ارسالها: 23327
#981
Posted: 24 Apr 2014 10:38
کنستانتین هشتم
دوران ۹۶۲ - ۱۰۲۵
(به‌طور مشترک با باسیل دوم)
۱۵ دسامبر ۱۰۲۵ - ۱۱ نوامبر ۱۰۲۸
(به‌تنهایی)
زادروز ۹۶۰ یا ۹۶۱
مرگ ۱۱ نوامبر ۱۰۲۸
پیش از رومانوس سوم
پس از باسیل دوم
دودمان دودمان مقدونی
پدر رومانوس دوم
مادر تئوفانو
دین مسیحی ارتدکس
کنستانتین هشم(به یونانی: Κωνσταντίνος Η΄, Kōnstantinos VIII) (به انگلیسی: Constantine VIII) (زادهٔ ۹۶۰ یا ۹۶۱ — درگذشتهٔ ۱۲ نوامبر ۱۰۲۸) امپراتور بیزانس به طور مشترک با برادرش باسیل دوم از حئوئ ۹۶۲ تا ۱۰۲۵ و پس از مرگ او به تنهایی از ۱۰۲۵ تا هنگام مرگش در ۱۰۲۸ بود.
کنستانتین هشتم پسر رومانوس دوم بود که در ۹۶۱ یا ۹۶۲ به امپراتوری مشترک با پدر و برادرش منصوب شد. با این حال پس از مرگ زودهنگام رومانوس دوم در ۹۶۳، امپراتوری به فرمانده‌ای بیزانسی به نام نیکه‌فوروس فوکاس رسید که نام نیکه‌فوروس دوم بر تخت نشست. او سپس با تئوفانو، بیوهٔ رومانوس دوم ازدواج کرد و به پدرخواندگی فرزندان او رسید. با این حال نیکه‌فوروس تنها در ظاهر آن دو را به فرزندخواندگی خود پذیرفته بود و تئوفانو به امید بازگرداندن پسرانش به قدرت با همدستی ژان تزیمیسکس، برادرزادهٔ نیکه‌فوروس او را به قتل رساند. با این حال ژان برای رهایی خودش تئوفانو را عامل اصلی این آدمکشی معرفی و او را تبعید نمود. ژان سپس با عنوان ژان یکم بر تخت امپراتوری بیزانس نشست.
با مرگ ژان یکم در ۹۷۶ سرانجام باسیل دوم و کنستانتین هشتم به امپراتوری رسیدند، با این حال کنستانتین علاقه‌مند به خوشگذرانی بود و ادارهٔ تمامی امور در دستان باسیل قرار داشت. باسیل به مدت نیم قرن بر امپراتوری بیزانس فرمان راند و تاریخ‌نگاران از او با عنوان بزرگترین فرمانروای قرون وسطی یاد می‌کنند.
باسیل دوم در ۱۰۲۵ درگذشت و در این زمان کنستانتین هشتم به‌تنهایی امپراتور بیزانس شد. اما کنستانتین که خزانه‌ای پر از ثروت را به ارث برده بود همچنان به‌دنبال خوشگذرانی‌های خودش بود و حتی به هنگام بروز آشوبی در مرزها، به‌جای لشکرکشی تنها با اعطای عنوان و یا پرداخت مبالغی به بربرها غائله را خاتمه داد که در نتیجهٔ چنین اقداماتی خدشه‌ای جدی به اعتبار امپراتوری بیزانس وارد آمد.
میخائیل پسلوس، راهب و تاریخ‌نگار بیزانسی نیز کنستانتین هشتم را مردی فربه و پرخور توصیف کرده است که خیلی زود عصبانی می‌شد. بنا بر نوشته‌های او، امپراتور سالخورده مبتلا به آرتروز بود و نمی‌توانست راه برود، به‌همین دلیل همواره سوار بر اسب به این طرف و آن طرف می‌رفت.
