انجمن لوتی: عکس سکسی جدید، فیلم سکسی جدید، داستان سکسی
فرهنگ و هنر
  
صفحه  صفحه 144 از 229:  « پیشین  1  ...  143  144  145  ...  228  229  پسین »

تاریخ اروپا از ابتدا تاکنون


مرد

 
قرون وسطی

"قرون وسطی" بر طبق یک تقسیم سنتی تاریخ اروپا به سه "دوران" تقسیم می شود: تمدن باستان مربوط به عهد باستان، قرون وسطی و عصر جدید. قرون وسطی اروپای غربی به طور معمول از قرن پنجم امپراتوری روم (امپراتور روم غربی و امپراتوری روم شرقی۹. بربرها تا قرن شانزدهم از دوران مسیحیت که شامل جنبش دین پیرایی پروتستان و گسترده شدن اروپاییان در سطح دنیا در اوائل کاوشهای برون مرزی اروپا است، ادامه می یابد. این تغییرات گوناگون همه نشانگر آغاز یک عصر آغازی مدرن که پس از آن انقلاب صنعتی رخ داد، بودند. قرون وسطی را معمولاً با نام دوره وسطایی یا فقط وسطایی که املاهای متفاوتی در انگلیسی دارد، می شناسند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
     
  ویرایش شده توسط: sepanta_7   
مرد

 
اوائل دوران قرون وسطی
در اروپای غربی از قرن سوم به بعد، وحدت سیاسی امپراتوری روم آغاز به از هم پاشی کرد. به عنوان قدرت مرکزی روم، مرزهای امپراتوری توسط موج های پیاپی از تشکل های قبیله ای بربرها مورد نفوذ قرار گرفتند. بعضی از این قبایل بربر فرهنگ باستانی روم را نپذیرفتند، در حالی که برخی دیگر مانند گوت ها، آن را مورد تحسین و تمجید قرار دادند. مجارها، بلغارها و آوارها و Magyarها همراه با تعداد کثیری از ژرمانیک و سپس اسلاوها، گروه های عمده قبیله ای بودند که به قلمرو روم مهاجرت کردند. برخی از هجوم ها با توافق هایی از طرفین همراه بودند که گروههای قبیله ای ملزم می شدند که از زمین استفاده کنند و در مناطقی سکنی گزینند و در عوض به عنوان متحدانی برای روم خدمت کنند. در موارد دیگر، بویژه از قرن چهارم به بعد، هجوم ها خصمانه بودند و تصاحب زمین کشاورزی همراه با زور و حمله بود. تا اواخر قرن قرن پنجم، نهادها و سازمانهای امپراتور روم غربی تحت فشار این هجوم ها قدرت خود را از دست دادند. در جاهایی که هنوز آثاری از حکومت روم برجای بود، عمدتاً شهرهای دور افتاده ای بودند که تنها از یک حکومت ضعیف برخوردار بودند و یا فرماندهان نظامی بودند که خود را در غیاب یک حکومت مرکزی، قدرتمندانی محلی محسوب می کردند. در نیمه شرقی امپراتور که کمی توسعه یافته تر بود، با این وجود، نهادهای تمرکز یافته هنوز مشغول به ادامه فعالیت بودند و تمرکز خود را بر روی شهر قسطنطنیه که مورد دفاع جدی بود، می گذاشتند. این امپراتور روم شرقی که اکنون اغلب به نام امپراتوری بیزانس از آن یاد می کنند، تداوم همان امپراتور مسیحی روم مربوط به اواخر عهد باستان (عتیق) بود. این دوره که مورخان آن را به علت تغییرات اساسی که در جمعیت و فرهنگ آن رخ داد، می شناسند، گاهی به نام دوره مهاجرت و توسط مورخان آلمانی به نام آوارگی ملل شناخته می شود. از لحاظ تاریخی، این دوره توسط برخی از مورخان اروپای غربی به نام قرون سیاه یا دوران تاریک قرون وسطی شناخته می شود. نام قرون سیاه اکنون محبوبیت خود را از دست داده است، که بخشی از آن به علت پرهیز از تداعی مفاهیم و معانی کلیشه ای با این عنوان است و بخش دیگر، به علت اینکه تحقیقات اخیر و یافته های جدید باستان شناسی مربوط به این دوره نشانگر تأثیرات پیچیده فرهنگی هستند که اثراتشان تا آخر این دوره باقی بود.

