا نکردند، چرا که از ترس طرفداران خشمگین برزیلی حتی مدال‌های خود را هم دریافت نکردند و شبانه به کشورشان بازگشتند.
سرمربی اسکار تابارز
این مربی ۶۶ ساله پس از ناکامی تیم ملی اوروگوئه در راهیابی به جام جهانی ۲۰۰۶، هدایت این تیم را بدست گرفت.
او پیش از این در جام جهانی ۱۹۹۰ هم سرمربی اوروگوئه بوده است. او که سابقه هدایت باشگاه‌های بزرگی مثل آث میلان ایتالیا و بوکا جونیورز آرژانتین را دارد، در سال ۱۹۸۷ با پنارول اوروگوئه قهرمان جام لیبرتادورس شده است.
اما بزرگترین افتخار او در رده ملی به سال ۲۰۱۱ مربوط می‌شود؛ او در این سال با تیم ملی کشورش قهرمان جام ملتهای آمریکا (کوپا آمریکا) شد.
تابارز در سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ جایزه بهترین مربی سال آمریکای جنوبی را هم دریافت کرده است. اوروگوئه در جام جهانی ۲۰۱۰ با هدایت او تا نیمه نهایی جام جهانی آفریقای جنوبی بالا رفت.
ستاره افسانه ای ابدولیو وارلا
این هافبک سختکوش که در جام جهانی ۱۹۵۰ کاپیتان تیم ملی اوروگوئه بود، به‌خاطر رنگ پوستش و البته نقشی که در رهبری تیم ایفا می‌کرد، "رئیس سیاه" لقب گرفته بود.
او پیش از بازی نهایی جام جهانی ۱۹۵۰ در رختکن سخنرانی کرد و برخلاف نظر سرمربی تیم از هم‌تیمی‌هایش خواست مقابل میزبان قدرتمند، که در بازی‌های قبلی اسپانیا و سوئد را گلباران کرده بود، دفاعی بازی نکنند.
وارلا بیشتر دوران فوتبالش را در باشگاه پنارول گذراند و با این تیم ۶ بار قهرمان اوروگوئه شد. او یکی از ۱۳ بازیکن اهل آمریکای جنوبی بود که نامشان در فهرست ۱۰۰ بازیکن برتر قرن بیستم فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال قرار گرفت.
چهره شاخص این دوره لوئیس سوارز
print screen
مهاجم ۲۶ ساله باشگاه لیورپول انگلستان در کنار ادینسون کاوانی یکی از زهردارترین خطوط حمله جهان را تشکیل می‌دهند. سوارز با ۱۱ گل زده همراه رابین فان‌پرسی هلندی بهترین گلزن مرحله مقدماتی جام جهانی بود.
او با آنکه در تیم ملی معمولا نقش مهاجم دوم را بازی می‌کند، در ۷۶ بازی ۳۹ گل برای آبی آسمانی‌ها زده و رکورد دار گل‌های ملی برای کشورش است.
البته سوارز تنها به‌خاطر مهارت‌های فنی‌اش مطرح نیست و نامش همیشه با برخی حاشیه‌ها عجین بوده است. او در مرحله یک‌چهارم نهایی جام جهانی ۲۰۱۰ در بازی مقابل غنا در آخرین دقایق وقت اضافه روی خط دروازه توپ را با دست زد و با به‌جان خریدن اخراج، مانع از گلزنی حریف شد. اوروگوئه نهایتا آن بازی را در ضربات پنالتی برد.
سوارز در سال ۲۰۱۱ به‌خاطر توهین نژادی به پاتریس اورا، بازیکن منچستر یونایتد، ۸ بازی محروم شد. او در آوریل ۲۰۱۳ هم دست برانیسلاو ایوانوویچ، مدافع چلسی، را گاز گرفت و از شرکت در ۱۰ بازی تیمش محروم شد.
با وجود همه این حاشیه‌ها، او به‌خاطر تکنیک، سرعت و مهارت‌های فنی فوق‌العاده‌اش یکی از پرخواهان‌ترین مهاجمان روز فوتبال دنیا و امید اول تیم ملی اوروگوئه است.
