انجمن لوتی: عکس سکسی جدید، فیلم سکسی جدید، داستان سکسی
فرهنگ و هنر
  
صفحه  صفحه 92 از 229:  « پیشین  1  ...  91  92  93  ...  228  229  پسین »

تاریخ اروپا از ابتدا تاکنون


مرد

 
موریس (امپراتور)


دوران ۱۳ اوت ۵۸۲ - ۲۷ نوامبر ۶۰۲
نام کامل فلاویوس موریکیوس تیبریوس اوگوستوس
زادروز ۵۳۹
زادگاه Arabissus, کاپادوکیه
مرگ ۲۷ نوامبر ۶۰۲ (۶۳ سال)
محل مرگ کنستانتینوپول
پیش از فوکاس
پس از تیبریوس دوم
دودمان ژوستینیان


موریس یا موریکیوس یا موریق (به لاتین: Flavius Mauricius Tiberius Augustus ، به یونانی:Φλάβιος Μαυρίκιος Τιβέριος Αὔγουστος) از امپراتوران بیزانس یا روم شرقی در سدهٔ ششم میلادی بود.


او پنجمین امپراتور از سلسلهٔ ژوستینیان بوده و داماد تیبریوس چهارمین امپراتور، از همان سلسله بود.

چون تیبریوس فرزند مذکری نداشت، موریکیوس در سال ۵۸۲ میلادی، به جایگزینی وی برگزیده شد.

موریکیوس در تاریخ ایران نیز نقشی ایفا نمود.

در سال ۵۹۱ میلادی وی برای بازپس گیری مقام سلطنت به خسروپرویز که از ایران تبعید شده بود کمک کرد و برادر خویش ثیادوس را به همراه شصت هزار سپاه برای یاری در جنگ با بهرام چوبین روانهٔ ایران کرد. همچنین دختر خویش مریم را بعقد وی در آورد. بخاطر همین پشتیبانی پیمان صلحی بین ایران و بیزانس بسته شد.

به علت جنگهای مداومی که از زمان یوستی نیانوس یکم ادامه پیدا کرده بود، وضع اقتصادی و مالی کشور رو به وخامت گذاشت. فوکاس یکی از فرماندهان ارتشی، فرماندهی شورشی را بر عهده گرفت که در سال ۶۰۲ میلادی به خلع موریکیوس از سلطنت انجامید.

موریکیوس سرانجام بعد از اینکه مجبور به دیدن قتل تمامی پسرانش، در مقابل چشمش شد توسط فوکاس اعدام شد.‎
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
     
  
مرد

 
فوکاس


دوران ۶۰۲ - ۶۱۰
نام کامل فلاویوس فوکاس اوگوستوس
مرگ ۶۱۰
محل مرگ کنستانتینوپول
پیش از هراکلیوس
پس از موریس


فوکاس (به لاتین: Flavius Phocas Augustus ، به یونانی: Φωκάς) از سال ۶۰۲ تا سال ۶۱۰ امپراتور بیزانس بود. او فرماندهی شورشی را بعهده داشت که به خلع و کشته شدن موریکیوس امپراتور قبلی انجامید.

خسرو پرویز امپراتور ایران که برای بازپس گیری قدرت از بهرام چوبین مورد حمایت موریکیوس واقع شده بود و بخاطر وصلت با دخترش مریم، با امپراتور قبلی پیوند خانوادگی داشت، بعد از کشته شدن او وارد جنگ با بیزانس شد. این جنگها فتوحات بسیاری را برای سپاه خسرو پرویز در بر داشت.

در سال ۶۰۸ میلادی استاندار کارتاژ در شمال آفریقا که هم خود و هم پسرش هراکلیوس، نامیده می شدند، علیه فوکاس قیام کردند. در سال ۶۱۰ هراکلیوس جوان که به قصد تصرف کنستانتین پایتخت بیزانس حرکت کرده و تا حومهٔ شهر پیشروی کرده بود، با نمایندگان اشراف بیزانس دیدار کرد و در طی توافقی به عنوان امپراتور جدید بیزانس انتخاب شد.

فوکاس پس از دستگیری به دست خود هراکلیوس گردن زده شد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
     
  
مرد

 
هراکلیوس


دوران ۵ اکتبر ۶۱۰ - ۱۱ فوریه ۶۴۱
نام کامل فلاویوس هراکلیوس آگوستوس
زادروز حدود ۵۷۵
زادگاه کاپادوکیه (ترکیه امروزی)
مرگ ۱۱ فوریه ۶۴۱ (۶۵ یا ۶۶ سال)
پیش از کنستانتین سوم
هراکلوناس
پس از فوکاس
همسران فابیا اودوکیا
مارتینا
دودمان -
فرزندان کنستانتین سوم
هراکلوناس و چندین فرزند دیگر


هراکلیوس یا هرقل(به لاتین: Flavius Heraclius Augustus ، به یونانی: Φλάβιος Ἡράκλειος) امپراتور بیزانس یا روم شرقی بود. پدر وی نیز هراکلیوس نام داشت و فرماندار کارتاژ بود. هراکلیوس پدر در سال ۶۰۸ میلادی قیامی را علیه امپراتور وقت فوکاس رهبری کرد که به خلع و کشته شدن فوکاس انجامید.