این که چه بر سر ملل سکنی یافته و رومی شده امپراتور غربی آمد، سؤال پیچیده ای است. در برخی موارد مورخان این گونه می پندارند که افراد موجود یا بیرون رانده شدند یا به طور کلی توسط افراد مهاجمی که وارد این سرزمین می شدند کشته می شدند. تنها در انگلستان، زبان های رایل ولی و بالکانز که توسط بومیان استفاده می شدند ناپدید شدند و جای آن ها را زبان های مهاجمان و تازه ورود ها گرفت (در مورد معنی این اختلاف نظر جود دارد). با این حال، تغییرات در هر کجا، با توجه به این که جامعه تحت تأثیر تغییراتی در قانون، فرهنگ، دین و الگوهای مالکیت املاک قرار گرفت، به همین میزان چشمگیر بود. پاکس رومانا، که با خود امنیت تجارت و تولید و یک محیط فرهنگی، آموزشی متحد که روابط زیادی با نقاط دور دست داشت، را به همراه آورده بود، قبل از به پایان رسیدن قرن پنجم شروع به زوال کرده بود. حال، بخش اعظمی از آن از دست رفته بود و قانون قدرتمندان محلی که همراه با تغییرات اساسی در روابط و زیر ساخت های اقتصادی و اجتماعی بود، جای آن را گرفت. با این حال ملاک رومی، نمی‌توانستند به راحتی زمین خود را بردارند و به جای دیگری روند. برخی از آنها دارایی خود را از دست دادند و برخی دیگر پیمان بیعت خود را با حاکمان جدید بستند. در مناطقی مانند اسپانیا و ایتالیا که شیوه های رومی قانون و دین هنوز بر جای بود، این تبعیت از یک قدردانی صرف از حاکمان فراتر نمی رفت. در مناطق دیگر که حجم بیشتری از جابجایی جمعیتی در آنها رخ داده بود، لازم بود که شیوه های جدید لباس، زبان و سنن اتخاذ شود. در این مناطق، آنانی که می ماندند، به زودی ظاهر قبلی یک شهروندی رومی را رها می کردند، تا آنجا که طی یک یا دو نسل بازشناسی یک رومی و یک بربر کار مشکلی بود. فرو ریزی جامعه روم، با نا امن شدن سفرها یا حمل کالا به نقاط دیگر، بسیار چشمگیرتر شد و در پی آن تجارت و تولید برای صادرات نیز متوقف شد. صنایع مهم که وابسته به تجارت در دور دست بودند، مانند تولید ظروف سفالی در مقیاس بزرگ، تقریباً یکشبه در مناطقی مانند بریتانیا ناپدید شدند. هجوم های مسلمانان در هفتم و هشتم که سرزمین های شرق مدیترانه. آفریقای شمالی، اسپانیا، پرتقال و برخی جزایر دریای مدیترانه (که شامل سیسیل هم می شد) را فتح کردند، و این امر با متوقف کردن تجارت دریایی، باعث شد مردم در نقاط خاصی تجمع جمعیتی پیدا کنند. بنابراین، با وجود اینکه مناطقی مانند تینتاگل در کرُنوال توانسته بودند در قرن ششم ذخایر خوبی از کالاهای تجملاتی مدیترانه ای را جمع آوری کنند، اکنون به عنوان یک نقطه ارتباطی از دست رفتند. زیر ساخت حکومتی، آموزشی و نظامی امپراتور روم به سرعت محو شد، و منجر به کاهش سواد در میان طبقه خواص و اشراف جامعه (اکثریت جمعیت روم، همیشه بی سواد بودند) و پیچیدگی حکومتی که در بالا ذکر شد، گردید. در حالی که قدرت روم کاهش یافت، قدرت اسقف ها افزایش یافت. آگوستین هیپو مثال خوبی از این دست به شمار می رود و گاهی برای نشان دادن پایانی دوره باستانی و آغاز قرون وسطی از او یاد می کنند. یک مورخ (توماس کیهیل) این گفته را که آگوستین آخرین مرد عهد باستان و اولین شخص از قرون وسطی است، تأیید می کند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
     
