ارسالها: 24522
#761
Posted: 27 Feb 2019 13:09
استعفای ظریف و کابوس شیخ دیپلمات
استعفای ظریف حتی اگر پذیرفته نشود، جلوه کاملی از فروپاشی دیپلماسی دولت روحانی است؛ کابوس شیخ دیپلمات.
۲۰ دی ماه امسال وقتی رسانه‌ها دنبال تأیید یا تکذیب خبر استعفای محمدجواد ظریف بودند، علیرضا معزی، دبیر شورای عالی اطلاع‌رسانی دولت در اکانت توئیترش نوشت که این اخبار، «شایعه» و یک «طراحی پیچیده» از سوی «جریانی مشکوک» است و نتیجه‌اش «بازی در زمین ترامپ» و نا امید کردن مردم است.
پست اینستاگرامی امشب، ۶ اسفند که توسط محمدجواد ظریف منتشر شد اما نشان داد که این خبر، «شایعه» نبود، غیبت ظریف در دیدارهای بشار اسد با رهبر جمهوری اسلامی و رئیس‌جمهور ایران اتفاقی نبوده و بر اساس برخی گزارش‌ها، نقش مهمی در اصرار دوباره ظریف بر استعفا داشته است.
ممکن است این «واقعیت» فردا صبح رنگ دیگری به خود بگیرد و با رد استعفای ظریف او کماکان وزیر امور خارجه دولت روحانی باشد، ولی این پرسش مهم به قوت خود باقی است که چرا او که در ماه‌های اخیر به نماد دفاع از منافع کلان حکومت جمهوری اسلامی و سخنگوی «محور مقاومت» تبدیل شده بود، چند ساعت بعد از اینکه در جمع اساتید و دانشجویان دانشگاه تهران از «مقاومت» سخن گفت، استعفا کرد؟
در طول پنج‌سالی که آقای ظریف بر مسند وزارت امورخارجه ایران تکیه زده بود، حداقل نه پرونده مهم روی میز او قرار داشت: مذاکرات هسته‌ای، جنگ سوریه، تحولات عراق، جنگ یمن، روابط با عربستان، حقوق بشر، پرونده موشکی، رابطه با آمریکا و تصویب لوایح FATF.
غیبت محمدجواد ظریف در دیدار روحانی و بشار اسد و در مقابل آن حضور قاسم سلیمانی در این دیدار
در مواجهه با این پرونده‌ها، او در مورد رابطه با عربستان، عراق، سوریه و یمن و همچنین پرونده موشکی، نه کاره‌ای بود و نه اختیارات و برنامه خاصی داشت و به طور عمده زیر سایه قاسم سلیمانی قرار داشت.
او در نهایت می‌توانست به عنوان روابط عمومی نظام به تبلیغ سیاست‌ها و تصمیم‌ها بپردازد. آقای ظریف در حوزه حقوق بشر هم یا خودش را کنار می‌کشید یا با تحریف و دروغ سعی می‌کرد بحث را جمع کند.
محمدجواد ظریف تنها در سه پرونده اجازه بازی محدود و مشروط داشت. او در مذاکرات هسته‌ای منجر به برجام، از سوی آیت‌الله خامنه‌ای این اجازه را یافت که در سطح وزیر خارجه با مقام‌های آمریکایی مذاکره کند. رابطه با آمریکا و تصویب لوایح FATF هم دو موضوع فرعی بودند که دست ظریف برای دخالت و پیشبرد آنها نسبت به مذاکرات هسته‌ای بسته‌تر بود.
از این منظر در تحلیل استعفای وزیر امورخارجه ایران باید تمرکز اصلی بر تحولات «برجام» و پیوست‌های آن باشد.
