History of World Cup | تاریخچه جام های جهانی - صفحه 111

sepanta_7

کاربر

ارسالها: 23330

#1,101 Posted: 21 Mar 2015 01:22

ویتور بایا:روزهای خوش نیوکمپ را فراموش نمی کنم

ویتور بایا دروازه بان کهنه کار پرتغالی پس از پایان عمر ورزشی اش در یکی از پست های مدیریتی باشگاه پورتو یعنی مدیر ورزشی مشغول به کار شده است. وی در طول ۲۰ سال فعالیتش ۸۰ بازی ملی برای پرتغال انجام داده و مقام های بسیاری نیز با تیم های پورتو و بارسلونا تصاحب کرده است. ابتدا به همراه پورتو قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد و پس از آن به بارسلونا اسپانیا نقل مکان کرد. ولی در آنجا هم بیکار ننشست و جام جام داران را از آن خود کرد. سرانجام نیز وداع دلچسبی با پورتو داشت و در فصل ۲۰۰۷-۲۰۰۶ جام یوفا را بالای سر برد و دهمین مدال قهرمانی اش را بر گردن آویخت. به این ترتیب می توان گفت بایا از معدود بازیکنانی است که در طول زندگی حرفه ای اش توانسته در ۳ جام باشگاهی اروپا به مقام برسد. در ادامه مصاحبه ویتور بایا با سایت یوفا را می خوانیم:

▪ چند ماهی از بازنشستگی ات می گذرد. در این مدت دلتنگ فوتبال نشدی؟
ـ راستش را بخواهید آنقدر احساس دوری می کنم که گویی مدت ها از دوران حرفه ای ام می گذرد. با وجود این من به خواست خودم از فوتبال خداحافظی کردم و به این موضوع واقف بودم که دوباره کارم را شروع می کنم، اما این بار از نقطه ای دیگر. به هر حال همه چیز تمام شده و حال نوبت به جوان ترهاست که در عرصه حضور یابند. یک چیز دیگر وقتی هم تیمی هایم اردوی پیش فصل ۲۰۰۸-۲۰۰۷ را آغاز کردند به یاد سال های اول حضورم در پورتو افتادم.

▪ به تازگی سمت مدیر ورزشی پورتو را پذیرفته ای. کمی راجع به آن صحبت کن.
ـ همین طور است. در حال حاضر وقت آزاد بیشتری نسبت به گذشته دارم و در کلاس های مدیریت ورزشی شرکت می کنم و بعدازظهرها نیز اغلب در خدمت تیم هستم. در اصل من نماینده اصلی باشگاه در جلسات یوفا هستم و مسوولیت سنگینی به من محول شده است چرا که برای این که باشگاهی موفق شود می بایست مدیران ارشد آن تیم از بهترین ها باشند و نهایت تلاش خود را انجام دهند. به علاوه در قرعه کشی لیگ قهرمانان نیز حضور داشتم.

▪ اکثر فوتبالیست های مطرح بعد از دوران بازیکنی شان بلافاصله به مربیگری روی می آورند و در این زمینه فعالیت می کنند. به این موضوع تا به حال فکر کردی؟
ـ البته نه همه آنها چرا که بعضی ها اصلا قابلیت های لازم این شغل را ندارند. چرا زیاد به این موضوع فکر کرده ام و تصمیم به این کار را هم داشتم اما راستش را بخواهید فرصت جدی و آنچنانی برایم مهیا نشده که وارد این عرصه شوم. در حقیقت خودم در حال حاضر فکر می کنم سمت جدیدم مفیدتر از مربی بودن است و از این طریق هم در خدمت باشگاه محبوبم هستم و هم فوتبال پرتغال، از طرفی من قصد دارم مانند بسیاری از مدیران موفق ورزشی به مدارج بالاتر برسم و موفقیت کسب کنم.

▪ برویم سراغ دروازه بانی، تا به امروز مقام های زیادی را به دست آوردی؟
ـ دوست ندارم اغراق کنم یا تعریف از خود. اما هر چه یک بازیکن می تواند در روزهای اوج خود به دست آورد را کسب کرده ام و این فوق العاده است. این اتفاقات یک شبه رخ نمی دهند و قطعا قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا، جام یوفا و جام جامداران اتفاقی نبوده است آن هم در میان بهترین تیم های اروپایی و بین المللی. در این بین جام یوفا که در سال ۲۰۰۳ همراه پورتو به دست آوردم بهترین قهرمانی تمام زندگی ام بود چون نخستین باری بود که قهرمانی بین المللی با تیم پورتو کسب می کردم. از طرفی فینال به یادماندنی هم داشتیم و توانستیم در وقت های اضافه ۳ بر ۲ سلتیک را شکست دهیم و جام قهرمانی را بالای سر ببریم. سال بعد نیز در لیگ قهرمانان به جام رسیدیم که البته فینال راحت تری نسبت به بازی با سلتیک داشتیم و با حساب ۳ بر صفر موناکو را مغلوب کردیم.

