Donald Trump | دونالد ترامپ

رکوردزنی



شبکۀ ان بی سی آمریکا با اشاره به شمار فراوان شکایت ها از ترامپ در مدت دو هفته ریاست جمهوری او، آن را رکوردی در این زمینه توصیف کرد.


از زمان آغاز به کار ترامپ در منصب ریاست جمهوری، 52 شکایت در 17 ایالت آمریکا علیه اقدامات دولت فدرال با زمام داری ترامپ انجام شده است. ان بی سی اعلام کرد که دلیل این شکایت ها سخت گیری دولت ترامپ در زمینۀ مهاجرت و ورود خارجیان به آمریکا بوده است. مهم ترین دستور اجرایی ترامپ از زمان روی کار آمدن مکلف کردن وزارت خانه های خارجه و امنیت ملی به تعلیق پذیرش پناهنگان برای مدت 120 روز بوده است. ان بی سی یادآوری کرد که در 14 روز نخست ریاست جمهوری اوباما تنها 3 شکایت علیه دولت او مطرح شده بود.



رئیس‌جمهور آمریکا: ایران کاملا به ما بی‌اعتنایی می‌کند
(مصاحبه با فاکس نیوز)


ترامپ در پاسخ به این سوال که آیا موضع شما در قبال ایران سرسختانه نیست؟ گفت: من فکر می‌کنم آنها (ایرانی‌ها) کاملا به کشور ما بی اعتنایی می‌کنند. اگر آنها می‌گفتند بسیار خوب، ما اکنون با یکدیگر هستیم، با این توافق مشکلی نداشتم اما این دقیقا برعکس است. مثل این که آنها جسور شده‌اند. آنها نه تنها به ما احترام نمی‌گذارند که درست برعکس عمل می‌کنند. هواپیماهای ما را تعقیب می‌کنند و با قایق‌های کوچک‌شان کشتی‌های ما را محاصره می‌کنند. چون برایشان باورکردنی نیست کسی این قدر احمق باشد که توافقی این‌چنینی با آنها امضا کند. ما نباید به ایران خوشبین باشیم، چرا که این کشور احترامی برای آمریکا قائل نیست.

او همچنین درباره تحریم های جدید وضع شده علیه ایران نیز گفت که این تازه اول راه است

آغاز عصر نئوپوپولیسم

سرمقاله روزنامه اطلاعات به قلم علیرضا خانی


در این سرمقاله آمده است:«وقتی می خواستم نخستین سخنرانی ام را به عنوان رئیس جمهوری انجام دهم و مراسم تحلیف را بجا آورم، حدود یک میلیون نفر آمده بودند. ناگهان قطرات باران آغاز شد. با خود گفتم ای بابا! الان جمعیت متفرق می شود، همین که سخنرانی ام را شروع کردم باران قطع شد، حتی یک قطره هم نیامد. به محض اینکه سخنرانی من تمام شد، دوباره باران باریدن گرفت»
شاید شباهت خیره کننده این سخنان با واقعه موسوم به هاله نور، این شبهه را بوجود آورد که این جملات نیز متعلق به همان چهره وطنی است، اما این، عین جملات دونالد ترامپ رئیس جمهوری پوپولیست ایالات متحده است. در واقعه قبلی نیز وقتی آن چهره وطنی می خواست سخنرانی اش را اتفاقاً در ایالات متحده آغاز کند، هاله نوری به عنوان حصن و حصار او را احاطه کرد و از هر گزندی مصون داشت.
ظهور دوباره پوپولیسم، یک رخداد کتمان ناپذیر در دنیای امروز است. پوپولیسم، در قرن بیستم عمدتاً در هندوستان و آمریکای لاتین محقق می شد اما در قرن بیست و یکم، کشورهای دیگری در اروپا و آسیا و اینک ایالات متحده به آن پیوسته اند.


برای پوپولیسم تعاریف متعددی آمده است اما در یک جمله پوپولیسم را «عوام گرایی» برای پیشبرد اهداف سیاسی با استعانت از قوه مردم عامه می توان تعریف کرد. پوپولیست ها سعی می کنند عوام را در برابر نخبگان قرار دهند و پشت سرعامه، اهداف سیاسی خود را دنبال کنند.