موریکیوس (موریس) امپراتور بیزانس با حمایتهای خود از خسرو پرویز در مقابل بهرام چوبین باعث بازگشت خسرو به تخت سلطنت شد. در مدّت فرمانروایی موریکیوس، بعد از حدود ۶۰۰ سال جنگ، بین ایران و روم روابط دو کشور صلح آمیز و حسنه بود. بعد از کشته شدن موریکیوس و خانوادهٔ او به دست فوکاس، خسرو فوکاس را برسمیت نشناخت و وارد جنگ با بیزانس شد. به سلطنت رسیدن هراکلیوس به اختلافات دو کشور پایان نداد زیرا خسرو پرویز خواستار به سلطنت رسیدن تئودوسیس پسر موریکیوس بود که ادعا میشد، بعد از مرگ موریکیوس به دربار خسرو پناه برده است.

در سال ۶۱۱ میلادی، سپاه ایران سوریه و آناتولی را به اشغال درآورد. سه سال بعد به کمک یهودیان توانست اورشلیم را تصرف کند و صلیب راستین (دارمقدس) که درانظار عالم مسیحیت، چیزی مقدس تر از آن نبود، به تیسفون فرستاده شد.

در سال ۶۱۶ میلادی، مصر توسط قشونی که رهبری آنرا شهربراز سردار نامی ایران، برعهده داشت، تصرف شد. این قسمتها از عهد هخامنشیان به بعد از تصرف ایران خارج شده بود.

در سال ۶۱۷ میلادی، سردار نامی دیگر ایران شاهین ممالک آسیای صغیر را یک بیک گرفت و به کالسدون نزدیکی کنستانتین (قسطنطنیه، استانبول در ترکیهٔ امروزی)، پایتخت بیزانس رسید در اینجا هراکلیوس با سردار ایرانی ملاقاتی کرده و درخواست صلح کرد. در عوض قراردادی، در جهت پرداخت خراج سالیانه به ایران، بسته شد.

در این زمان اوضاع بیزانس بسیار بد بود از یکطرف فتوحات ایران برای بیزانس تقریباً ممالکی را باقی نگذاشته بود و از طرف دیگر از طرف شمال آوارها پایتخت بیزانس را از راه خشکی، تحت تهدید قرار داده بودند و تهدید خطرناکتری نسبت به ایران بشمار می‌آمدند.


در سال ۶۲۲ میلادی، هراکلیوس با کمک اعانه مردم و خزائن کلیساها، توانست سپاهی را مجهز و جمع آوری کند و با کمک خزرها بطرف ایران لشکر کشی کرد. خسرو پرویز با قشونی مرکب از چهل هزار نفر به شیز (تخت سلیمان کنونی)واقع در آذربایجان شتافت ولی هراکلیوس فاتح شد.



خسرو با اتحاد با آوارها در سال ۶۲۶ میلادی، کنستانتین، پایتخت بیزانس را محاصره کرد ولی نیروهای هراکلیوس توانستند، در نبردی شهر کالسدون را پس بگیرند. دلایل شکست خسرو در این جنگ فقدان قوهٔ بحریه بود. در تمام جنگهای مزبور هراکلیوس از اینکه دریاها در تصرف او بود، نهایت استفاده نظامی را توانست ببرد.

در سال ۶۲۷ میلادی، در طی نبردی که به نبرد نینوا معروف است. هراکلیوس به دستگرد حمله کرد. این محل تقریباً در فاصلهٔ ۱۲۰ کیلومتری تیسفون پایتخت ایران واقع بود. در اثر این حمله قصر خسرو توسط قشون روم غارت شد. هراکلیوس یک جشن مذهبی پر مسرت را در کاخ متروک دستگرد خسرو بر‌گزار کرد. در خزاین این قصر، سیصد پرچم رومی را، با نشان جنگی آن که طی جنگ‌های سابق همچون نشانه‌های شکست روم، به دست ایرانیان افتاده بود با غنایم بسیار دیگر به دست آورد. در این جنگ خسرو قشون ایران را رها نموده و بطرف تیسفون فرار کرد. با این وجود لشکر ایران استقامت کرده و با انهدام پل‌ها و کانال نهروان، از پیشروی قشون هراکلیوس به طرف تیسفون، پایتخت ساسانی، جلوگیری کرد.

