ارسالها: 23330
#621
Posted: 6 Apr 2014 13:42
فیلیپ دوم سلوکی
فیلیپ دوم فیلورومئوس پادشاه سلوکی و پسر فیلیپ یکم بود. لقب او فیلورومئوس در یونانی به معنای دوستدار رُم است. او را با لقب باروپُس به معنای سنگینپا نیز می شناسند.
وی پادشاهی نمادین بود که زیر نظر پومپی در دههٔ ۶۰ (پیش از میلاد) بر بخشهایی از سوریه فرمان میراند. او با پسرعمویش آنتیوخوس سیزدهم بر سر جلب دل پومپی به خویش هماوردی داشت، ولی پومپی به هیچ کدامشان گرایشی نداشت و پس از چندی هم آنتیوخوس را کشت. فیلیپ پس از برکناری از شاهی زنده ماند و در سال ۵۶ پیش از میلاد داماد برنیس چهارم شاهبانوی بطلمیوسی شد. ولی سرانجام با از میان رفتن فیلیپ - شاید به دست رومیان - هم پیمانی میان دو دودمان هلنی رخ نداد.
فیلیپ اگرچه خود چهرهٔ مهمی در تاریخ نبود، ولی وی یازدهمین پُشت از دودمان سلوکی بود که با مرگش به زندگی این خاندان پایان داده شد.
پایان فرمانروایان سلوکی
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#622
Posted: 6 Apr 2014 13:45
سلوکیه
مختصات: ۳۳°۸′۱۴″ شمالی ۴۴°۳۱′۲″ شرقی سلوکیه (به یونانی: Σελεύκεια) نام یکی از بزرگترین شهرهای جهان باستان در روزگار سلوکیان و پس از آنها بود. این شهر در میانرودان در کرانهٔ باختری رود دجله و روبهروی شهرک اوپیس(و در آینده تیسفون) جای گرفتهبود. پایهگذار این شهر سلوکوس یکم بود که با برپایی این شهر در سال ۳۰۵ (پیش از میلاد) آن را به نام خود نامگذاری کرد و آن را نخستین تختگاه سلوکی نهاد.
این شهر را در دوران ساسانی، ویهاردشیر میخواندند و مسلمین آن را بهرسیر ضبط کردهاند. این شهر یکی از هفت شهر تشکیل دهندهٔ مدائن محسوب میشد. در این دوران شهری نسبتاً بزرگ بود با کوچههای سنگفرش و بازار بزرگ. مخصوصاً عیسویان در آنجا فراوان بودند و سواداگران یهودی نیز بازار پر ازدحام آن را رونقی میبخشیدند.
پایان سلوکیان
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#623
Posted: 6 Apr 2014 13:57
جانشینان اسکندر
بطلمیوسیان( بطالسه)
سلسله ی بطلمیوسی،آبی رنگ در نقشه
پایتخت:اسکندریه
زبان(ها):یونانی،مصری،بربری
دین:یونانی باستانی،مصری باستانی
تأسیس:۳۰۵ ق.م
انقراض:۳۰ ق.م
دودمان بطلمیوسی یا بطالسه (به یونانی: Δυναστεία των Πτολεμαίων) نام دودمانی یونانینژاد بود که از ۳۰۵ تا ۳۰ پیش از میلاد نزدیک به سیصد سال بر مصر باستان فرمان راندند.
این دودمان به دست بطلمیوس یکم یکی از سرداران اسکندر مقدونی و پس از مرگ وی پایهگذاری شد. مصریان اینان را به زودی به عنوان فرعون پذیرفتند. شناختهشدهترین فرد این خاندان کلئوپاترای هفتم بود که نقش عمدهای در جنگهای رومیان میان ژولیوس سزار و پمپئوس و سپس میان اکتاویان و مارکوس آنتونیوس داشت. با چیرگی روم بر مصر و خودکشی کلئوپاترا به زندگی این دودمان نیز پایان داده شد.