تحلیل محتوای سخنرانیهای رهبر جمهوری اسلامی در حوزه سیاست خارجی هم نشان می‌دهد که ماموریت ظریف را در این بخش برجسته و البته محدود و مشروط می‌دید. او در جریان برجام بود که با به کار بردن عبارت «فرزندان انقلاب»، یک سپر مقطعی برای مامور مذاکره فراهم کرد، بعدها هر جا که خواست نقص برجام و حقانیت تذکرهای خودش را به رخ بکشد، باز هم به ظریف استناد می‌کرد که اعتراف کرده بود برخی خط قرمز‌های رهبر را نتوانسته نگه دارد. خامنه‌ای در ماه‌های اخیر که می‌خواست خط مقاومت و مقابله با آمریکا را تقویت کند، از ظریف تمجید می‌کرد و می‌گفت در مقابل «بد عهدی» غربی‌ها خوب پاسخ داده و حرف زده است. این اشارات که اغلب محدود و منحصر به مذاکرات هسته‌ای بوده، نشان می‌دهد از نگاه رهبر جمهوری اسلامی نیز مهم‌ترین ماموریت ظریف در عالم دیپلماسی همین حوزه بوده است.
برجام که تنها دستاورد و مهم‌ترین بخش زندگی سیاسی پنج‌سال گذشته آقای ظریف است،
در طول دو سال گذشته، تحت تاثیر سلسله‌ای از حوادث داخلی و خارجی، به یک جسد تبدیل شده است. در حال حاضر، تقریبا می‌توان با اطمینان کافی گفت که تمام ایده‌های وزیر امورخارجه ایران درباره برجام شکست خورده است.
او در گام اول قصد داشت با توسعه روزافزون و آمیزش چندلایه اقتصاد ایران با اقتصاد جهانی به ویژه کشورهای اروپایی یک حاشیه امن قوی برای برجام ایجاد کند. این تاکتیک هم با توجه به بحث «شرق‌گرایی» که به طور مداوم از سوی خامنه‌ای مطرح می‌شد، جان نگرفت و هم تداوم تحریم‌های بانکی، مسیر بازگشت شرکت‌های بزرگ بین‌المللی به اقتصاد ایران را به شدت کند کرد.
موشک‌پرانی سپاه، حمله به سفارت عربستان، سیاست‌های منطقه‌ای مداخله‌جویانه، ناتوانی برجام در رفع موثر و سریع تحریم‌ها، کاهش امیدواری افکار عمومی به اثربخشی سیاست خارجی دولت روحانی و ...، دیگر رویدادها و حاشیه‌هایی بودند که بستر لازم برای اثربخشی ضربه نهایی به توافق هسته‌ای یعنی خروج آمریکا از برجام را فراهم کردند و برجام را در مسیر سقوط کامل قرار دادند.
تاکتیک ناموفق دیگر ظریف را باید تلاش ویژه‌اش برای جداسازی سیاست داخلی و خارجی دانست که حتی در مورد برجام هم صادق بود ولی بی‌فایده و شکست‌خورده شد.
می‌توان گفت یک پاشنه آشیل مهم ظریف این بود که دانش و مهارت چندانی برای بازی در حوزه سیاست داخلی نداشت و همواره می‌کوشید دیپلماسی را از ترکش‌های سیاست داخلی مصون و دور نگه دارد. این تاکتیک در زمانی که از منظر منتقدان داخلی ظریف، او یک غربگرای نفوذی بود واز نظر منتقدان خارجی یک نماد ریا و دروغ توصیف می‌شد، به اندازه کافی ناکارآمد و حتی ناشیانه بود. ظریف به مخالفانش می‌گفت قصد کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ را ندارد و اینقدر به او فشار نیاورند ولی از نظر مخالفان، هر موفقیتی در عالم دیپلماسی می‌تواند یک سرمایه مهم در سیاست داخلی باشد.
یک تاکتیک دیگر ظریف برای بقای برجام، تفکیک پرونده‌ها بود. او به طور گسترده‌ای تلاش می‌کرد که پرونده حقوق‌بشر، تروریسم، سیاست‌های منطقه‌ای و موشکی ایران را از برجام جدا کند. این تفکیک با استناد حقوقی به متن برجام صورت می‌گرفت ولی در عالم واقع هیچگاه مورد پذیرش بازیگران بین‌المللی قرار نگرفت. حتی اروپایی‌ها که منعطف‌تر از آمریکا بودندِ، در ماه‌های اخیر پرونده موشکی را به نوعی با حیات برجام گره زده بودند و وقوع برخی عملیات‌های تروریستی، سبب شده بود که پرونده تروریسم هم با آینده مذاکرات اروپا و ایران گره بخورد.