در سال ۶۲۸ میلادی خسرو پرویز به دست پسرش قباد دوم یا شیرویه به زندان افکنده شد و به قتل رسید. قباد که در آنزمان از طاعون در رنج بود، به هراکلیوس پیشنهاد صلح داد و خواستار حمایت هراکلیوس از فرزندش اردشیر سوم شد. صلح بدین شرایط مقرر گردید.
۱. طرفین آنچه خاک از همدیگر گرفته اند، مسترد دارند و اسرا را بیکدیگر باز پس دهند.
۲. صلیبی که ایرانیان از اورشلیم آورده بودند، پس بدهند.
باز پس گیری صلیب راستین جشنهای گسترده‌ای را در عالم مسیحیت به همراه داشت.


هراکلیوس تنها امپراتوری است که در تاریخ اسلام، از او به تفصیل سخن رفته است. در مطالب نوشته شده توسط مسلمانان هیچ دشمنی و عداوتی در مورد او دیده نمی‌شود. از عکرمه روایت کرده اند که رومیان و پارسیان به سرزمین نزدیک پیکار کردند و سرزمین نزدیک اذرعات بود که در آنجا رو به رو شدند و رومیان منهزم شدند و این خبر به پیغمبر صلی الله علیه و سلم و یاران وی رسید که به مکه بودند و حادثه برای آنها سخت بود که غلبه گبران امی را بر رومیان اهل کتاب خوش نداشتند و کافران مکه خوشدل شدند و یاران پیغمبر را شماتت کردند و گفتند شما اهل کتابید نصاری نیز اهل کتابند و ما امیانیم و برادران پارسی ما بر برادران کتابی شما ظفر یافتند. شما نیز اگر با ما پیکار کنید بر شما ظفر می یابیم. آنگاه سوره روم نزول یافت.

رومیان در نزدیک این سرزمین مغلوب گشتند و هم آنها از پس مغلوب شدنشان به زودی در طی چند سال غالب می شوند و جلوتر و بعدتر نیز همه کارها به ارادهٔ خداست، و آنروز مؤمنان از یاری خدا شادمان شوند که هر که را خواهد یاری کند و همو نیرومند و رحیم است، وعدهٔ خداست و خدا از وعدهٔ خویش تخلف نکند ولی بیشتر مردم نمی‌دانند.



ابوبکر در سال ۶۳۳ میلادی گروهی را به سوریه و فلسطین فرستاد و اینان توانستند سالی پس از آن به یک دسته کوچک از جنگاوران روم چیره شوند. جنگ اجنادین در سال ۶۳۴ میلادی در شام و فلسطین به پیروزی اعراب گرایید و یکی از زد و خوردهای خونینی بود که پیش از جنگ قادسیه انجام گرفت. دومین شکست سخت هراکلیوس امپراتور روم در خاک سوریه که دست آن امپراتوری را در آسیا کوتاه ساخت، جنگ یرموک می‌باشد که در سال ۶۳۶ میلادی رخ داد.

هراکلیوس دو بار ازدواج کرد بار اول با فابیا ادوکیا که دو فرزند ثمره این ازدواج بود. کنستانتین سوم پسر او بعد از هراکلیوس به سلطنت رسید.

بار دوم در سال ۶۱۳ میلادی، با خواهر زادهٔ خود به نام مارتینا ازدواج کرد. نه فرزند حاصل این ازدواج بود که اکثر آنها از بیماریهای ارثی در رنج بودند. هراکلوناس پسر مارتینا بعد از کشته شدن برادرش کنستانتین سوم به سلطنت رسید.

همچنین هراکلیوس یک فرزند دیگر، از مادری که نام او شناخته نشده، داشت، بنام «جان» که بر ضد پدر، یک شورش سیاسی را ترتیب داد. هراکلیوس در سال ۶۳۷ میلادی، دستور قطع بینی و دستهای او را صادر کرد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
     
  ویرایش شده توسط: sepanta_7   
مرد

 
کنستانتین سوم


دوران فوریه ۶۴۱ - مه ۶۴۱
نام کامل هراکلیوس نووس کنستانتینوس
مرگ مه ۶۴۱ (۲۸ یا ۲۹ سال)
پیش از هراکلوناس
پس از هراکلیوس
همسر گرگوریا
دودمان -
پدر هراکلیوس
مادر اودوکیا
فرزندان کنستانس دوم
تئودوسیوس
مانیان



هراکلیوس نووس کنستانتینیوس (به لاتین: Heraclius Novus Constantinus) امپراتور بیزانس بود که نامش نیز به اختصار کنستانتین سوم بود، او و همسرش گرگوریا در سال ۶۴۱ میلادی به مدت کوتاهی حمکرانی کردند که به دورۀ حکومت چهار ماهه نیز مشهور است، آنان دختری به نام مانیانه داشتند که با یزدگرد سوم؛ آخرین شاهنشاه ساسانی ازدواج کرد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
     
  ویرایش شده توسط: sepanta_7   
مرد

 
هراکلوناس


کاملا شبیه کنستانتین سوم !


