انجمن لوتی: عکس سکسی جدید، فیلم سکسی جدید، داستان سکسی
علم و دانش
  
صفحه  صفحه 7 از 12:  « پیشین  1  ...  6  7  8  ...  12  پسین »

Mummy | مومیایی


زن

 
مومیایی های عجیب در چین



مومیایی های تاریم مجموعه ای از چند مومیایی است که در Tarim Basin، Xinjiang امروزی در چین کشف شد. تاریخ آنها به 1900 قبل از میلاد تا 200 میلادی برمی گردد. برخی از آنها با هندو اروپایی ها که زبان Tocharian داشتند آمیزش و معاشرت کردند، اگرچه این فرضیه قطعی نیست.

یک تیم تحقیقاتی شباهت های ژنتیکی بین مومیایی ها پیدا کردند.

اکثر مومیایی ها شبیه اروپایی ها هستند و قد بلندی دارند. سن آنها 2000 سال تا 4000 سال است.



////////

... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را‍‍
با دست های روشن تو می توان گشود
     
  
زن

 
مـومـیـایـی عـــجـــیـــب چـیـنـی ··· Chinese Diva Mummy

این ویدئو به خوبی ثابت میکنه که مـــــردم باستان اونقدری توانایی داشتن که بتونن با یه مــــایـــــع خــــاصّ کاری کنن که جسد آدم های خاص و مهم (مثل پیامبران و...) پوسیده نشن .

اینکه هر چند وقت یه بار جسد یه شخصیت خـــاصّ دیــنـــی رو نبش قبر میکنن و می بینن جسدش ســـالــــم مـــونـــده به معنی مــــعـــــجـــــزه بودنش نیست ، اونها از اکــســـیـــر جـــوانـــی استفاده می کردن تا آدم های ساده و ناآگاه رو گـــول بزنن و به فــلــســفــه ی خودشون جـــــذب کنن.

اینکه از 1400 سال پیش تا الآن مسلمانها دائماً گفتن "دنبال دانش باشید حتی اگر باید تا چـــیــــن سفر کنید" به معنی آگاه بودن مردم باستان از سطح دانش چینی ها بوده و قطعاً شخصیت های بــــزرگ اســلامــی هم از همین مایعات خاص برای جلوگیری از پوسیدگی اجساد استفاده کردن تا مثلاً بعده ها مردم بیسواد فکر کنن مـُـعــجــزه بوده !!



... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را‍‍
با دست های روشن تو می توان گشود
     
  
زن

 
مردان نمکی : مومیایی های ایران باستان (Salt men, Iran mummies)

مردان نمکی مشتمل بر شش مرد مدفون در نمک در معدن چهرآباد زنجان میباشند که بطور طبیعی مومیایی شده اند. قدمت این مردان به دوران هخامنشی و ساسانی بازمیگردد.

Salt men refer to six men who buried in the salt mine in Zanjan (Chehrabad Mine). these men become mummy naturally because of the salt in that mine. These mummies have 2500 years old.


... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را‍‍
با دست های روشن تو می توان گشود
     
  
زن

 
موزه مومیایی مکزیک



یکی از ترسناک ترین موزه های جهان

یکی از ترسناک ترین موزه های دنیا که افراد زیادی نیز از آن بازدید می کنند موزه مومیایی مکزیک است. این موزه از 111 بدن مومیایی شده استفاده می کند که در سال 1833 و در منطقه خاصی از مکزیک مومیایی شده اند. این بدن ها بعد از گذشت 100 سال بار دیگر از دل زمین خارج شده اند و حالا تبدیل به موزه شده اند. این مومیایی که روزی انسان های واقعی بوده اند حالا به آثار باستانی تبدیل شده و البته چهره های ترسناکی نیز دارند. یکی از نکات جالب این موزه وجود کوچکترین مومیایی دنیاست که مربوط به یک جنین 8 ماهه می شود.
... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را‍‍
با دست های روشن تو می توان گشود
     
  
زن

 
مومیایی به لطافت و تازگی بدن انسان/ تمرین جراحی روی اجساد مومیایی



پژوهشگران اتریشی اخیرا شیوه نوینی برای مومیایی اجساد ارائه کرده اند که با انجام آن، اجساد تقریبا در شرایطی مشابه وضعیت افراد زنده حفظ می‌شوند.
به گزارش خبرگزاری مهر، استفاده از این مومیایی‌ها در تحقیقات و پژوهش های دانشگاهی می‌تواند به پیشرفت دانش پزشکی کمک شایانی بکند.

مومیایی‌هایی که با این روش تهیه می‌شوند، می‌توانند برای آموزش جراحی به دانشجویان پزشکی و ارتقای مهارت‌های آنها به کار روند، ضمن آن که استفاده از آنها در مطالعات پزشکی به ایجاد و بهبود فنون و فناوری‌های جدید وابسته به جراحی کمک می‌کند.