پادشاهی بطلمیوسی یک پادشاهی یونانی-مقدونی هلنی در مصر بود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#624
Posted: 6 Apr 2014 14:02
فرمانروایان بطلمیوسی
بطلمیوس یکم
بطلمیوس دوم
بطلمیوس سوم
بطلمیوس چهارم
بطلمیوس پنجم
بطلمیوس ششم
بطلمیوس هفتم
بطلمیوس هشتم
بطلمیوس نهم
بطلمیوس دهم
بطلمیوس یازدهم
بطلمیوس دوازدهم
برنیس چهارم♀
کلئوپاترای هفتم♀
بطلمیوس پانزدهم
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#625
Posted: 6 Apr 2014 14:07
بطلمیوس یکم سوتر
سردیس بطلمیوس یکم در موزهٔ لوور پاریس
بطلمیوس یکم سوتر (به یونانی باستان: Πτολεμαῖος Σωτήρ؛ به معنی بطلمیوس ناجی؛ حدوداً ۲۸۳–۳۶۷ پیش از میلاد) یکی از سرداران مقدونی اسکندر بود که بعدها فرمانروای مصر (۲۸۳–۳۲۳ پیش از میلاد) و بنیانگذار سلطنت و دودمان بطالسه شد و در سال ۳۰۵ یا ۳۰۴ پیش از میلاد خود را فرعون خواند.
مادرش آرسینو اهل مقدونیه بود اما پدرش معلوم نیست چه کسی بودهاست. با این وجود منابع باستان او را یا پسر لاگوس، از نجیبزادگان مقدونیه، میدانند و یا پسر نامشروع فیلیپ دوم مقدونیه (که اگر درست باشد بطلمیوس برادر ناتنی اسکندر خواهد بود). بطلمیوس از مورد اعتمادترین سرداران اسکندر به حساب میآمد و در شمار هفت محافظ مخصوص وی قرار میگرفت. او تنها چند سال بیشتر از اسکندر سن داشت و از خردسالی از دوستان صمیمی او به شمار میآمد.
پسرش بطلمیوس دوم فیلادلفوس جانشین او شد و بر تخت سلطنت مصر تکیه زد.
زاده :۳۶۷ پیش از میلادمقدونیه
درگذشته :۲۸۳ پیش از میلاد (۸۴ سال)اسکندریه، مصر
همسر(ها): آرتاکاما-تائیس-اوریدیکه-برنیس یکم
والدین :آرسینو اهل مقدونیه و نامشخص
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#626
Posted: 6 Apr 2014 14:08
بطلمیوس ششم
بطلمیوس ششم ملقب به فیلومتور(به معنای مادردوست)(به یونانی: Πτολεμαῖος Φιλομήτωρ)(زادهٔ پیرامون ۱۸۶ پیش از میلاد- مرگ ۱۴۵ پیش از میلاد) پادشاه مصر باستان از دودمان بطلمیوسی بود.
