ارسالها: 23327
#821
Posted: 18 Apr 2014 20:26
گوت‌ها حملات خود را در سال‌های پایانی حکومت گالینوس از سر گرفتند و مانورهای تدافعی امپراتور در این میان تنها منجر به شورش اورئولوس، فرماندهٔ سواره‌نظام در مدیولانوم (میلان امروزی در ایتالیا) در سال ۲۶۸ میلادی و در دست گرفتن قدرت توسط او شد. گالینوس برای سرکوب فرماندهٔ شورشی به محاصرهٔ مدیولانوم پرداخت ولی در همانجا به قتل رسید. گزارش‌های مختلفی دربارهٔ چگونگی قتل او وجود دارد اما تمامی آنها بر این واقعیت صحه می‌گذارند که بیشتر مقامات تحت فرمان گالینوس خواهان مرگ او بودند. بر طبق نوشته‌های اورلیوس ویکتور و زوناراس، هنگامی که خبر کشته‌شدن گالینوس به رم رسید، سنای روم فرمان اعدام اعضای خانوادهٔ او و حامیانش را صادر کرد.
پس از مرگ گالینوس در ۲۶۸ پس از میلاد، کلودیوس گوتیکوس که فرماندهی سواره‌نظام او را برعهده داشت با عنوان کلودیوس دوم امپراتور روم شد.
پایان گالینوس
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23327
#822
Posted: 19 Apr 2014 18:05
سالونینوس
دوران ۲۵۸-۲۶۰
(به‌عنوان سزار)
۲۶۰ (به‌عنوان امپراتور)
نام کامل پوبلیوس لیسینیوس کورنلیوس سالونینوس والریانوس
زادروز ۲۴۲
مرگ ۲۶۰
محل مرگ کُلُنیا (کلن امروزی)
پیش از گالینوس
پس از گالینوس
پدر گالینوس
مادر کورنلیا سالونینا
سالونینوس با نام کامل پوبلیوس لیسینیوس کورنلیوس سالونینوس والریانوس (به لاتین: Publius Licinius Cornelius Saloninus Valerianus) (زادهٔ ۲۴۲ - درگذشتهٔ ۲۶۰) امپراتور روم به‌طور مشترک با پدرش برای چند هفته در ۲۶۰ بود.
سالونینوس پسر امپراتور وقت روم گالینوس از همسرش کورنلیا سالونینا بود. خود گالینوس پس از مرگ امپراتور آئمیلیانوس در ۲۵۳ از سوی سنا به‌طور مشترک با پدرش والرین به امپراتوری روم رسیده بود و به‌دنبال این انتخاب، پاسداری از مرزهای شرقی بر عهدهٔ والرین گذاشته شده و گالینوس نیز برای مقابله با گوت‌ها به منطقهٔ راین آمده بود.
سالونینوس در ۲۵۸ به عنوان سزار و جانشین گالینوس انتخاب شد و پس از آن پدرش او را به منظور حفظ وفاداری سربازانش در کلن باقی گذارد و خود در ۲۵۹ به سمت شرق حرکت کرد. در ۲۶۰ ژرمن‌ها دست به تهاجم همه جانبه‌ای در منطقه زدند و فرماندهٔ سپاه رومیان که فردی گل‌تبار به‌نام پوستوموس بود، علی‌رغم آنکه نتوانست جلوی حملات آنها را بگیرد موفق به شکست برخی از نیروهای آنها و گرفتن غنایمی از آنان شد. ارتش راین سپس در همان سال پوستوموس را امپراتور نامید و در مقابل، سالونینوس نیز که همراه با معلمش سیلوانوس در کلن بود آگوستوس (امپراتور) خوانده شد.