با این شیوه مومیایی کردن اجساد که در طول چندین دهه به وجود آمده و پیشرفت کرده است، حالت و شکل طبیعی جسد حفظ می‌شود. از جمله پوست و ماهیچه‌ها همچنان قابل انعطاف باقی می‌مانند که باعث می‌شود اندام بدن متحرک باشند. اعضای داخلی بدن هم به راحتی قابل شناسایی هستند و طوری به چاقوی جراحی واکنش نشان می‌دهند که گویا در بدن یک فرد زنده هستند.

این در حالی است که با روش‌های سنتی مومیایی کردن اجساد که در آنها از فرمالدئید استفاده می‌شود، جسد سفت و شکننده می‌شود و به همین دلیل، استفاده از آنها در مطالعات پزشکی کمک زیادی به درک واکنش احتمالی بدن به یک روش مشخص جراحی نمی‌کند.

همانند هر مهارت عملی دیگری، پزشکان نیز برای انجام جراحی و مهارت در آن باید تمرین کنند. وقتی این امکان فراهم می‌شود که پزشکان بتوانند یک روش جراحی را قبل از انجام روی یک فرد زنده، بر یک جسد تمرین کنند، آنها شناخت بهتری از ساختمان بدن پیدا می‌کنند. این کار همانند تمرین قبل از انجام عمل واقعی است و احتمال خطا در جریان جراحی روی انسان زنده را کم می‌کند.

"سو بلک" رئیس مرکز شناخت انسان و ساختمان بدن در دانشگاه داندی می‌گوید: فایده ای که جراحان با استفاده از این مومیایی‌ها می‌برند، بیش از حد است.

تا سال ۲۰۰۶ میلادی تمرین جراحی روی جسدها در انگلیس ممنوع بود و جراحان ناچار بودند مهارت‌های خود را با تمرین روی مدل‌های مصنوعی یا اجساد حیواناتی مثل گربه، سگ، خرگوش و خوک بیشتر کنند، اما ساختمان بدن حیوانات تفاوت زیادی با انسان دارد.

پیش از این، اعضای یخ‌زده بدن انسان هم مورد استفاده بود، ولی احتمال عفونت و متلاشی شدن آنها در مدت یک یا دو روز بالا می‌رود. استفاده از جسدهایی هم که با فرمالدئید مومیایی شده‌اند هیچوقت به اندازه استفاده از مومیایی‌هایی با شرایط مشابه بدن واقعی انسان، موثر نیستند.

دکتر "لنا وت" جراح پا در آلمان، می‌گوید: "جسدی که با فرمالدئید مومیایی شده است، اصلا شبیه جسد واقعی نیست. فقط کافیست با چاقوی جراحی یک فشار کوچک به پوست آن بدهید تا از هم متلاشی شود."

او می‌گوید که رنگ جسدها هم با مومیایی با فرمالدئید تغییر می‌کند و به همین دلیل زیر پوست، لایه‌هایی از بافت بدن به هم چسبیده‌اند و تشخیص اینکه آیا این لایه عصب است یا شریان و یا یک رگ دشوار می شود.

به گفته وی چنین مشکلی با جسدهای موسسه اتریشی که به این شیوه پیشگام مومیایی شده‌اند، وجود ندارد و وقتی با آنها کار می‌کنید مثل این است که "گویا در اتاق جراحی هستید. به واقعیت نزدیک‌تر است و این فرصت را دارید که ببینید بدن چطور عمل می‌کند و به همین دلیل جراحی روی انسان را به مراتب بهتر انجام می‌دهید".

در شیوه‌ای که با استقبال روبه‌رو شده است، جسدهای مومیایی‌شده، شرایطی شبیه بدن زنده انسان را دارند.

افزون بر این، فرمالدئید ماده‌ای سمی و سرطان‌زا نیز هست و استفاده از آن در بسیاری از کشورها ممنوع است.

در اوایل دهه ۱۹۶۰ میلادی، یک کالبدشناس به نام والتر تایل که در موسسه‌ای در جنوب اتریش کار می‌کرد، به دنبال روشی جایگزین مومیایی با فرمالدئید بود.

او زمانی به فکر شیوه جدید افتاد که دید در قصابی محله‌اش گوشتی که در نمک خوابانده شده است، به مراتب از گوشتی که او در آزمایشگاهش داشت و آن را با فرمالدئید خشک کرده بود، بافت و انسجام بهتر و باکیفیت‌تری دارد.

تایل می‌گوید که نزدیک به ۳۰ سال طول کشیده است تا این روش کامل شود و بتوان از آن برای مومیایی کردن جسد انسان استفاده کرد. او برای رسیدن به هدف نهایی، بارها آزمون و خطا داشت و زمان زیادی را صرف کرد، به گونه‌ای که یک مایع نگهدارنده را به بدن تزریق و بعد، برای دو سال آن را در همان مایع نگه می‌داشت.