کنستانتین فرزند پسری نداشت پس به‌هنگام مرگ، دومین دخترش زوئه را جانشین خود ساخت و او را به همسری رومانوس آرگیروس درآورد که پس از مرگ کنستانتین هشتم در ۱۲ نوامبر ۱۰۲۸ با عنوان رومانوس سوم بر تخت امپراتوری نشست.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23327
#982
Posted: 24 Apr 2014 10:42
زوئه مقدونی
دوران ۱۲ نوامبر ۱۰۲۸ - ژوئن ۱۰۵۰
زادروز حدود ۹۷۸
زادگاه کنستانتینوپول، امپراتوری بیزانس
مرگ ژوئن ۱۰۵۰ (۷۲ سال)
محل مرگ کنستانتینوپول، امپراتوری بیزانس
پیش از کنستانتین نهم و تئودورا
پس از کنستانتین هشتم
همسران رومانوس سوم
میخائیل چهارم
کنستانتین نهم
دودمان دودمان مقدونی
پدر کنستانتین هشتم
فرزندان میخائیل پنجم
(پسرخوانده)
زوئه(به یونانی: Ζωή, Zōē) (به انگلیسی: Zoe) (به معنای زندگی) (زادهٔ حدود ۹۷۸ در کنستانتینوپول، درگذشتهٔ ۱۰۵۰ در کنستانتینوپول) امپراتریس و فرمانروای بیزانس به‌طور مشترک با خواهرش تئودورا در ۱۰۴۲ بود. او در عین‌حال به‌واسطهٔ ازدواجش با چندین امپراتور نیز از ۱۰۲۸ تا هنگام مرگش در ۱۰۵۰ عنوان امپراتریس روم شرقی را داشت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23327
#983
Posted: 24 Apr 2014 10:43
زوئه دومین دختر کنستانتین هشتم، امپراتور وقت بیزانس بود و کنستانتین از آنجایی که فرزند پسری نداشت تا جانشینش شود، پیش از مرگش رومانوس آرگیروس را که با خانوادهٔ امپراتوری در ارتباط بود را خواست و به او گفت تا از همسرش جدا شده و با ازدواج با یکی از دخترانش، پس از مرگ کنستانتین قدرت را به‌عنوان امپراتور در دست گیرد. رومانوس در ابتدا از پذیرش این امر خودداری کرد اما پس از مواجه با تهدید کنستانتین به کور کردن چشمانش آن را پذیرفت، سر همسرش را تراشید و او را به یک صومعه فرستاد. کنستانتین نخست می‌خواست دختر کوچکش تئودورا را به همسری رومانوس ۶۰ ساله درآورد که با مخالفت تئودورا روبرو شد. پس از آنجا که کنستانتین دختر بزرگترش را نیز پیشتر به‌عنوان راهبه به صومعه‌ای فرستاده بود دومین دخترش زوئه را که در آن زمان ۴۸ سال داشت برای ازدواج با رومانوس انتخاب کرد.