دوران فوریه ۶۴۱ - سپتامبر ۶۴۱
نام کامل کنستانتیوس هراکلیوس
زادروز ۶۱۵ یا ۶۲۶
مرگ ۶۴۱ (۱۵ سال)
پیش از کنستانس دوم
پس از کنستانتین سوم
پدر هراکلیوس
مادر مارتینا


هراکلوناس با نام کامل کنستانتینوس هراکلیوس(به لاتین: Constantinus Heraclius ، یونانی، Κωνσταντῖνος Ἡράκλειος) (زادهٔ ۶۱۵ یا ۶۲۶ — درگذشتهٔ ۶۴۱) امپراتور بیزانس برای مدت کوتاهی از فوریه تا سپتامبر ۶۴۱ بود. او را احتمالاً به اشتباه عامل مرگ برادر ناتنیش کنستانتین سوم می‌دانستند.


هراکلوناس پسر هراکلیوس، امپراتور بیزانس از دومین همسرش مارتینا بود. نفوذ مارتینا در سال‌های پایانی حکومت هراکلیوس سبب شد تا عنوان «آگوستوس» در چهارم ژوئیهٔ ۶۳۸ به پسرش هراکلوناس اعطا شود و او پس از مرگ پدرش درفوریهٔ ۶۴۱ به امپراتوری مشترک با برادر ناتنیش کنستانتین سوم رسید. اما کنستانتین سوم ناگهان در مه ۶۴۱ درگذشت و او تنها امپراتور بیزانس شد.

هرچند کنستانتین احتمالاً بر اثر بیماری سل درگذشت اما مرگ نابهنگام او باعث بروز شایعاتی مبنی بر مسموم شدن او به‌فرمان مارتینا و هراکلوناس گردید. در نتیجهٔ این شایعات شورشی به رهبری ژنرال والنتینوس به‌وقوع پیوست و او هراکلوناس را وادار کرد تا خواهرزادهٔ جوانش کنستانس دوم (پسر کنستانتین سوم) را به فرمانروایی مشترک با خود برگزیند. مارتینا به‌منظور حفظ تعادل با تاجگذاری پسر کوچکش سزار داوید (تیبریوس) او را به مقام امپراتوری رساند. اما این کار او باعث رنجش حامیان کنستانس دوم گردید و والنتیانوس اینگونه شایع کرد که هراکلوناس و مادرش می‌خواهند کنستانس و طرفدارانش را حذف نمایند.

این موضوع به شورشی مجدد انجامید که با پیروزی شورشیان همراه بود. آنها زبان مارتینا و بینی هراکلوناس را بریده و آنها را به رودس تبعید نمودند. هیچ اطلاعی از هراکلوناس پس از این اتفاق در دست نیست و گمان می‌رود در همان سال ۶۴۱ درگذشته باشد. پس از او امپراتوری روم شرقی به کنستانس دوم رسید.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
     
  
مرد

 
کنستانس دوم


دوران سپتامبر ۶۴۱ - ۱۵ سپتامبر ۶۶۸
نام کامل فلاویوس هراکلیوس
لقب(ها) کنستانس دوم پوگوناتوس
(به‌معنای کنستانس دوم ریشو)
زادروز ۷ نوامبر ۶۳۰
زادگاه کنستانتینوپول، بیزانس
(استانبول امروزی، ترکیه)
مرگ ۱۵ سپتامبر ۶۶۸ (۳۷ سال)
محل مرگ سیراکوزا، سیسیل
پیش از مزسیوس و کنستانتین چهارم
پس از هراکلوناس
همسر فاوستا
پدر کنستانتین سوم
مادر گرگوریا
فرزندان کنستانتین چهارم
هراکلیوس
تیبریوس


کنستانس دوم ملقب به کنستانس دوم پوگوناتوس یا کنستانس ریشو (به لاتین: Flavius Constantinus Augustus ، یونانی: Κώνστας Β') (زادهٔ ۷ نوامبر ۶۳۰ – درگذشتهٔ ۱۵ سپتامبر ۶۶۸) امپراتور روم شرقی (بیزانس) از ۶۶۱ تا ۶۶۸ بود و در دوران حکومت او، استان‌های جنوبی و شرقی بیزانس به‌دست مسلمانان افتاد.


کنستانس در ۷ نوامبر ۶۳۰ در قسطنطنیه زاده شد. او پسر هراکلیوس کنستانتین (بعدتر کنستانتین سوم) و گرگوریا بود و با عنوان فلاویوس هراکلیوس غسل تعمید یافت (او بعدتر در طول حکومتش با نام‌های کنستانتین و کنستانس شناخته شد و به‌خاطر ریش انبوهش به پوگاناتوس شهرت یافت).