  ویرایش شده توسط: sepanta_7   
مرد

 
نظم جدید
تا چندی پیش از بربرها به عنوان درنوردیدن مرزهای شاهنشاهی و ورود به آن و ایجاد امپراتوری روم یاد می شد. اکنون مورخان مدرن، اذعان می کنند که این تنها صورت ناقصی از یک دوره پیچیده مهاجرت است. در برخی موارد با اهمیت، مانند فرانک ها که وارد گال شدند، اسکان تازه ورودان در طی چند دهه صورت گرفت، زیرا گروههایی که خواهان کسب موقعیت های جدید اقتصادی بودند، به قلمرو روم وارد می شدند، رهبری قبیله ای اولیه خویش را باز می ستاندند، و فرهنگ گالی- رومی را اغلب بدون خشونت و توسلی به زور در سطح گسترده، عوض می کردند. مهاجرت بربرها به امپراتوری روم طی چنان مدت زمان بلندی رخ داد که رومی ها اصلاً حضور آنها را به عنوان یک تهدید متوجه نشدند. صحبت از این دوره به عنوان حمله های بربرها، اینگونه القاء می کند که این یک حمله سازمان یافته بود، که چنین نبود. دیگر گروه هایی که وارد این سرزمین شدند مانند تئوردوری های اهل اُسترگُس، با اینکه جنگجو بودند، خود را پیروان سنت رومی دیدند و از وزیران با فرهنگ رومی مانند کاسیودوروس بهره جستند. فرانک ها و بورگوندی ها هم مانند گوت ها تازه واردانی فودراتی بودند که متحدان نظامی امپراتور روم حساب می شدند و حق سکونت در آن مکان را یافته بودند. بین پنجم و هشتم، یک زیر ساخت کاملاً جدید سیاسی و اجتماعی در سراسر زمین های امپراتوری روم شکل گرفت که بر پایه خانواده های اصیل محلی، و پادشاهی های تازه تأسیس یافته استروگوس ها در ایتالیا، ویسیگوس ها در اسپانیا و پرتغال، فرانک ها و بورگوندی ها در سرزمین گال و آلمان غربی و ساکسون ها در انگلستان بنا شده بود. این زمین ها همچنین از آنِ مسیحی ها بودند و فاتحان آریانیسم آنها به زودی به دنبال مثال فرانک کلوویس اول، تغییر دین دادند. رابطه متقابل بین فرهنگ تازه واردها، بقایای فرهنگ باستان و تأثیرات مسیحیت، یک مدل جدید اجتماعی را بوجود آورد. سیستم های مدیریتی تمرکز یافته رومی ها در مقابل تغییراتی برای جبران کمبود یک مبنای مالیاتی مقاومت نکرد و همچنین حمایت سازمان یافته از برده داری مربوط به اموال در مقیاس بزرگ به مقدار زیادی از بین رفت. سیستم جدید توانایی حمایت زیر ساخت عمیق موجود برای نگهداری از کتابخانه ها، حمام های عمومی، عرصه ها و موسسات مهم آموزشی را نداشت.در حالیکه حاکمان جدید، عمداً چنین چیزهایی را نابود نمی کردند. هیچ دلیلی برای نگهداری از آنها نمی دیدند و توجیه اقتصادی برای حفاظت و حمایت از آنها دیگر وجود نداشت. ساختمان های جدید در مقیاس های کوچک تر ساخته می شدند. خارج از ایتالیا، ساخت بناهای سنگی دیگر انجام نمی شد، تا اینکه در قرن هشتم، گونه جدیدی از معماری که رومی ارومیایی نام داشت و بر پایه گونه های رومی بنا شده بود، به تدریج شکل گرفت. در عرصه هنر، گونههای بربری سنتی و ژرمانیک در هنر مسیحی جذب شدند، با وجود اینکه تأثیر اصلی ازآن رومی ها و بیزانسی ها بود. جواهرات و تصویر پردازی های مذهبی با کیفیت در سراسر اروپای غربی تولید شد، شارلمان و دیگر پادشاهان حمایت خود را از کتاب و اثرات هنری مذهبی و دینی نشان دادند. برخی از اثرهای هنری مهم آن دوران، بارو نکردنی (دست نوشته های تذهیب کاری شده و نورانی) بودند و توسط راهبان بر روی میشَن یا کاغذ مُهر کشیده و با استفاده از رنگ های طلایی، نقره ای و قیمتی برای نورانی کردن بخشهایی از نوشته های کتاب مقدس تولید شدند. از نمونه های اولیه آن می توان کتاب کل ها و بسیاری از دست نوشته های کارولینگی و اوتونیایی فرانکی را نام برد. کلیسای مسیحی که تنها نهاد تمرکز یافته ای بود که از حادثه سقوط امپراتور روم غربی همچنان دست نخورده باقی مانده بود، عامل مؤثر عمده فرهنگی و اتحاد بخشی بود که آموخته های لاتین و هنر نوشتن را نیز حفظ کرد و همچنین از سیستم مدیریتی تمرکز یافته ای که در شبکه اسقُفان خود داشت، حفاظت کرد. اسقفان به علت سوادی که داشتند نقش مرکزی را در قرن وسطی داشتند. در نتیجه، آنها اغلب در شکل دهی یک دولت مناسب، نقش مهمی را ایفا می کردند. با این حال، خارج از مناطق اصلی اروپای غربی، مردم بسیاری بودند که تقریباً هیچ ارتباطی با مسیحیت یا فرهنگ باستانی روم نداشتند. جوامع نظامی از قبیل آوارها و وایکینگ ها هنوز توانایی ایجاد اخلالهای عمده را در جوامع در حال ظهور اروپای غربی را دارا بودند.