او در نهایت، به ترکیبی از نوعی نمک، اسید بوریک که ضدعفونی‌کننده است، اتیلن‌گلیکول، یک نوع ماده ضدیخ و مقدار بسیار اندک و جزئی فرمالدئید رسید.

این ترکیب ضدباکتری و از بین برنده قارچ‌های احتمالی روی جسد نیز هست و به همین دلیل می‌توان جسد را بدون دستکش کالبدشکافی کرد. با این شیوه، جسدها در دمای هوای معمولی یک اتاق هم ماندگار می‌شوند. هم‌اکنون جسدهایی که برای مومیایی به این شیوه به موسسه اتریشی گرز سپرده می‌شوند، برای نزدیک به یک سال در محفظه‌هایی مخصوص نگهداری می‌شوند و بعد به کیسه‌هایی پلاستیکی منتقلشان می‌کنند.

وقتی این جسدها مایع اضافی خود را از دست دادند، حالتی ارتجاع‌پذیرتر و شبیه‌تر به بدن واقعی پیدا می‌کنند و در مرحله بعد، رنگ قرمز به بدن تزریق می‌شود تا به رگ‌ها و گوشت بدن، رنگی طبیعی داده شود.
... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را‍‍
با دست های روشن تو می توان گشود
     
  
زن

 
راهب های خودمومیایی شده، یاماگاتا، ژاپن



چه چیزی سبب ترس زیاد از حد از این مومیایی می‌شود؟ مگر آنها مومیایی معمولی نیستند؟
خیر آنها خودشان خود را مومیایی کرده اند! اول از همه این راهب ها رژیم سختی به خودشان می‌دهند و تقریبا چیزی نمی‌خورند تا در ظاهر شبیه مومیایی شوند. سپس به آرامی‌ با نوشیدن نوع خاصی از چای خودشان را مسموم می‌کنند. درنهایت این راهب ها را درون یک اتاق یا جعبه قرار می‌دهند، در آنجا زنگی قرار دارد که هر روز برای نشان دادن اینکه هنوز زنده اند زنگ را می‌زنند. و روزی که هیچ صدای زنگی نیامد گورشان مهر و موم می‌شود.



هیچکس چنین کارهایی را برای اینکه تبدیل به یک مومیایی شود نمی‌کند، اما این افراد ارج و قرب زیادی دارند و به نمایش گذاشته می‌شوند. یاماگتا در ژاپن خانه تعداد زیادی از این مومیایی هاست. شما می‌تواند در عکس بالا یک مرد مومیایی شده در معبد Nangakuji در یاماتاگا را ببینید که دلیل هرچه که باشد او مهره اصلی و در مرکزیت تمام راهب های مومیایی شده قرار دارد.

... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را‍‍
با دست های روشن تو می توان گشود
     
  
زن

 
قدیسه های فناناپذیر، لوکا، ایتالیا



کاتولیک ها هم مثل بودایی سنتی دارند که چیزهایی که فناناپذیرند را مقدس می‌دانند. اگرچه آنها مثل بودایی ها مردم مقدسشان را با دست خود به مرگ نمی‌کشانند؛ آنها فقط می‌خواهند این مردم مقدس را به تمام جهان نشان دهند.
نمونه کاتولیکی برای جلوگیری از فساد جسمانی کمی‌ راحت تر از بودایی هاست. شما به آسانی می‌توانید با کارهای خوب و قهرمانانه زندگی مقدسی داشته باشید. و سپس به هر طریقی که بمیرید حفظ خواهید شد. پس اگر خوش شانس باشید، شاید خدا شما را فناناپذیر بسازد، به این معنی که این فسادنپذیری امری الهی و دست شما نیست. باوجود پروسه تجزیه شما هم می‌توانید مثل سر قدیس کاترین سینا در یک کلیسا به نمایش گذاشته شوید:

برخی از این قدیسه ها از بقیه سالم تر هستند :



این قدیسه به زیبایی روزی است که دفن شد.
شاید در ظاهر این مکان و قدیسه ها به نظر ترسناک نیاید. اما وقتی قرار باشد یک مکان مقدس پیدا کرده و درمیانه های شب بدانجا پناه ببرید، اینجا را انتخاب می‌کنید؟ جایی که با استخوان های مرده پر شده یا مکانی با جسدهای سالم که تصور می‌کنید الان حرکت می‌کنند؟



