ارسالها: 23330
#961
Posted: 22 Apr 2014 13:38
- سالهای آغازین و رسیدن به امپراتوری
لئو در ۱۹ سپتامبر ۸۶۶ در قسطنطنیه، پایتخت امپراتوری بیزانس زاده شد. او دومین پسر باسیل یکم مقدونی، امپراتور وقت بیزانس از همسر دومش اودوکیا اینجرینا بود. با این حال این مسأله وجود داشت که آیا او واقعاً پسر باسیل یکم است و یا فرزند امپراتور پیشین میخائیل سوم. با توجه به مسائل پیشآمده در سالهای پایانی حکومت میخائیل و کشتهشدن او بهدست باسیل، میتوان گفت که لئو فرزند واقعی میخائیل بود، با اینحال چه لئوی ششم از این موضوع آگاهی داشت و یا خیر هرگز آنرا بهطور عمومی آشکار نساخت.
لئو در ۶ ژانویه ۸۷۰ با عنوان لئوی ششم به امپراتوری مشترک با پدرش رسید اما در اوت ۸۸۳ به توطئه علیه باسیل یکم متهم و برای ۳ سال تا ژوئیهٔ ۸۸۶ زندانی شد. همچنین اگر وساطت اسقفاعظم فوتیوس و استایلیانوس زائوتزس، از مقامات عالیرتبهٔ بیزانسی نبود چشمان او را کور کرده بودند.
باسیل یکم در ۲۹ اوت ۸۸۶ درگذشت و از آنجا که برادر بزرگ لئو به نام کنستانتین نیز پیشتر مرده بود، او یک روز پس از مرگ پدرش در ۳۰ اوت ۸۸۶ بر تخت امپراتوری بیزانس نشست.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#962
Posted: 22 Apr 2014 13:40
- سیاستهای خارجی و درگیریها
او در سیاستهای خارجیش در جبههٔ مقابل مسلمانان و بلغارها قرار داشت و بههنگام بروز درگیری در منطقهٔ بالکان، فرماندهٔ توانمند خود نیکهفوروس فوکاس بزرگ را که در آن زمان مشغول لشکرکشیهای موفقیتآمیزی در چنوب ایتالیا علیه لمباردها بود را فرا خواند تا به یاری نیروهای بیزانسی در بالکان بشتابد. اما علیرغم کسب این پیروزیها، امپراتوری بیزانس پس از چندی در نواحی غربی با مشکل مواجه شد و مسلمانان در ۹۰۲ توانستند سیسیل را به اشغال خود درآورند. تسالونیکا نیز توسط لئوی تریپولی غارت شد و دریای اژه نیز مورد تاخت و تاز دزدان دریایی عرب قرار گرفت. لئوی ششم بهدنبال این ناکامیها به تقویت نیروی دریایی بیزانس پرداخت و ناوگان آن کشور موفق شد تا حملهٔ موفقیتآمیزی را علیه ناوگان دریایی اعراب در ۹۰۸ ترتیب دهد. با این حال نیروی دریایی بیزانس در طی لشکرکشیهای دریایی ۹۱۱ تا ۹۱۲ ناموفق عمل کرد و از لئوی تریپولی شکست خورد.
از سوی دیگر در شمال امپراتوری بیزانس نیز سیمیون، فرمانروای بلغار، دشمن آنها به شمار میرفت و سابقهٔ این خصومت به درگیریای تجاری در ۸۹۴ برمیگشت که بیزانسیها با کمک ماگیارهای ناحیهٔ دانوب و دنپیر، سیمیون را مجبور ساختند تا با قرارداد متارکهٔ جنگ موافقت نماید. بااینحال سیمیون در ۸۹۶ موفق شد تا به کمک پچنگهای چادرنشین، امپراتوری بیزانس را وادار به پرداخت خراجی سالیانه به بلغارها نماید.