خارج از بقایای غیر-شهری شده شهرها، نیروی حکومت مرکزی به شدت کم شده بود. متعاقباً، قدرت حکومت، و مسوولیت نهادهای نظامی، مالیاتی و نظم و قانون به لُردهای محلی و استانی تفویض شد که خود را مستقیماً توسط پیش روی هایی که در قلمروهای تحت اختیارشان (از نظر نظامی، سیاسی و قضاوتی) داشتند، تأمین می کردند. از اینجا شروع سیستم فئودال را می توان مشاهده کرد. سلسله مراتب الزامات نظامی که به نام فئودالیسم شناخته می شد، هر سلحشور (به معنای سرباز) را ملزم می کرد در قبال حمایتی که از مقام فوق خود می شد، به او خدمت کند. این باعث ایجاد آشفتگی در برتری منطقه (قلمروی شد) (زیرا بیعت ها همه بر روی دیگری بنا می شد، و می توانست متناقص همدیگر باشد و مشروط به تغییر در طول زمان بودند). با این حال، مزیات فئودالیسم، خاصیت انعطاف پذیری و توانایی آن در ایجاد یک حکومت ثابت محلی در نبود یک نیروی قدرتمند پادشاهی بود. اوایل قرون وسطی را می توان با کنترل اسقف ها و کنترل قلمرویی که توسط دوک ها و کنت ها انجام می پذیرفتند مشخص کرد. ظهور جوامع مستقل شهری که بدون کنترل لردها یا اسقف ها همراه بود، اوائل قرون وسطی والا (متعالی) را نشان می داد. این دوره متعالی از قرون وسطی رشد مجدد یک نیروی مرکزی و رشد هویت های جدید "ملی" را به دنبال اینکه فرمانروایان خواستار کاهش رقابت (و تهدید بالقوه برای حکومت خودشان) در میان اصیل های فئودال قدرتمند شدند، به همراه داشت. نمونه های شناخته شده چنین همبستگی هایی، جنگ (صلیبی) البجنسین و جنگ های رزها هستند. در شرق، امپراتوری روم شرقی (که توسط مورخان امپراتوری بیزانس خوانده می شود)، گونه ای از حکومت رومی مسیحی را در سرزمین های آسیای صغیر، یونان و قلمروهای اسلاو که با یونان هم مرز بودند، و در سیسیل و ایتالیای جنوبی حفظ کرد. امپراتورهای شرقی، اسماً ادعای حکومت بر قسمت های غربی نیز می کردند، (که قسمتی از آن توسط بِلیساریوس فتح شده بود)، اما این ادعای شرق رومی یک پندار سیاسی بود – این منطقه، تحت فرمانرواییلمبارد بود- و از 800 به شدن مورد کشمکش قرار گرفت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
     