زوئه و رومانوس در ۱۹ نوامبر ۱۰۲۸ بایکدیگر ازدواج کردند و تاجگذاری رومانوس نیز در همان روز انجام شد. دو روز بعد کنستانتین هشتم در ۲۱ نوامبر درگذشت و رومانوس با عنوان رومانوس سوم جانشین او شد. زوئه نیز عنوان امپراتریس بیزانس را دریافت داشت. با این حال زوئه نسبت به خواهرش تئودورا که شخصیتی قویتر و تواناتر از او داشت حسادت می‌ورزید بویژه که پدرشان نیز نخست حاضر شده بود قلمرو امپراتوری بیزانس را به او ببخشد. از سوی دیگر رومانوس نیز از تئودورا بدش می‌آمد زیرا که حاضر نشده بود با او ازدواج کند و علاوه بر آن، از توانایی‌هایی تئودورا در امر سیاست نیز وحشت داشت و به‌همین سبب جاسوسی را به مراقبت از او گمارده بود. سرانجام تئودورا به دسیسه‌چینی علیه امپراتور متهم و به صومعه‌ای تبعید گردید. با این حال رومانوس توجه چندانی هم به زوئه نداشت و همین موضوع سبب شد تا زوئه که اینک ۵۵ سال داشت شیفتهٔ پیشکار جوان خود، میخائیل پافلاگونیایی شود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23327
#984
Posted: 24 Apr 2014 10:46
رومانوس سوم در ۱۱ آوریل ۱۰۳۴ به هنگام استحمام ناگهان درگذشت و عصر همان روز زوئه با میخائیل ازدواج کرد. میخائیل سپس در فردای همان روز با عنوان میخائیل چهارم برتخت امپراتوری بیزانس نشست و چنین شایع شد که زوئه با همدستی میخائیل، رومانوس را به قتل رسانده‌اند. از آنجا که آن دو فرزندی نداشتند، ژان خواجه، برادر صاحب‌نفوذ میخائیل آنها را ترغیب نمود تا خواهرزادهٔ میخائیل را به‌عنوان وارث تاج و تخت به فرزندخواندگی خود پذیرفته و او را به مقام سزاری برسانند.
میخائیل چهارم دچار بیماری بود و پس از لشکرکشی علیه بلغارها بیماریش تشدید شد. او در ۱۰ دسامبر ۱۰۴۱ درگذشت و پس از مرگ او تا هنگام تاجگذاری جانشینش میخائیل پنجم، برای مدتی زوئه به تنهایی زمام امور را در دست گرفت.
- تبعید زوئه و شورش علیه میخائیل پنجم
میخائیل پنجم کمی پس از نشستنش بر تخت امپراتوری بیزانس فرمان داد تا مادرخوانده‌اش زوئه را سر تراشیدند و او را به صومعه‌ای در جزیرهٔ پرینکیپو تبعید کرد. با پخش شدن این خبر، اهالی قسطنطنیه که به‌خشم آمده بودند علیه میخائیل سر به شورش برداشته و به کاخ امپراتوری یورش بردند. میخائیل برای آرام ساختن آنان زوئه را بار دیگر به منصبش بازگرداند با این حال نتوانست خشم مردم را فرونشاند. او که جانش را در خطر می‌دید به صومعهٔ استودیت گریخت و در آنجا پناه جست. اما این کارش نیز فایده‌ای نداشت و سرانجام او را دستگیر و پس از کور کردن چشمانش در آوریل ۱۰۴۲ به صومعه‌ای تبعید کردند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23327
#985
Posted: 24 Apr 2014 10:48
- فرمانروایی مشترک با تئودورا و کنستانتین نهم
پس از برکناری میخائل پنجم از قدرت، زوئه به‌طور مشترک با خواهرش تئودورا که از تبعید بازگشته بود به عنوان فرمانروایان جدید امپراتوری بیزانس توسط رهبران شورش انتخاب شده و در سه‌شنبهٔ ایستر ۱۰۴۲ در ایاصوفیه تاجگذاری کردند. با این حال دیری نپایید که بین دو خواهر درگیری پیش آمد و زوئه خواست تا با استفاده از قدرت امپراتوریش بار دیگر خواهرش را مجبور کند تا به صومعه بازگردد. اما تلاش‌های او بی‌نتیجه بود و سنا و مردم بیزانس اصرار داشتند که آن دو باید به‌طور مشترک حکومت کنند. پس زوئه به‌منظور حفظ موقعیت خود دو ماه بعد با کنستانتین مونوماخوس که از خانواده‌ای خوشنام بود ازدواج کرد. کنستانتین سپس درهمان سال با باعنوان امپراتور کنستانتین نهم تاجگذاری نمود.
زوئه در ۱۰۵۰ و کنستانتین در ۱۰۵۵ درگذشتند و پس از آن دو تئودورا به‌طور مستقل قدرت را در دست گرفت.