آخرین تلاش‌‌های ظریف برای نجات برجام مربوط به تصویب لوایح مرتبط با FATF و ایجاد کانال مالی با اتحادیه اروپا بود. سیر تصویب این لوایح در داخل کشور با کندی بسیار همراه شد و کاال مالی که اتحادیه اروپا پیشنهاد دادند، از قدرت کافی برای انگیزه‌بخشی و قانع کردن مخالفان برخوردار نبود.
تحلیل محتوای سخنرانیهای چند ماه اخیر وزیر خارجه ایران درباره برجام به خوبی نشان می‌داد که زور او برای قانع‌کردن دیگران کمتر از همیشه شده است.
تداوم سیاست‌های دولت ترامپ و احتمال بالای گسترده‌تر شدن دامنه فشار آمریکا را اگر در کنار تصریح رهبر جمهوری اسلامی بر منع مذاکره با دولت ترامپ قرار دهیم، به خوبی درخواهیم یافت که او یک مامور دست و پابسته است که در شرایط کنونی راهی جز اصرار بر کنار رفتن ندارد.
حتی اگر کنار رفتن ظریف را یک نمایش مظلوم‌نمایانه یا تاکتیک هدفمند برای کاهش فشار مخالفان داخلی او توصیف کنیم، استعفای او پذیرفته نشود و نتیجه این ماجرا، گشایش مقطعی در مسیر تصویب لوایح مرتبط با FATF یا مذاکرات با اروپا باشد، تصویر کلان چندان تغییری نمی‌کند؛ عمر دیپلماسی او تمام شده است.
پایان عمر دیپلماسی ظریف، پایان یک فرد نیست. از تیمی که برای مذاکرات هسته‌ای ایران مامور شد یا در حاشیه مذاکرات فعال بودند، بعضی مجبور به خروج از کشور شدند تا بازداشت نشوند، عبدالرسول دری اصفهانی متهم به جاسوسی شد و در زندان است، مجید تخت روانچی به نهاد ریاست جمهوری رفت، حمید بعیدی‌نژاد سفیر ایران در لندن شد و جان سالم به در برد، حسین فریدون در مسیر دادگاه در حال رفت و آمد است، محمد نهاوندیان کاملاً به حاشیه پرت شده، عباس عراقچی درگیر حاشیه‌هایی چون بازداشت برادرزاده‌اش به اتهام فساد مالی است و خسته و عصبانی از گیرهای سیاست داخلی نشان می‌دهد و محمدجواد ظریف، دغدغه اصلی‌اش رفتن از میز وزارت شده است. استعفای ظریف حتی اگر پذیرفته نشود، جلوه کاملی از فروپاشی دیپلماسی دولت روحانی است؛ کابوس شیخ دیپلمات.
منبع رادیو فردا
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ارسالها: 24522
#762
Posted: 27 Feb 2019 13:19
پاسخ مثبت ظریف به دعوت روحانی برای ادامه وزارت
استعفای ظریف نزدیک به دو روز عرصه سیاست و رسانه در ایران را به خود مشغول کرد.
ساعتی پس از رد استعفایش به دست رئیس جمهور در روز چهارشنبه، هشتم اسفندماه، محمدجواد ظریف، وزیر خارجه، در یادداشتی کوتاه نوشت که به عنوان «مسئول پیشبرد سیاست خارجی» در این مقام خواهد ماند.
آقای ظریف در یادداشتی ناخوانا که در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد تاکید کرده است که «هیچ دغدغه‌ای جز اعتلای سیاست خارجی ندارم».
متن کامل این پیام را خبرگزاری رسمی ایرنا منتشر کرده است.
در واکنش به این خبر، دو منبع رادیوفردا در اتحادیه اروپا از آن استقبال کردند.