او فصل گذشته از سوی اتحادیه فوتبالیست‌های حرفه‌ای انگلستان به‌عنوان یکی از اعضای تیم منتخب فصل لیگ برتر انتخاب شد.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#29
Posted: 7 Dec 2013 22:39
سوئیس در جام جهانی؛ تازه وارد در جمع بزرگان
screen shots
چگونگی راهیابی به مسابقات
سوئیس در مرحله مقدماتی در گروه ۵ قاره اروپا با ایسلند، نروژ، اسلوونی، آلبانی و قبرس همگروه شد. سوئیسی‌ها به‌خوبی از قرعه خوب و آسانی نسبی گروهشان استفاده کردند و از بازی دوم به بعد هیچگاه صدر جدول را از دست ندادند. سوئیس نهایتا در حالی با ۲۴ امتیاز مسافر برزیل شد که تیم دوم، یعنی ایسلند، تنها ۱۷ امتیاز داشت
بهترین نتایج در جام‌های جهانی
سوئیسی‌ها در دوره‌های آغازین جام‌های جهانی یکی از تیم‌های بالنسبه مطرح این مسابقات بودند و در جام‌های ۱۹۳۴، ۱۹۳۸ و ۱۹۵۴ سه بار به یک‌چهارم نهایی راه یافتند.
حضور در جمع ۸ تیم پایانی بهترین نتیجه این کشور در جام‌های جهانی بوده است.
سرمربی اوتمار هیتسفلد
این مربی ۶۴ ساله آلمانی که از سال ۲۰۰۸ هدایت تیم ملی سوئیس را بدست گرفته، یکی از پرافتخارترین مربیان جهان در رده باشگاهیست.
"ژنرال" که با بوروسیا دورتموند و بایرن مونیخ لیگ قهرمانان اروپا شده، یکی از تنها ۴ مربی‌ایست که با دو تیم مختلف معتبرترین تورنمنت باشگاهی اروپا را فتح کرده‌اند (۳ نفر دیگر ارنست هاپل، ژوزه مورینیو و یوپ هاینکس هستند).
او علاوه بر بایرن و دورتموند، هدایت باشگاه گراس‌هاپرز سوئیس را هم برعهده داشته، و مجموعا ۱۸ عنوان قهرمانی را کسب کرده است.هیتسفلد علاوه بر فوتبال، از دانشگاهی در آلمان مدرک تدریس ریاضی و ورزش را اخذ کرده است.
او به‌عنوان بازیکن در باشگاه‌هایی نظیر اشتوتگارت آلمان و بازل و لوگانوی سوئیس بازی کرد. هیتسفلد که در پست مهاجم بازی می‌کرد، در تیم ملی آلمان هم ۶ بازی و ۵ گل ملی بنام خودش ثبت کرده است.
ستاره افسانه ای استفان چاپویسات
او که فرزند پیر، آلبرت چاپویسات، مدافع تیم ملی سوئیس در دهه ۱۹۷۰ است، یکی از مهره‌های اصلی تیمی بود که در سال ۱۹۹۴ بعد از ۲۸ سال غیبت به نمایندگی از سوئیس در جام جهانی حاضر می‌شد.
چاپویسات بین سال‌های ۱۹۸۹ و ۲۰۰۴ مجموعا ۱۰۳ بار با پیراهن تیم ملی کشورش به میدان رفت و ۲۱ گل برای این تیم زد.
او بیشتر دوران فوتبالش را در باشگاه بوروسیا دورتموند و تحت هدایت اوتمار هیتسفلد سپری کرد، و با این تیم دو قهرمانی بوندسلیگا و یک قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا (۱۹۹۷) را تجربه کرد.
چاپویسات در سال‌های پایانی فوتبالش به لیگ سوئیس بازگشت و در سال ۲۰۰۱ با تیم گراس‌هاپرز زوریخ قهرمان لیگ این کشور شد. او ۴ بار به‌عنوان بهترین بازیکن سال سوئیس انتخاب شد.
چهره شاخص این دوره گوخان اینلر
free image hosting
این هافبک تنومند ۲۹ ساله مرکز ثقل خط میانی تیم ملی سوئیس است. اینلر ترک‌تبار است و در باشگاه ناپل ایتالیا بازی می‌کند.
او که سابقه یک بازی با پیراهن تیم ملی زیر ۲۱ سال ترکیه را هم دارد، اولین بار در سال ۲۰۰۶ با پیراهن تیم ملی سوئیس به میدان رفت و تاکنون ۷۰ بازی ملی برای این کشور انجام داده است.