  ویرایش شده توسط: sepanta_7   
مرد

 
ظهور فرانک ها و هجوم اسلامی
دو عامل دست به دست یکدیگر دادند تا اروپا را برای همیشه تغییر دهند: ظهور اسلام در شرق (که منجر به فتح شبه جزیره لیبری و هجوم به اروپا از سوی مسلمانا شد) و ظهور فرانک ها به عنوان اولین نیروی واقعی پادشاهی در غرب بعد از زمان روم، همراه با موج متوقف کننده توسعه اسلام، تحت فرماندهی چارلزمارتل که با خود به همراه داشتند. ظهور اسلام همچنین آغازگر ورود دراز مدت و آهسته به انقراض امپراتوری روم شرقی بود؛ این در حالی بود که امپراتوری روم با وجود اینکه توانست 700 سال دیگر دوام آورد و همچنین افتخارات جدیدی را در قرن دهم کسب کند، هرگز نتوانست دیگر بار سرزمین هایی را که در آفریقا و شرق مدیترانه قبل از فتوحات اسلام در قرن 7 به دست آورده بود، از آن خود کند. ورود اسلام نتیجه غیر منتظره تغییر مسیر نیروی مسیحیت به سمت غرب را به همراه داشت. در غرب، آغاز یک نظام جدید با ظهور کارولینی ها که به عنوان شهرداران کاخ برای شاهان فرانکیش آغاز به کار کردند، پدید آمد. اینها، در آغاز، بربرهای ژرمانیک رومی شده ای بودند که تا حدی توسط مسیحیت و تغییر تدریجی به سمت یک دولت مرکزی که توسط اصیل های کارولینی کنترل می شد و عملاً توسط فرانک ها فرماندهی می شد، متمدن شدند. این سیستم در حین فرمانروایی چارلز مارتل هم به اوج و هم به پایان خود رسید. در آغازِ کارِ چارلز مارتل، در 716، او مخالفان داخلی زیادی را داشت و نیاز به منصوب کردن تنها رقیب خود، کِلُتِر چهارم به مقام شاهنشاهی فرانک ها را احساس کرد. تا به آخر رسیدن حکومت او، چگونگی فرماندهی و حکومت در فرانسیا تغییر یافته بود. هیچ hallowed meroving لازم نبود، نه برای دفاع و نه برای حقانیت: چارلز، قلمرو فرمانروایی خود را با هیچ مخالفتی بین پسرانش تقسیم کرد (با وجود اینکه فرزند کوچکش برنارد را نادیده گرفت). دراین میان، او دولت فرانکی را توسط شکست دادن دولتهای خارجی متخاصم (با وجود اینکه فرماندهان برتری نسبت به او داشتند) که لو را از همه سو احاطه کرده بودند به طور مکرر، تقویت کرد. این دولتها شامل ساکسون ها، که نوه اش شارلمان آنها را به طور کامل مطیع خود ساخت و مورها که او خود آنها را متوقف ساخت می شدند. چارلز، یک ژنرال باهوش دارای استراتژی و یک فرمانده رزمی و دارای تاکتیک بود که می توانست نقشه های خود را حتی در میان نبرد تغییر دهد و دشمنان غیر منتظره را بارها شکست دهد، حتی موقعی که مانند تورها، دشمنان از نظر نیرو و مهمات بسیار برتر بودند. چارلز از زمین، زمان، مکان و اخلاقیات نیروهای خود برای جبران برتری تاکتیکی و تسلیحاتی دشمن استفاده می کرد. او مدیر و فرمانروایی ماهر بود و حکومت قرون وسطایی اروپارا - یک سیستم تیولی، که به بارون ها، کنت ها، کوک ها و نهایتاً به شاه، یا در مورد او ("بالاترین شاه خانواده شاهنشانی و فرمانده فرانک ها") وفادار بودند. همکاری نزدیک کلیسا و دولت که او بوجود آورد، همچنین آغازگر طرح قرون وسطایی چنین حکومتی بود. او اولین ارتش با ثبات غربی از زمان سقوط روم بوجود آورد. اساساً، او اروپای غربی را از عده ای بربر که با هم می جنگیدند تبدیل به یک دولت سازمان یافته کرد. او همچنین توسعه اسلام را در اروپا متوقف کرد و شکست های سختی که به ارتش مسلمانان در تورها آرل و رودخانه بر داد، موج اسلام را در حالی که هنوز خلافتبه صورت متحد وجود داشت متوقف کرد. او همچنین راه را برای پسرش پیپین کوتاه برای به دست گرفتن تخت پادشاهی فرانکی که قبلاً امپراتور کارولینی ها بود و نوه اش برای کسب عنوان اولین امپراتور روم غرب از زمان سقوط روم که سه قرن از آن می گذشت، هموار کرد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
     
  ویرایش شده توسط: sepanta_7   
مرد

 
امپراتوری روم غربی شارلمان (پس از 800)
شارلمان تاج امپراتوری را در روم به دست پاپ در روز کریسمس سال 800 بر سر گذاشت؛ فرماندهی او به طور مختصری بیشتر قسمت های فرانسه کنونی، آلمان غربی و شمال ایتالیا را متحد کرد. به مدت 200 سال پس از مرگ شارلمان، اروپا با شرق و غرب در نزاع بود و این برای کسب قدرت و نفوذ در قسمت های مسیحی نشده اروپای شمالی و انتقال قدرت به صاحب منصبان در حد محدودتر، بود. توسعه مسیحیت در دوره مهاجرت، هم از طرف مدیترانه و هم از سوی ایرلند، یک نقش برجسته فرهنگی و ایدئولوژیکی بر دوش راهبان بزرگ خود گذاشت و سقوط "res public" به این معنا بود که اسقف ها با بقایای حکومت شهری مشخص می شدند. مسیحیت پایه اولین "هویت" اروپایی را بنا نهاد، که عبارت بود از عالم مسیحیت، که تا جدایی کلیسای کاتولیک و کلیسای ارتودوکس در تفرقه عظیم در سال 1504 (که نشانگر قرون وسطای متعالی است)، متحد بود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
     