یک منبع رادیوفردا در دفتر فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، که نخواست نامش فاش شود محمدجواد ظریف را «مصاحبی ارزشمند» خواند و همکاری با او را «بسیار خوب» توصیف کرد.
وزیر خارجه جمهوری اسلامی روز چهارشنبه در پیام اینستاگرامی خود از «محبت‌های» همه «به‌ویژه در (۰)۳ ساعت گذشته» تشکر کرده است.
اما آن چه در اخبار این ساعات پایانی انعکاس یافت این بود که رئیس جمهور در نامه‌ای رسمی استعفای ظریف را رد کرد؛ و البته نامه رئیس جمهور پس از تاکید فرمانده سپاه قدس بر اعتماد رهبران نظام به محمدجواد ظریف منتشر شد.
پس از ساعت‌ها سخنان و اشارات مستقیم و غیرمستقیم، حسن روحانی روز چهارشنبه در نامه‌ای رسما استعفای محمدجواد ظریف از مقام وزارت خارجه را رد کرد.
پیشتر رئیس دفتر آقای روحانی و همچنین سخنگوی وزارت خارجه خبر داده بودند که با استعفای ظریف موافقت نشده است.
صبح چهارشنبه خبرگزاری ایرنا از پاسخ رسمی رئیس جمهور به وزیر خارجه و رد استعفای او خبر داد.
ایرنا به نقل از نامه رئیس جمهور نوشت که «پذیرش استعفای شما را بر خلاف مصالح کشور می‌دانم و با آن موافقت نمی‌کنم».
به گفته حسن روحانی، محمدجواد ظریف هم‌چنان «مورد اعتماد اینجانب و مجموعه نظام جمهوری اسلامی و به خصوص مقام معظم رهبری» است.
وزیر خارجه در پاسخ به این نامه رسمی ابراز امیدواری کرد که «وزارت امور خارجه با همکاری و همدلی همگان و درایت و نظارت رهبر معظم انقلاب اسلامی و رئیس جمهوری بتواند کلیه مسئولیت‌های خود را در چارچوب قانون اساسی، قوانین کشور و سیاست‌های کلی نظام با اقتدار و صلابت به انجام رساند.»
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ارسالها: 641
#763
Posted: 2 Mar 2019 17:42
نفوذ روسيه در اركان حكومت ايران
ایران زخمی و اسیر روسیه!
فرض کنید ایرانیان همانطور که رشید پور به ظریف گفت بخواهند مثل دیگر مردمان دنیا راحت زندگی کنند. نفت و گاز و دیگر اقلام به همه جای دنیا صادر کنند و با اقتصاد آزاد و رفاه و آسایش، مردم در رفاه و بی دغدغه باشند. چه می شود؟ مثل مالزی ، کره ، تایوان دبی، قطر و..؟
دیگر نه با لبنان نه با یمن نه سوریه نه اسرائیل نه عربستان و دیگر جاها کاری نداشته باشند و در آنجا هزینه نکنند...
یک کشور بی دردسر. بنابراین کشوری هم طبیعتا با ایران کاری ندارد تا آن را تحریم کند یا بخواهد در آن اختلال ایجاد کند.
خب! شرکت های بزرگ ژاپنی و اروپایی با سرمایه گذاری و دادن تکنولوژی به ایران مشکلی نخواهند داشت و ایران می تواند (با توجه به وجود انرژی ارزان و نیروی کار) به قطب تولید نفت و گاز و انرژی الکتریکی و برق خورشیدی تبدیل شود و انرژِی الکتریکی منطقه و همچنین گاز اروپا و نفت ژاپن را تامین کند و با اینکار رفاه ایرانیان افزایش و اشتغال تضمین و روابط با همسایگان بهبود می یابد. مردم با اخلاق تر و با ایمان تر خواهند شد. دین و دنیای مردم تامین خواهد شد!!