پوپولیست ها چند ویژگی دارند. اول اینکه مردم عامه را در برابر نخبگان قرار می دهند. دوم آنکه به عامه معنای مقدس می دهند و طوری وانمود می کنند که هر چه خواست توده مردم است، حتی اگر عقلایی و کارشناسی نباشد، مقدس است و باید اجرا شود. سوم آنکه، اهداف سیاسی شان را پشت سر حمایت از عوام دنبال می کنند. چهارم آنکه وعده هایی بلند بالا می دهند و به هنگام وعده دادن، به تحقق پذیر یا تحقق ناپذیربودن وعده کاری ندارند. بلکه معتقدند وعده هرچه بزرگتر باشد، افراد بیشتری را پشت سر سیاستمدار قرار می دهد. ویژگی دیگر پوپولیست ها آن است که وعده های بلند بالا را، قبل از مشورت با کارشناسان اهل فن، کاملاً ناگهانی اعلام می کنند و موجی را در جامعه بر می انگیزانند.

نگاهی به وعده های انتخاباتی دونالد ترامپ نشان می دهد او کاملاً در قالب تعریف پوپولیست می گنجد. وعده های عجیب و غریب ترامپ، موجی در جامعه آمریکا به راه انداخت و برخلاف تصور آنها که گمان می کردند شهروندان آمریکایی تسلیم وعده های پوپولیستی یک آدم عجیب و غریب نمی شوند، اما این وعده و رفتار حرفه ای پوپولیستی بالاخره او را رئیس جمهور ثروتمندترین کشور جهان کرد.

۱ـ ترامپ قول داد که با پیروزی در انتخابات دیواری بلند در مرز مکزیک می کشد. دیواری زیبا که از بتن یا استیل ساخته می شود و از دیوار چین نیز بلندتر است و یکی از بناهای زیبای جهانی می شود. ترامپ گفت که این کار را برای جلوگیری از ورود غیرقانونی مکزیکی ها به آمریکا و قاچاق موادمخدر انجام می دهد و هزینه اش را هم از دولت مکزیک می گیرد.
۲ـ ترامپ قول داد که ۱۱ میلیون مهاجر غیرقانونی را از آمریکا اخراج می کند و ایالتهایی را که این دستور را اجرا نکنند، با کاستن بودجه مجبور به پذیرفتن خواهد کرد.
۳ـ ترامپ قول داد ورود مسلمانان را به آمریکا به شدت محدود می کند. در مرحله اول تا بررسی راه های اعمال این محدودیت ، ورود مسلمانان را ممنوع می کند.
۴ـ ترامپ قول داد مقامات سابق آمریکا که کارهای غیرقانونی انجام داده اند، از جمله هیلاری کلینتون را به دادگاه خواهد کشاند.
۵ـ آمریکا را دوباره با عظمت ترین کشور جهان می کند.
۶ـ بودجه آمریکا را ۲۰ درصد کاهش می دهد
۷ـ رکورد ایجاد اشتغال در آمریکا را می شکند و در حدود ۲۵ میلیون شغل در دوره اش ایجاد می کند.
۸ ـ با سقط جنین مقابله می کند و برای آن مجازات وضع می کند.
۹ ـ قانون بهداشت و درمان فوق العاده ای وضع می کند.
۱۰ ـ ترامپ وعده داده که تغییرات بزرگی در آموزش و پرورش آمریکا ایجاد خواهد کرد و حتی ممکن است وزارت آموزش را منحل کند.


این وعده ها، آشکارا وعده های پوپولیستی است. ترامپ می داند که مردم آمریکا از مهاجرت غیرقانونی مکزیکی ها و توزیع موادمخدر راضی نیستند، بنابراین وعده های هیجان انگیز را به طور ناگهانی مطرح کرده است. او در نخستین روزهای ریاست جمهوری اش دستور ساخت دیوار عظیم را صادر کرده اما طول مرز آمریکا و مکزیک ۳ هزار و ۲۰۰ کیلومتر است و چنین هزینه ای، برای آمریکا نیز سنگین است چه رسد به مکزیک. رئیس جمهوری مکزیک که قرار بود به عنوان اولین رئیس جمهوری آمریکای لاتین به ایالات متحده سفر کند، در پی اظهارات عتاب آمیز ترامپ مبنی بر پرداخت پول دیوار گفت: مکزیک پول هیچ دیواری را نمی دهد. اگر آمریکا می خواهد در کشور خود دیوار بنا کند، برود بنا کند. ترامپ تهدید کرد پول دیوار را از وضع تعرفه های اضافه بر واردات کالا از مکزیک، درخواهد آورد. رئیس جمهور مکزیک در اعتراض، سفر خود به آمریکا را لغو کرد. نخستین وعده انتخاباتی ترامپ کم کم دارد به بحران تبدیل می شود. اگر ترامپ بخواهد بر کالاهایی که از مکزیک وارد می کند، تعرفه گمرکی بیشتری وضع کند این امر در تضاد آشکار با مقررات سازمان تجارت جهانی است. آمریکا عضو و از بنیانگذاران سازمان تجارت جهانی است و زیر پا گذاشتن آشکار قوانین آن سازمان بین المللی، برای آمریکا مشکل ایجاد خواهد کرد.