او در جام جهانی ۲۰۱۰ هم حاضر بود و در بازی مقابل اسپانیا، که به شکست ۱-هیچ قهرمان نهایی آن دوره جام منجر شد، بازوبند کاپیتانی سوئیس را بر بازو داشت. اینلر در سال ۲۰۱۲ با ناپل جام حذفی ایتالیا را فتح کرد.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
ارسالها: 9253
#30
Posted: 7 Dec 2013 22:39
ایران در جام جهانی
image hosting 15mb
چگونه به برزیل رسیدند
با آنکه شروع تقریبا نا امید کننده‌ای داشتند٬ اما در پایان فقط معجزه می‌توانست آنها را مستقیما به برزیل برساند که این معجزه در ماه ژوئن رخ داد.
در پنج بازی اول در گروه A منطقه آسیا فقط هفت امتیاز به دست آورند. برای نخستین بار در تاریخ فوتبال ایران مقابل لبنان شکست خوردند٬ شکستی که کار را برای ایران بسیار دشوار کرد و همه چیز به بازی‌های آخر کشیده شد.
در ماه ژوئن ۲۰۱۳ سه بازی حساس داشتند که در آخرین و مهمترین آنها کره جنوبی٬ پر افتخارترین تیم آسیایی در جام جهانی را مانند دور رفت یک بر صفر (این بار در خانه کره ای ها) شکست دادند و به عنوان تیم اول گروه برای چهارمین بار به جام جهانی راه یافتند.
بهترین نمایش جهانی
تا پیش از این سه بار در جام جهانی حضور داشتند. در هر سه دوره در دور مقدماتی حذف شدند. اما بهترین نمایش‌شان در سال ۱۹۹۸ بود که در دومین بازی‌شان با دو گل حمید استیلی و مهدی مهدوی‌کیا دو بر یک آمریکا را شکست دادند. اما در مقابل یوگسلاوی و آلمان شکست خوردند.
در نخستین و آخرین حضور در جام جهانی هم در سه بازی مقدماتی در هر دوره یک امتیاز (تساوی مقابل اسکاتلند و آنگولا) به دست آورند.
یک برد و دو تساوی٬ ۵ امتیاز٬ ۶ گل زده٬ ۱۸ گل خورده در ۹ بازی حاصل کار مردان فوتبال ایران در سه دوره جام جهانی بوده است.
مربی کارلوس کی‌روش
سرمربی سابق رئال مادرید و پرتغال٬ برای دومین بار و این بار با تیم ایران حضور در جام جهانی را تجربه می کند.
مانند تمام مربیان خارجی و ایرانی دیگر تیم ملی ایران در سال های اخیر زیر فشار رسانه ها و همکاران ایرانی اش بود٬ اما پس از آنکه ایران را در کمال ناباوری مستقیما به جام جهانی و چند ماه بعد به جام ملت های آسیا رساند٬ کمی فشارها از روی دوشش برداشته شد.
او در مدت حضور سه ساله خود در راس تیم ملی ایران٬ کارنامه نسبتا قابل قبولی داشته است. حالا او فقط به جام جهانی فکر می‌کند و امید دارد بتواند افتخار اولین صعود تیم ایران از مرحله مقدماتی را به نام خود ثبت کند.
کی‌روش با بازیکنانی چون لوئیز فیگو، روی کوشتا و فرناندو کوتو دوبار تیم جوانان پرتغال را به قهرمانی در رقابت‌های جهانی سال‌های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۱ رساند.
ستاره رضا قوچان نژاد
screen shots
وقتی سرنوشت ایران در بازی‌های ماه ژوئن مشخص شد بدون شک گل‌های رضا قوچان نژاد٬ نقشی اساسی در صعود مستقیم ایران داشت. او در سه بازی آخر سه گل زد که دو گل آن منجر پیروزی یک بر صفر ایران مقابل قطر و کره جنوبی شد.
این بازیکن ۲۶ ساله استاندارد لیژ در ده بازی ملی‌اش هشت گل زده که رکورد خوبی محسوب می‌شود. در هر شش بازی اخیر رسمی ایران او زننده یک گل بوده است.
با بازگشت دوباره اشکان دژاگه٬ بازیکن تیم فولام پس از مصدومیت٬ هماهنگی و نمایش درخشان این دو بازیکن در بازی های آخر ایران در مرحله انتخابی جام ملت های آسیا٬ نوید زوج موفقی را می‌دهد که می‌توانند چهره تازه ای از ایران را در برزیل به نمایش بگذارند.
بودی تـــــــو تو بغلم
گردنت بود رو لبم
صفحه 3 از 83