مشکل کجاست!؟ چرا اینطور نشد!؟ چرا به قول ظریف ما انتخاب کردیم طور دیگری زندگی کنیم!؟ زندگی در درد و رنج و فلاکت و دغدغه!؟ اصولا ما کیست که برای ایرانیان تصمیم گرفته!؟
ما!!؟ همان کشور روسیه است!!!
کشور روسیه فقط سه چیز برای فروش دارد. گاز، نفت و سلاح. چنانچه ایران به شرایطی که گفتیم برسد دیگر آن سه را چگونه به راحتی و قیمت بالا بفروشد!!؟
در اکثر جنگ ها و نزاع های منطقه ای مثل یمن - سوریه – لبنان – فلسطین - عراق- افغانستان – لیبی و ... ایران حضور دارد و با مصرف پول و اعتبار و سرمایه انسانی خود (و البته به بهانه اسلام واقعی یا حمایت از شیعه ها يا دفاع از حرم و...) در آتش آن نزاع ها می دمد. تقریبا تمامی سلاح هایی که در این نزاع ها مصرف میشوند، روسی هستند. (به روایتی تعداد کلاشینکوف های داخل یمن از تعداد مردم آن بیشتر است!) پس اگر ایران سر به راه باشد این فروش بالای سلاح در کجا صورت بگیرد !؟
اروپا و ژاپن دو مصرف کننده بزرگ گاز و نفت هستند که عمدتا از روسیه تهیه می شود. دیدیم با الحاق غیرقانونی بخشی از اکراین به روسیه، اروپا خواست روسیه را تحریم کند اما یاد سرمای زمستان و نیاز به گاز روسیه افتاد، لذا بی خیال شد!
اگر ایران کشور بی دردسری بشود و یک لوله گاز مستقیما به اروپا برود و گاز و نفت آن تامین شود، دیگر اروپا و همینطور ژاپن و کره و بقیه نقاط دنیا دلیلی ندارد به روسیه باج بدهند! فروش سلاح و نفت و گاز روسیه که پایین بیاید دیگر ابرقدرت نیست و باید سر براه شود!
لذا به نظر می رسد آبادانی و توسعه و پیشرفت ایران مانع توسعه طلبی و ابرقدرتی روسیه است. لذا روسیه در یک برنامه بلند مدت، به تدریج با نفوذ در ارکان حکومت اسلامی ایران و نقاط تصمیم گیری، همانطور که شعار مرگ بر روسیه را حذف کرد، و ما را به خود وابسته تر کرد، در آینده هم مانع بهبود روابط ایران با جهان خواهد شد.
سخنان افرادی که غرب ستیز هستند و نگاه به شرق دارند و مانع بهبود روابط ایران با جهان می شوند و بدنبال تشدید تعصب مذهبی و دعوای شیعه و سنی هستند، یا دم از نابود کردن آمریکا و متحدانش میزنند، به تحریم ها سلام می کنند و در موقع بخصوص موشک هوا می کنند!! و سفارت تصرف می کنند و ... حرف خودشان نیست و از مسکو دیکته می شود!!!
کاش با بالا رفتن آگاهی مردم ایران, به این استعمار کثیف پایان داده شود!
احمد جلال پور
ای بس که نباشیم و جهان خواهد بود
نی نام ز ما و نه نشان خواهد بود
زین پیش نبودیم و نبد هیچ خلل
زین پس چو نباشیم همان خواهد بود
حکیم عمر خیام
*******
مردم فقط "یک بار" بايد بمونن تا موفق بشن،
ولى جمهوری اسلامی "هر بار" باید موفق بشه تا بمونه . . .
ویرایش شده توسط: LorenzoLotto
ارسالها: 24522
#768
Posted: 21 Jun 2019 18:38
روزشمار تنش‌های اخیر ایران و آمریکا
از ماه آوریل که آمریکا سپاه پاسداران را در فهرست گروه‌های تروریستی قرار داد و تحریم‌ها علیه ایران را تشدید کرد، تنش بین دو کشور تشدید شده است.
خبرگزاری فرانسه در گزارشی فرازهای مهم تشدید تنش بین ایران و آمریکا را برشمرده است.