پوپولیست های جهان، رفتارهای کم و بیش واحدی دارند. تفاوت های کوچک در رفتارها یا وعده ها، بیشتر به خاطر شرایط فرهنگی و سیاسی و اجتماعی کشورهاست. پوپولیست ها سعی می کنند معنای عامه را مقدس کنند، بعد خواسته های عامه را خواسته های لامحاله و تشکیک ناپذیر قلمداد کنند. در عین حال به طور مستمر به عامه خط دهند و در پشت آن نیازها حرکت کنند و خود را یگانه برآورده گر آن نیازها، که توسط حاکمان پیشین زیر پا گذاشته شده بود قلمداد کنند و نهایتاً موجی بیافرینند و بر آن موج سوار شوند. یک پوپولیست وقتی بودجه ای را صرف یک نیاز توده می کند، دیگر کسی یارای آن را ندارد که بپرسد آیا این کار درست است یا غلط؟ آیا راه بهتری برای برطرف کردن نیازها نیست؟ آیا این کار الزاماً بهترین کار از نظر منافع بلندمدت ملی است؟

مقایسه کنید وعده های رئیس جمهوری ایالات متحده را با وعده هایی که چند سال پیش در کشور خودمان داده شد. رکورد تولید شغل در آمریکا در کنار ایجاد سالانه ۵ر۲ میلیون شغل در سال در ایران (وعده ای که بعداً اعلام شد حتی به ۱۰۰ هزار شغل هم نینجامید) تحول در آموزش و حذف وزارت آموزش را با تحول در نظام برنامه ریزی و انحلال سازمان برنامه و بودجه مقایسه کنید. مقایسه کنید خروج ۱۱ میلیون مهاجر از ایالت های مختلف آمریکا را با برنامه خروج ۵ میلیون نفر از تهران. وعده زندگی بهتر برای آمریکایی ها را با وعده اعطای رایگان یک زمین هزار متری به هر خانواده ایرانی برای ساختن باغ ویلای شخصی. برگرداندن عظمت به آمریکا را با جمله زنبیل گذاشتن کشورهای دنیا در صف برای این که ما به آنها توجه کنیم. رفاه برای آینده مردم آمریکا با بازکردن یک حساب یک میلیونی برای هر نوزاد ایرانی توسط دولت و شارژ این حساب به طوری که در ۱۸ سالگی ۲۰۰ میلیون تومان شود و... .

موضوع این نوشتار، مطلقاً سیاسی نیست. موضوع تحلیل شرایط جهانی برای ظهور پوپولیست هاست. دولت برلوسکونی در ایتالیا با کنش های کاملاً پوپولیستی ۱۱ سال دوام آورد. رفتارهای پوپولیستی را می توان در برخی کشورهای اسکاندیناوی و حتی کانادا نیز مشاهده کرد. این موضوع، قطعاً موضوع داغ پژوهش های جامعه شناسان سیاسی قرار خواهد گرفت. این که چگونه است که پس از دهه ها سیطره نظریه «چرخش نخبگان» که اساساً نظریه غربی است ـ دوباره کشورها به سمت قراردادن توده ها در برابر نخبگان حرکت می کنند.

توزیع پول، شعارهای عوام پسند و دهان پرکن، رفتارهای رادیکال، حملات لفظی تند و رویای بازگشت به امپراطوری نوستالژیک جای خود را در میان حکومتگران باز کرده است. کنش هایی که حتی می تواند زیر لایه فاشیستی داشته باشد کما اینکه درباره ترامپ برخی شخصیت های اروپایی گفته اند که نگران ظهور فاشیسم در آمریکا هستند. شاید این در قالب ویژگی های جهانی شدن قابل ارزیابی باشد، همان طور که بسیاری از کشورهای ضد آمریکایی، از کوبا تا ویتنام، در روند جهانی شدن، فرهنگ آمریکایی را بازتولید می کنند و به آن مبتلا می شوند، ایالات متحده نیز در روند جهانی شدن، حرکت به سمت پوپولیسم را تجربه می کند و به رغم این که یکی از شعارهای دهان پرکن پوپولیست ها در دنیا، مقابله با امپریالیسم است، ایالات متحده به عنوان نماد بارز امپریالیسم، خود به پوپولیسم روی آورده است. بنابراین، پوپولیسم آمریکایی تفاوت هایی با پوپولیسم غیرآمریکایی دارد و شاید بهتر باشد نام آن را، «نئوپوپولیسم» نامید.

استیو بنون: بدون تردید آمریکا در ۵ تا ۱۰ سال آینده به جنگ چین خواهد رفت.