هراکلیوس، امپراتور بیزانس پدر هراکلیوس کنستانتین بود که در فوریهٔ ۶۴۱ درگذشت و پس از او هراکلیوس کنستانتین باعنوان کنستانتین سوم به‌طور مشترک با برادر ناتنیش هراکلوناس به امپراتوری بیزانس رسید. اما دیری نپایید که کنستانتین سوم در همان سال و احتمالاً بر اثر بیماری سل درگذشت و چنین شایع شد که هراکلوناس و مادرش مارتینا او را به قتل رسانده‌اند. در نتیجهٔ این شایعات شورشی به رهبری ژنرال والنتینوس به‌وقوع پیوست و او هراکلوناس را وادار کرد تا خواهرزادهٔ جوانش کنستانس را به فرمانروایی مشترک با خود برگزیند. مارتینا به‌منظور حفظ تعادل با تاجگذاری پسر کوچکش سزار داوید او را به مقام امپراتوری رساند. اما این کار او باعث رنجش حامیان کنستانس گردید و والنتیانوس اینگونه شایع کرد که هراکلوناس و مادرش می‌خواهند کنستانس و طرفدارانش را حذف نمایند.


این موضوع به شورشی مجدد علیه هراکلوناس انجامید که با پیروزی شورشیان همراه بود. آنها زبان مارتینا و بینی هراکلوناس را بریده و سپس به رودس تبعیدشان نمودند.

پس از برکناری و تبعید امپراتور پیشین در سپتامبر ۶۴۱ که گمان می‌رود در همان سال نیز درگذشته باشد، امپراتوری روم شرقی به کنستانس رسید و او با عنوان کنستانس دوم تاجگذاری کرد. از آنجا که کنستانس دوم در زمان بر تخت نشستنش ۱۱ سال بیشتر نداشت، سنای قسطنطنیه به‌عنوان نایب‌السلطنهٔ او تا زمانی که به سن بلوغ برسد ادارهٔ حکومت را در دست گرفت.

در دومین سال از حکومت کنستانس، مسلمانان با حمله به مصر آنجا را به تصرف خود درآورده و در ۶۴۷ به ارمنستان یورش بردند. در ۶۴۸ آنها فریگیه را مورد تاخت و تاز خود قرار داده و در ۶۴۹ نخستین حملهٔ دریایی خود به کرت را آغازکردند.


یورش گستردهٔ مسلمانان به کیلیکیه و ایسوریا در فاصلهٔ ۶۵۰ تا ۶۵۱ سبب شد تا کنستانس وارد مذاکرات صلح با معاویه پسر ابی سفیان، فرماندار سوریه در دورهٔ خلافت عثمان شود. مهلت کوتاهی که در نتیجهٔ آتش‌بس به‌وجود آمد این امکان را به کنستانس داد تا نواحی غربی ارمنستان را همچنان در اختیار روم شرقی نگاه دارد.


اما معاویه در ۶۵۴ بار دیگر حملات دریایی خود را از سر گرفت و رودس را غارت نمود. کنستانس در ۶۵۵ ناوگانی را برای مقابله با مسلمانان به فینیکه فرستاد و خود فرماندهی آن را بر عهده گرفت. اما نتیجهٔ نبرد برای روم شرقی فاجعه‌بار بود. ۵۰۰ کشتی بیزانسی طی نبرد فینیکس غرق شد و امپراتور تنها با رشادت یکی از سربازانش توانست جان سالم از این مهلکه به در برد.

عثمان به‌دنبال این پیروزی آمادهٔ حمله به قسطنطنیه می‌شد که در ۶۵۶ به‌قتل رسید و مسلمانان درگیر جنگ‌های داخلی با یکدیگر شدند. سرانجام کنستانس دوم در ۶۵۹ موفق شد تا عهدنامهٔ صلحی را با فرماندار سوریه به امضا برساند.

کنستانس که شاهد تقسیم امپراتوری در پی اختلاف‌های مذهبی بود در دوران فرمانرواییش تلاش کرد تا کلیسایی متحد و یکپارچه را به‌وجود آورد. او در ۶۴۸ فرمانی را با عنوان تایپوس صادر نمود که به‌موجب آن، بحث دربارهٔ ذات الهی و دات انسانی مسیح که عامل بروز درگیری بود ممنوع می‌شد. پاپ مارتینوس یکم این فرمان را محکوم کرد و کنستانس او را در ۶۵۳ دستگیر و تبعید نمود.


کنستانس دوم در ۶۵۴ پسرش کنستانتین (بعدتر کنستانتین چهارم) را به امپراتوری مشترک با خود رساند و برادرش تئودوسیوس را از جانشینی خود محروم ساخت. او سپس در ۶۶۰ فرمان قتل برادرش را صادر نمود که این برادرکشی باعث نفرت زیردستانش در قسطنطنیه از او شد.


