ارسالها: 23330
#1,211
Posted: 24 May 2014 16:49
سکه های روم باستان
تالنت
یک آمفورا
تالنت (به لاتین: talentum)(به یونانی باستان: τάλαντον) یکی از ظرفهای واحدهای جرم بود و ارزشی معادل تودهای از یک فلز گرانبها داشت. این ظرف برای پرکردن آب مانند آمفورا بود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#1,212
Posted: 24 May 2014 16:52
دیناریوس
سیستم پول روم، دیناریوس (جمع: دناریی) یک سکه نقرهای کوچک که برای اولین بار در سال ۲۱۱ قبل از میلاد ضرب شد. در زمان خود یکی از رایج ترین سکههای تولید شده و در گردش بود، اما به آرامی تا جایگزینی آن با آنتونینیانوس (antoninianus) به انجام رسید. دیناریوس واژهٔ به زبان لاتین است که از دنی (dēnī)"که شامل ده"، چون ارزش آن ۱۰ بود آمده است.[
سولیدوس
سولیدوس (از لغت لاتینی:Solidus) سکه طلایی که به وسیله رومی ها ضرب شد و بعدها به صورت عمومی تر به عنوان واحدی برای اندازه گیری طلا به وزن ۴٫۵ گرم هم به کار رفت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#1,213
Posted: 24 May 2014 16:55
فلوس
سکه فلوس از دوران قاجار؛ بر روی آن نشان شیر و خورشید و بر پشت آن عنوان «فلوس» و نام ایران بچشم میخورد.
فلوس، فالیس (بیزانسی) یا فلس (عربی)؛ سکهٔ مسین که نخستین بار در زمان دایاکلیشن امپراطوری روم شرقی یا بیزانس (۵۰۰ پس از میلاد) ضرب شد. در فارسی به سکهٔ فلس، پشیز، قاز، پاپاسی یا پول سیاه هم میگفتند چون این سکههای مسی پس از مدتی سیاه میشد و در مقابل، عنوان پول سفید برای درهم که جنس آن از نقره بود؛ بکار میرفت.
فلوس هنوز در بسیاری از کشورها به عنوان واحد پول جز به کار میرود. در بحرین، عراق، اردن، کویت و یمن هر صد فلوس یک دینار است و در امارات متحدهٔ عربی واحد جز درهم، فلوس است که هر صد تای آن یک درهم میشود. همینطور در کشورهای دیگر مانند مقدونیه و مراکش هم رواج دارد.
پایان سکه های روم باستان
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#1,214
Posted: 24 May 2014 17:02
گلادیاتور
شستبرگشته (Pollice Verso) یک نقاشی از ژان لئون ژروم در سال ۱۸۷۲ که یک تابلوی معروف تاریخی و تحقیقشده در زمینه نبردهای گلادیاتوری است.
گلادیاتور (به لاتینی: gladiator) که بدان "مرد شمشیر" یا "شمشیر زن" Swordsman نیز گفته شده و در فارسی گاه با عبارت: «پهلوان از جان گذشته» ترجمه شدهاست، لغتی است که از کلمهٔ gladius، به معنای "شمشیر" مشتق شدهاست. یک گلادیاتور، در جمهوری روم و امپراطوری روم، به مبارز مسلحی گفته میشد که به مبارزات و برخوردهای خشونت آمیز با دیگر گلادیاتورها، حیوانات وحشی و همینطور با جنایتکاران محکوم به مرگ میپرداخت. برخی از گلادیاتورهایی که برای شرکت در نبردهای گلادیاتوری داوطلب میشدند، نه فقط حقوق فردی و اجتماعی خویش، بلکه حتی زندگی خود را با ظاهر شدن در صحنهٔ این نبردها در معرض خطر قرار میدادند.