اما پوستوموس اقامتگاه سالونینوس را در زمستان ۲۶۰ به محاصرهٔ خود درآورد و سرانجام او را همراه با سیلوانوس در همان سال به قتل رساند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23327
#823
Posted: 19 Apr 2014 18:06
کلودیوس گوتیکوس
دوران ۲۶۸-۲۷۰
زادروز ۱۰ مه ۲۱۳
زادگاه داردانیا، موئسیای علیا
مرگ ژانویه ۲۷۰
محل مرگ سیرمیوم، پانونیای سفلی
پیش از کوئینتیلوس
پس از گالینوس
مارکوس اورلیوس والریوس کلودیوس (به لاتین: Marcus Aurelius Valerius Claudius) (زادهٔ مه ۲۱۴ - درگذشتهٔ ۲۷۰) معروف به کلودیوس گوتیکوس و کلودیوس دوم، امپراتور روم از ۲۶۸ تا ۲۷۰ بود. بزرگترین دستاورد او در دوران حکومتش شکست‌دادن گوت‌های متجاوز در بالکان در سال ۲۶۹ میلادی بود که نتیجه‌ای سرنوشت‌ساز برای امپراتوری داشت و به همین علت به کلودیوس گوتیکوس معروف شد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23327
#824
Posted: 19 Apr 2014 18:07
- سال‌های آغازین و رسیدن به قدرت
کلودیوس گوتیکوس با نام اصلی مارکوس اورلیوس والریوس کلودیوس در مه ۲۱۴ میلادی در داردانیا واقع در موئسیای علیا زاده شد. او یکی از افسران ارتش روم بین سال‌های ۲۶۰ تا ۲۶۸ و تحت فرمان امپراتور گالینوس بود. این زمان مصادف با دوره‌ای است که بیشتر امپراتوری روم بر اثر حملهٔ قبایل متجاوز ویران شده بود. پس از آن کلودیوس به فرماندهی پیاده‌نظام تازه شکل‌گرفتهٔ امپراتور منصوب شد و در ۲۶۸ همراه با سپاه او در محاصرهٔ مدیولانوم برای سرکوب یکی از فرماندهان شورشی شرکت جست. گالینوس در طی این محاصره به قتل رسید و کلودیوس با عنوان «کلودیوس دوم» به عنوان امپراتور جدید روم جانشین او شد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23327
#825
Posted: 19 Apr 2014 18:09
کلودیوس دوم پس از در دست گرفتن قدرت به سرعت اقدام به سرکوب شورش اورئولوس نمود و قبیلهٔ آلامانی که توسط شورشیان به خدمت گرفته شده بود را از ایتالیا بیرون راند. با این حال حکومت کوتاه‌مدت او تنها در مناطق مرکزی امپراتوری به رسمیت شناخته می‌شد. کلودیوس دوم تلاش کرد تا بار دیگر استان‌های غربی را که تحت فرمان امپراتوران راین درآمده بودند به فرمانبرداری از حکومت روم درآورد اما نتیجه‌ای در بر نداشت. علی‌رغم این شکست او موفق شد تا با نابود کردن نیروهای مهاجر گوت در نزدیکی نایسوس (نیش امروزی در صربستان) در موئسیا در ۲۶۹، موفقیت بزرگی را در مناطق تحت فرمان خود به‌دست آورده و به «کلودیوس گوتیکوس» معروف شود.
در سال ۲۷۰ میلادی و هنگامی‌که کلودیوس گوتیکوس آمادهٔ نبرد با وندال‌ها (یکی از قبایل ژرمنی خاوری) که منطقهٔ پانونیا را مورد تاخت و تاز خود قرار داده بودند می‌شد، مبتلا به بیماری طاعون شد و درگذشت.
پایان کلودیوس گوتیکوس
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23327
#826
Posted: 19 Apr 2014 18:12
کوئینتیلوس
دوران ۲۷۰
مرگ ۲۷۰
محل مرگ آکوئیلیا
پیش از اورلیان
پس از کلودیوس دوم
کوئینتیلوس با نام کامل مارکوس اورلیوس کلودیوس کوئینتیلوس (به لاتین: Marcus Aurelius Claudius Quintillus) (درگذشتهٔ ۲۷۰) برای مدت کوتاهی امپراتور روم در سال ۲۷۰ پس از میلاد بود.
کوئینتیلوس برادر امپراتور کلودیوس گوتیکوس بود که پس از مرگ او در ۲۷۰ به امپراتوری روم رسید. روایات گوناگونی در رابطه با چگونگی انتخاب او وجود دارد. برخی منابع از برگزیدن او توسط سنای روم سخن به میان می‌آورند و بعضی دیگر از انتخاب او توسط سپاه تحت فرمانش حکایت دارند. با این حال کوئینتیلوس نتوانست حمایت لژیون‌های حاضر در پانونیا را جلب نماید و آنها فرماندهٔ خود اورلیان را به امپراتوری برگزیدند. این موضوع سبب شد تا سربازان تحت فرمان کوئینتیلوس نیز به او پشت کرده و به اورلیان بپیوندند.