کنستانس در ۶۶۳ به‌منظور سفر به مناطق غربی پایتخت را ترک نمود و با گذر از شمال ایتالیا به رم و پس از آن به سیراکوزا در سیسیل رفت و در همانجا اقامت گزید. او در نظر داشت تا آنجا را به پایتخت همیشگی و مرکز استراتزیک امپراتوری برای مقابله با حملهٔ مسلمان در غرب بدل سازد. اما این تصمیم او مورد پسند هیچکدام از اهالی سیراکوزا و قسطنطنیه واقع نشد و سرانجام در ۱۵ سپتامبر ۶۶۸، هنگامی که کنستانس مشغول استحمام بود توسط پیشکار خود به قتل رسید.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
     
  ویرایش شده توسط: sepanta_7   
مرد

 
کنستانتین چهارم


دوران ۶۶۸ - سپتامبر ۶۸۵
زادروز ۶۵۲
زادگاه کنستانتینوپول
مرگ سپتامبر ۶۸۵ (۳۳ سال)
محل مرگ کنستانتینوپول
پیش از ژوستینیان دوم
پس از مزسیوس
کنستانس دوم
همسر آناستازیا
پدر کنستانس دوم
مادر فاوستا
فرزندان ژوستینیان دوم
هراکلیوس


کنستانتین چهارم (به لاتین: Flavius Constantinus) (به یونانی: Κωνσταντίνος Δ') متولّد سال ۶۵۲ میلادی یکی از امپراتوران بیزانس بود، دوران سلطنتش از ۶۶۸ میلادی تا ۶۸۵ میلادی (۱۵ سال) بود، او در حالی به پادشاهی رسید که خطر امپراتوری تازی (امپراتوری اسلامی) به‌شدت احساس می‌شد و ۵۰ سال بود که همواره بیزانس مورد هجوم اعراب تازی قرار گرفته بود.


اعراب مسلمان به مدت طولانی ۴ سال از طرف آسیایی به رهبری نیروهای عبد-الرحمان پایتخت بیزانس؛ قسطنطنیه را محاصره کرده ولی سرانجام مجبور به عقب نشینی شدند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
     
  
مرد

 
ژوستینیان دوم


دوران ۶۸۵ - ۶۹۵
۷۰۵ - دسامبر ۷۱۱
لقب(ها) راینوتمتوس
زادروز حدود ۶۶۹
زادگاه کنستانتینوپول
مرگ دسامبر ۷۱۱ (۴۲ سال)
محل مرگ Damatrys, آسیای صغیر
پیش از تیبریوس سوم
فیلیپیکوس
پس از کنستانتین چهارم
لئونتیوس
دودمان دودمان هراکلیان
پدر کنستانتین چهارم


ژوستینیان دوم یا یوستینیانوس دوم(به لاتین: Justinianus II) ملقب به راینوتمتوس(به لاتین: Rhinotmetus) ( به‌معنای بینی‌بریده) (زادهٔ پیرامون ۶۶۹ — درگذشتهٔ دسامبر ۷۱۱) امپراتور بیزانس از ۶۸۵ تا ۶۹۵ و سپس از ۷۰۵ تا ۷۱۱ و آخرین امپراتور از دودمان هراکلی بود. ژوستینیان هرچند دارای خصیصه‌ای استبدادگرانه و قادر به انجام اعمال ظالمانه بود، با این حال او فرمانروایی توانمند به‌شمار می‌رود که توانست بیشتر نواحی مقدونیه را که پیشتر به تصرف قبایل اسلاو درآمده بود از آنها پس‌گرفته و بار دیگر ضمیمهٔ خاک امپراتوری بیزانس نماید.


ژوستینیان پسر کنستانتین چهارم بود که پس از مرگ پدرش در سپتامبر ۶۸۵ در ۱۶ سالگی بر تخت امپراتوری بیزانس نشست. او در آغاز حکومتش عهدنامه‌ای را با اعراب به امضا رساند که آنان را مجبور می‌ساخت تا خراج بیشتری را به بیزانس بپردازند. همچنین به موجب این عهدنامه دو طرف بر حق حاکمیت مشترک بر قبرس، ارمنستان و گرجستان توافق نمودند.


ژوستینیان سپس در ۶۸۸/۶۸۹ با موفقیت به مناطق تحت اشغال اسلاوها در تراکیه و مقدونیه لشکر کشید و توانست آن مناطق را بار دیگر به خاک امپراتوری بازگرداند. همچنین در نتیجهٔ این پیروزی، بسیاری از اسلاوها یا به ارتش بیزانس پیوستند و یا به عنوان سرباز-کشاورز در آسیای صغیر مشغول به کار شدند.

اما در ۶۹۱ اعراب که بر سر سیاست‌های مربوط به قبرس با بیزانس اختلاف نظر پیداکرده بودند مرزهای شرقی امپراتوری را مورد حمله قرار دادند و تا ۶۹۲ موفق به شکست نیروهای بیزانسی در سباستوپولیس شده و متصرفات بیزانس در ارمنستان را به اشغال خود درآوردند. در همین زمان ژوستینیان دوم نیز اقدام به برگزاری شواری کینیسکت در قسطنطنیه به‌منظور تکمیل قوانین اعتقادی پنجمین و ششمین شورای جهانی کلیسایی نمود. با این حال پاپ سرگیوس یکم این قوانین را به رسمیت نشناخت و همین موضوع باعث بروز اختلاف بین او و امپراتور شد.