اغلب گلادیاتورها، بعنوان برده خوار و خفیف شمرده میشدند،[نیازمند منبع] تحت شرایطی دشوار تأدیب میگردیدند، از نظر اجتماعی به حاشیه رانده شده بودند، و تحت تبعیضات نژادی قرار میگرفتند و به مرگ محکوم بودند. با این وجود، صرف نظر از منشاء شکل گیری این شیوه، گلادیاتورها به مخاطبان خویش، نمونهای از اخلاق رزمی در رم باستان را ارائه میکردند، و نه فقط در زمان انجام نبرد گلادیاتوری، بلکه در حال مرگ نیز مورد ستایش و تحسین مردم قرار داشتند و برایشان الهام بخش بودند. در واقع آنها در فراز و فرود جشن و پایکوبیهای برقرار شده در روم باستان همواره حضور داشتند و ارزش آنها همانند هنرمندانی بود که هنر خویش را در اشیاء گرانبها متجلی میساختند و [با وجود رفتار بد و وحشیانهای که با آنان صورت میگرفت]، در سراسر قلمرو روم، از آنان تجلیل و پاسداشت بعمل میآمد.
منشاء شکل گیری مبارزات گلادیاتوری یا gladiatorial هنوز مورد بحث قرار دارد. شواهد حاکی از آن است که این شیوه در مراسم مربوط به تشییع جنازه و عزاداری افراد رایج بوده و در طول جنگهای کارتاژی، یعنی از قرن ۳ قبل از میلاد و پس از آن، به سرعت در حال اجرا بودهاست. رسمی که رفته رفته به شکل یکی از ویژگی اساسی در سیاست و زندگی اجتماعی مردمان روم درآمدهاست. محبوبیت این شیوه، در نهایت کار آن را بدانجا کشانیده که استفادهٔ از آن، به میزان بیشتر و با ولخرجی و هزینه زیادتر صورت میپذیرفته و حتی شکل نوعی بازی و تفریح و سرگرمی به نام "بازی گلادیاتوریا ل gladiatorial" به خود گرفته بودهاست. این بازی اوج رواج خود را در حد فاصل میان قرن ۱ تا ۲ قبل از میلاد تجربه کردهاست، و نه تنها در اوضاع عادی، بلکه در طول بحرانهای اجتماعی و اقتصادی دولت روم این رواج رو به کاهش نرفتهاست. حتی پس از این که مسیحیت در قرن چهارم میلادی بعنوان دین رسمی در روم مورد پذیرش قرار گرفت، این رسم منسوخ نگردید و امپراتوران مسیحی همچنان حامی تفریحات انچنینی بودند. بدین ترتیب این رسم، دست کم تا اواخر قرن ۵ میلادی، رواج داشتهاست. یعنی تا هنگامی که آخرین بازی گلادیاتوری شناخته شده در تاریخ، صورت گرفتهاست.
کتابهای تاریخی به ندرت با هم در مورد منشا گلادیاتورها هم عقیده اند . در اواخر قرن اول قبل از میلاد نیکولاس دمشقی نوشتهاست که این رسم درانگلستان پدید آمد ، یک نسل بعد تیتوس لیویوس نوشت اولین بار بازی گلادیاتورها در 310 قبل از میلاد در منطقه Campanians ( ناحیه ای در جنوب ایتالیا امروزی ) در بزرگداشت پیروزی بر سامنیت (سامنیت ها) انجام گرفت .