  
مرد

 
رنسانس کارولینیایی
در طول دوره حیات شارلمان و پسرش، لوییس زاهد، امپراتوری روم مقدس که توسط فرانکی ها اداره می شد، شاهد حیات مجدد و رنسانس عقلی و فرهنگی بود. در طول این دوره، مطالعات ادبی، هنری، معماری، قضایی، عبادی و مربوط به کتاب آسمانی افزایش یافت. این دوره همچنین رشد زبان لاتین قرون وسطایی و دست خط بسیار ریزکارولینی را تجربه کرد که این دو یک زبان و شیوه نوشتار مشترک را پدید آوردند که اجازه می داد مردم از سرتاسر اروپا به هم ارتباط برقرار کنند. پس از افت حکومت کارولینی، ظهور حکومت ساکسون در آلمان همراه با رنسانس اتونیایی بود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
     
  
مرد

 
قرون وسطای متعالی
از آغاز سال 1000، ثبات بیشتری به سرزمین های اروپای غربی حاکم شد. به استثنای هجوم مغول ها که مهم نبود، هجوم های عمده بربرها متوقف شده بود. پیشروی پادشاهی ها و دستورات نظامی مسیحی به درون مناطقی در منطقه بالتیک و فنلاند شمال شرقی، ملل مختلفی را به موجودیت اروپا اضافه کرد. "دوران قرون وسطای متعالی" حیات مجدد فرهنگی و عقلی توسعه طلبی را که از اواخر قرن 11هُم تا آغاز قرن 14هُم ("رنسانس قرن دوازدهم") ادامه داشت، شامل مشهود این دوره انفجار جمعیتی قرون وسطایی را نیز به خود دید. در مرکز و شمال ایتالیا و فنلاندرز ظهور شهرهایی که تا حدودی در قلمرو خودشان از یک حکومت درونی برخوردار بودند، آغازگر فرایند شهری شدن مجدد اروپای غربی بود. در اسپانیا و پرتقال، فتح مجدد قلمروهای شهری و باسوادی که توسط مسلمانان حکومت می شدند آغاز شد. یکی از عواقب این امر، آن بود که دنیای آشنا به زبان لاتین دسترسی به کتابخانه هایی پیدا کرد که حاوی کتب فلسفه و ادبیات باستانی بودند. از طریق ترجمه، این کتابخانه ها محبوبیتی را به فلسفه ارسطو دادند. در همین اثنا، با کم شدن خطر سفرها، تجارت در اروپا رشد یافت و رشد مداوم اقتصادی از سر گرفته شد. این دوره تشکیل لیگ هانسیتیک و دیگر موسسات تجاری و بانگی که در سراسر اروپای غربی فعالیت می کردند را تجربه کرد. اولین دانشگاه یا دانشگاههای قرون وسطایی در شهرهای مهم اروپایی و پس از سال1080 تأسیس شدند و علائق و کنجکاوی های جدید را به دنیا عرضه داشتند. با سوادی شروع به رشد و توسعه کرد، و پیشرفت های مهمی در هنر، مجسمه سازی، موسیقی و معماری پدید آمد. کلیساهای جامع بزرگی در سراسر اروپا ساخته شدند. ابتدا به شیوه رومیایی و سپس به شیوه تزئینی تر گوتیک.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
     