پایان زوئه_مقدونی
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23327
#986
Posted: 24 Apr 2014 10:50
رومانوس سوم
دوران ۱۵ نوامبر ۱۰۲۸ - ۱۱ آوریل ۱۰۳۴
نام کامل رومانوس سوم آرگیروس
زادروز حدود ۹۶۸
مرگ ۱۱ آوریل ۱۰۳۴ (۶۷-۶۶ سال)
پیش از میخائیل چهارم
پس از کنستانتین هشتم
همسر زوئه
دودمان دومان آرگیروسی
رومانوس سوم با عنوان کامل رومانوس سوم آرگیروس(به یونانی: Ρωμανός Γ΄ Αργυρός, Rōmanos III Argyros) (به انگلیسی: Romanos III Argyros) (زادهٔ پیرامون ۹۶۸ — درگذشتهٔ ۱۱ آوریل ۱۰۳۴) امپراتور بیزانس از ۱۰۲۸ تا ۱۰۳۴ بود.
رومانوس یکی از از اشراف‌زادگان نه‌چندان برجستهٔ بیزاسی بود که کنستانتین هشتم، امپراتور وقت او را وادرا به ازدواج با دختر خود زوئه نمود و بدین ترتیب او را پیش از مرگش جانشین خود ساخت. کنستانتین در نوامبر ۱۰۲۸ درگذشت و رومانوس با عنوان رومانوس سوم بر تخت امپراتوری نشست.
رومانوس سوم در دوران حکومتش تلاش نمود تا همچون فرمانروایی توانا عمل نماید اما در بیشتر کارهایش موفقیتی به‌دست نیاورد. کوشش‌های او به‌منظور کاهش فشار ناشی از مالیات‌ها به آشفته‌سازی امور مالی مربوط به دولت انجامید و لشکرکشی عظیمش علیه تهاجمات مسلمانان در مرزهای شرقی که خود فرماندهی آن را در ۱۰۳۰ برعهده داشت نتیجه‌ای جز شکست در اعزاز (در سوریه امروزی) برای او در بر نداشت.
رومانوس سوم در ۱۱ آوریل ۱۰۳۴ و احتمالاً با مسموم‌شدن به‌دست همسرش درگذشت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23327
#987
Posted: 24 Apr 2014 10:57
میخائیل چهارم
دوران ۱۱ آوریل ۱۰۳۴ - ۱۰ دسامبر ۱۰۴۱
نام کامل میخائیل پافلاگونیایی
زادروز حدود ۱۰۱۰
زادگاه پافلاگونیا
مرگ ۱۰ دسامبر ۱۰۴۱ (۳۱-۳۰ سال)
محل مرگ کنستانتینوپول، امپراتوری بیزانس
پیش از میخائیل پنجم
پس از رومانوس سوم
همسر زوئه مقدونی
دودمان دودمان مقدونی (از طریق ازدواج)
دین مسیحی ارتدکس
میخائیل چهارم ملقب به میخائیل پافلاگونیایی(به یونانی: Μιχαὴλ (Δ´) ὁ Παφλαγὼν, Mikhaēl ho Paphlagōn) (به انگلیسی: Michael IV the Paphlagonian) (زادهٔ پیرامون ۱۰۱۰ — درگذشتهٔ ۱۰ دسامبر ۱۰۴۱) امپراتور بیزانس به مدت هفت سال از ۱۰۳۴ تا هنگام مرگش در ۱۰۴۱ بود. او در طول دوران حکومتش پیمان‌نامه‌ای مهم را با خلفای فاطمی مصر به امضا رساند، دستاوردهایی هرچند موقتی را در سیسیل کسب کرد و شورشی را نیز در بلغارستان سرکوب نمود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23327
#988
Posted: 24 Apr 2014 10:59
- رسیدن به قدرت و دوران حکومت
میخائیل از خانواده‌ای طبقهٔ پایین از دهقانان پافلاگونیایی بود که توسط برادرش ژان اورفانتروفوس، خواجه‌ای توانمند و بانفوذ به دربار امپراتوری بیزانس آورده شد. در آنجا امپراتریس مقدونی زوئه به او علاقه‌مند گردید و کمی پس از مرگ همسرش رومانوس سوم، امپراتور وقت بیزانس در آوریل ۱۰۳۴ با او ازدواج کرد و میخائیل با عنوان میخائیل چهارم بر تخت امپراتوری نشست. با این‌حال وقوع این اتفاقات منجر به بروز شایعاتی شد که زوئه و میخائیل را در مرگ رومانوس دخیل می‌دانستند.