در ۹۰۷ قسطنطنیه مورد حملهٔ اُلگ، شاهزادهٔ کیف قرار گرفت و بیزانس بهمنظور برقراری صلح مجبور شد تا غرامت سنگینی را به او بپردازد. با این حال الگ باردیگر در ۹۱۱ به آنجا حمله کرد و این بار توافقنامهٔ تجاری سودمندی را با بیزانس امضا نمود که تنظیم روابط تجاری بین دو کشور را در پیداشت و پایهگذار توسعهٔ فعالیتهای تجاری سودآور و دائمیای بین قسطنطنیه و روسیهٔ کیفی شد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#963
Posted: 22 Apr 2014 13:42
- مسألهٔ جانشینی و ازدواجها
لئوی ششم که فرزند پسری نداشت و نگران جانشینی پس از خود بود چهار بار ازدواج کرد و چون محدودیتهای کلیسایی دربارهٔ تعداد دفعات ازدواج مجدد را زیرپا گذاشت مورد سرزنش آنان قرار گرفت. او در ۸۸۲ با تئوفانو مارتیناکیو که از بستگان مادرش اودوکیا بود ازدواج کرد و از او صاحب دختری شد که نامش را اودوکیا گذاشتند. اما کمی بعد آن دختر مرد و تئوفانو نیز در ۱۰ نوامبر ۸۹۵ یا ۸۹۶ درگذشت. همچنین بنا بر نوشتههای «ویتا اوتیمی» که بهترین منبع برای زندگی شخصی لئوی ششم بهشمار میرود این ازدواج، ازدواج موفقی نبود.
در ژوئیهٔ ۸۹۸ او با زوئه، دختر استایلیانوس زائوتزس، صاحبمنصب بیزانسی که دیری معشوقهاش بود ازدواج کرد و از او نیز صاحب دختری به نام آنا شد. زوئه مدتی پس از سپتامبر ۸۹۹ درگذشت و لئو در ژوئیه ۹۰۰ با اودوکیا بایانه ازدواج نمود. با این حال امپراتریس جدید نیز بههنگام زایمان در ۱۲ آوریل ۹۰۱ درگذشت.
در سپتامبر ۹۰۵ معشوقهٔ دیگر لئو با نام زوئه کاربونوپسینا، از خانوادهٔ تئوفانس تاریخنگار پسری بهدنیا آورد که نامش را کنستانتین (بعدتر امپراتور کنستانتین هفتم) گذاشتند. لئوی ششم که او را وارث خود میدید تصمیم گرفت تا برای چهارمین بار نیز ازدواج نماید. او اسقفاعظم نیکلاس یکم میستیکوس را مجاب نمود تا پسرش کنستانتین را در ۶ ژانویه ۹۰۶ غسل تعمید دهد و خود نیز در درحدود ژوئن ۹۰۶ با زوئه کاربونوپسینا ازدواج نمود.
از آنجا که قوانین کلیسای شرق در رابطه با تعداد دفعات مجاز برای ازدواج دوباره توسط لئو زیر پا گذاشته شده بود اسقفاعظم نیکلاس سعی کرد تا مقامات کلیسایی را برای بهرسمیت شناختن این ازدواج مجاب نماید اما با مقاومت شدید آنان مواجه شد. با این حال لئوی ششم کنستانتین خردسال را در ۱۵ مه ۹۰۸ به امپراتوری مشترک با خود منصوب نمود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#964
Posted: 22 Apr 2014 13:46
لئو که توسط اسقفاعظم فوتیوس آموزش دیده بود بیشتر یک اندیشمند بود تا یک سرباز و بههمین دلیل علاوه برنوشتن و تکمیل قوانین مربوط به امپراتوری بیزانس که کار بر رویشان پیشتر توسط پدرش باسیل یکم آغاز شده بود، چندین کتاب نیز در موضوعات مختلفی همچون مشکلات مربوط به امور دنیوی و کلیسایی بهرشتهٔ تحریر درآورد و مدیحهای نیز در وصف پدرش پس از مرگ او نوشت که در مراسم خاکسپاری باسیل یکم خوانده شد. همچنین نوشتن خطابه و موعظه، سرودن اشعار غیرمذهبی و نوشتن مقالاتی در رابطه با موضوعات نظامی از دیگر کارهای انجامگرفته توسط لئوی ششم بود.
لئوی ششم در ۱۱ مه ۹۱۲ درگذشت و پس از او برادرش الکساندر که پیشتر توسط پدرشان به امپراتوری مشترک با او رسیده بود جانشین او شد.