تصویری از آتش‌سوزی در یکی از نفتکش‌هایی که در دریای عمان هدف حمله قرار گرفت
از ماه آوریل که آمریکا سپاه پاسداران را در فهرست گروه‌های تروریستی قرار داد و تحریم‌ها علیه ایران را تشدید کرد، تنش بین دو کشور تشدید شده است.
خبرگزاری فرانسه در گزارشی فرازهای مهم تشدید تنش بین ایران و آمریکا را برشمرده است.
تروریستی قلمداد کردن سپاه پاسداران
روز هشتم آوریل دولت آمریکا سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، نیروی نظامی ایدئولوژیک حکومت ایران را در فهرست گروه‌های «تروریستی» قرار داد.
دونالد ترامپ می‌گوید این اولین باری است که دولت آمریکا یک بخش یا نهاد یک حکومت خارجی را در این فهرست قرار می‌دهد. نیروی قدس، بازوی برون مرزی و مهم سپاه پاسداران نیز در فهرست سیاه قرار گرفت.
روز بعد حکومت ایران تمامی نیروهای آمریکایی در منطقه خاورمیانه، از شاخ آفریقا تا افغانستان را سازمانی «تروریستی» اعلام کرد.
اعزام نیروهای آمریکایی به منطقه
روز پنجم ماه مه جان بولتون، مشاور امنیت ملی آمریکا اعلام کرد وزارت دفاع یک ناو گروه و جنگنده‌های عملیاتی به خاورمیانه اعزام خواهد کرد.
او گفت: «آمریکا به دنبال جنگ با رژیم ایران نیست ولی ما برای مقابله با هرگونه حمله‌ای از سوی سپاه پاسداران، ارتش و یا نیروهای نیابتی ایران آماده‌ایم.»
روز هفتم ماه مه دولت آمریکا گفت بمب‌افکن‌های ب ۵۲، سامانه موشکی پاتریوت و یک کشتی تهاجمی به منطقه اعزام می‌کند.
تحریم‌ها
روز هشتم ماه مه ایران اعلام کرد به عنوان بخشی از اقدامات خود برای کاستن از تعهداتش به برجام، تولید اورانیوم غلیظ شده و آب سنگین را افزایش می‌دهد.
در سالگرد خروج آمریکا از برجام و از سرگیری تحریم‌های هسته‌ای علیه ایران، واشنگتن صنایع فولاد و معادن ایران را تحریم کرد.
پس از آن دولت آمریکا بزرگترین بخش تولیدات پتروشیمی ایران (شرکت صنایع پتروشیمی خلیج فارس) را نیز تحریم کرد.
حمله به کشتی‌ها
روز ۱۲ ماه مه چهار کشتی، از جمله سه نفتکش به شکل اسرار آمیزی در حوالی بندرگاه فجیره، واقع در سواحل امارات متحده عربی مورد حمله قرار گرفتند.
روز پنجشنبه ۲۳ خرداد دو نفتکش در دریای عمان هدف قرار گرفتند. آمریکا می‌گوید این حمله کار ایران است. اما ایران تکذیب می‌کند.
روز ۳۰ ماه مه جان بولتون گفت «تقریبا یقین داریم» که ایران در پشت این حملات است.
روز بعد مایک پومپئو، وزیر خارجه آمریکا گفت ایران از طریق این حملات قصد دارد بهای نفت را افزایش دهد.
روز ششم ژوئن امارات متحده عربی گفت تحقیقات بین‌المللی نشان می‌دهد که این حملات کار یک حکومت است ولی تاکنون شواهدی در مورد دخالت ایران پیدا نشده است.
روز ۱۳ ژوئن همزمان با ملاقات شینزو آبه نخست وزیر ژاپن با آیت‌الله خامنه‌ای در تهران، دو نفتکش ژاپنی و نروژی در آب‌های دریای عمان مورد حمله قرار گرفتند. دولت‌های بریتانیا و عربستان سعودی ایران را مسئول این حملات معرفی کردند ولی تهران دخالت در حملات را تکذیب کرد.
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
صفحه 77 از 200