انجمن لوتی: عکس سکسی جدید، فیلم سکسی جدید، داستان سکسی
شعر و ادبیات
  
صفحه  صفحه 158 از 718:  « پیشین  1  ...  157  158  159  ...  717  718  پسین »

Saib Tabrizi | صائب تبریزی


زن

andishmand
 
غزل شمارهٔ ۱۵۷۲

دست در دامن اندیشه زدن نادانی است
ساحلی دارد اگر بحر جهان حیرانی است

باعث گردش افلاک که می داند چیست؟
قسمت عقل ازین دایره سرگردانی است

تا به خار و خس ما بی سر و پایان چه رسد
کشتی نوح درین قلزم خون طوفانی است

دل بیتاب ندانم که کجا می باشد
گوهر پاک غریب وطن از غلطانی است

نرسد حسن به درددل صد پاره ما
قسمت طفل ز اوراق، ورق گردانی است

دل آگاه نگردد به عزیزی خرسند
بر سر تخت همان یوسف ما زندانی است

حرص نان بیشتر از ریزش دندان گردد
که صدف کاسه دریوزه ز بی دندانی است

صائب از لاله عذاران به نگه قانع باش
که صبا محرم گلها ز سبک جولانی است
ناگهان رسیدی
و خوشبختی شیشه ی عطری بود
که از دستم افتاد
و در تمام زندگیم پخش شد!
     
  
زن

andishmand
 
غزل شمارهٔ ۱۵۷۳

عقل سدی است درین راه که برداشتنی است
عشق خضری است که در مد نظر داشتنی است

هر چه جز دامن سعی است بود بر دل بار
آنچه از توشه درین ره به کمر داشتنی است

گر میسر نشود همرهی گرمروان
لنگ لنگان پی این قافله برداشتنی است

روزها گر به خموشی گذرانی چون شمع
شب دل سوخته و دیده ترداشتنی است

تا مگر دولت بیدار درآید از در
چشم چون حلقه شب و روز به درداشتنی است

جوش دریای کرم نیست به خواهش موقوف
چون سبو دست طلب در ته سرداشتنی است

نرسد دست کسی گر چه به آن شاخ بلند
دهنی تلخ به امید ثمر داشتنی است

تا ز بی برگی ایام خزان خون نخوری
در بهاران سر خود در ته پرداشتنی است

تا مبادا ز غریبی به غریبی افتی
در سفر پاس رفیقان حضر داشتنی است

از گرانجانی اگر پیرو نیکان نشوی
خس و خار از ره این طایفه برداشتنی است

خبر از بیخبران گر چه تراوش نکند
گوش امید به پیغام و خبر داشتنی است

چهره از خال معنبر نمکین می گردد
داغ چون لاله به هر لخت جگرداشتنی است

چون زمین پاک بود، تخم یکی صد گردد
مشت اشکی پی دامان سحر داشتنی است

تا به معنی نبری راه ز صورت صائب
عزت هر صدف از بهر گهر داشتنی است
ناگهان رسیدی
و خوشبختی شیشه ی عطری بود
که از دستم افتاد
و در تمام زندگیم پخش شد!
     
  
زن

andishmand
 
غزل شمارهٔ ۱۵۷۴

صبح میخانه نشینان کف دریای می است
شفق باده کشان چهره حمرای می است

تا سیه مست نگردیم پشیمان نشویم
ساحل توبه ما در دل دریای می است

با دلی چون دل شب، می روم از انجمنی
که گل صبح در او پنبه مینای می است

نیست جز باد به کف ساحل هشیاری را
صدف گوهر مقصد دل دریای می است

چاک در پیرهن یوسف عقل افکندن
چشمه کاری است که در دست زلیخای می است

زر به زر داد هر آن کس می گلرنگ خرید
زردرویی نکشیدن گل سودای می است

چه عجب غنچه تصویر شود شادی مرگ؟
در حریمی که نسیمش دم گیرای می است

برو ای عقل، کله گوشه همت مشکن
کاین قیامی است که بر قامت رعنای می است

چشم صائب ز تماشا قدح خون گردید
این چه رنگ است که با لاله حمرای می است
ناگهان رسیدی
و خوشبختی شیشه ی عطری بود
که از دستم افتاد
و در تمام زندگیم پخش شد!
     