  
مرد

 
جنگ های صلیبی
پس از تفرقه عظیم، نمونه های عمده نیروی تقسیم شده هویت های فرهنگی عالم مسیحیت را می توان در توسعه های جنگ های صلیبی دید، که در میان آن مدت، پاپها، شاهان و امپراتورها به مسئله اتحاد مسیحیت توجه کردند تا بتوانند جمعیت اروپای غربی را متحد کرده بر ضد اسلام بشورانند. از قرن هفتم به بعد، اسلام در مرزهای جنوبی و شرقی اروپا رواج یافته است. ارتش مسلمانان مصر، بقیه بخشهای آفریقای شمالی، اورشلیم(بیت المقدس)، اسپانیا، سیسیل و بیشتر آناتولی (واقع در ترکیه امروزی) را فتح کردند، با اینکه نهایتاً توسط ارتش مسیحیان در جنگ تورها در جنوب فرانسه عقب رانده شدند. با این حال، یکپارچگی سیاسی در اروپا کمتر از آن که به نظر می رسید، وجود داشت و حمایت نظامی بر سر بیشتر جنگ های صلیبی تنها از نقاط محدودی از اروپا تأمین می شد. محدوده های بزرگی از اروپای شمالی نیز تا قرن دوازدهم یا پس از آن، خارج از قلمرو مسیحیت باقی ماند، این مکان ها همچنین محل جنگ های صلیبی شمالی در طول دوران قرون وسطای متعالی توسعه طلب بودند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
     
  
مرد

 
علم و فناوری
نیمه اول قرن چهاردهم شاهد یک افت اقتصادی بود که پس از ظهور بلند مدت و آهسته تورمی یک اقتصاد یکنواخت که از قرن یازدهم در راه بود، آغازشد. آب و هوای اروپا نیز پس از دوران گرم قرون وسطایی که مدت زیادی هم طول کشید، در حال بدتر شدن بود که خود منجر به آغاز عصر کوچک یخبندان شد. در حادثه مرگ سیاه، مناطق وسیعی از اروپای غربی حدود یک سوم و در برخی مکانها، حدود یک دوم جمعیت (به خصوص در شهرهای شلوغ) به علت مریضی از دست رفت. در نتیجه، از دست رفتن عامه مردم، تغییرات اجتماعی و اقتصادی را در طول قرون 14 و 15 سرعت بخشید. در اروپای غربی، کمبود ناگهانی نیروی کار ارزان، انگیزه ای شد تا صاحبان زمین برای به دست آوردن دهقان ها به رقابت بپردازند و این توسط پیشنهاد دستمزد و آزادی برای آنها عملی می شد، و این نوآوری بود که به نظر برخی ریشه های کاپیتالیسم را به وجود آورد. سالهای بعدی قرون وسطی، از لحاظ سیاسی، با افت نیروی فئودال و جایگزینی آن توسط ایجاد و توسعه شبه جزیزه لیبری، مشخص می شود. این استحکام در ساختار حکومت موجود، از تعداد جنگ ها نکاست؛ و اواخر دوران قرون وسطی، نزاع های برجسته ای مانند جنگ صدساله میان انگلستان و فرانسه را به خود دید. شرکت در این جنگها، دول مسیحی شرقی را در مقابله با دنیای اسلام در حال رشد ضعیف کرد. در واقع، در خلال این دوره، امپراتوری بیزانس که در اوائل فرون وسطی به حداکثر قدرت و نفوذ خود رسیده بود، رو به افول گذاشت. پس از نبرد منزیکرت (1701)، از امپراتوری پیشین تنها پوسته ای باقی مانده بود؛ و به صورت کمرنگ و ضعیف تا سال ۱۴۵۳ (میلادی) دوام داشت و تا اواخر قرون وسطی به حیات خود خاتمه داد. جهان مسیحیت در این دوره به طور روز افزونی تقسیم شد، به خصوص در قرن 14هم، این قرن همراه با آشفتگی، هم نظام پاپی اویگنن بین سالهای 1305-1378 که "اسارت Babylonian" هم نام داشت و همچنین تفرقه غرب که از 1378تا 1418 به طول انجامید را تجربه کرد. این تقسیم ها منجر به وفاداری بیشتر به کلیساهای منطقه ای و ملی شد و با وجود اینکه زهد و تقوا تزلزل نیافت، راه حل های غیر دینی را به جای راه های دینی برای حل مسائل اجتماعی روز بر می گزیدند. جدایی لوتری ها از کلیسای کاتولیک روم در 1517، و جدایی بعدی کاتولیک از پروتستان پایان نظم قدیم را نشان می داد. در طول اواخر قرون وسطی، فشارهای شدیدی مانند قحطی بزرگ 1315 تا 1317، مرگ سیاه که در سال ۱۳۸۴ (میلادی) اتفاق افتاد، شورش های مردمی و عامه پسند، بویژه در غرب، پاسخهای خلاقانه اجتماعی، اقتصادی و تکنولوژیکی را ایجاد کرد که پایان نظم قدیمی قرون وسطایی را مشخص می کرد و پایه تغییرات بزرگتر در اوائل دوره مدرن را بنا نهاد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
     
  
مرد

 
"دوره میانی" (قرن وسط)