در سال 216 قبل از میلاد مراسم یاد بود قیصر روم Marcus Aemilius Lepidus توسط فرزندش به مدت سه روزبا حضور گلادیاتورها و با نمایشی خیره کننده تر از هرآنچه که قبل از آنجام شده بود انجام شد . در سال 206 قبل از میلاد سری بعدی مسابقات بزرگ توسط اسکیپیوی آفریقایی به یاد پدر و عمویش برگزار شد که در جنگ پونتیاک کشته شده بودند بعد از آن در سال 183 به یادبزرگداشت جمهوری روم مبارزات بزرگی به مدت 3 شبانه روز با حضور 120 گلادیاتور برگزار شد
در سالهای پایانی جمهوری و در شرایط نابه سامان ساسی و اجتماعی ، بازی گلادیاتورها تبدیل به یک تجارت پر سود و پر منفعت شده بود به طوریکه همیشه اسپانسری برای برگزاری مسابقات وجودداشت و همواره در جای جای جمهوری شاهد برگزاری مسابقات روزمره برای گلادیاتورها بودند و سیل عظیمی از بردگان در نقاط مختلف جمهوریدرحال تعلیم برایانجام مبارزه در آرنا بودند در 65 پیش از میلاد ژولیوس سزار که تازه توسط سنا به عنوان قیصر برگزیده شده بود مسابقات بزرگی را در یادبود پدرشکه 20 سال قبل در گذشته بود برگزار کرد که در آن 320 گلادیاتور تا سرحد مرگ با هم به مبارزه پرداختند
با اینکه روم مسیحی شده بود ولی هنوز اینگونه مبارزات با شکوه تمام در روم و سرتاسر امپراطوری انجام میشد تا اینکه در سال 315 امپراطور کنستانتین استفاده از کودکان در آرنا را محکوم کرد و 10 سال بعد طی فرمانی هرگونه مبارزات از این دست را در سرتاسر امپراطوری ممنوع کرد با این حال در دوره هایی بعضی از امپراطورها اجازه از سر گیری این مبارزات را دوباره میدادند و بعضی دیگر از اجرای آن جلوگیری تا اینکه در سال 536 دیگر این مسابقات در روم غربی محبوبیت نداشت و بیشتر مسابقات ارابه رانی که منشا آن در روم شرقی بود طرفدار پیدا کرده بود و عملاً دیگر مسابقه گلادیاتورها انجام نگرفت گرچه در مناطقی تا مدتها بعد هنوزاینگونه مبارزات رواج داشت.
در کتاب «تاریخ روم باستان»، شرح مفصلی دربارهٔ گلادیاتورها آمدهاست، که برخی اطلاعات آن جالب توجهاست:
رومیان برای سرگرمی خود، بردگان را وادار میکردند که با یکدیگر و یا حیوانات درنده به مبارزه و نبرد برخیزند. چنین بردگانی را گلادیاتور مینامیدند. رومیان طرز به کار بردن انواع اسلحه را به آنها میآموختند و در زندان از آنها نگهداری میکردند.
برای مبارزات گلادیاتوری، میدان مخصوصی درست کرده بودند که آمفی تئاتر نام داشت و شبیه سیرکهای امروزی بود. در آغاز رومیان آمفی تئاترها را از چوب میساختند، امّا بعدها کم کم شروع به ساختن آمفی تئاترهایی از سنگ نمودند. در مرکز هر آمفی تئاتر، یک میدان شنی قرار داده میشد که آره نا نام داشت. کلمهٔ آره نا به معنای صحنه بود و در اطراف آره نا(صحنه)، پلههایی برای نشستن تماشاگران احداث میکردند.
گلادیاتورها در روزهای جشن، در صحنهٔ آمفی تئاتر به جنگ تن به تن مشغول میشدند و گاهی اوقات پیش میآمد که در وسط میدان و بر روی آره نا، تعداد کثیری گلادیاتور دیده میشدند که به صورت جفت به جفت یا دسته جمعی، در حال مبارزه با یکدیگر بودند. گلادیاتورهایی که از سر دلسردی مبارزه میکردند و یا تمایلی به این کار نشان نمیدادند، به ضرب شلاق و نوک نیزه، به میدان مبارزه رانده میشدند.
سرنوشت گلادیاتور زنده، ولی شکست خورده را تماشاگران معین میکردند. اگر آنها دستشان را بالا میبردند، گلادیاتور مغلوب، زنده میماند، امّا اگر شست دستشان را پایین میآوردند و با آن به زمین اشاره میکردند، به معنای آن بود که مغلوب باید بدست گلادیاتور پیروز نابود شود.
اجساد گلادیاتورهای مغلوب و کشته شده را با قلاب از صحنهٔ آمفی تئاتر خارج میکردند.
گاهی نیز، شیرها و ببرها و سایر حیوانات عظیمالجثهٔ درنده را، به جان گلادیاتورها میافکندند. داستانهای متعددی از به کار گرفتن جانوران درنده در مبارزات گلادیاتوری و نظایر آن نقل شده که بعنوان نمونههایی از آنها میتوان به داستان آندروکلس برده یا داستان لاورئولوس دزد اشاره نمود.
در نبردهای گلادیاتوری، وقایع مهم و عالی عبارت بود از: نبرد افراد مسلّح، به صورت تن به تن یا دسته جمعی. در این گونه نبردها جنگجویان عبارت بودند از: اسیران جنگی، مجرمان محکوم، یا بردگان عصیانگر.