پایان لئوی ششم
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#965
Posted: 24 Apr 2014 10:05
الکساندر (امپراتور بیزانس)
دوران ۱۱ مه ۹۱۲ - ۶ ژوئن ۹۱۳
نام کامل
زادروز حدود ۸۷۰
مرگ ۶ ژوئن ۹۱۳
محل مرگ کنستانتینوپول، بیزانس
(استانبول امروزی، ترکیه)
پیش از کنستانتین هفتم
پس از لئوی ششم
همسر نداشت
دودمان دودمان مقدونی
پدر باسیل یکم
الکساندر یا اسکندر(به یونانی: Αλέξανδρος) (به انگلیسی: ( Alexander (Byzantine emperor) (زادهٔ پیرامون ۸۷۰ — درگذشتهٔٔ ۶ ژوئن ۹۱۳) امپراتور روم شرقی (بیزانس) از ۹۱۲ تا ۹۱۳ و سومین فرمانروای دودمان مقدونی بود. او همچنین عامل از سر گرفته شدن جنگ بین بلغارها و امپراتوری بیزانس بود.
الکساندر سومین پسر باسیل یکم، امپراتور وقت بیزانس بود که در ۸۷۹ به امپراتوری مشترک با پدر و برادرش لئوی ششم رسید. با این حال او هیچ فعالیتی در زمینهٔ مسایل حکومتی نداشت و حتی پس از مرگ باسیل یکم در ۸۸۶، این لئوی ششم بود که زمام امور را به عنوان امپراتور جدید بیزانس در دست گرفت. اما پس از مرگ لئوی ششم در مه ۹۱۲، الکساندر تنها امپراتور وقت روم شرقی شد.
الکساندر پس از در دست گرفتن قدرت، زوئه، چهارمین همسر لئوی ششم را بهاجبار به یک دیر خواهران روحانی فرستاد، تمامی مشاوران برادرش را تعویض نمود و اسقفاعظم برکنارشده نیکولاس میستیکوس را بار دیگر به مقام خود بازگرداند. او از پرداخت خراج سالیانهٔ توافقشده طی عهدنامهٔ سال ۸۹۶ به بلغارها سر باز زد و این موضوع به از سر گیری جنگ با سیمئون، پادشاه قدرتمند و متجاوز بلغارها انجامید.
الکساندر سپس برادرزادهاش کنستانتین (پسر کوچک لئوی ششم) را جانشین و امپراتور مشترک با خود اعلام نمود و او پس از مرگ عمویش در ششم ژوئن ۹۱۳، با عنوان کنستانتین هفتم به امپراتوری روم شرقی رسید.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#966
Posted: 24 Apr 2014 10:08
کنستانتین هفتم
دوران ۹۰۸ - ۹۴۵
(بهطور مشترک)
۲۷ ژانویه ۹۴۵ - نوامبر۹۵۹
(بهتنهایی)
نام کامل کنستانتین پُرفیروژنیتوس
زادروز ۲ سپتامبر ۹۰۵
زادگاه کنستانتینوپول، امپراتوری بیزانس
مرگ ۹ نوامبر ۹۵۹ (۵۴ سال)
محل مرگ کنستانتینوپول، امپراتوری بیزانس
پیش از رومانوس دوم
پس از الکساندر
همسر هلنا لاکاپنه
دودمان دودمان مقدونی
پدر لئوی ششم
مادر زوئه کاربونوپسینا
فرزندان رومانوس دوم
تئودورا
دین مسیحی ارتدکس
کنستانتین هفتم(به یونانی: Κωνσταντῖνος Ζ΄ Πορφυρογέννητος) (به انگلیسی: Constantine VII Porphyrogennetos) ملقب به کنستانتین هفتم پُرفیروژنیتوس (بهمعنای زادهٔ اتاق بنفش) (زادهٔ ۲ سپتامبر ۹۰۵ — درگذشتهٔ ۹ نوامبر ۹۵۹) امپراتور بیزانس بهطور مشترک از ۹۰۸ تا ۹۴۵ و سپس بهتنهایی از ۹۴۵ تا هنگام مرگش در ۹۵۹ بود. کنستانتین پسر لئوی ششم، امپراتور بیزانس از چهارمین همسرش زوئه کاربونوپسینا و برادرزادهٔ امپراتور الکساندر بود. او در «اتاق بنفش» کاخ امپراتوری که مزین به سنگ سماق (پُرفیری) بوده و کودکان مشروع امپراتوران در آن به دنیا میآمدند زاده شد و لقب پُرفیروژنیتوسِ کنستانتین نیز اشاره به این موضوع دارد، هرچند که مادرش زوئه در هنگام تولد او هنوز با لئوی ششم ازدواج نکرده بود. همچنین تولد او در اتاق بنفش امتیازی برای او محسوب میشد تا در فهرست جانشینان امپراتور قرار گیرد زیرا پسران امپراتورانی که در این اتاق زاده نمیشدند در مقامی پایینتر نسبت به بنفشزادگان داشتند.