ژوستینیان در دورن حکومتش سیاستی بی‌رحمانه را اتخاذ کرده بود و مأموران وزرات مالیهٔ او نیز بدون هیچ ترحمی به اخاذی از مردم مشغول بودند. این سختگیری‌ها و خشونت‌ها سرانجام به بروز شورشی مردمی در ۶۹۵ انجامید و آنها لئونتیوس را به‌عنوان امپراتور جدید خود برگزیدند. لئونتیوس سپس فرمان داد تا بینی ژوستینیان را بریده و او را به کرسون در شبه‌جزیره کریمه تبعید نمود. با این حال لئونتیوس نیز در حکومتش موفق نبود و در ۶۹۸ به‌دست تیبریوس سوم از قدرت برکنار و پس از بریده شدن زبان و بینیش در صومعه‌ای زندانی گردید.

تیبریوس سپس درصدد دستگیری ژوستینیان برآمد و ژوستینیان که از این موضوع باخبر شده بود پیش خان خزرها که خاندان هراکلیان دوستی و روابط نزدیکی با او داشتند گریخت. او در آنجا با خواهر خان ازدواج کرد اما چندی نگذشت که خان برای کشتن او توسط تیبریوس تطمیع شد. اما ژوستینیان به موقع توسط همسرش از این موضوع آگاهی یافت و به بلغارستان گریخت. در آنجا او توانست حمایت ترول، خان بلغارها را جلب نماید و او لشکری را در اختیار ژوستینیان قرار داد.


ژوستینیان در ۷۰۵ به سوی قسطنطنیه لشکر کشید و تیبریوس که از نزدیک شدن آنها به شهر آگاه شده بود در اوت همان‌سال گریخت. ژوستینیان پس از ۳ روز محاصرهٔ شهر، سرانجام موفق به فتح آن شد و بار دیگر بر تخت امپراتوری بیزانس نشست. او سپس مأمورانی را برای دستگیری تیبریوس فرستاد و آنها پس از چند ماه موفق به گرفتن او شدند. آنها سپس تیبریوس را همراه با برادرش هراکلیوس و امپراتور پیشین لئونتیوس در زنجیر کرده و پس از چرخاندنشان در شهر به حضور ژوستینیان در میدان اسب‌دوانی قسطنطنیه آوردند. ژوستینیان در آنجا و دربرابر جمعیتی که زندانیان را هو می‌کرد پاهایش را بر روی گردن تیبریوس و لئونتیوس گذاشت و فرمان داد تا گردنشان را بزنند. پس از اعدام آن دو در ۱۵ فوریهٔ ۷۰۶، هراکلیوس و بسیاری از فرماندهان نظامی تحت امر او نیز به دار آویخته شدند.

در فاصلهٔ ۷۱۰ تا ۷۱۱، پاپ کنستانتین دیداری از قسطنطنیه داشت که به آشتی مجدد بین ژوستینیان و پاپ‌ها انجامید. با این حال ژوستینیان پس از بازگشت به قدرت میل شدیدی برای گرفتن انتقام از دشمنانش داشت و دست به انجام اعدام‌های گسترده‌ای زد که به روی‌گردانی بسیاری از حامیان و طرفدارانش از او انجامید.

در ۷۱۱ و با حمایت خزرها، شورشی در کرسون روی داد که در نتیجهٔ آن نجیب‌زاده‌ای ارمنی به‌نام باردانس (فیلیپیکوس) امپراتور نامیده شد. او سپس همراه با ناوگانش به سوی قسطنطنیه حرکت کرد و موفق به در دست گرفتن شهر شد. ژوستینیان دوم توانست بگریزد اما در نهایت او و خانواده‌اش همگی در دسامبر همان سال کشته‌شدند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
     
  
مرد

 
لئونتیوس


دوران ۶۹۵ - ۶۹۸
زادگاه ایسوریا
مرگ ۱۵ فوریه ۷۰۶
محل مرگ کنستانتینوپول
پیش از تیبریوس سوم
پس از ژوستینیان دوم
دودمان دودمان هراکلیان


لئونتیوس (به یونانی: Λεόντιος، به لاتین: Leontius) (درگذشتهٔ ۱۵ فوریه ۷۰۶) امپراتور روم شرقی (بیزانس) از ۶۹۵ تا ۶۹۸ بود. او پس از خلع ژوستینیان دوم از قدرت بر تخت امپراتوری نشست اما خود نیز توسط تیبریوس سوم برکنار و پس از بازگشت دوبارهٔ ژوستینیان به قدرت همراه با تیبریوس اعدام گردید.


لئونتیوس زادهٔ ایسوریا بود و توانایی‌هایش سبب شد تا به‌سرعت مدارج نظامی را پیموده و در زمان کنستانتین چهارم به عنوان استراتگوس (فرماندار نظامی) ناحیهٔ آناتولی منصوب شود.