حق فاتحان نسبت به کشتار اسیران ایشان، به طورکلی در سرتاسر دنیای قدیم مورد قبول بود و رومیان خود را بزرگوار میپنداشتند که از طریق نبردهای گلادیاتوری به اسیران فرصتی میدادند که در میدان، زندگی خود را نجات دهند. افرادی را که محکوم به ارتکاب قتل شده بودند، از سراسر امپراطوری به رم میآوردند و به مدرسهٔ گلادیاتورها میفرستادند اندکی بعد به میدان مسابقات رزمی میکشاندند. این افراد اگر به طور استثنائی شجاعانه میجنگیدند، ممکن بود فوراً آزاد شوند. امّا اگر صرفاً پس از رزم زنده میماندند، مجبور بودند که باز و باز در روزهای تعطیل بجنگند. اینان اگر سه سال دوام میآوردند، تبدیل به برده میشدند و پس از آن اگر به مدت دو سال اربابان خود را راضی میکردند، آزاد میشدند.
جنایاتی که ارتکاب آنها موجب محکومیت به گلادیاتوری میشد، عبارت بودند از: قتل، دزدی، حرق، کفر و عصیان. امّا در عین حال، فرمانداران کوشا که گوش به زنگ حوایج امپراطور بودند، ممکن بود اگر میدان مبارزهٔ گلادیاتوری انسان کم بیاورد، این قواعد را زیر پا بنهند. حتی ممکن بود که گاهی سناتوران و سلحشوران نیز، مانند گلادیاتورها محکوم به جنگیدن شوند و گاهی اوقات نیز، علاقه به مورد توجه و تمجید قرار گرفتن باعث میشد که افرادی از طبقهٔ سوارکاران، داوطلب شرکت در جنگهای گلادیاتوری شوند. در هر حال تحت نیروی کشش و جذبهٔ ماجراجویی و خطر، عدهٔ زیادی در مدارس گلادیاتوری ثبت نام میکردند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#1,215
Posted: 24 May 2014 17:08
قانون دوازده لوحه
قانون دوازده لوحه (به لاتین:Leges Duodecim Tabularum) ، مجموعه قوانین باستانی بود که قانون روم مبنای آن به شمار می رفت.
قانون دوازده لوحه محور اصلی تشکیل جمهوری روم بود و هسته اصلی منش نیاکان را تشکیل می داد.
این قانون نتیجه بحث ها و جدل هایی بود که طی سالیان دراز بین طبقه اشراف با طبقه عوام جامعه صورت گرفته بود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#1,216
Posted: 24 May 2014 17:09
منش نیاکان
خانواده در روم باستان یکی از عوامل انتقال و حفظ منش نیاکان در طول نسلها بود.
منش نیاکان (به لاتین:mos maiorum) یا روش بزرگان، قانون نانوشتهای بود که اساس هنجارهای اجتماعی در روم باستان را تشکیل میداد. این قانون نانوشته مفاهیم اصلی سنت روم را در بر داشت و به قدر کافی پویا بود تا از آن در نگارش قوانین بهره برند.
منش نیاکان در حقیقت شامل یک سری از اصول، متدهای رفتاری و فعالیتهای اجتماعی بود که در طی زمان قابلیتهای مثبت خود را به اثبات رسانده بود. اصول ذکر شده در زندگی خصوصی، سیاسی و نظامی افراد، در جامعه روم به طور کامل تاثیر میگذاشت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#1,217
Posted: 24 May 2014 17:13
امپراتوران بدفرجام بیزانس
تصویری نقاشی شده، از کشتن آندرونیکوس یکم، امپراتور بیزانس در سال ۱۱۸۵ میلادی
فهرست زیر اسامی ۲۷ نفر از امپراتوران بیزانس یا روم شرقی است که سلطنت از آنها، بوسیلهٔ کور کردن یا کشتن گرفته شده است. این فهرست شامل امپراتورانی که در میدان جنگ و یا حوادث غیر مربوط به انتقال قدرت، کشته شدهاند، نمیشود.
- ۴۷۶ - ۴۹۱ - زنو - در سال ۴۲۵ میلادی، متولد شد و در سال ۴۹۱ میلادی، زنده بگور شد.