او در شش سالگی به پادشاهی رسید و به دلیل خردسالیاش کنترل حکومت به دست مادرش -کلئوپاترای یکم- بود. او به شیوهٔ فرعونها با خواهرش کلئوپاترای دوم پیمان زناشوییبست. او از ۱۷۰ پیش از میلاد بر سر چیرگی بر شام درگیر جنگهای سوری با آنتیوخوس چهارم گردید.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#627
Posted: 6 Apr 2014 14:09
بطلمیوس دوازدهم
نقشبرجستهای از بطلمیوس دوازدهم در حال کوفتن گرز بر سر دشمنانش در معبد ادفو
بطلمیوس نئوس دیونیسوس تئوس فیلوپاتور تئوس فیلادلفوس (به معنای بطلمیوس، دیونیسوس جدید، خداوندگار دوستدار پدر، خداوندگار دوستدار برادر؛ ۱۱۷–۵۱ پیش از میلاد) معروف به «آولتس»، پادشاه مصر باستان و از اعضای دودمان سلطنتی مقدونینژاد بطالسه بود. لقب او، آولتس، به معنای «فلوتزن» است و به علاقهٔ وافر شاه به نواختن فلوت اشاره دارد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#628
Posted: 6 Apr 2014 14:14
کلئوپاترا
سردیس کلئوپاترا در موزهای در برلین
نام کامل:کلئوپاترای هفتم
معروف به:کلئوپاترا
زادروز :۱ ژانویهٔ ۶۹ پیش از میلاد
زادگاه :اسکندریه، مصر
تاریخ مرگ:۱۲ اوت ۳۰ پیش از میلاد
محل مرگ:اسکندریه، مصر
همسر(ان):ژولیوس سزار-مارکوس آنتونیوس
فرزندان:سزاریون-کلئوپاترا سلن دوم-الکساندر هلیوس-بطلمیوس فیلادلفوس
سمت:ملکهٔ مصر از ۵۱ تا ۳۰ پیش از میلاد
کلئوپاترای هفتم فیلوپاتور (به یونانی باستان: Κλεοπάτρα Φιλοπάτωρ؛ اواخر سال ۶۹ – ۱۲ اوت ۳۰ پیش از میلاد) معروف به کلئوپاترا آخرین فرعون مصر باستان بود.
او از اعضای دودمان سلطنتی بطالسه بود. بطالسه خاندانی یونانینژاد بودند که پس از مرگ اسکندر کبیر در عصر هلنیستی بر مصر فرمان میراندند. بطالسه در سرتاسر تاریخ خود به زبان یونانی تکلم میکردند و از تکلم به زبان مصری خودداری میکردند. از این روست که در اسناد رسمی دربار همچون سنگ رشید علاوه بر زبان مصری، یونانی نیز مورد استفاده قرار گرفتهاست. اما کلئوپاترا زبان مصری را فرا گرفت و خود را به عنوان کسی که ایسیس، ایزدبانوی مصری، در او حلول کردهاست معرفی نمود.
کلئوپاترا در ابتدا به همراه پدرش، بطلمیوس دوازدهم آولتس، و سپس به همراه برادرانش، بطلمیوس سیزدهم و بطلمیوس چهاردهم، مشترکاً بر تخت سلطنت نشست اما در نهایت به تنها فرمانروای مصر مبدل شد. به عنوان فرعون مصر، کلئوپاترا درگیر رابطهای نامشروع با ژولیوس سزار شد که او را در رسیدن به تخت و تاج و استحکام بخشیدن به قدرتش یاری کرده بود. او پسرش از سزار، سزاریون، را تا مقام فرمانروای مشترک مصر ترفیع داد.
پس از قتل سزار در سال ۴۴ پیش از میلاد، او از مارک آنتونی در برابر وارث قانونی سزار، گایوس ژولیوس سزار اوکتاویانوس، حمایت کرد. کلئوپاترا درگیر رابطهٔ عاشقانهٔ دیگری با مارک آنتونی شد اما بعداً مطابق با رسوم مصر با او رسماً ازدواج کرد. کلئوپاترا از مارک آنتونی دوقلویی به نامهای کلئوپاترا سلن دوم و الکساندر هلیوس و پسر دیگری به نام بطلمیوس فیلادلفوس زایید. آنتونی پس از شکست در نبرد آکتیوم در برابر نیروهای اوکتاویان، خودکشی کرد. اندکی بعد نیز کلئوپاترا بنا بر رسم مصریان با گزش یک مار کبرا در ۱۲ اوت سال ۳۰ پیش از میلاد خودکشی کرد. او تنها اندکی بیشتر از پسرش، سزاریون، زندگی کرد. سزاریون که توسط پیروانش فرعون جدید مصر نامیده شده بود به دستور اوکتاویان کشته شد. بدین ترتیب مصر به یکی از استانهای روم به نام آیگیپتوس تبدیل شد.