بنجامین هاس
گاردین

'استیو بنون'، استراتژیست کاخ سفید چند ماه پیش از پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا هشدار داده بود که واشنگتن طی پنج تا 10 سال آینده بر سر جزایر دریای 'چین جنوبی' به جنگ پکن خواهد رفت. بنون همچنین گفته بود که آمریکا به صورت هم زمان در جنگ بزرگ دیگری در خاورمیانه درگیر خواهد شد. این ها اظهارات 9 ماه پیش یکی از مردان قدرتمند دولت ترامپ، استیو بنون، رئیس پیشین سایت خبری 'بریت بارت' و استراتژیست کاخ سفید است که در انتخابات ریاست جمهوری بیان داشت.
در هفته نخست ریاست جمهوری دونالد ترامپ، «بنون» به عنوان یکی از اصلی ترین چهره های دولت ترامپ ظاهر شد. او به دنبال فرمان دونالد ترامپ در اقدامی غیر متعارف به شورای امنیت ملی آمریکا پیوست. «بنون» همچنین در صدور احکام ضد مهاجرتی دونالد ترامپ مبنی بر منع ورود شهروندان هفت کشور اسلامی به خاک آمریکا نقش مهمی را ایفا کرد.
هرچند اکثر تیم آقای ترامپ از منتقدین چین هستند، اما «بنون» به طور صریح طی سخنانی در گفت وگو با یک شبکه رادیویی اعلام کرده بود که چین و اسلام دو تهدید اصلی آمریکا به شمار می روند. بنون در ماه مارس 2016 گفته بود: 'ما به دنبال جنگ در دریای 'چین جنوبی' در پنج یا 10 سال آینده هستیم و هیچ تردیدی در این رابطه وجود ندارد.'
پکن می گوید که تمام آب های دریای 'چین جنوبی' جزو قلمرو این کشور به حساب می آید؛ چین تاکنون تعدادی جزایر مصنوعی، باند نظامی فرودگاه و تسلیحات ضدهوایی در این آب ها، برای محکم تر کردن جایگاه خود ایجاد کرده است.
اظهارات «بنون» در حالی بیان می شود که «رکس تایلرسون» وزیر خارجه آمریکا نیز گفته است که دسترسی چین به هفت جزیره مصنوعی در دریای 'چین جنوبی' را ممنوع خواهد کرد. به گفته کارشناسان، موضع اخیر آمریکا، احتمال رویارویی جنگی میان این کشور و چین را به شدت افزایش می دهد.
پرواضح است «استیو بنون» از گسترش نفوذ چین در آسیا به شدت نگران است. وی در جریان گفت وگوی رادیویی در فوریه 2016 بیان داشت: ما با اسلام و چین توسعه طلب مواجه هستیم. هر دوی آنها دارای انگیزه بالا و بسیار خشن هستند. آنها تصور می کنند که جریان مسیحی - یهودی در غرب عقب نشینی کرده است. به دنبال مراسم تحلیف ریاست جمهوری دونالد ترامپ، مستشاران چینی اعلام کردند که جنگ میان آمریکا و چین از احتمال بالایی برخوردار است.
بنون همچنین مکررا اعلام کرده است که مسیحیت در دنیا در معرض خطر است. وی در همین رابطه گفته است: «چینی ها بیشتر از آنکه از آمریکا هراس داشته باشند از مسیحیت می ترسند». اما چین تنها کشوری نیست که بنون بر روی آن متمرکز است. او پیش بینی می کند که آمریکا در آینده به جنگ نظامی تمام عیار در خاورمیانه خواهد رفت.
او همچنین اسلام را افراطی ترین دین در دنیا خوانده است و بلافاصله پس از ورود به کاخ سفید سیاست های واشنگتن را بر همین پایه تغییر داد. به گفته برخی دکترین اصلی ترامپ «جنگ علیه اسلام» است.