▪ از این که اسطوره فوتبال پرتغال و پورتو هستی چه احساسی داری؟
ـ مسلما احساس غرور می کنم که تلاش چندین ساله ام نتیجه داده، اما مساله مهم اینجاست که فوتبالیست با بازی های زیبا و عناوین متعددی که برای باشگاه و کشورش کسب می کند در دل مردم جا می گیرد و اگر موفقیت های او تداوم داشته باشد برای همیشه در یادها باقی می ماند. در نتیجه اسطوره شدن فقط با چند مصاحبه و چند پیروزی به دست نمی آید و اگر هم بیاید خیلی زود از خاطر همگان پاک می شود.

▪ امروز رایج نیست که بازیکنان دوران حرفه ای خود را تنها در یک یا دو باشگاه سپری کنند اما تو این کار را کردی و فقط در دو باشگاه بارسلونا و پورتو توپ زدی.
ـ از چند نظر بارسلونا و پورتو بسیار شبیه به هم بودند و هر دو باشگاه از پایتخت فاصله زیادی داشتند. در بارسلونا که بودم چیزهای زیادی آموختم. می دانم که تنها دو سال و نیم در آنجا بودم اما این مقدار کم هم برای کسب ۲ قهرمانی لالیگا، ۱ قهرمانی سوپرکاپ اسپانیا و قهرمانی جام جام داران کافی بود. متاسفانه به خاطر مشکلاتی که با لوئیز ونگال سرمربی وقت بارسا پیدا کردم مجبور به ترک نیوکمپ شدم اما هرگز روزهای خوشی که در آنجا داشتم را فراموش نمی کنم.

▪ دوست داشتی چه عنوان دیگری را به کارنامه درخشانت اضافه کنی که نتوانستی؟
ـ مانند هر بازیکنی دوست داشتم با تیم ملی کشورم هم مقامی کسب کنم و در عرصه ملی نیز کارنامه درخشانی داشته باشم. نمی دانم که چرا تیم ملی پرتغال تا به امروز نتوانسته قابلیت هایش را به خوبی پیاده کند در صورتی که ما همیشه از حریفان قدرتمند به شمار می آییم و حقیقتا هم این چنین است اما همیشه چیزی کم بوده و یک جای کار می لنگیده و از این متعجب هستم که چرا بازیکنانی مثل لوئیز فیگو، روی کاستا و بقیه نتوانستند این کار را انجام دهند.

▪ کمی از اتفاقات بد دوران بازیکنی بگو.
ـ قطعا در طول دوران حرفه ای هر بازیکنی حوادث تلخ و شیرین بسیاری وجود دارد که همیشه در ذهن می مانند. متاسفانه زمانی مجبور شدم ۴ عمل زانو انجام دهم که ۲ سال از میادین دورم ساخت.
تصورش هم سخت است آنقدر ناامید بودم که گمان نمی کردم بار دیگر پا به توپ شوم ولی بخت با من یار بود و توانستم سلامت خود را بار دیگر کسب کنم. خاطره نه چندان دلچسب دیگری هم است که برمی گردد به کنار گذاشته شدنم از تیم ملی. ۸۰ بار پیراهن تیم ملی را بر تن کرده بودم با این حال پس از جام جهانی ۲۰۰۲ بی هیچ دلیل موجهی از ترکیب اسکولاری کنار گذاشته شدم. من هم مانند بسیاری از این تصمیم عجیب شگفت زده شدم چرا که انتظار چنین برخوردی را از آن ها نداشتم. این در حالی بود که در فصل ۲۰۰۴ -۲۰۰۳ لقب بهترین دروازه بان اروپا را از آن خود کردم و حتی چند روز پیش از اعلام اسامی جهت حضور در یورو ۲۰۰۴ همراه با پورتو قهرمان لیگ پرتغال و لیگ قهرمانان اروپا شدم با این حال تاثیری در تصمیم کادر فنی ایجاد نکرده فکر نکنم هیچ مربی و تیمی از بهترین دروازه بان اروپا به این راحتی ها بگذرد و بیشتر از من این تیم بود که ضرر کرد که این اجازه را به من نداد تا در جام ملت هایی که در کشورم برگزار می شود بازی کنم.

▪ ۱۹ ساله بودی که به پورتو پیوستی و ۲ سال بعد نیز به تیم ملی دعوت شدی و از آن پس شماره یک را بر تن می کردی. اما وقتی از بارسلونا به پورتو بازگشتی شماره پیراهنت از یک به ۹۹ تغییر کرد.
ـ داستان جالبی دارد وقتی به پورتو بازگشتم دقیقا ژانویه سال ۱۹۹۹ بود و شماره یک بر تن دیگری بود. آن جا بود که به مسوولان باشگاه پیشنهاد دادم که شماره ۹۹ را بپوشم و البته آنها هم از خواسته من استقبال کردند.