جسد حفظ شده قدیسه. زیتا (در بالا) نیز در لوکا ایتالیا قرار دارد. شبیه این قدیسه فناناپذیر در سراسر اروپا یافت می‌شود، اما ظاهرا ایتالیا در زمینه داشتن «قدیسه های نیمه فاسد» پیشتاز است. سر قدیسه کاترین که در روم یافت شده و تعداد زیادی دیگر از بدن های فاسد نشده در سراسر کشور پراکنده اند. شما می‌توانید برای دیدن این جسدهای ترسناک راهی یک تور به ایتالیا شوید !
... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را‍‍
با دست های روشن تو می توان گشود
     
  
زن

 
قبرستانی که اجساد را خودبه خود مومیایی می کند



قبرستان شهر "سن برنانردو" محلی است که مرده ها در تابوت خودشان به مومیایی تبدیل می شوند و تا به حال دانشمندان را در کمایی خاص فرو برده است.
به گزارش گروه خواندنی های باشگاه خبرنگاران، مصریان باستان روزها تلاش می کردند و با استفاده از برخی مواد خاص مردگان خود را مومیایی می کردند تا این روزها به جاذبه گردشگری تبدیل شوند. طی کردن روند سخت مصری در حالی رخ داده است که یک قبرستان عجیب در روستای کوچکی در کلمبیا مرده ها را خود به خود مومیایی می کند.

قبرستان شهر "سن برنانردو" محلی است که مرده ها در تابوت خودشان به مومیایی تبدیل می شوند. برای اولین بار 15 سال پیش یک قبرکن به این موضوع پی برد اما تا به امروز و با تمام تحقیقاتی که انجام شده است دلیل این موضوع مشخص نشده و سر به مهر باقی مانده است.



این مومیایی ها بدون کمترین تغییری باقی مانده اند و تنها پوست آن ها کمی شل شده و چروکیده است. پیش از این دانشمندان توانسته بودند قبرستانی به همین شکل را در مکزیک یافت کنند که در آنجا به خاطر نوع خاک و البته گازی که در خاک بود اجساد سالم باقی می مانند ولی در این روستا هیچ چیز مشخص نیست.

روستاییان به چند دلیل مختلف اعتقاد دارند که یکی از آن ها خوردن آب پاک بسیار در این روستا است. همچنین برخی دیگر دو میوه عجیب و خاص را دلیلی برای بروز این حالت می دانند که در رژیم غذایی افراد شهر بسیار دیده شده است. مقامات کلمبیا تصمیم گرفته اند تا موزه ای مخصوص مومیایی های این قبرستان ساخته و جذب توریست کنند .
... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را‍‍
با دست های روشن تو می توان گشود
     
  
زن

 
مومیایی ۵۰۰ ساله به نام دوشیزه یخی



این مومیایی ۵۰۰ ساله که در پرو کشف شده، دوشیزه یخی نام‌دارد. بیابان های خشک پرو این امکان را فراهم می‌آورند که اجساد موجودات در عمق اندکی از خاک خشک شوند و طی روندی طبیعی این‌چنین باقی بمانند .
... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را‍‍
با دست های روشن تو می توان گشود
     
  
زن

 
مومیای زنده مغولستانی



این مومیایی در یک غار پیدا شده است.

پس از پیدا شدن راهبی بودایی که ۲۰۰ سال پیش در حالت مدیتیشن مومیایی شده‌، گفته می‌شود احتمال دارد او هنوز زنده باشد.

داناا، یک راهب بودایی ۲۰۰ سال پیش به حالت نشسته با زانوان و دست‌های خم در پوست گاو مومیایی شده و پس از پیدا شدن او در مغولستان گفته می‌شود ممکن است او هنوز زنده و در خلسه‌ای ذهنی به نام «توکدام» باشد!

این مومیایی که در حالت معروف نیلوفر نشسته‌، به مرکز تخصصی قانونی در «اولان باتور» فرستاده شده است.

به گزارش نشنال پست‌، حالت «توکدام» در دین بودایی‌ها نزدیک‌ترین حالت به «نیروانا» و یکی از مدیتیشن‌های قوی محسوب می‌شود.

به گفته‌ یکی از اساتید موسسه هنر بودایی مغولستان‌، دست چپ لامای مومیایی شده باز است. این یعنی این لاما هنوز زنده است و در حالت مراقبه شدید و عمیقی به نام "توکدام" قرار دارد.



... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را‍‍
با دست های روشن تو می توان گشود
     
  
صفحه  صفحه 7 از 12:  « پیشین  1  ...  6  7  8  ...  12  پسین » 
علم و دانش

Mummy | مومیایی

رنگ ها List Insert YouTube video   

 ?

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

 

 
DMCA/Report Abuse (گزارش)  |  News  |  Rules  |  How To  |  FAQ  |  Moderator List  |  Sexy Pictures Archive  |  Adult Forums  |  Advertise on Looti
↑ بالا
Copyright © 2009-2024 Looti.net. Looti.net Forum is not responsible for the content of external sites

RTA