دولت ترامپ آمریکا را بر لبه پرتگاه تاریکی قرار داده است
سرمقاله نیویورک تایمز

اداره کشور آمریکا دردستان رئیس جمهوری افتاده که همواره رئیس بوده و بی نیاز از مشورت دیگران، فرمان صادر کرده است. مردی که تا به حال هرگز به هیچ رئیس و هیات رئیسه ای پاسخگو نبوده است؛ مردی که همواره دوست داشته همیشه او باشد که دستور می دهد، همیشه او باشد که اخراج می کند و هرکس را که از او شکایتی دارد به دست قانون می سپارد؛ حال زمام اختیار کشوری چون آمریکا را بدست گرفته است.
سرپرست دادستانی کل آمریکا خانم 'سالی ییتس' اخراج شد تنها به این جرم که به زیردستانش در دادستانی کل دستور داده بود از فرمان رئیس جمهور 'ترامپ ' در بستن مرزها به روی بیش از 200 میلیون مسافر خارجی مشروع تبعیت نکنند چون این فرمان مسلمانان را نشانه رفته است.
در واکنش به این فرمان اجرایی ترامپ, در وزارت خارجه بیشتر از هزار تن از کارکنان آن علنا و رسما با این فرمان مخالفت کرده اند چون از آن بیم دارند که این فرمان کشور را در مقابل تروریستهای واقعی غیرقابل دفاع سازد و یا حداقل این دفاع را تضعیف کند.
وزارت دفاع ' پنتاگون' هم معتقد است که این فرمان لزوما متحدان حیاتی آمریکا را در مناطق محل جنگ و درگیری مانند عراق با آمریکا دشمن می کند.عراق کشوری است که در آن آمریکایی ها و مسلمانان عراقی دوشادوش هم مقابل 'داعش' ایستاده اند.
در تشکیلات اداری کشور نیز اعم از دولت؛ سازمانهای حفاظت از محیط زیست و ادارات دارو و غذا و حتی در وزارت کشور مجموعه کارکنان فدرال از موازین و مقررات جدیدی که در امور اداری استخدامی وضع شده است گله مندند.شایعه کاستن ازعلوم پایه در حوزه های انرژی؛ بهداشت و تغییرات آب و هوایی هم بر شوک و حیرت این کارکنان افزوده است و آنها شگفت زده منتظرند ببینند تصمیم بعدی چه خواهد بود.
در واکنش به این موج نارضایتی های کارکنان دولت'شان اسپایسر' دبیر مطبوعاتی کاخ سفید خطاب به همه کارکنان دولت گفت:'یا با این برنامه همکاری می کنید یا بروید پی کارتان'.
ترامپ درکمتر از دو هفته ای که کارش را شروع کرده است سریع و شتابزده پشت سرهم دارد دستور و فرمان صادر می کند تا به نوعی به تمام قول هایی که در انتخابات داده بود عمل کرده باشد.
این قولها اعم هستند از:کشیدن دیوار مرزی میان آمریکا و مکزیک؛ کشتن کلیه توافقنامه های تجاری ؛ کالبد شکافی کردن طرح بیمه های درمانی موسوم به 'اوباما کر' و جلوگیری از ورود مهاجران مسلمان به کشور.
ترامپ در اجرای این برنامه ها؛ تمام تشکیلات و روال اداری تصمیم گیری و سیاست گذاری را دست انداخته است ؛ بلکه حتی در پاره ای از موارد هم سبب تحریک برخورد حقوقی با این برنامه ها شده است. او درهمین مدت کم حضورش در صحنه مدیریت کشور ؛ بیشتر از دوازده فرمان و آئین نامه اجرایی صادر کرده است. در اکثر موارد هم برای صدور یک چنین دستوراتی هیچ صلاحدید و مشورتی با کنگره و یا وکلای فدرال نشده است وهمواره هم در مقرر ساختن این دستورات,کمترین توجه به آژانس ها و نهادهایی مبذول شده است که مسئول پیگیری تبعات این فرامین و آئین نامه ها هستند.
ترامپ برای صدور فرمان ممنوعیت ورود مسلمانان با هیچیک از وزارتخانه های مربوطه شامل وزارت خارجه, امنیت میهنی، دفاع ؛ مهاجرت و گمرکات صلاحدید و مشورت نکرد.
ترامپ در امتداد همین رویه, در خصوص شرکت کانادایی 'ترانس کانادا' را دعوت کرد که مجددا برای دریافت امتیاز ساخت خط لوله ' کی استون ایکس ال' فرم تقاضانامه پر کند.اوباما این امتیاز را کشته بود. ترامپ اینجا هم بدون آنکه با وزارت خارجه که سالهاست بر روی این موضوع کار می کند مشورت کند دست به تصمیم گیری زده است.
ترامپ درفرمانش برای منسوخ اعلام شدن طرح بیمه های درمان موسوم به 'اوباماکر' هم به همین منوال عمل کرد و حتی نمایندگان جمهوریخواه کنگره را هم شوک زده کرد.این نمایندگان می گویند که ملغی اعلام شدن این طرح میلیونها آمریکایی را ازمزایای بیمه بهداشت ودرمان محروم می کند بدون آنکه امکانات بهتری جایگزین آن سازد ضمن آنکه بر خدمات و بر سرنوشت وضعیت بیمه ای کهنه سربازان هم اثرگذار خواهد بود.
هرکجا ترامپ خود شخصا در مقام ضرب و شتم مطبوعات نایستاده است؛ اسپایسر ظاهر می شود و کارکنان دولت را ' بوروکراتهای شغلی' می خواند و به آنها توهین می کند.اسپایسر درپاسخ به کارکنان وزارت خارجه که از سیاستهای ترامپ ناراضی اند می گوید:' شما به مقررات و موازین رسمی اداری وفادار نیستید؟ آیا می خواهید به کارتان ادامه بدهید یا نه'.
اقدامی که کارکنان ناراضی وزارت خارجه انجام داده اند سابقه تاریخی دارد.
در دوران جنگ ویتنام هم کارکنان وقت این وزارتخانه دراعتراض به تفکرات نادرست دولت وقت اقدام اعتراضی مشابهی انجام دادند بااین منظورکه تفکرات غلط وناصواب دولت وقت را اصلاح کنند. همین اقدام در سالهای اخیر در ارتباط با سیاستهای دولتهای امریکا در قبال موضوعات بوسنی و سوریه هم معمول گردیده بود.
درسال 2015 درجلسه رای اعتماد سنا به خانم ییتس،سناتور'سشنز' از او سوال کرد:' آیا اگر زمانی فکر کنید که تفکر و دیدگاههای رئیس جمهور غیرقانونی است ؛ آیا خود شما و یا معاونتان باید به رئیس جمهور نه بگویند یا خیر؟ ییتس پاسخ داد: ' سناتور؛ من عقیده ام این است که دادستان کل و یا معاون دادستان کل تعهدش فقط به قانون و قانون اساسی است'. ییتس سرحرفش ماند و ترامپ هم مزدش را داد.