تا به امروز کلئوپاترا همچنان به عنوان یکی از شخصیتهای مشهور در فرهنگ غربی باقیماندهاست. یاد او در بسیاری از آثار هنری و ادبی از جمله تراژدی آنتونیوس و کلئوپاترا اثر شکسپیر، اپرای کلئوپاترا اثر ژول ماسنه و فیلم کلئوپاترا ساخته شده در سال ۱۹۶۳ زنده نگه داشته شدهاست. در اغلب تصویرسازیها از کلئوپاترا، او با زیبایی خیرهکنندهای ترسیم میشود و تسخیر متوالی قلب قدرتمندترین مردان جهان به عنوان اثباتی بر جذبههای بالای جنسی و زیباشناسی او مورد استناد قرار میگیرد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#629
Posted: 6 Apr 2014 14:15
نشستن بر تخت سلطنت
هویت مادر کلئوپاترا دقیقاً مشخص نیست اما بنا بر باور عمومی مادر او کلئوپاترای پنجم تریفائنا، خواهر یا خواهرزاده و همسر بطلمیوس دوازدهم، است. همچنین اگر کلئوپاترای پنجم دختر بطلمیوس دهم و کلئوپاترا برنیس سوم نباشد، این احتمال نیز میرود که مادر کلئوپاترا عضوی دیگر از خاندان بطالسه و دختر بطلمیوس دهم و کلئوپاترا برنیس سوم باشد. پدر کلئوپاترا، بطلمیوس دوازدهم، از نوادگان بطلمیوس اول است که او خود از معتمدترین سرداران اسکندر به شمار میآید.
تمرکز قدرت و فساد منجر به بروز شورشهایی در سرزمین مصر و از دست رفتن قبرس و برقه شد و بدین ترتیب حکومت بطلمیوس دوازدهم به یکی از فاجعهبارترین ادوار حکومت خاندان بطالسه مبدل گشت. هنگامی که بطلمیوس به همراه کلئوپاترا به روم سفر کرده بود، کلئوپاترای ششم تریفائنا از فرصت استفاده کرد و تخت و تاج سلطنتی را غصب کرد اما تنها اندکی بعد در شرایطی مشکوک مرد. اگرچه منابع تاریخی در این باره سکوت کردهاند اما باور عمومی بر این است که خواهرش، برنیس چهارم، او را مسموم کرد تا خودش بهتنهایی حکمرانی کند. فارغ از دلیل مرگ کلئوپاترای ششم، برنیس چهارم تا زمان بازگشت بطلمیوس دوازدهم در سال ۵۵ پیش از میلاد بر تخت سلطنت نشست. بطلمیوس دوازدهم به کمک اولوس گابینیوس، ژنرال رومی، اسکندریه را تصرف کرد و باز پس گرفت. برنیس زندانی و اندکی بعد اعدام شد و آنطور که گفته میشود سرش به فرمان پدر به دربار سلطنتی فرستاده شد. در این زمان کلئوپاترا که چهارده سال سن داشت، به عنوان نایبالسلطنه و قائم مقام پدرش منصوب شد گرچه احتمالاً قدرت او بهشدت محدود بودهاست.
بطلمیوس دوازدهم در مارس سال ۵۱ پیش از میلاد درگذشت و بنا بر وصیتش دختر هجده سالهاش، کلئوپاترا، و پسر ده سالهاش، بطلمیوس سیزدهم، مشترکاً بر تخت سلطنت نشستند. سه سال اول حکومت آنان با دشواریهای فراوانی همراه بود: مسائل اقتصادی، خشکسالی، عدم طغیان کافی رود نیل، و بروز مناقشههای سیاسی. گرچه کلئوپاترا بنا بر رسم بطالسه، با برادر جوانترش وصلت کرده بود اما بهزودی نشان داد که قصد ندارد قدرت را با او تقسیم کند.