  
زن

andishmand
 
غزل شمارهٔ ۱۵۷۵

سرو را سرکشی از بار ز بی پروایی است
حاصل دست فشاندن به ثمر رعنایی است

فرد شو فرد ز مردم که فتوحات جهان
یک قلم جمع به زیر علم تنهایی است

لازم تیر هوایی است جدایی ز هدف
به مقامی نرسد هر که دلش هر جایی است

پیش احمق نه ز عجزست مرا خاموشی
طرف بحث به نادان نشدن دانایی است

لنگر من سبک از شورش طوفان نود
که به امید خطر کشتی من دریایی است

دل روشن ز غم روی زمین فارغ نیست
زردی چهره خورشید ز روشن رایی است

هر که صائب دل خود داد به آهو چشمی
گر چه در کوچه و بازار بود صحرایی است

ناگهان رسیدی
و خوشبختی شیشه ی عطری بود
که از دستم افتاد
و در تمام زندگیم پخش شد!
     
  
زن

andishmand
 
غزل شمارهٔ ۱۵۷۶

ساغر از غیر گرفتن گل بی پروایی است
به حریفان مزه دادن ثمر رسوایی است

صحبت همنفسان باد بهار طرب است
زردی چهره خورشید گل تنهایی است

به خط سبز نوشته است به مجموعه سرو
کآفت بی ثمری لازمه رعنایی است

هر سپهدار درین دشت سپاهی دارد
لشکر فیض به زیر علم تنهایی است

در زمینی که توان رو به قفا کرد سفر
به عصا راه بریدن اثر بینایی است

چه عجب صائب اگر داغ نسوزد بر سر
گل زدن بر سر دستار ز بی پروایی است


ناگهان رسیدی
و خوشبختی شیشه ی عطری بود
که از دستم افتاد
و در تمام زندگیم پخش شد!
     
  
زن

andishmand
 
غزل شمارهٔ ۱۵۷۷

نقش روی تو در آیینه جان صورت بست
آنچه می خواستم از غیب همان صورت بست

صحبت آینه و عکس بود پا به رکاب
در دل و دیده خیال تو چسان صورت بست؟

از سر کلک قضا نقطه اول که چکید
زان سیاهی دل و چشم نگران صورت بست

عشق ازان برق که در خرمن آدم افکند
از دخانش فلک گرم عنان صورت بست

حسن تا پرده ز رخساره گلرنگ گرفت
عشق با دیده خونابه فشان صورت بست

صورت هر چه درین نشأه دل از خلق گرفت
روی ازین نشأه چو گرداند همان صورت بست

صورت حال من از خامه نقاش بپرس
نقش بیچاره چه داند که چسان صورت بست؟

پیش ازین فکر همه صورت بی معنی بود
معنی از خامه صائب به جهان صورت بست
ناگهان رسیدی
و خوشبختی شیشه ی عطری بود
که از دستم افتاد
و در تمام زندگیم پخش شد!
     
  
زن

andishmand
 
غزل شمارهٔ ۱۵۷۸

ما نه آنیم که ما را به زبان باید جست
یا ز هر بی سروپا نام و نشان باید جست

اهل دل را به دل و اهل نظر را به نظر
دوستداران زبان را به زبان باید جست

مهر هر چند که در ذره نگردد پنهان
همه ذرات جهان را به گمان باید جست

گر چه از بید ثمر خواستن از بی بصری است
بوی گل از نفس سرد خزان باید جست

بی نشان را به نشان گر چه خبر نتوان یافت
خبر کعبه ز هر سنگ نشان باید جست

نتوان پشت به دیوار تن آسانی داد
خبر آب ز هر تشنه روان باید جست

هر گلی را چمنی، هر صدفی را گهری است
از دم پیر مغان، بخت جوان باید جست

عمرها نافه صفت خون جگر باید خورد
وانگه از دل نفس مشک فشان باید جست

مهر روشن نکند خانه بی روزن را
دل بیدار ز چشم نگران باید جست

چه خبر از دل رم کرده ما دارد چرخ؟
ناوک سخت کمان را ز نشان باید جست

صائب این آن غزل سید یزدست که گفت
اهل دل را به سراپرده جان باید جست
ناگهان رسیدی
و خوشبختی شیشه ی عطری بود
که از دستم افتاد
و در تمام زندگیم پخش شد!
     