نور چشم منه

دونالد ترامپ در توئیتر بسیار فعال است همینطور مخالفینش






از انوشه انصاری (زن خودساخته و کارآفرین ایرانی) تا زنانی که به آنها گفته بود: "مانند زنها لباس بپوشید" و معاون نخست وزیر سوئد و .... واکنشهای مختلفی به این پیامها نشان دادند.

امضای ترامپ هم مانند دیوار (حصار و مانع) است!!







عصر ایران نوشت: «دونالد ترامپ از روزی که به کاخ سفید رفته، رفتارهای عجیب و غریبی از خود بروز داده است. برخی روان‌شناسان با بررسی حرکات و رفتارهای تکانشی ترامپ بر این باورند که وی دچار عارضه روانی نارسیسیم (خودشیفتگی شدید) است. هم از این روست که در ۱۰ روز اول ریاست‌جمهوری‌اش ۲۰ فرمان صادر کرده که در نوع خود جالب توجه است. او در نظام آمریکا که ساختاری مبتنی بر اصول دموکراتیک دارد، به طور ملموسی تکروی را پیشه کرده است.

البته جامعه مدنی و سیستم قضایی آمریکا نیز در مقابل این روند سکوت نکرده و تقابل با ترامپ آغاز شده است؛ کمااین‌که تظاهرات متعددی علیه فرمان‌های عجیب و غریب ترامپ در آمریکا شکل گرفته و برخی قضات نیز رأی به ابطال فرمان ضدمهاجرتی ترامپ داده‌اند. با این حال پیش‌بینی می‌شود ترامپ همچنان مسیر جنجال‌آفرین خود را ادامه دهد؛ شخصیت و سابقه مدیریتی او نیز مؤید این پیش‌بینی است. از این رو در ماه‌ها و سال‌های پیش رو تنش‌های داخلی در آمریکا تشدید خواهد شد و موج مخالفت‌ها با ترامپ افزایش خواهد یافت. این وضعیت ترامپ را نه فقط از لحاظ سیاسی که با توجه به شخصیتش از نظر روانی هم خواهد آزرد. جایگاه دولت ترامپ حتی در میان حزب جمهوریخواه نیز متزلزل خواهد بود و شکستش در انتخابات آتی و قدرت گرفتن مجدد دموکرات‌ها دور از انتظار نخواهد بود.

تجربه تاریخ ثابت کرده است که هرگاه قدرت‌های بزرگ در داخل دچار تنش و تنازع شده‌اند، یکی از راه‌های مهار این وضعیت، «فرافکنی»‌ بوده است؛ بدین معنی که با ایجاد جنگی در خارج از مرزها هر گونه تقابل با دولت در داخل نه صرفاً یک اختلاف سیاسی که رویکردی ضد ملی تلقی شود.