کنستانتین هفتم همچنین به خاطر نوشتن چهار کتاب با عناوین De Thematibus، De Administrando Imperio، De Ceremoniis و Vita Basilii که به توصیف شرایط امپراتوری بیزانس در آن دوره میپردازد مشهور است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#967
Posted: 24 Apr 2014 10:09
- سالهای نخستین و امپراتوری مشترک
کنستانتین در سپتامبر ۹۰۵ در قسطنطنیه و پیش از ازدواج مادرش زوئه با لئوی ششم به صورت نامشروع زاده شد. با این حال بهمنظور مشروعسازی تولد او مادرش او را در «اتاق بنفش» کاخ امپراتوری به دنیا آورد و لئو که سرانجام صاحب پسری شده بود پس از تولد او با زوئه که چهارمین همسر او میشد و این موضوع خود خلاف قوانین کلیسایی بود ازدواج کرد. کنستانتین سپس بهطور نمادین در ۱۵ مه ۹۰۸ و هنگامی که تنها ۲ سال بیشتر نداشت به امپراتوری مشترک با پدرش لئو و عمویش الکساندر منصوب شد. لئو در ۹۱۲ و الکساندر در ۹۱۳ درگذشتند و کنستانتین با نایبالسلطنتی اسقفاعظم نیکلاس میستیکوس در ۷ سالگی بر تخت امپراتوری نشست.
نیکلاس میستیکوس مجبور به صلح با سیمئون، تزار بلغارستان شد و او را به عنوان امپراتور بلغارستان بهرسمیت شناخت و همین موضوع سبب شد تا او توسط زوئه از نایبالسطنتی کنستانتین برکنار شود. با این حال زوئه نیز در ارتباط با بلغارها ناتوان بود و پس از آنکه حامی اصلیش ژنرال لئو فوکاس در ۹۱۷ از آنها شکست خورد، دریاسالار رومانوس لاکاپنوس در ۹۱۹ نایبالسلطنتی کنستانتین را برعهده گرفت و دخترش هلنا را به ازدواج او درآورد. رومانوس سپس با استفاده از موقعیت پیشآمده در دسامبر ۹۲۰ با عنوان رومانوس یکم بهعنوان امپراتور مشترک با کنستانتین تاجگذاری کرد و یک سال بعد پسر بزرگش کریستوفر را نیز به امپراتوری مشترک با خود رساند و دو پسر دیگرش را نیز تا ۹۲۴ به فرمانروایی مشترک با خود منصوب نمود. کنستانتین بدین ترتیب بار دیگر در سایهٔ دیگر امپراتوران قرار گرفت اما او مرد جوانی باهوش با علاقهمندیهای گوناگون بود و این سالها را نیز صرف مطالعهٔ تشریفات درباری نمود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#968
Posted: 24 Apr 2014 10:12
کریستوفر در ۹۳۱ درگذشت و دو پسر دیگر رومانوس، استفان و کنستانتین پدرشان را در ۹۴۴ از قدرت برکنار کردند و رومانوس سالهای پایانی عمرش را در تبعید و در کسوت یک راهب در جزیرهٔ پروت گذراند و در ژوئن ۹۴۸ درگذشت. با این حال عمر دوران حکومت استفان و کنستانتین نیز چندان بلند نبود و کنستانتین هفتم با کمک همسرش موفق به برکناری آنها از قدرت شد و در ۲۷ ژانویه ۹۴۵ توانست سرانجام امپراتوری بیزانس را بهتنهایی در اختیار خود بگیرد. او سپس چند ماه بعد پسر خردسالش رومانوس را نیز با عنوان رومانوس دوم به امپراتوری مشترک با خود منصوب کرد.