مدت حکومت کوئینتیلوس به طور دقیق مشخص نیست و از چند روز تا چند ماه متفاوت است. بیشتر تاریخ‌نگاران آن را ۱۷ روز ذکر کرده‌اند و زوسیموس آن را چند ماه دانسته است. از سوی دیگر اکل، سکه‌شناس اتریشی، این دوران را با توجه به تنوع سکه‌های ضرب شده به نام کوئینتیلوس چندان کوتاه نمی‌داند. همچنین روایات متفاوتی از چگونگی مرگ او وجود دارد. زوناراس، تاریخ‌نگار اهل بیزانس از خودکشی کوئینتیلوس با بریدن رگ‌هایش سخن می‌گوید. ژان انطاکیه‌ای نیز همین روایت را دارد با این تفاوت که هنگامی که خبر امپراتوری اورلیان به کوئینتیلوس رسید او از پزشک خود خواست تا رگ‌هایش را قطع نماید. اما جروم روایت دیگری از مرگ او دارد و می‌گوید کوئینتیلوس پس از ۱۷ روز فرمانروایی در آکوئیلیا به قتل رسید. کلودیوس سالماسیوس نیز به نقل از دکسیپوس، تاریخ‌نگار یونانی، تنها به مرگ کوئینتیلوس اشاره نموده ودلیل خاصی را برای آن ذکر نکرده است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23327
#827
Posted: 19 Apr 2014 18:17
اورلیان
دوران ۲۷۰-۲۷۵
نام کامل لوسیوس دومیتیوس اورلیانوس
لقب(ها) مشت آهنین
احیاگر جهان
زادروز
۱۴ سپتامبر ۲۱۴
یا ۲۱۵
زادگاه در نزدیکی دانوب
مرگ سپتامبر یا اکتبر ۲۷۵
محل مرگ در نزدیکی بیزانتیوم
آرامگاه کینوفروریوم
پیش از تاسیتوس
پس از کوئینتیلوس
همسر اولپیا سِوِرینا
اورلیان با نامل کامل لوسیوس دومیتیوس اورلیانوس (به لاتین: Lucius Domitius Aurelianus) (زادهٔ ۱۴ سپتامبر ۲۱۴ یا ۲۱۵ - درگذشتهٔ ۲۷۵) امپراتور روم از ۲۷۰ تا هنگام مرگش در ۲۷۵ بود. او در طول دوران فرمانرواییش امپراتوری روم را که عملاً در زیر فشارهای ناشی از تجاوزات خارجی و شورش‌های داخلی از هم پاشیده بود را دوباره متحد ساخت و لقب «رستیتوتور اوربیس» به‌معنای احیاگر جهان را دریافت داشت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23327
#828
Posted: 19 Apr 2014 18:18
لوسیوس دومیتیوس اورلیانوس در ۱۹ سپتامبر ۲۱۴ یا ۲۱۵ در خانواده‌ای فقیر در موئسیای سفلی در شبه‌جزیره بالکان زاده شد و از آنجا که پدر کشاورزش در خدمت سناتوری ثروتمند به‌نام اورلیوس بود، نام خانوادگی آنها نیز از نام او گرفته شد.
اورلیان زندگی نظامی را برگزید و به ارتش پیوست. او خدمتی متمایز را از خود در منطقهٔ مرزی دانوب به نمایش گذارد و با پیمودن مدارج نظامی به فرماندهی ارتش رسید. او و همکارش کلودیوس گوتیکوس در فاصلهٔ ۲۵۳ تا ۲۶۸ فرماندهی سواره‌نظام گالینوس، امپراتور وقت را برعهده داشتند و هنگامی که اورئولوس، از فرماندهان نظامی در ۲۶۸ علیه گالینوس سر به شورش برداشت و ادعای امپراتوری کرد، اورلیان فرماندهی سواره‌نظامی در ایتالیا را برعهده داشت. گالینوس به منظور سرکوب شورش اورئولوس، مدیولانوم (میلان امروزی) را به محاصرهٔ خود درآورد و اورلیان نیز در این محاصره شرکت داشت. با این حال او نیز به توطئه‌گرانی که نقشهٔ قتل امپراتور را می‌کشیدند پیوست و گفته می‌شود ایدهٔ دادن هشدار خطر در شب برای بیرون کشاندن امپراتور از چادرش و کشتن او به اورلیان بر می‌گردد و با همین نقشه، آدمکشان توانستند گالینوس را به قتل برسانند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23327
#829
Posted: 19 Apr 2014 18:19
مشخصاً اورلیان مدعی جایگاه امپراتوری بود اما کلودیوس گوتیکوس در برابر اورلیانی که در امور انضباطی بسیار سختگیر بود محبوبیت بیشتری داشت و با عنوان کلودیوس دوم در ۲۶۸ بر تخت نشست. با این حال او با دادن مقام بالای مجیستر اکوئیتوم به اورلیان او را به احتمالاً قدرتمندترین شخصیت نظامی امپراتوری روم بدل ساخت. دو سال بعد در ۲۷۰ و هنگامی که کلودیوس آمادهٔ نبرد با وندال‌ها می‌شد به طاعون مبتلا گردید و درگذشت. با مرگ کلودیوس برادرش کوئینتیلوس جانشین او شد. احتمال اینکه کلودیوس او را وارث خود نامیده باشد اندک است و گمان می‌رود سپاهیان و سنای روم بار دیگر او را به اورلیان سختگیر ترجیح داده بودند.