با توجه به آن چه گفته شد، بر خلاف دوران باراک اوباما این احتمال وجود دارد که ترامپ به عنوان رئیس‌جمهور و فرمانده کل نیروهای مسلح آمریکا جنگی را علیه کشوری دور از مرزهای آمریکا آغاز کند. از آن جا که هم شخص ترامپ تمایلات ضد ایرانی دارد و هم اطرافیان او و مشخصاً وزیر دفاعش، ممکن است حماقت ترامپ در جنگ‌افروزی متوجه ایران شود.


در این میان آن چه باید در ایران لحاظ شود تا شرّ ترامپ آسیبی به کشورمان نرساند، ادامه اسلوب میانه‌روی در عرصه بین‌المللی است. جهان هم اکنون علیه ترامپ است، هم افکار عمومی و هم اغلب دولت‌های آن. در چنین فضایی که قطعاً به نفع ایران است، هر رویکرد غیر اصولی و غیر دیپلماتیک ایران می‌تواند فضا را تغییر دهد و علیه ایران رقم بزند. لذا باید در عین حفظ اقتدار - که لازمه هر ملتی است - از دادن هر گونه بهانه به دست نومحافظه‌کاران آمریکایی خودداری کرد. همه اشکال تندروی در داخل و سیاست خارجی دقیقاً آرزوی شخص ترامپ، صهیونیست‌ها و جریان سعودی است. اگر دولت ایران همچنان با تدبیر و دیپلماسی روابط خارجی‌اش را پیش ببرد، حتی اگر آمریکا بخواهد اقدامی علیه ایران انجام دهد، نخواهد توانست ائتلاف بین‌المللی علیه کشورمان شکل دهد.

لذا بر خلاف برخی تحلیل‌های احساسی که می‌گویند باید در برابر ترامپ ما نیز ترامپ‌گونه رفتار کنیم. باید گفت که اتفاقاً پادزهر رفتارهای هیجانی و تکانشی ترامپ، دیپلماسی خردمندانه است. ایران بعد از برجام در مسیر بهبود جایگاه بین‌المللی قرار گرفته است و این، مطلوب جریان‌های ضد ایران نیست. آرزوی آنها این است که هر اقدامی علیه ایران با بهانه‌ای باشد که تهران به دست‌شان می‌دهد. در برابر دیوانه، نباید دیوانگی کرد، عقلانیت باید پیشه کرد.»

با عنایت به مطالب پست قبلی، فکر میکنم زمان کنونی بهترین زمان برای واکنشهای معقولانه ای است که احترام و اعتبار دولت و دستگاه دیپلماسی ایران را در اذهان جهانیان بیشتر کند

وقتی که مردم آمریکا اینگونه همدردی میکنند، با پرچم کشورشان خود را به نشانه اعتراض به ترامپ شبیه زنان محجبه میکنند، به اشکال مختلف به مسلمانان و ایرانیان متضررشده از دستورهای ترامپ دلداری میدهند، ....



جالب نیست که ما رفتار عجولانه و خشنی بروز بدهیم مثل اینکه از حضور کشتی گیران آمریکایی در کرمانشاه ممانعت شود یا با رفتارهای یک مشت تندرو باز بر توهین بر سمبل و بیرق و پرچم امریکا اصرار بورزیم!

توهین به پرچم یک کشور (سوزاندن، لگدمال کردن، روی زمین ترسیم کردن، ....) توهین به مقدسات و محترمات تمام احاد ملت آن کشور است و با هیچ عقل و منطقی قابل توجیه نیست. مثل اینکه ما با دولتشان مشکل داریم نه مردمشان، و ....



روزهایی که در پیش است (راهپیمایی ۲۲ بهمن) میتواند روزهای ایده ال برای تندروهایی باشد که به بهانه رفتار افراط گونه ترامپ باز هم بر طبل توهین به پرچم امریکا بکوبند و آتش بزنند و در تیراژ انبوه انعکاس دهند و ..... تا این فرصتهای عالی پیش امده از همدردی ملت امریکا (که بارها پرچمشان را آتش زده ایم) از دست برود و میدان را باز به دست افراط گران دو طرف بدهد.ا

اشتباه نشود! ما میتوانیم با سیاستهای دولت آمریکا مخالف باشیم، آنها را جهانخوار و ضد حقوق بشر بدانیم، مبارزه کنیم، اعلان مخالفت کنیم، ...(حداقل خودم بخاطر مسافران مظلوم هواپیمای ایرباس، دولت آمریکا را مسئول میدانم)
اما واکنشهایی مثل آتش زدن پرچم کاملا انفعالی است و حتی تمام آمریکایی هایی را که با سیاست دولت وقتشان مخالف هستند ناراحت میکند...باور کنید اگر تعصب ملت آمریکا روی پرچمشان بیشتر از تعصب ما به پرچممان نباشد کمتر هم نیست

در همان آمریکا هم بارها برای اعتراض ممکن است آدمک رییس جمهور وقتشان را به آتش بکشند یا به شکلهای مختلف اعتراض خود را بیان کنند اما قطعا سوزاندن پرچم کشور مخالف، یکی از کارهای همیشگی آنها در مراسم مختلف نیست!!