در اوت سال ۵۱ پیش از میلاد روابط کلئوپاترا و بطلمیوس بهکلی شکرآب شد. کلئوپاترا نام بطلمیوس را از اسناد رسمی حذف کرد و دستور داد تا در سکهها تنها صورت او نقش ببندد. این اقدام کلئوپاترا بر خلاف رسوم بطالسه بود که مطابق آن حکمرانان زن تحت امر حکمرانان مرد قرار میگرفتند. در سال ۵۰ پیش از میلاد کلئوپاترا درگیر مناقشهای جدی با گابینیانی شد. گابینیانی گروهی از سربازان رومی تحت امر اولوس گابینیوس بودند که در مصر مانده بودند تا از سلطنت بطلمیوس دوازدهم پس از رسیدن دوباره به قدرت در سال ۵۵ پیش از میلاد حفاظت کنند. وقتی که پسران فرماندار رومی سوریه، مارکوس کالپورنیوس بیبولوس، به مصر آمدند تا از گابینیانی برای پدرشان علیه پارتیان درخواست یاری کنند، گابینیانی سر به شورش برداشتند و پسران بیبولوس را کشتند. کلئوپاترا مسببان این قتل را در غل و زنجیر کرد و به بیبولوس تحویل داد. بدین ترتیب بود که گابینیانی به دشمنان خونی کلئوپاترا بدل گشتند. درگیری کلئوپاترا با گابینیانی از دلایل اصلی سقوط کلئوپاترا از قدرت بود. دوران حکومت انفرادی کلئوپاترا سرانجام با دسیسهٔ گروهی از درباریان به رهبری خواجه پوتینوس و همراهی ژنرالی نیمه یونانی به نام آچیلاس و همچنین تئودوتوس اهل خیوس به پایان رسید. حول و حوش سال ۴۸ پیش از میلاد برادر جوانتر کلئوپاترا، بطلمیوس سیزدهم، به تنهایی بر تخت سلطنت تکیه زد.
کلئوپاترا سعی کرد در حوالی پلوسیوم شورشی به پا کند اما بهزودی مجبور شد همراه تنها خواهر باقیماندهاش، آرسینو، بگریزد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#630
Posted: 6 Apr 2014 14:16
قتل پومپه
وقتی کلئوپاترا در تبعید به سر میبرد، روم درگیر جنگی داخلی شد که در یک سر آن پومپه قرار داشت و در سر دیگر آن ژولیوس سزار. در پاییز سال ۴۸ پیش از میلاد پومپه در نبرد فارسالوس مغلوب سزار شد و به اسکندریه گریخت و پناه خواست. بطلمیوس که در آن هنگام تنها سیزده سال داشت، تختی در لنگرگاه برای خودش بر پا کرده بود و از آنجا شاهد قتل پومپه به دست یکی از افسران پیشینش (افسران پیشین پومپه) بود که در آن زمان در محضر خاندان بطالسه خدمت میکرد. سر او را به محض خروج از کشتی، جلو چشمان زن و بچههایش زدند. گفته میشود بطلمیوس دستور داده بود تا بلافاصله سر پومپه را بزنند تا نزد سزار خودشیرینی کرده باشد و بدین ترتیب دل سزار را که در آن زمان مصر به او بدهی کلانی داشت، نرم کرده باشد و او را به متحد جدید مصر بدل کند. اما این ماجرا مطابق میل بطلمیوس پیش نرفت و دو روز بعد که سزار در تعقیب پومپه به مصر رسید و با سر بریدهٔ پومپه مواجه گشت، به شدت خشمگین شد. اگرچه پومپه رقیب سیاسی سزار به شمار میآمد، اما پیش و بیش از آن یکی از کنسولهای روم بود و بیحرمتی به او در نظر سزار بیحرمتی به روم بود. همچنین پومپه شوهر تنها دختر قانونی سزار، ژولیا، بود که به هنگام زایمان مرده بود و پومپه پس از مرگ او همسر دیگری اختیار نکرده بود. سزار کنترل پایتخت مصر را به زور در دست گرفت و خود را به عنوان کسی که میباید میان بطلمیوس و کلئوپاترا وساطت کند تحمیل کرد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.