- ۵۸۲ - ۶۰۲ - موریکیوس - ۵۳۹ در سال ۴۲۵ میلادی، متولد شد و در سال ۶۰۲ میلادی، بوسیلهٔ قطع گردن کشته شد.
- ۶۰۲ - ۶۱۰ - فوکاس - سال تولد مشخص نیست. در سال ۶۱۰ میلادی، بوسیلهٔ قطع گردن کشته شد.
- ۶۴۱ - ۶۴۱ - هراکلوناس - در سال ۶۲۶ میلادی، متولد شد و در سال ۶۴۱ میلادی، پس از مثله کردن (قطع بینی) او را کشتند.
- ۶۴۱ - ۶۴۱ - کنستانتین سوم - در سال ۶۱۲ میلادی، متولد شد و در سال ۶۴۱ میلادی، به وسیلهٔ زهر به قتل رسید.
- ۶۴۱ - ۶۶۸ - کنستانس دوم - در سال ۶۳۰ میلادی، متولد شد و در سال ۶۶۸ میلادی، بر اثر اصابت با ضربهٔ سخت کشته شد.
- ۶۹۸ - ۷۰۵ - تیبریوس سوم - سال تولد مشخص نیست. در سال ۷۰۵ میلادی، بوسیلهٔ قطع گردن کشته شد.
- ۷۰۵ - ۷۱۳ - یوستی نیانوس دوم یا ژوستینیان دوم - در سال ۶۶۹ میلادی، متولد شد و در سال ۷۱۱ میلادی، بوسیله قطع گردن کشته شد.
- ۷۱۳ - ۷۱۵ - فیلیپیکوس - سال متولد مشخص نیست. در سال ۷۱۳ میلادی، او را نابینا کردند.
- ۷۸۰ - ۷۹۷ - کنستانتین ششم - در سال ۷۷۱ میلادی، متولد شد و در سال ۷۹۷ میلادی، او را نابینا کردند.
- ۸۱۳ - ۸۲۰ - لئوی پنجم (ارمنی) - در سال ۷۷۵ میلادی، متولد شد و در سال ۸۲۰ میلادی، بوسیلهٔ قطع گردن کشته شد.
- ۸۴۲ - ۸۶۷ - میخائیل سوم - در سال ۸۴۰ میلادی، متولد شد و در سال ۸۶۷ میلادی، با ضربهٔ شمشیر کشته شد.
- ۹۰۸ - ۹۲۰ - کنستانتین هفتم - در سال ۹۰۵ میلادی، متولد شد و در سال ۹۵۹ میلادی، با زهر کشته شد.
- ۹۵۹ - ۹۶۳ - رومانیوس دوم - در سال ۹۳۸ میلادی، متولد شد و در سال ۹۶۳ میلادی، با زهر کشته شد.
- ۹۶۳ - ۹۶۹ - نیکه فوروس دوم - در سال ۹۱۲ میلادی، متولد شد و در سال ۹۶۹ میلادی، بوسیلهٔ قطع گردن کشته شد.
- ۹۶۹ - ۹۷۶ - ژان یکم (امپراتور) - در سال ۹۲۵ میلادی، متولد شد و در سال ۹۷۶ میلادی، با زهر کشته شد.
- ۱۰۲۸ - ۱۰۳۴ - رومانوس سوم - در سال ۹۶۸ میلادی، متولد شد و در سال ۱۰۳۴ میلادی، با زهر کشته شد.
- ۱۰۴۱ - ۱۰۴۲ - میخائیل پنجم - در سال ۱۰۱۵ میلادی، متولد شد و در سال ۱۰۴۲ میلادی، او را نابینا کردند.
- ۱۰۶۷ - ۱۰۷۸ - رومانیوس چهارم - در سال ۱۰۳۲ میلادی، متولد شد و در سال ۱۰۷۱ میلادی با زهر کور شد.
- ۱۱۸۰ - ۱۱۸۳ - آلکسیوس دوم - در سال ۱۱۶۹ میلادی، متولد شد و در سال ۱۱۸۳ میلادی، بوسیلهٔ خفه کردن کشته شد.