واژه "دوره میانی" ("medium ævum") اولین بار توسط فلاویو بیوندو به کار رفت؛ او یک اومانیست ایتالیایی در اوائل قرن پانزدهم بود. تا زمان رنسانس (و کمی بعدتر)، روند ملول تاریخ این بود که تاریخ را بر شش دوران تقسیم کند، که توسط ایده 6 روز خلقت از کتاب آسمانی و 4 سلسله حکومت بر اساس دانیال 2:40 بوجود آمده بود. مورخان اوائل رنسانس، درستایش از تمام چیزهای باستانی، دو دوره را در تاریخ مشخص می کردند: دوران باستانی و دیگری دوره ای که به نام "دوره تیرگی یا عصر جهالت" آن را می شناسیم. در اوائل قرن 15هُم، عقیده بر این بود که تاریخ از عصر جهالت به یک دوره مدرن و همراه با حیات مجدد آثار عهد باستان تغییر یافته، بنابراین عالمان شروع به نوشتن در مورد یک دوره میانی بین باستان و مدرن کردند که به نام دوره میانی شناخته شد. این دید را دید سه دوره ای تاریخ می نامند. شکل جمع کلمه "دوران" یا "قرون" در زبان انگلیسی، زبان هلندی، زبان روسی و زبان ایسلندی استفاده می شود، در حالی که دیگر زبانهای اروپایی شکل مفرد کلمه را استفاده می کنند. مثلاً "medioevo" در زبان ایتالیایی، "Le moyen age" در زبان فرانسوی، "das Mittelslter" در زبان آلمانی. این اختلاف از واژه های متفاوت نو-لاتینی که برای قرون وسطی (پیش از آنکه "media actas" به عنوان واژه استاندارد پذیرفته شود)، استفاده می شد، ناشی می شود. برخی از واژه های لاتین مفرد بودند ("media actas"، "media antiqitas"، "medium saecukun"و"media tempestas") و برخی دیگر جمع بودند ("mediasaecula"و"media tempora"). درست معلوم نیست که یک زبان چرا شکل مفرد یا جمع این واژه را اتخاذ کرده است. اطلاعات بیشتر را می توان در Fred C.Robinson به نام "Medieval, the Middle Ages" in speculum" جلد 59:4 (اکتبر 1984) صفحه56-745 یافت. واژه "Medieval" لاتین به معنای دقیق «دوره میانی» اخذ و توسط متفکران عصر روشنفکری به عنوان یک توصیف منتقدانه از قرون وسطی به کار برده شده است. تقسیم بندی معمول به صورت اوایل قرون وسطی،قرون وسطی متعالی و اواخر قرون وسطی از قرون وسطی پس از جنگ جهانی اول مورد استفاده قرار گرفت و علت آن نوشته های هنری پیرِن (به ویژه مقاله ای با نام "Les periodes de L'historie du capitalism" در "آکادمی شاهنشاهی بلژیک"، مجله ای با نام "Bulletin de la class des lettres" در سال 1914) و کارهای یوهان هویزنیگا (مثل پاییز قرون وسطی، 1919) بود. یک دوره قرون وسطایی همچنین می تواند به دیگر قسمتهای دنیا که مورخان آن را دارنده خصوصیات فئودالشبیه به آنچه در اروپا بود، می دانند، مانند اروپا در همین دوره نیز اطلاق شود. دوره پیش-غربی شدگی را در تاریخ ژاپن گاهی به عنوان دوره وسطی می شناسند. دوره پیش – استعماری در قسمت های توسعه یافته آفریقای شبه ساهارایی نیز گاهی به همین عنوان شناخته می شود. امروزه موخان مایل نیستند تاریخ دیگر مناطق دنیا را با مدل اروپایی آن مطابقت دهند و این واژه ها و نام بردن از دیگر دوره ها به عنوان دوره میانی امروزه بسیار کم استفاده می شود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
     
  
صفحه  صفحه 144 از 229:  « پیشین  1  ...  143  144  145  ...  228  229  پسین » 
فرهنگ و هنر

تاریخ اروپا از ابتدا تاکنون

رنگ ها List Insert YouTube video   

 ?

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

 

 
DMCA/Report Abuse (گزارش)  |  News  |  Rules  |  How To  |  FAQ  |  Moderator List  |  Sexy Pictures Archive  |  Adult Forums  |  Advertise on Looti
↑ بالا
Copyright © 2009-2024 Looti.net. Looti.net Forum is not responsible for the content of external sites

RTA