در دوران حکومت ژوستینیان دوم، او لئونتیوس را برای فرماندهی سپاهیان روم شرقی درمقابله با مسلمانان در گرجستان و ارمنستان برگزید. این حملات با موفقیت همراه بود و لئونتیوس ادامهٔ جنگ را به آذربایجان و پادشاهی اران کشید. پیروزی‌های او در نبرد تا آنچا پیش رفت که سرانجام عبدالملک بن مروان، خلیفهٔ اموی مجبور به مذاکره و امضای عهدنامه‌ای با امپراتوری بیزانس و دادن خراج به امپراتور روم شرقی شد. با این حال با شروع مجدد جنگ با امویان در ۶۹۲، لئونتیوس دیگر نتوانست پیروزی‌های پیشین خود را تکرار نماید و در نبرد سباستوپولیس از آنان شکست خورد. این موضوع خشم ژوستینیان دوم را برانگیخت و برای تنبیه لئونتیوس او را به مدت دو سال زندانی کرد.


لئونتیوس در ۶۹۵ از زندان آزاد شد و ژوستینیان این بار او را به فرمانداری نظامی ناحیهٔ هلیادی منصوب نمود. اما لئونتیوس در مقابل دست به شورش علیه امپراتور زد و دیری نپایید که با کمک انجمن ارابه‌رانان آبی، کالینیکوس، پاتریارک قسطنطنیه و توانایی‌های نظامی خودش توانست ژوستینیان دوم را از قدرت خلع و خود بر تخت امپراتوری نشیند. او سپس دستور داد تا بینی و زبان ژوستینیان را بریده و او را به کرسون در شبه جزیره کریمه تبعید نمود.


لئونتیوس در طول حکومت نه‌چندان محبوبش با خودداری از شرکت در اکثر عملیات نظامی، بیشترین توجه خود را معطوف یکپارچه‌سازی امپراتوری نمود. اما این عدم فعالیت و در حالت دفاعی به‌سر بردن کشور سبب شد تا عبدالملک بن مروان طی لشگرکشیش به کارتاژ موفق به فتح آن سرزمین در ۶۹۷ شود. پس از این اتفاق لئونتیوس ناوگانی را برای بازپس‌گیری کارتاژ به آنجا فرستاد اما نتیجه‌اش چیزی جز شکست در نبرد معروف به نبرد کارتاژ در ۶۹۸ نبود.

نیروهای بیزانسی به‌دنبال این شکست به‌جای گزارش عدم موفقیت خود دست به شورش زده و با برکناری دریاسالار خود، دریانوردی ژرمانی به‌نام آسپیماروس را به رهبری خود برگزیدند. آسپیماروس پس از این انتخاب نام خود را به‌سرعت به تیبریوس سوم تغییر داد و پس از بازگشت ناوگان به قسطنطنیه در ۶۹۸ لئونتیوس را از قدرت برکنار ساخت.


تیبریوس پس از در دست گرفتن قدرت فرمان به بریدن زبان و بینی امپراتور خلع‌شده داد و پس از آن لئونتیوس را در صومعهٔ ساماتیون در قسطنطنیه زندانی کرد. با این حال در ۷۰۵ امپراتور برکنارشدهٔ پیشین ژوستینیان، بار دیگر به قدرت بازگشت و امپراتوری را در دست گرفت. در ۱۵ فوریهٔ ۷۰۶، تیبریوس و لئونتیوس را در خیابان‌های شهر چرخاندند و مردم به سویشان زباله پرت کردند. آنها را سپس به میدان اسب‌دوانی برده، حکم مرگشان را صادر و اعدامشان نمودند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
     
  
مرد

 
تیبریوس سوم


دوران ۶۹۸ - ۷۰۵
نام کامل آپسیماروس
زادگاه پامفیلیا (احتمالاً)
مرگ ۱۵ فوریه ۷۰۶ (سال)
محل مرگ کنستانتینوپول
پیش از ژوستینیان دوم
پس از لئونتیوس
دودمان دودمان هراکلیان


تیبریوس سوم با نام واقعی آپسیماروس (به یونانی: Αψίμαρος) (درگذشتهٔ ۱۵ فوریه ۷۰۶) امپراتور روم شرقی (بیزانس) از ۶۹۸ تا ۲۱ اوت ۷۰۵ بود. او علی‌رغم حکومت موفقیت‌آمیزش به‌ویژه در کاهش خطر مسلمانان در مرزهای شرقی توسط ژوستینیان دوم از قدرت خلع و در ۷۰۶ اعدام شد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
     
  
صفحه  صفحه 92 از 229:  « پیشین  1  ...  91  92  93  ...  228  229  پسین » 
فرهنگ و هنر

تاریخ اروپا از ابتدا تاکنون

رنگ ها List Insert YouTube video   

 ?

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

 

 
DMCA/Report Abuse (گزارش)  |  News  |  Rules  |  How To  |  FAQ  |  Moderator List  |  Sexy Pictures Archive  |  Adult Forums  |  Advertise on Looti
↑ بالا
Copyright © 2009-2024 Looti.net. Looti.net Forum is not responsible for the content of external sites

RTA