در خاتمه، اعتراض به فرم زیر در یکی از مغازه های تهران، بیشتر متوجه شخص ترامپ است و قطعا شکل بهتری از توهین صرف به پرچم یک کشور دارد (هرچند باز هم خیلی جالب و مطبوع نباشد، پرچم هم در قسمتی از تصویر حاضر است):

عطاءالله مهاجرانی و همسرش جمیله کدیور در تظاهرات ضد ترامپ





مشاور ایرانی ترامپ




ماکان دل رحیم، حقوقدان ایرانی آمریکایی که در کابینه دونالد ترامپ سمت معاونت مشاور حقوقی رئیس جمهوری را دارد، زاده شهر شیراز و دانش آموخته بهترین دانشگاه ها در غرب و شرق آمریکاست. دل رحیم پیش از پیوستن به کابینه ترامپ، از شریکان یک سازمان حقوقی خصوصی (وکالت) در واشینگتن بود. دفتر وکالت او وکالت چندین کمپانی بزرگ آمریکایی مانند «اوراکل» را برعهده داشته و در همان حال در دانشگاه های معتبری چون «دانشگاه پپرداین» در مالیبوی کالیفرنیا تدریس می کرد.

او در سال 1998 میلادی از مشاوران حقوقی کمیته قضایی سنای آمریکا بود که پس از دو سال به سمت رئیس مشاوران و مسئول کارکنان حقوقی کمیته ارتقا پیدا کرد. در دور اول ریاست جمهوری جرج بوش به سال 2003 میلادی، به عضویت کمیسیون اصلاح اداره (آنتی تراست) مبارزه با انحصار کمپانی ها در وزارت دادگستری منصوب شد و سه سال در این پست خدمت کرد.

ماکان دل رحیم دکترای حقوق قضایی را که در آمریکا با مخفف «جی دی» شناخته می شود از دانشکده حقوق دانشگاه جورج واشینگتن دریافت کرد. او همچنین دارای مدرک فوق لیسانس و به عبارتی کارشناسی ارشد از دانشگاه جان هاپکینز است و دوره لیسانس را هم در دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس سپری کرده است. ماکان دل رحیم دارای همسر و سه فرزند خردسال است.

تا انجاکه ما دیدیم...تمامی رسانه هایکه با کینتون نرد عشق میباختند و با هر چه داشتند به جنگ..ترامپ امدند...از دروغ تا ریا..حتی به فحش رسید....اما وقتی انتخاب مردم امریکا برخلاف دستور انها شد..جنگ رو به زاویه دیگر بردند...با احمق دانستن مردم امریکا و انها که ترامپ را انتخاب کردند....شروع به کارشکنی برای حکومت او نمودند..فکر کن..هر روز ند هزار نفر..بیکار!! بی عار..معلوم نیست از کجا حقوق میگیرند و از کجا زندگی میکنند..در کشوریکه تا کار نکنی ..نان نداری...برای حق مسلمین ..تظاهرات میکنند..مثلا بی بی سی..هر وقت اسم این چند کشور رو میاره..یک مسلم میبنده تنگش//حالا نمیگه بالای ۴۰ کشور مسلمان..چطور ضدیت با اسلام ترامپی فقط شامل ۷ کشور میشد..انهم کشورهای اکثریت بدون دولت و مرکز ترور و بد ترین ترور حکومتی......انچنان وا اسلاما راه انداختن..مفتی های مصر الازهر و پاکستان!!! و مالزی......تو کف موندن....هر روز گره شکست خورده دموکرات..در حال تظاهراتند..از صبح تا شب..کسی میگه نونشان از کجاست..کارکنان صدای امریکا که جلو دار تظاهرات بر ضد قوانین ضد اسلامند..........سیاست دموکات ها وقتی دیدند مردم اقبالی به انها ندارند..هم کنگره.هم دولت و هم سنا رو باختند..رو به شورش برای فلج کردن دولت و جو نا امیدی پیش گرفته...یادم میاد میگفتند..ریگان هنر پیشه چه بد عاقبیتست برای امریکا..شد بهترین و محبو ترین نماینده مردم...حالا ترامپ..خانه ساز شده افت مردم..جماعت رنگی اسلامی واریزی به امریکا نمیگند خودشون از یک اخوند دو زاری بچه باز..طرف داری کردند فقط بخاطر کلیدش..که شکسته بود..