میخائیل سپس در حدود سال ۱۰۳۷ میلادی صلحنامه‌ای را به مدت ۳۰ سال با خلفای فاطمی به امضا رساند و به دوره‌ای از درگیری‌ها بین دو طرف پایان داد. به موجب این عهدنامه، دو امپراتوری بیزانس و فاطمیان مصر توافق کردند که به دشمنان یکدیگر یاری نرسانند و امپراتور بیزانس این اجازه را یافت تا کلیسای سپولخره مقدس در اورشلیم را به‌هزینهٔ خودش بازسازی نماید و این حق را نیز داشته باشد که اسقف‌اعظم اورشلیم را انتخاب نماید. درمقابل دولت بیزانس نیز ۵۰۰۰ زندانی مسلمان را آزاد نمود.
در دوران حکومت میخائیل چهارم ارتش بیزانس به پیروزی‌هایی نیز دست یافت و آنها – هرچند به‌طور موقت - موفق به تصرف مسینا در ۱۰۳۷ و سیراکوس در ۱۰۴۰ شدند. در بالکان نیز هرچند میخائیل نتوانست فرمانروای زتا را به تبعیت از خود وادارد بااین‌حال در سرکوب شورشی در ایالت‌های بلغارنشین امپراتوری موفق بود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23327
#989
Posted: 24 Apr 2014 11:00
میخائیل به صرع مبتلا بود و بیماریش به مرور زمان رو به وخامت گذاشته بود. او در اوایل ۱۰۳۸ به خیز شدید دچار شد و خواست تا با زیارت مقبرهٔ دمتریوس مقدس در تسالونیکا و ساختن و یا بازسازی کلیساهای گوناگون، از طریق امدادهای آسمانی به بهبودی دست یابد که نتیجه‌ای دربر نداشت. او سپس در ۱۰۳۹ اقدام به دادن هدایایی مالی به تمامی کشیش‌ها و راهبان بیزانس و هر خانواده‌ای که او را به پدرخواندگی فرزندش می‌پذیرفت کرد که این نیز حاصلی در بهبودیش نداشت. از سوی دیگر ژان خواجه که نمی‌خواست قدرت از دستانش خارج شود زوئه را مجبور کرد تا خواهرزادهٔ میخائیل چهارم را به فرزندخواندگی خود بگیرد.
سرانجام میخائیل چهارم در ۱۰ دسامبر ۱۰۴۱ درگذشت و تا آخرین لحظه، علی‌رغم خواهش‌های همسرش برای دیدن او حاضر به ملاقات او نشد. با مرگ میخائیل چهارم، خواهرزاده‌اش با عنوان میخائیل پنجم بر تخت امپراتوری بیزانس نشست.