از آنجا که قدرت اجرایی هیچگاه در اختیار کنستانتین نبود او حتی پس از رسیدن به قدرت نیز وقت خود را صرف مطالعه و تحقیق نمود و ادارهٔ امور کشور را به فرماندهان و صاحبمنصبان بیزانسی و همسر پرتلاشش هلنا واگذار کرد. او در ۹۴۹ ناوگانی متشکل از ۱۰۰ کشتی را برای بازپسگیری جزیره کرت از اعراب به آنجا فرستاد اما این تلاش نیز همچون تلاش پدرش در ۹۱۱ با شکست روبرو شد. با این حال وضع در مرزهای شرقی بهتر بود و نیروهای بیزانسی در ۹۴۹ موفق به فتح ژرمانیکیه شدند و در ۹۵۲ نیز از فرات گذشتند. اما امیر صیفالدوله در ۹۵۳ موفق به بازپسگیری ژرمانیکیه شد و وارد قلمرو امپراتوری بیزانس گردید. با این حال سرزمینهای شرقی در نهایت توسط نیکهفوروس فوکاس که در ۹۵۸ موفق به فتح حدس در شمال سوریه گردید و توسط ژان تزیمیسکس که در ۹۵۹ توانست شَمَششاد در شمال میانرودان را فتح نماید بازپسگرفته شد. همچنین یکی از ناوگانهای دریایی اعراب نیز در ۹۵۷ بهدست یونانیان نابود گردید.
کنستانتین روابط دیپلماتیک قویای با دربارهای کشورهای خارجی از جمله دربار عبدالرحمن سوم، خلیفهٔ کوردوبا و اُتوی یکم، پادشاه آلمان داشت و در پاییز ۹۵۷ نیز اُلگا، شاهدخت روسیهٔ کیفی به ملاقات کنستانتین هفتم آمد. هرچند دلیل این ملاقات هرگز مشخص نشد اما او با نام هلنا غسل تعمید یافت و مردمش را به مسیحی شدن تشویق نمود.
کنستانتین در نوامبر ۹۵۹ در قسطنطنیه درگذشت و پسرش رومانوس دوم جانشین او شد. با این حال پس از مرگ کنستانتین چنین شایع شد که او به مرگ طبیعی نمرده و در اصل توسط پسرش و عروسش تئوفانو مسموم شده است.
پایان کنستانتین هفتم
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#969
Posted: 24 Apr 2014 10:16
رومانوس یکم
سکهٔ طلای منقش به نگارههای رومانوس یکم و پسر بزرگش کریستوفر
دوران ۹۲۰ - ۹۴۴
نام کامل رومانوس لاکاپِنوس
زادروز حدود ۸۷۲
زادگاه Lacape
مرگ ۱۵ ژوئن ۹۴۸ (سال)
آرامگاه Myrelaion
پیش از کنستانتین هفتم
پس از کنستانتین هفتم
دودمان دودمان مقدونی
فرزندان هلنا
کریستوفر
استفان
کنستانتین
رومانوس یکم با عنوان کامل رومانوس یکم لاکاپنوس (به یونانی: Ρωμανός Α΄ Λακαπήνος) (زادهٔ حدود ۸۷۲ — درگذشتهٔ ۹۴۸) امپراتور بیزانس بهطور مشترک با دامادش کنستانتین هفتم از ۹۲۰ تا هنگام برکناریش در ۹۴۴ بود و در این مدت قدرت واقعی دردستان او قرار داشت.
در ۹۱۳ الکساندر، امپراتور وقت بیزانس درگذشت و برادرزادهاش باعنوان کنستانتین هفتم بر تخت امپراتوری نشست. از آنجا که کنستانتین خردسال بود، نخست اسقفاعظم نیکولاس نایبالسلطنتی او را برعهده گرفت. اما او پس از انجام توافقی با سیمئون، خان بلغار مورد اعتراض درباریان قرار گرفت و پس از خروج بلغارها از قسطنطنیه شورشی علیه او در کاخ به پا خاست که به برکناری او انجامید. پس از او زوئه کاربونوپسینا، مادر کنستانتین نایبالسلطنتی او را عهدهدار شد اما از آنجا که توان مقابله با بلغارها را که حملاتشان را از سر گرفته بودند نداشت، رومانوس لاکاپنوس را که در آن زمان دریاسالار ناوگان امپراتوری بیزانس در دانوب بود را به قسطنطنیه فراخواندند.