- ۱۱۸۳ - ۱۱۸۵ - آندرونیکوس یکم - در سال ۱۱۱۸ میلادی، متولد شد و در سال ۱۱۸۵ میلادی، با شکنجه و قطع دست و پا کشته شد.
- ۱۱۸۵ - ۱۱۹۵ - ایزاک دوم - در سال ۱۱۵۶ میلادی، متولد شد و در سال ۱۱۹۳ میلادی، او را نابینا کردند.
- ۱۲۰۳ - ۱۲۰۴ - الکسیوس چهارم - در سال ۱۱۸۲ میلادی، متولد شد و در سال ۱۲۰۴ میلادی، او را با خفه کردن اعدام کردند.
- ۱۲۰۴ - ۱۲۰۴ - الکسیوس پنجم - در سال ۱۱۴۰ میلادی، متولد شد و در سال ۱۲۰۴ میلادی، او را نابینا کرده و با پرت کردنش از بالای ستونی در قسطنطنیه او را کشتند.
- ۱۲۵۸ - ۱۲۶۱ - جان چهارِم یا ژان چهارم (امپراتور) - در سال ۱۲۵۰ میلادی، متولد شد و در سال ۱۲۶۱ میلادی، او را نابینا کردند.
- ۱۳۷۶ - ۱۳۷۹ - آندرونیکوس چهارم - در سال ۱۳۴۸ میلادی، متولد شد و در سال ۱۳۷۳ میلادی، او را نابینا کردند.
- ۱۳۹۰ - ۱۳۹۰ - جان هفتم یا ژان هفتم (امپراتور) - در سال ۱۳۷۰ میلادی، متولد شد و در سال ۱۳۷۴ میلادی، او را نابینا کردند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#1,218
Posted: 24 May 2014 17:17
بدنه قانون مدنی
بدنه قانون مدنی(به لاتین:Corpus Juris (or Iuris) Civilis) نامی جدید برای یکسری فعالیتهای اساسی در حوزه تدوین قانون است که مابین سالهای ۵۲۹ تا ۵۳۴ بعد از میلاد به فرمان ژوستینین یکم، امپراطور روم شرقی صورت گرفته و انتشار یافت. از بدنه قانون مدنی گاه به عنوان قانون ژوستینین نیز یاد میشود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#1,219
Posted: 24 May 2014 17:19
حقوق روم
حقوق روم به نظام حقوقی روم باستان گفته میشود که توسط امپراطور روم شرقی ژوستینین یکم تدوین و تنقیح شد. این نظام حقوقی شامل یک سلسله تحولات حقوقی است که مدتی بیش از یک هزار سال را در بر میگیرد. این دوره از ۴۳۹ قبل از میلاد و با قانون دوازده لوحه آغاز شده و تا تدوین مجموعه قوانین ژوستینین در ۵۲۹ بعد از میلاد به طول انجامید.
استفاده از اصطلاحات حقوقی لاتین در نظامهای حقوقی که تحت تاثیر حقوق رومی قرار دارند، از اهمیت تاریخی حقوق رومی حکایت دارد. امروزه اغلب کشورهای اروپای قارهای و بیشتر مستعمرات آن در نقاط دیگر دنیا تابع نظام حقوقی رومی-ژرمنی محسوب میشوند که بر اساس مفاهیم کلی حقوق رم و تحولات بعدی آن در کشورهای آلمانیزبان شکل گرفتهاست.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#1,220
Posted: 24 May 2014 17:22
پرتور
مارکوس انیوس ورسوی پرتور برجسته و پدر امپراتور مارکوس اورلیوس
پرتور(به لاتین: Praetor) عنوانی بوده در روم باستان که از سوی دولت به فرماندهان سپاه و دادرسان دادهمیشد.
پیشینهٔ این عنوان را پیرامون دورهٔ فرمانروایی تیتوس لیویوس میدانند.
این عنوان در امپراتوری روم شرقی تا میانههای سدهٔ چهاردهم میلادی همچنان پابرجابود، ولی در این زمان پرتور رئیس پلیس و زیردست فرمانداران بود. ولی در بخش غربی امپراتوری پیشهٔ پرتورها محدود به پرداختن به امور سادهٔ شهری مانند رسیدگی به هزینهها و جز آن گردید.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.