اما اورلیان این بار سریع عمل کرد و پس از دفع حملات گوت‌ها که آنکیالوس و نیکوپولیس را به محاصرهٔ خود درآورده بودند، به پایگاهش در سیرمیوم بازگشت و در اوت ۲۷۰ خود مدعی تاج و تخت امپراتوری شد و بیان داشت که کلودیوس او را برای این امر در نظر گرفته بود. پس از این ادعا کسی جرأت مخالفت با قدرتمندترین شخصیت نظامی امپراتوری را نیافت و خیلی زپد تمامی نیروها به او پیوستند. در نتیجه کوئینتیلوس که اینک تنها در آکیلیا باقی‌مانده بود دست به خودکشی زد. ژان انتاکیه‌ای و زوناراس خودکشی اورا تأیید می‌کنند اما جروم معتقد است که کوئینتیلوس را به قتل رساندند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23327
#830
Posted: 19 Apr 2014 18:21
با مرگ کوئینتیلوس اینک اورلیان تنها امپراتور وقت بود و در این زمان توجهش را معطوف خطر یوت‌ها نمود. یوت‌ها مردمی ژرمنی بودند که در آن زمان با عبور از گذرگاه برنر، شمال ایتالیا را مورد تاخت و تاز خود قرار داده بودند. با این حال آنها پس از شنیدن خبر لشکرکشی اورلیان به سویشان عقب‌نشینی نمودند اما اورلیان سریعتر بود و توانست بربرها را گیر انداخته و به‌سختی شکست دهد. در نهایت بربرها به آن سوی رود دانوب گریختند و از آنجا که رومیان پیشتر به آنان باجی پرداخته بودند تا جلوی حملاتشان را بگیرند، این بار اورلیان آنان را مجبور به امضای عهدنامه‌ای با شرایط او و بدون هیچ‌گونه باج‌دهی به بربرها نمود.
اورلیان سپس به رم بازگشت و درآنجا علی‌رغم بی‌میلی رُمیان رسماً به امپراتوری رسید. با این حال او وقتی برای تلف کردن در آنجا نداشت و بی‌درنگ به سمت شمال که مورد هجوم وندال‌ها و سرمتی‌ها قرار گرفته بود حرکت کرد. در آنجا او موفق به شکست بربرها در ۲۷۱ شد و پس از آنکه نظر سپاهیانش در مورد اسیرشدگان را پرسید به آنان اجازهٔ بازگشت به سرزمین خودشان را داد. با این حال وندال‌ها پس از آنکه تعدادی از افرادشان را گروگان گذاشتند و ۲۰۰۰ سوارکار نیز به ارتش روم دادند اجازهٔ عقب نشینی به آن سوی دانوب را یافتند.
اما بحران حملات بربرها هنوز پایان نیافته بود و این بار آلامانی‌ها، یوت‌ها و مارکومانی‌ها پیش از آنکه عقب‌نشینی وندال‌ها کامل شود به امپراتوری روم حمله کردند و شمال ایتالیا یک بار دیگر درگیر جنگ با بربرهایی شد که از آلپ به سوی آن سرازیر شده بودند. اورلیان به‌سرعت به ایتالیا بازگشت و با نیروهای دشمن در پلاچنتیا روبرو شد. اما لژیون‌های او در آن زمان توان مقابله با این نیروی بربر را نداشتند و این بار اورلیان در نبرد با آنان در ۲۷۱ به‌سختی شکست خورد. به‌دنبال این اتفاق شایعات گوناگونی در رم پیچید و شورش‌هایی که بدون شک سناتورهای مخالف اورلیان در بروزشان نقش داشتند اتفاق افتاد.
با این‌حال اورلیان هنوز تا شکست کامل فاصله داشت بویژه که در آن هنگام بربرها دست به حرکتی اشتباه زدند. آنها به طمع تصاحب زمین‌های بیشتر، ارتش عظیمشان را به چند بخش کوچکتر تقسیم کردند و بدین ترتیب برتری مورد نظر اورلیان برای سپاهیان او حاصل شد. او ارتشش را حرکت داد و موفق شد طی نبرد فانو، این نیروهای کوچک را یکی پس از دیگری شکست دهد. تعداد اندکی از بربرها توانستند به سوی آلپ بگریزند اما اورلیان آنان را تعقیب نکرد چون در آن زمان حضورش را در رم حیاتی‌تر می‌دید.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
صفحه 83 از 229