رومانوس پس از رسیدن به نایبالسلطنتی کنستانتین، دخترش هلنا را به ازدواج او درآورد و یک سال بعد بهعنوان امپراتور مشترک با دامادش در ۹۲۰ تاجگذاری کرد. او سپس باکنار زدن کنستانتین از قدرت اقدام به روی کار آوردن خانوادهٔ خود نمود و در ۹۲۱ نخست پسر بزرگش کریستفر و سپس در ۹۲۴ دو پسر دیگرش استفان و کنستانتین را به امپراتوری مشترک با خود منصوب نمود. با این حال کریستوفر در ۹۳۱ درگذشت و رومانوس که از مرگ او غمگین شده بود روی به مذهب آورد.
بیتوجهی رومانوس یکم به آیندهٔ دو پسر دیگرش استفان و کنستانتین سبب شد تا آنها علیه او دست به توطئه زده و در دسامبر ۹۴۴ او را از قدرت برکنار کرده و به صومعهای بفرستند، با این حال خود آنها نیز یک ماه بعد از قدرت برکنار شدند و کنستانتین هفتم برای نخستین بار امپراتوری را مستقلاً در اختیار خود گرفت.
رومانوس یکم نیز در ۹۴۸ و در کسوت یک راهب درگذشت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#970
Posted: 24 Apr 2014 10:19
رومانوس دوم
سکهٔ طلای منقش به نگارههای رومانوس دوم و پدرش کنستانتین هفتم
دوران نوامبر ۹۵۹ - ۱۵ مارس ۹۶۳
زادروز حدود۹۳۹
مرگ ۱۵ مارس ۹۶۳ (ح ۲۵ سال)
پیش از نیکهفوروس دوم
پس از کنستانتین هفتم
همسر تئوفانو
دودمان -
پدر کنستانتین هفتم
فرزندان باسیل دوم
کنستانتین هشتم
دین مسیحی ارتدکس
رومانوس دوم(به یونانی: ΄Ρωμανός Β) (به انگلیسی: Romanos)(زادهٔ ۹۳۹ — درگذشتهٔٔ ۹۶۳) امپراتور بیزانس از ۹۵۹ تا هنگام مرگش در ۹۶۳ بود.
رومانوس پسر کنستانتین هفتم، امپراتور وقت بیزانس بود و در ۶ سالگی به امپراتوری مشترک با پدرش رسید. در ۹۵۶ با تئوفانو، دختر زیباروی و جاهطلب مهمانخانهداری ازدواج کرد و باهمدستی او پدرش را بهوسیلهٔ خوراندن زهر به او در ۹۵۹ به قتل رساند. رومانوس سپس خود در همان سال با عنوان رومانوس دوم بر تخت امپراتوری بیزانس نشست.
رومانوس از نظر سیاسی فردی ناتوان بود اما از آنجا که ادارهٔ امور کشور در دست افراد توانمندی همچون ژوزف برینگاسِ خواجه قرار داشت و مهمتر از او فرماندهٔ توانمندی همچون نیکهفوروس فوکاس ادارهٔ امور نظامی را برعهده گرفته بود بههمین دلیل امپراتوری بیزانس در دوران فرمانروایی او توانست شاهد پیروزیهای چشمگیری (همچون بازپسگیری کرت) بوده و بر وسعت امپراتوری نیز در این زمان افزوده شد.
رومانوس دوم از همسرش صاحب دو پسر شد و پسر بزرگش باسیل دوم را در ۹۶۰ و پسر کوچکش کنستانتین هشتم را در ۹۶۱ به امپراتوری مشترک با خود برگزید. با این حال خود او تنها چهار سال پس از بر تخت نشستنش ناگهان در ۹۶۳ و در ۲۴ سالگی درگذشت و چنین شایع شد که تئوفانو او را مسموم کرده است. همین موضوع سبب شد تا بین تئوفانو و ژوزف برینگاس که به نایبالسطنتی فرزندانش رسیده بود مشکلاتی بروز نماید و در نتیجه تئوفانو از ژنرال نیکهفوروس فوکاس درخواست یاری نمود.
سرانجام نیکهفوروس با کمک تئوفانو و پس از یک دوره درگیری با برینگاس از سوی سپاهانش امپراتور خوانده شد و با عنوان نیکهفوروس دوم بر تخت امپراتوری بیزانس نشست.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.