  
زن

andishmand
 
غزل شمارهٔ ۱۵۷۹

غوطه در خون زند آن چشم که دیدن دانست
رزق دندان شود آن لب که مکیدن دانست

پوست بر پیکر خود چاک زند همچو انار
خون هر سوخته جانی که چکیدن دانست

سایه سنبل فردوس بر او زنجیرست
دست هر کس که سر زلف کشیدن دانست

لب کوثر به مذاقش دم شمشیر بود
می پرستی که لب جام مکیدن دانست

نگشاید دلش از سیر خیابان بهشت
هر که در کوچه آن زلف دویدن دانست

نتوان داشت به زنجیر ز مژگان او را
طفل اشکی که به رخسار دویدن دانست

به پر کاه نگیرد سخن ناصح را
چون شرر دیده هر کس که پریدن دانست

گو به زهر آب دهد تیغ زبان را دشمن
گوش ما چاشنی تلخ شنیدن دانست

چون نشوید دهن از چاشنی شیر به خون؟
طفل ما لذت انگشت مکیدن دانست

پرتو شمع تو تا پرده فانوس شکافت
صبح محشر روش جامه درین دانست

غور کن در سخن صائب و کیفیت بین
نتوان نشأه می را به چشیدن دانست
ناگهان رسیدی
و خوشبختی شیشه ی عطری بود
که از دستم افتاد
و در تمام زندگیم پخش شد!
     
  
زن

andishmand
 
غزل شمارهٔ ۱۵۸۰

پاک شد دل چو به آن آینه سیما پیوست
سیل ناصاف نماند چو به دریا پیوست

می کشد سلسله موج به دریا آخر
وقت دل خوش که به آن زلف چلیپا پیوست

مادر از دامن فرزند نمی دارد دست
طعمه خاک شودهر که به دنیا پیوست

سیل چون پهن شود، خرج زمین می گردد
جای رحم است بر آن دل که به صد جا پیوست

هر که دارد نظر پاک، نماند به زمین
سوزن از دیده روشن به مسیحا پیوست

دورگردست ز افسردگی خویش همان
گر به ظاهر کف بی مغز به دریا پیوست

دست در دامن خورشید زند چون شبنم
هر که صائب به دل و دیده بینا پیوست
ناگهان رسیدی
و خوشبختی شیشه ی عطری بود
که از دستم افتاد
و در تمام زندگیم پخش شد!
     
  
زن

andishmand
 
غزل شمارهٔ ۱۵۸۱

عشق را با دل صد پاره من کاری هست
در دل غنچه من خرده اسراری هست

همچو طوطی سخنش نقل مجالس گردد
هر که را پیش نظر آینه رخساری هست

شبنم بی ادب از دور زمین می بوسد
گلستانی که در او مرغ گرفتاری هست

خواب ما از ره خوابیده گرانخواب ترست
زین چه حاصل که پی قافله بیداری هست؟

بلبلی را که به دیدار ز گل قانع شد
در اگر بسته شود رخنه دیواری هست

می توان فیض بهار از نفس گرمش یافت
هر که را در جگر از تازه گلی خاری هست

باد دستی است که باری ز دلی بردارد
گر درین قافله امروز سبکباری هست

گرد بر دامن گلها ز خزان نشیند
در ریاضی که رگ ابر گهرباری هست

شکوه از بی نمکیهای جهان بی دردی است
بی نمک نیست جهان گر دل افگاری هست

پیش من گرد کسادی و یتیمی است یکی
گوهر من چه شناسد که خریداری هست؟

ظلمت و نور درین نشأه به هم پیوسته است
هر کجا آینه ای هست، سیه کاری هست

نیست سودی که زیانش نبود در دنبال
بار می بندم ازان شهر که بازاری هست

نشود خرج خزان برگ نشاطش صائب
در چمن شاخ گلی را که هواداری هست
ناگهان رسیدی
و خوشبختی شیشه ی عطری بود
که از دستم افتاد
و در تمام زندگیم پخش شد!
     
  
صفحه  صفحه 158 از 718:  « پیشین  1  ...  157  158  159  ...  717  718  پسین » 
شعر و ادبیات

Saib Tabrizi | صائب تبریزی


این تاپیک بسته شده. شما نمیتوانید چیزی در اینجا ارسال نمائید.

 

 
DMCA/Report Abuse (گزارش)  |  News  |  Rules  |  How To  |  FAQ  |  Moderator List  |  Sexy Pictures Archive  |  Adult Forums  |  Advertise on Looti
↑ بالا
Copyright © 2009-2024 Looti.net. Looti.net Forum is not responsible for the content of external sites

RTA