پایان میخائیل_چهارم
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23327
#990
Posted: 24 Apr 2014 11:03
میخائیل پنجم
دوران ۱۰ دسامبر ۱۰۴۱ - ۲۰ آوریل ۱۰۴۲
تاجگذاری ۱۰۴۱
لقب(ها) میخائیل بتونه‌کار
زادروز حدود ۱۰۱۵
زادگاه پافلاگونیا
مرگ ۲۴ اوت ۱۰۴۲ (۲۷-۲۶ سال)
محل مرگ صومعهٔ استودیوس، کنستانتینوپول
پیش از زوئه مقدونی
پس از میخائیل چهارم
دودمان دودمان مقدونی
پدر استفان
مادر ماریا
میخائیل پنجم ملقب به میخائیل پنجم کالافاتس یا میخائیل پنجم بتونه‌کار(به یونانی: Μιχαήλ Ε΄ Καλαφάτης, Mikhaēl V Kalaphatēs) (به انگلیسی: Michael V) (زادهٔ پیرامون ۱۰۱۵ — درگذشتهٔ ۲۴ اوت ۱۰۴۲) امپراتور روم شرقی (بیزانس) به مدت ۴ ماه از ۱۰۴۱ تا ۱۰۴۲ بود.
میخائیل پنجم پسر استفان و ماریا، خواهر امپراتور وقت بیزانس میخائیل چهارم بود. حرفهٔ اصلی استفان پیش از آنکه در دوران میخائیل چهارم به مقام دریاسالاری برسد بتونه‌کاری بود و به همین دلیل پسرش نیز به میخائیل بتونه‌کار (کالافاته) ملقب شد.
علی‌رغم آنکه میخائیل چهارم درصدد بود تا یکی دیگر از خواهرزادگانش را به جانشینی خود منصوب نماید اما با دخالت برادرش ژان خواجه و همسرش امپراتریس زوئه، او سرانجام پسر خواهرش ماریا را وارث تاج و تخت خود اعلام نمود. میخائل چهارم سپس کمی پیش از مرگش خواهرزاده‌اش را به مقام سزاری رساند و او را پسرخواندهٔ خود و همسرش ساخت. میخائیل چهارم در ۱۰ دسامبر ۱۰۴۱ درگذشت و جانشینش با عنوان میخائل پنجم بر تخت امپراتوری روم شرقی نشست.
میخائیل پنجم پس از در دست گرفتن قدرت تمایل داشت تا بدون دخالت دیگران به ادارهٔ امور بپردازد. این موضوع باعث بروز درگیری بین او و ژان خواجه شد و دیری نپایید که میخائیل او را از دربار خود بیرون کرده و به یک صومعه فرستاد. او سپس با واگردانی تصمیات میخائیل چهارم، نجبا و درباریانی را که در دوران زمامداری او تبعید شده بودند را فرا خواند که در میان این افراد میخائیل کرولاریوس (بعدتر اسقف‌اعظم) و فرمانده ژرژ مانیاکس نیز حضور داشتند. مانیاکس پس از بازگشتش بی‌درنگ به جنوب ایتالیا فرستاده شد تا جلوی پیشروی نورمان‌ها را بگیرد.
میخائیل پنجم در شب ۱۸ آوریل ۱۰۴۲ فرمان اخراج مادرخوانده‌اش زوئه که در عین حال فرمانروای مشترک با او بود را نیز صادر نمود و خود به‌تنهایی زمام امور را در دست گرفت. اما اعلام این موضوع در صبح روز ۱۹ آوریل به شورشی مردمی انجامید و اهالی شهر که خواهان بازگشت فوری زوئه به قدرت بودند کاخ امپراتوری را به محاصرهٔ خود درآوردند.
میخائیل به‌ناچار با خواستهٔ مردم موافقت نمود و زوئه همراه با خواهرش تئودورا به فرمانروایی مشترک با او بازگشتند. اما تئودورا در ۲۰ آوریل ۱۰۴۲ برکناری میخائیل پنجم از قدرت را اعلام نمود. میخائیل به‌منظور حفظ جانش به صومعهٔ استودیون گریخت اما او را دستگیر کزده کور و اخته‌اش نمودند. میخائیل در ۲۴ اوت همان سال و در کسوت یک راهب درگذشت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
صفحه 99 از 229